"Ilang kilong baka kay Gerry?" tanong ko kay Gabriel habang nagbubuhat siya nang kilo-kilong karne sa storage room.
"Sampu," sagot niya.
"Sampu? Ang rami naman, siya lang mag-isa na kakain no'n?" manghang tanong ko sa kaniya.
"Felicity, kulang pa nga 'yon sa kaniya. Sige na hawakan mo itong karton para maipasok ko ang karne r'yan." Sinunod ko ang utos niya sa akin. Dali-dali kong binuksan 'yon at iniharap sa kaniya.
"Tapos kila kuya Constav..." Tinignan ko ang sheet na hawak ko. "10 kilos na pork at 10 kilos na chicken. Marami rin ha." Pagsasabi-sabi ko habang ni-che-check ang mga iyon.
"Pamilya sila kaya gano'n," sagot na naman sa akin ni Gabriel. May isang anak sila, si Arnani." dugtong niya.
Tumango-tango ako. Mayamaya ay dahan-dahang lumapit sa kaniya. "A-anong klase sila kuya Constav?" I asked.
He stared at me for a while, para bang iniisip niya kung sasabihin saI didn't come out of my room the next whole day. Nanatili akong nakatalukbong nang kumot at nakadapa sa aking kama. I don't have the mood to go out and explore. Masama ang timpla ko ngayon. Matapos kong mapanood ang video sa laptop ni Gabriel ay nawalan ako nag gana at lakas na magkikilos. Naguguluhan din ako kung bakit gano'n ang naramdaman ko. I just assumed na naawa ako sa dalaga na napanood ko sa video. Pagkatapos nang insidente na 'yon ay lumabas na ako sa Opisina ni Gabriel at dire-diretso sa silid ko. Tila ako tinarakan nang napakaraming patalim sa d****b ko. My heart broke without knowing why that happened. Ikinilos ko ang sarili pakaliwa, doo'y tumama sa mga mata ko ang mahapding sikat ng araw. Nakaawang pala nang bahagya ang kurtina sa bintana ng aking silid. Ipinantakip ko ang aking palad sa tapat ng aking mga mata. "Argh. Ano ba 'yan," nasambit ko. Ki
Ragasa sa amin ang malamig na samyo nang hangin. Ang sarap sa pakiramdam, para akong nasa dalampasigan.Itinaas ko ang dalawa kong kamay sa ere habang nakangiti. Si Gabriel naman ay nakasampa ang isang braso sa railing nang pinto ng kaniyang sasakyan; ang isa nama'y nakahawak sa manibela.Mukha siyang badboy sa ayos niya,nakakatawa lang!Ni minsan ay hindi ko inexpect na makakasakay sa gan'to at magkakaro'n nang experience sa pagbiyahe. Salamat at isinama ako ni Gabriel sa roadtrip na ito."Wow! Ang napaka refreshing sa utak ang ganitong ideya ha. Mabuti at naisipan mo akong aanyayaan," baling ko kay Gabriel na nasa daan ang mga mata."I just thought na kailangan mo rin nito. Despite all the bad things that happened to you... To us," he said.Nilingon ko siya't tinapunan nang tingin. Ni-hindi siya sumulyap sa akin, he just talked while his eyes on the road.Bigla akong napaisip sa lahat-lahat.
"Aabangan ba natin ang sunset dito?" maang tanong ko sa kaniya. Maaga pa nang makarating kami rito. Isang oras ang inilagi namin kanina sa pagmamasid sa kulay asul na karagatan. Panay sulyap nga ako at baka makita ko si Cindie na lumalangoy na lang sa gitna nang dagat.Pagkatapos ay muli kaming bumiyahe, sabi ni Gabriel ay bumili raw muna kami nang makakain. Inaya ko na nga siyang umuwi, ngunit sabi niya'y mamaya na raw. Libre raw ang araw niya ngayon, kaya puwede niyang gawin ang kahit na anong gusto niya.Nagtungo kami sa isang fast food chain, bale drive thru lang. Nagulat ako na alam niya ang mga ganitong bagay, at infairness may cash siya ha. Akala ko rin kasi ay pulos bank accounts lang ang mayro'an ang lalaki na 'to.May mga itinatago ata talaga siya na mga bagay-bagay."Okay na 'yan sa 'yo?" Baling niya sa akin habang nakaupo sa buhangin kaharap ang dagat.Minataan ko siya na
"Ano Gabriel, saan ka galing? Alam mo man lang ba kung ano ang nangyari rito?" bungad sa akin ni Cindie nang makapasok ako sa Tenement's lobby. Naroon ang ilan sa kanila including the family Youngsters, Gerry, Constav and some tenants from second floor. "Wala ka buong maghapon," pagsabat ni Victoria na kararating lang. Naka cross arms pa itong pumuwesto nang nakasandig sa konkretong pader malapit sa pintuan. "May inasikaso ako," ani ko't isinuksok na ang aking mga kamay sa bulsa ng pantalon na aking suot. They all staring at me, wala ni isang kumurap sa kanila. Wait do I have to explain myself to all of them? Maybe I abandoned the Tenement a while ago, nut still I am the owner of this place. Mas ako pa rin ang dapat na masunod sa lugar na 'to. "Can you all guys relax? Tell me, ano ba ang nangyari?" Maliban sa nakita kong pagbabago sa may lagusan kanina ay wala na akong napansing kakaiba nang p
Mabilis akong umilag sa mga bigwas ni Steve, ang kanang kamay ni Gargoyle. Sinunggaban niya ako matapos nang ginawa ko sa isang kasamahan nila. Galit na galit ang mapupula niyang mga mata sa kaniyang katawang lobo. Ngunit hindi ako nagpagimbal sa kaniya. Mabibilis rin ang kilos na pinakawalan ko, nilinlang ko siya sa bawat daanan at stratehiya na ginawa ko.Marami silang taong lobo na narito sa Tenement, tila yata buong angkan at nasasakupan ni Gargoyle ay narito.Ngunit bilang pinuno ay nasaan siya ngayon.Habang naglalaho at nagteteleport ako sa iba't ibang parte ng lugar ay sinisipat ko na rin kung nasaan silang lahat. Sadyang malakas ang hukbo nang mga lobo, possible talaga na magapi nila ang mga tenants ko. Maliban na lamang kung may nakatira sa third floor ng pumagitan sa kanilaAt sa sitwasyon na ito ngayon, walang may mataas na antas ang nangialam sa pinaggagawa ng mga lobo.Saang parte nang Tenement nila ikinulong
Tiyak na dadalhin nila sa kanilang kuta si Felicity, desidido silang malaman kung may katotohanan ang propesiya na naiwan sa kanila. "Masiyado kang mainit Gabriel, kaano-ano mo ba ang babae na iyon?" pagtatanong niya sa akin. "None of your bussiness wolf!" Maangas kong tugon sa tanong niya. Dadaan muna siya sa bangkay ko bago makuha si Felicity. Ang serbisyo ng babaeng 'yon ay para lang sa akin. Mas'yado mang masama ang hadhikain ko'y wala akong magagawa. Ito ang nakatadhana sa kaniya't ito rin ang paraan para sa sarili ko. Muli'y naghabulan kami ni Steve sa kabuuan nang Tenement. Nawasak niya ang ilan sa mga istruktura na naroon katulad nang gazeebo. Nabuwal rin ang ilang matatayog na punong daang taon nang buhay ro'n. Kasing bilis nang kidlat ang mga pangyayari. Kanina'y si Steve lang ang humahabol sa akin, ngayo'y dalawa na sila. Siguro nga'y malalakas sila gunit hinding hindi nila ako masisilo. Mula sa
Chapter 28 Isa. Dalawa. Tatlo. Ilang malulutong na suntok ang binitiwan ko para sa lobong si Steve. Kanina pa nag-iinit ang ulo ko sa kaniya. Ayaw niya makinig sa akin. Gusto pa ata niyang mas makaramdam nang sakit sa katawan. Hindi ako nakuntento sa mga bigwas na ibinigay ko sa kaniya. Paulit-ulit na tadyak at balibag ang inabot niya sa akin. Una sa lahat, ayaw ko sa trespasser. Pangalawa, hindi ako nagpapahiram nang mga bagay na alam kong sa akin. Bugbog sarado sa akin si Steve, tama lang 'yon upang madala siya... O sila. "Utusan mo ang tao mong umalis na sa lugar ko. Hindi ko gustong nakikita ang pagmumukha niyo sa Tenement ko. Binitbit ko siya't ibinato palayo. Bumagsak siya sa matigas at malaking pader na tarangkahan. Muli'y tinakbo ko ang gawi niya. Doo'y sumigaw siya't itinaas ang dalawang kamay. Senyales ata na sumusuko na siya.
Chapter 29Lahat ng tao sa Tenement ay busy kinaumagahan. Tulong-tulong sila na nag-ayos sa mga nasira at nagulong istruktura. Kaniya kaniyang kilos ang bawat isa sa kanila.Ang pamilya Youngsters ang nag-ayos nag gazeebo. Sila Constav sa playground dahil 'yon ang paboritong paglaruan nang kaniyang mga anak. Ang Reyes Family ang maglinis sa mga puno at dahon na nagkalat sa paligid.Si Cindie ang dagdilig sa mga halamang naagapan pa niya upang mabuhay.Si Gerry ang nagkumpuni sa poso negro.Ang mga matatanda na'y nanonood sa kanila habang nagsi-siyesta sa lobby nang first floor.Si Victoria ang naghanda nang makakain ang lahat.At sa kanilang pag-aasikaso'y dumating ang Vamir brothers. Wala sila ng mangyari ang nangyari kagabi. Nasa bussiness trip daw sila kaya gano'n. Grabe pa ang panghihinayang ni Loother. Sayang daw at hindi niya nasilayan ang kaniyang mga kaibigan- in acronym.Nang m
After 100 years."So, paano ba 'yan? Mauna na muna kami? Kailangan ko ng humabol sa enrollment nitong si Letizia. Ikaw na muna ang bahala rito ha." Ginawaran ni Felicity ng halik sa pisngi ang kaibigang si Cindie. Pinakiusapan niya ang kaniyang kaibigan na siya na munang mamahala sa Apartment na pagmamay-ari niya. Kailangan niyang samahan ang anak sa bago nitong papasukang paaralan."Oo na, ako na ng bahala rito. Enjoy kayo ni baby girl, okay?" Pinisil pa ni Cindi nag matambok na pisngi ng kaniyang inaanak kay Felicity. "Ninang naman eh. Malaki na
Dumating ang dalawang bampira sa Council building. Sapilitan ang kanilang ginawang pagpasok sa pribadong lugar ng mga supernaturals. Pinatumba pa nila ang mga security na nagbabantay sa buong paligid. Handa si Darren sa magiging kaparusahan sa ginagawa niyang karahasan ngayon, ang tanging goal lamang niya ay ang tulungan at bumawi kay Felicity. 'Yon lang. Ilang nagbabantay ang naibalibag at napatulog niya sa bawat bigwas na kaniyang ginawa. Pasulyap niya na tinatapunan ng tingin si Felicity. Bago lang sa kaniya ang bagay na 'to, at kakailanganin pa nito ng gabay. Ngunit sa pinapakita niya ngayon ay mukhang hindi na niya kailangan ng gano'n. Katulad niya'y marami na rin itong napabagsak na mga nakaitim na tagapangalaga ng kapayapaan sa loob ng Council. Tuluyang lumabas ang pangil na pinipigilan ni Felicity, na-triggered lang ng may biglang sumakal sa kaniya. Ang guwardiyang 'yon ng naging kauna-unahang nilalang na nakagat niya. Kumapit ng mapulang dugo sa kaniyang ngipin at labi.
Hindi maramdaman ni Felicity ang paa niya na sumasayad sa lupa. Napakabilis ng pangyayari, bigla niya na lamang nadama ang pagbilis nang tibok ng kaniyang puso. Punong-puno siya ng adrenalin, matapos n matikman ang dugo ng kaniyang mga kaibigan ay para ba siyang nabuhayan. Tuluyan nang naintindihan ni Felicity kung ano ang mga kakatwang tunog na naririnig niya. Naging klarado ang mga bagay na 'yon sa babae. Sa kaunting panahon ay natutunan niya ang teleportation, bumilis din ang kilos niya, specifically, sa pagtakbo.Masarap sa pakiramdam ngunit nakakatakot dahil sa kabila nito'y hindi nito alam ang iba pang rules ng pagiging isang bampira. Lalo na ang tungkol sa pag-inom ng dugo, 'yon ang pangunahing pinagkukunan nila ng lakas. Ngayon ay inisip lang niya na pupunta siya sa T
Eight in the Evening."Master. Master." Niyugyog ng house elf nang paulit-ulit ang nakahandusay na si Felicity. Naikilos naman ni Felicity ang kaniyang kaniyang ulo pabaling bilang sagot sa house elf. Mayamaya ay binuhay na nito ang kaniyang amo patungo sa malambot na sofa. Pinaypayan at inabutan muli ng tubig. Naubos niya ang lamn niyon ngunit wala pa ring epekto. Nanghihina na ang kaniyang katawan, sa hindi niya malamang dahilan."Master. Narito na sila." Doon lang nagmulat ng kaniyang mata si Felicity, hirap ngunit pinilit pa rin niya. Eksaktong sa paglinaw ng kaniyang paningin ay ang pagdating ng mga kaibigan niya galing sa Tenement. Sina Victoria, Cin
Dinala ng apat na kalalakihan si Gabriel sa Council. Binitbit na lang nila basta-basta ang landowner ng Tenement Uno. May kumalat na balita patungkol sa pagkamatay ng pantas na si Dessalonia- at si Gabriel ang idinidiin nilang may gawa ng pagpasyal. Paghihiganti kuno ang motibo. Pagkapasok pa lang ay idineretso na nila si Gabriel sa silid ng pagpupulong. Naroon, nakaupo sa kani-kanilang mga silya ang mga deities na may iba't ibang katungkulan. Ang matandang si Lusarias, ang diyosa ng Klima't Panahon na nakaupo sa pinakadulong bahaging upuan.Si Andromeda, ang diyosa ng Kagandahan ay naroon din. &n
KINAUMAGAHAN ay nagpasya na kami ni Gabriel na umuwi na. Tiyak matutuwa si Fifi kapag nalaman niya na nakabalik na kaming dalawa. Pinahiram na lang kami ni Kira ng kotse para hindi na kami mahirapan pa sa pag-uwe. Pinadalhan niya pa kami ng mga pagkain at ilang souveniers daw sa pagtungo namin sa kaniyang resort. Tuwang-tuwa ako ro'n sa unan na may nakaprint na mukha ni Kira. Ano't gano'n ang souvenier niya? Hindi man lang print ng kaniyang resort, eh. Kumaway ako kay Kira nang nagsimulang paandarin ni Gabriel ang sasakyan. He also waved back to us, hanggang sa tuluyan kaming makaalis.
Hindi pa rin matapos-tapos ang pangungilit ko kay Gabriel hanggang sumapit ang gabi. Nagpaka-clingy ako sa kaniya. Inaya ko siyang sa silid ko matulog para makanood kami ng movies at kumain ng popcorn. Nasa kusina kami ngayon ni Gabriel habang siya ang kitchen master at ako ay nakaupo lang at nakatunganga sa kaniya. Binabantayan ko ang bawat kilos na ginagawa niya. Simula sa pagbukas ng gas stove hanggang sa paglalagay ng mga rekado sa lutuan. Ang sabi niya'y magluluto raw siya ng pasta, 'yong mas masarap daw sa iniluto ni Darren. Medyo natawa ako sa sinabi niyang 'yon. Nabanggit pa talaga niya si Darren? "Masarap ba talaga 'yan?" tanong ko sa kaniya ng ilagay na niya ang cream sa pan.
Masaya lang ako buong maghapon na kasama si Gabriel. Ngayon araw ay nagkaroon na kami ng pagkakaunawaan, ngayon kung kailan huli na. Kumain kami, naglakad-lakad at nagpabalik-balik sa pag-swimming. Pinahiram kami ng kaibigan niyang si Kira ng speedboat. Nakakatakot dahil first time kong makasakay do'n pero dahil kasama ko naman si Gabriel ay walang naging problema. Actually, naging masayang masaya lang kami. Magkahawak ang kamay, magkayakap at nahahalikan ko siya, bilang siya. Ilang beses kong tinititigan si Gabriel kapag may pagkakataon, kitang-kita ko rin sa kaniya ang kaligayahang na nabubuo sa kaniyang mga mata.
Chapter 132"Good morning." Nakangiti at masaya kong bati kay Gabriel nang magising siya. Kanina pa ako nakatitig sa kaniya. Hindi na ako nagulat na narito siya sa tabi ko, walang suot na kahit ano at tanging ang puting kumot lang ang nagtatakip sa kaniyang katawan--ah hindi! Sa aming dalawa pala. Nakapatong ang baba ko sa palad ko, kung saan nakatukod naman ang siko ko sa higaan. Iginalaw niya ang kamay at ipinatong sa aking ulo. He becane to caress my hair. "I hope you have a good sleep," sabi ko.