Kinaumagahan ay maganda ang naging gising ko. Parang lahat ng bagay ay nakikiayon sa 'kin. Nakakatuwa ang araw na 'to!
"Ate, ang blue-ming mo ngayon, ah," Puna ni Negneg, nandito siya sa bahay ko, gusto niya raw akong kasabay mag-almusal dahil wala sina nanay at tatay dahil bumili ng mga panghanda sa birthday ni Mamon.
Sina Monay at Mamon naman ay ayun, naging tinapay na. Joke, nagpunta sila sa Computer Shop para kunin 'yung tarpaulin na pinagawa nila para sa birthday party ni Mamon at ang cake na in-order sa bakery.
Ngayon ko lang nalaman na birthday niya, at 7 years old palang pala siya, akala ko talaga 8.
"Oo nga, ewan ko ba, ang saya lang." Natutuwa kong sambit at napasubo ng spaghetti na kinakain. Si Negneg naman ay hinigop ang champorado niya.
"Sana all, ate. Ate oo nga pala, ano bang pangalan
Dahil wala naman akong gagawin ay tinulungan ko si Negneg na mag-design, sakto rin at dumating na sina Mamon at Monay dala ang tarpaulin at cake, nakakatuwa ang ekspresyon ni Mamon habang nakikigulo sa 'min na nagdedesign at sa mga magulang na nagluluto. Maria Mona Alvialle pala ang pangalan niya, in short Mamon.Ang sarap sa pakiramdam habang pinagmamasdan sila. Hindi ganoon ka-garbo ang party na gagawin hindi gaya ng party ko taon-taon, maliit at simple lang ang party ni Mamon pero naghahanda palang kami ay ang saya-saya na.What more pa mamaya? Invited ang lahat ng construction worker sa buong site. As in pati 'yung kabilang site, sana lang ay h'wag umeksena si Sabrina mamaya. At maaga palang din ay naghahanda na dahil maraming lulutuin.'Yung ibang construction workers nang break time ay iniayos na ang mga tent at ang mga upuan ng mga kakaing bisita amayang gabi. 
"Happy birthday, Mamon!" Kasabay ng malakas naming sigawan na 'yon ay ang pagpapalakpakan at ang pag-ihip ni Mamon sa kandilang nasa ibabaw ng may kalakihan niyang cake."Kainan na!" Sigawan pa nila. Muli nang bumalik ang malakas na tugtog at nagsipila na ang mga tao habang nag-aabot ng mga paper plates."Halika na," Iginuide ako ni Reigan hanggang sa makapasok kami sa bahay. Nakaatang sa pagbibigay ng mga pagkain sina Ilig sa labas. Sila na ang bahala ro'n, habang kaming pamilya ay kakain sa loob."Magsiupo na kayo, Isabelle, Reigan, dito kayo." Hindi magkandaugagang sambit ni nanay at itinuro ang upuan na para sa 'min. Pinaghatak naman ako ni Reigan ng upuan at inalalayang makaupo, sumunod naman no'n ay tumabi siya sa 'kin."Happy birthday, Mona!" Bati ko kay Mamon at pinisil ang pisngi niya, rito kasi siya sa tabi ko. Yumakap naman siya sa 'k
"Tss, ang mag-asawa ngang may limang anak nagagawang maghiwalay, kayo pa kayang hindi pa kasal at ni-hindi pa lumalabas ang anak?" Pilosopong tanong ni Sabrina at masama akong tinignan. Hindi ko pa rin inalis ang ngiti sa labi ko."It still depends. But it will really happen if you'll going to copy an animal's behavior just to get him from us, just for your desperate satisfaction. And do you even know what kind of animal is it? I'll give you a clue, it's your twin." I smirkingly said. Muli silang nagsigawan ngunit hindi ako nakararamdam ng tuwa. I just wanna go home now, and I am not really comfortable with this.Kung noon ay ayos lang sa 'kin na makipag-away sa school, o kahit saan, ngayon ay ibang-iba na ang lahat at ayaw ko nang gawin pa 'yon.These kinds of arguments are very senseless at all."Ang kapal naman ng mukha mong sabihin 'yan?!" N
Pigil na pigil ko ang pagtawa. Nakakatawa kasi si Reigan, kanina pa siya parang paranoid na ewan na titingin sa 'kin pagkatapos ay biglang mag-iiwas.Natatawa akong sumubo ng kinakain ko. Hindi rin maaga ang pasok niya ngayon, at sigurado akong dahil kay Acevedo 'yon. Hindi pa rin ako tinatawagan nina King tungkol do'n, ano na kayang nangyari?Pagkatapos naming kumain ay ako na ang nagboluntaryong maghugas ng pinggan. Siya naman ay ginawa 'yung mga activities na pinapagawa sa kaniya na may bayad. Actually ay hindi pa 'ko lumalabas mula kaninang umaga, kamusta kaya ang party kagabi?Pagkatapos kong maghugas ay dumungaw ako sa bintana, maaga pa kaya hindi pa magulo ang mga tao pero ang dami pang gamit kagabi na nagkalat. Hindi pa nila naililigpit."Pst, lalabas lang ako, ha?" Paalam ko kay Reigan, pumayag naman siya agad. Palapit palang ako sa bah
"Lumayas ka na at baka mahaba pa ang pila ng attendance n'yo," Mataray kong sambit at tumutok nalang sa pinanonood ko kahit ang nasa utak ko ay ang pagkainis kay Reigan at Sabrina.Hmp."Okay... Dito ka lang," Aniya at sinulyapan pa 'ko bago lumabas. Parang mas lalo akong nainis.So, hindi niya manlang ako kinulit kung bakit ako nagalit?! Tss!Inulit ko nalang ang episode na pinapanood ko dahil wala akong naintindihan kanina. Sa gitna ng panonood ko ay may kumatok sa bintana. Tumayo naman ako at dinungaw ito."Hello," Bati ko kay Romeo."May dala ulit ako para sa 'yo," Bungad niya. Nagliwanag naman ako at linabas siya. Inalalayan niya 'kong maupo sa mahabang bangko."Galing 'to sa kaibigan kong galing abroad. Eh, hindi naman ako palakain nito
"Okay na, paniguradong magugustuhan 'yan ni kuya," Natutuwang sabi ni Monay nang matapos na naming design-an ang lunch na ginawa ko para kay Reigan. Ihahatid ko ito mamayang lunchbreak nila, at dadaan na rin ako sa kuta ng Vamuivoiré, hindi kasi sila nagpaparamdam, eh."Magugustuhan niya ba talaga 'to?" Tanong ko. Tumango naman si Monay."Siyempre naman po ate, magugustuhan niya 'yan. Ikaw po ang gumawa, eh. Ate, sige na po, ah? Magpapaalam na 'ko, mag-isa lang po kasi sa bahay si Mamon. Paniguradong umiiyak na naman po 'yon." Nalungkot ang tono ni Monay at hinaplos ako sa balikat. Malungkot ko naman siyang nginitian, sandali pa kaming nag-usap at nagpaalam na siyang aalis.Inilagay ko na ang takip ng baunan at nilagay ito sa isang eco-bag kasama ang tumbler na may design na Spongebob. Nang i-check ko ang cellphone ko ay maga-alas tres na rin, mas maiging magpunta na 'ko a
"Let's go," Inalalayan ako ni Evannder sa siko, wala na akong nagawa kun'di ang sumunod nalang sa kanila. Pinagtitinginan kami hanggang sa makapasok sa building. Umaapaw naman ang kaba sa dibdib ko."Ang ganda naman pala sa personal ng asawa ni pareng 'kano," Sambit ni Eros habang naglalakad kami paakyat. Nakaramdam ako ng hiya at nakayukong napangiti.Alam ko namang si Reigan ang tinutukoy niya. At ako ang maganda, ahehe.Pero hindi ko alam na pati si Evannder at ang Eros na 'to ay kaibigan ni Reigan dahil si Damon lang ang nakita ko noon. How to be him po?"How's your pregnancy, Isabelle?" Tanong sa 'kin ni Damon. Napatikhim naman ako."A-Ah, okay lang naman. S-Salamat nga pala sa pag-rescue niyo sa 'kin kanina," Nahihiya kong sabi. Nakaakyat na kami sa second floor, mukhang dito ang room ni 'kano-este Reigan
'Misis you are underweight before your pregnancy, at biglaan nalang ang pagbigat mo nang mabuntis ka na. Your early labor is caused by the abnormal size and weight of the baby that had fully formed in just a span of seven months, and also, the baby is ten percent bigger than a normal sized newborn babies. As of now, we'll be going to run some tests if she had any defects, and about you, your vital signs are all normal except from your blood pressure that has decreased because of your labor.'Hindi mawala sa isip ko ang mga sinabi ng doktor kanina nang magising ako. Napahinga ako nang maluwag, gustong gusto ko nang makita si baby pero hinang-hina pa 'ko at hindi ko pa magawa kahit ibaba ang paa ko sa kama.Sabi naman ng doktor ay stable naman ang health ni baby pero ayun na nga at abnormal ang naging size niya kaya maaga ko siyang ipinanganak."K-Kamusta ang pakiramdam mo?" Napali
Masayang mabuhay. Lalo na kapag kasama mo na ang mga taong mahal mo at mahalagang-mahalaga para sa 'yo. Masayang mabuhay, kapag nalampasan mo na ang lahat ng mga pagsubok na dapat mong malampasan upang makamit lang ang tagumpay at totoong kasiyahan na dapat mong matamasa. At masayang mabuhay, kapag sa kabila ng lahat ng paghihirap na narasanan mo, ninyo ng taong mahal mo na halos naging dahilan na ng paghihiwalay ninyong dalawa at pagsuko, ay... Nagawa n'yong matagumpay na malagpasan kasi... Sobrang worth it ng magiging pagtatapos ninyong dalawa. Anim na taon na ang nakararaan matapos kong maipanganak ang ikalawa naming anak na si Rage. Matapos maging tatlo ni Rage ay siya naman naming nasundan ang dalawa naming anak ni Reigan ng ikatlo at ikaapat pa na si Radleigh at Raven. Ang aming tahanan na
"Dad, I saw my mom, s-she's my new teacher," Bungad ni Issel sa 'min ni Sabrina pagkarating namin sa school, I actually refused our today's lunch with her because I'm quite busy. Pero hinding hindi ko ata kayang ipagpalit sa trabaho ko ang bagay na 'to."Yes, I know." Sagot ko at inilapag ang tray ng pagkain namin."Really? Dad, I already have a plan!" Matipid akong ngumiti."Me too,""Hoy teka-paano ako? Extra lang?" Sabat ni Sabrina."Of course you have a role," Sabay naming sambit ni Issel sa kaniya.--"Daddy, wake up!" Naalimpungatan ako sa marahas na pagyugyog ni Issel sa 'kin. Napahilamos ako sa mukha ko at marahang napabangon. Ang sakit ng ulo ko, may hangover pa kasi ako, pagkatapos ay biglaan niya naman akong ginising.
Sinisisi ko ang sarili ko. Kasalanan ko kung bakit kami naghihirap ngayon. Kasalanan ko kung bakit naghihirap sila ng anak ko ngayon.Premature si baby. Masakit para sa 'kin na makita ang lungkot sa mga mata niya, pero napakaswerte ko dahil hindi nag-iba ang pakikitungo niya sa 'kin.--Masasabi kong kahit papaano ay swerte ako, salamat sa mga kaibigan kong tinulungan ako para sa pambayad namin sa hospital, pero hindi pa tapos ang problema namin dahil kulang pa 'yon.Ayoko namang i-asa sa iba ang lahat dahil hindi ako lumaking gano'n. Doble kayod ako ngayon, halos hindi na kami nagkakausap kahit na sa iisang bahay lang kami.Pero alam ko namang naiintindihan niya, kung ano-anong klase na ng trabaho ang pinapasukan ko, kumita lang.Halos kunin ko na ang gawain ng mga katrabaho
REIGAN ALDRIUS ECHAVARRI 10 YEARS AGO. . . Napakaingay at ang lahat ng tao ay nagsasayawan at nag-iinuman. Ito ang unang beses kong pag-apak sa lugar na 'to. Ngayon lang kasi talaga ako napilit ng mga kaibigan ko, pumayag na rin ako tutal naman ay sinabi ni tatay na magsaya naman ako kahit pa-minsan-minsan at hindi puro trabaho, siya pa nga ang naghanap ng mahihiraman ko nitong asul na suit na suot ko. Ang ganda pala talaga sa lugar na 'to, sobrang ingay, at ang lahat ay nagkakasiyahan. Parang party lang tuwing may okasyon sa 'min, ang kaibahan lang ay mayayamang tao ang narito, at mas agresibo sila kung gumalaw. "Ah!" Nagulat ako nang may masubsob sa 'king babae. Agad ko siyang inalalayan upang hindi kami tuluyang matumba at baka ma-stampede pa sa mga nagkakagulong tao. &n
KINAUMAGAHAN, nagising ako na parang hinahalukay ang sikmura ko at gusto kong magsuka. Agad akong napatakbo sa CR at tuluyan na ngang nagsuka roon, nang matapos ay nakaramdam pa 'ko ng kaunting pagkahilo.Nang bahagya nang kumalma ay binuksan ko ang gripo at nagsimulang maghilamos. Nang mapatingin sa salamin ay may kung ano namang pumasok sa utak ko.Pagkatapos kong maghilamos ay humarap ako sa kalendaryo na nasa kwarto ko at tinignan ang petsa roon.Sandali akong natulala nang makita ang petsa roon. Dapat ay menstruation ko na noong nakaraang araw.P-Pero wala pa rin at hindi ko na 'yon napansin dahil sa sobrang pagka-busy..."Kumain ka po muna, mommy." Inihanda ko sa bedside table ang mga pagkain para kay mommy. Pinanood niya naman ako habang nakangiti.Habang tinatang
"Mommy! Ano bang nangyari sa 'yo?" Hindi ko na mapigilan ang paghagulhol ko nang sa wakas ay makapasok na sa private room ni mommy.Kakagaling ko lang sa airport at wala pa 'kong tulog ngunit dito na 'ko agad sa hospital dumiretso, masiguro lang na safe na talaga si mommy.Habang nasa flight ako ay patuloy akong ina-update ni tita Seline tungkol sa kalagayan ni mommy, sobra akong nagpapasalamat at sinabi niyang naka-survive si mommy sa Sudden Cardiac Arrest na natamo niya."Isabelle, s-sorry anak." Nanghihina niyang ani. Malalim akong napahinga at niyakap siya."Kamusta po ang pakiramdam mo? May masakit ba sa 'yo, 'my? Ano? Sabihin mo lang po, please..." Alala ko pang sambit. Pilit siyang ngumiti at hinaplos ang buhok ko."Maayos na 'ko, anak. H'wag ka nang masiyadong mag-alala pa..." Napabuntong-hininga
Ilang oras pa rin ang naging biyahe namin, habang papalapit na kami sa bahay namin ay may natatanaw akong bulto ng tao na nakatayo sa gilid no'n.Bahagyang umawang ang bibig ko nang makita kung sino 'yon.Si Sabrina, at dala niya ang anak n-nila ni Reigan, 'yung baby niyang si Rage.Nang tumigil na ang sasakyan namin ay lumapit ito, excited namang lumabas si Issel at sinugod ng yakap ang mag-ina. May bahagi sa puso ko ang nagulat at nakaramdam ng kakaibang kirot.Ang sakit lang na makita si Issel na gano'n sa ibang nanay. Parang... Parang si Sabrina pa ang tunay niyang ina kaysa sa 'kin.Mabilis ding nagbago ang mood ni Reigan at nakipagbeso rin sa kaniya. Bago pa 'ko tuluyang maiyak ay yumuko na 'ko at lumabas ng sasakyan. Pagtingala ko ay nagkasalubong ang tingin naming dalawa ni Sabrina.
Nanatiling tikom ang bibig niya nang sabihin ko 'yon. Malakas ang pagkabog ng dibdib ko at hindi ko alam kung paano ko uumpisahan ang gustong sabihin ng puso ko. Pero kailangan ko nang ilabas ito ngayon, habang may pagkakataon pa."Reigan... Alam mo namang hindi maganda ang reputasyon ko noon, 'di ba?" Sambit ko at nilingon siya. Nanatiling tutok ang mata niya sa magandang tanawin, wala rin akong mabasang kahit na anong emosyon sa mukha niya.Malalim lang akong huminga. Kinakabahan ako sa mga oras na 'to at nagsisimula na ring maghalo-halo ang mga emosyon ko."Masama ang reputasyon ko, sa lahat ng tao. Kahit sa sarili kong pamilya. W-Wala akong ginawang mabuti noon, lagi ko silang dini-disappoint, lagi ko silang ginagalit... Na humatong na rin sa pagtakwil nila sa 'kin," Dugtong ko pa at suminghap.Nagsimula nang mamuo ang luha sa mga mata
Narito palang kami sa Parking Lot ng beach pero tanaw na tanaw na namin ang magagandang view.Maraming turista sa mismong sea shore, may mga bonfire, at mayroon pang naglalaro ng apoy sa hawak nilang mga stick.Nagliliwanag ang lugar dahil sa mga ilaw na nasa bubong ng mga mini cottages.Ang ganda rin ng dagat, at nagkikinangan ang mga bituin sa kalangitan. Ang ganda sobra ng lugar na 'to."Akala ko ba... date lang?" Natatawa kong tanong at tumingin kay Reigan."This place is so beautiful," Komento ni Issel, napansin ko pang naglabas siya ng cellphone at nag-selfie."Maybe a two days date?" Napaawang naman ang bibig ko sa isinagot ni Reigan.Oh em gee, two days kami rito? Omooo, paano itago ang kilig?!?!"Co