"It's me....Grey." his voice was still the same. The same Grey I'd loved before but not the man I'm madly in love with right now.
"Why'd you call me?" I tried to sound like a normal friends did when they talked on phone and great, I did! I'd totally moved on."We should meet along, don't worry Vanessa will be here too. Our old friends, would you like to come?""When? Where?" It's been a long time that I'd never seen my college friends, close friends I mean."Tonight at Seattle bar.""I'll think first Grey. Bye." I ended the call."You're not coming." I was shocked when I heard him. I turned around only to see his face. I admitt that he's drop dead gorgeous but you won't really like him when helooks mad."Why not?" I ask him confused."You're just not." His voice was full of authority but I'm not scared. Why should I at the first place?"I can do whatever I want Treckk. And I'm going out."pa"Ainah! You came!" Bati sa akin ni Vanessa. Ang lakas ng music sa loob ng bar kaya more on sinigaw niya. Ngumiti lang ako habang papunta sa table nila."Of course!" Nakangiti kong tugon nung nakarating na ako sa pwesto nila. Isa-isa ko silang tiningnan. Malaki yung pinagbago ni Gela while Cynthia was still the same. Si Jeff ayun mas gumawapo siya, si Winter parang may nag-iba but hindi ko mafigure-out kung ano hanggang sa nagtama yung tingin namin ni Grey."Ainah."he said smiling at me. "Grey." Sabi ko naman tsaka sinuklian ang ngiti niya. They all know na ngayon lang kami nagkausap ni Grey after nung nangyari sa amin. Hindi kami nagkaroon ng closure that time cause I'd admit na natatakot ako at hindi ko pa rin kayang tanggapin na sa ganun lang mauuwi ang lahat.Walang ni isa man ang nagsalita hanggang sa naisipan ko na lang magtanong. "So kumusta na?" Changing the atmosphere."I'm engaged."nanlaki ang mata ko sa nari
Wala akong alam kung saan ako dinala ng mga paa ko. All I know was I'm here nakaupo at umiiyak. Later on, tear drops were falling. Sumasabay ang ulan sa agos ng luha ko. Andito na naman yung kaba sa dibdib ko tuwing umuulan. Tuwing umuulan may hindi magandang nangyayari. Natatakot ako sa ulan pero wala akong lakas para tumayo at magtago sa kulog.Maya-maya pa di ko na naramdaman yung mga patak ng ulan. Inangat ko yung ulo ko para tingnan yung langit pero nakita ko na naman siya dala ang isang payong."I know that you were afraid of it. Tumayo ka na Jan Ainah." He said."Why are you here? Anong ginagawa mo dito?" Bakit sa tuwing uulan siya lang palagi yung nandiyan para patahanin ako? Kung sino yung di mo ini-expect siya pa yong darating. "I don't need your help." I said in a cold tone."You're not a great lier so tumayo ka na jan Ain." I never listened to him but later on tumayo na rin ako at niyakap siya. I didn't know where did I get m
It's been a week, a week para makapag-desisyon talaga ako. Everything was now settled. Nakapag-decide na talaga akong doon na muna manirahan sa Paris. I was a kid since then na pinangarap kong pumunta ron.May matutuluyan naman ako dun kasi andun yung childhood bestfriend ko nakatira by this time. I just want to enjoy my life. And I admit part of it was because of Vincent and Grey. Nakakasakal na, kung saan-saan tuloy ako dinala ng kahibangan ko. Everything was now ready."Ainah, let's go downstairs." I raised my brow to Ell. Why is she here?"Why?" hindi na ako umangal pa pero Ell already dragged me down the stairs. Sobrang clueless ako kaya gusto ko siyang itanong kung para san 'to."Ell, what's this all--""Surprise!" and here they are. My cousins and few friends of mine but wala si Vincent. Maybe okay na rin yun kesa naman nandiyan siya."Para san 'to?" the surprise then yung mga pagkain like in a party."F
It's been three years. Years goes by and times runs fast. Maaring may nawala, may nagbago, may nanatiling ganun pa rin, at maari ring may dumating na panibago. Three years since I leave. Three years since I'd finally ended it. At sa three years na yun. Vincent Treckk Dela Vega had given me a beautiful remembrance. A souvenir that is worth remembering for and that is Vin Blip Aaron Saavedra. Yung anak namin ang magpapaalala sa akin ng bagay na yun. Siya ang magiging tanda ng aming kahapon. Noong mga panahong wala kaming inisip kundi ang tawag ng katawan namin.Si Vin ang naging bunga sa gabing yun. A forbidden night with my cousin. I can't hardly believe na nagbunga ang lahat ng ginawa namin ni Vincent. I've gotten pregnant by him. Vin was made out from our mistake but since he was born everything seems to be perfect. Giving him birth was the only perfect thing I know that I've done. Inaamin ko na at first, abortion was my first option but sooner naisip kong tinata
"Ainah! I'm glad you came! Couz! Kumusta na?!" Ell greeted us immediately when we entered in the lawn. Akala ko sina grandpa at grandpa sa mansion but base sa nadatnan ko there is something I think they are celebrating but I'm not sure what was it."I'm okay Ell." Tumingin ako sa likuran ni Ell and there they are, my family having a bonding time. Nandito pa kami sa malayo kaya they never saw us yet and I think busy sila masyado."What's the celebration all about?" tanong ko sa kanya. Vin was just wrapping his arms around my leg. How cute? "Engagement party ni Dan. Ayaw niya ng bongga kaya heto lang yung ginawa niyang party." Ibinaling niya ang atensiyon kay Vin."Hi baby... This is Vin, right? Geez! He's a mini version of Vincent!" I nod with a matching smile. Geezz I told you, kamukha niya talaga yung anak namin. For pete's sake wala pa talagang nagsasabi na kamukha ko siya or di naman kaya may pagkapareha kami. I was about to say something when
It was just 2:45 in the afternoon when Blip and I fall asleep and when the time I'm already awake and looked at my clock it says, we were really tired for almost sleeping 5 hours. Time check and it was already 7:15 in the evening. A few knocks were at the door."Come in." Ellie was revealed at the door. "Ain, kain na daw." Umupo siya sa may kama then binaling yung atensyon kay Blip na mahimbing pa ring natutulog. Ell touches his soft cheek, looked at me then smiled."What?" I innocently asked. I know, within her stares, there is something she wanted to imply and I doubt if it was good to ask about what does it mean all about."I just thought." She trailed. "You thought what?" I dared to asked. Curiousity always kills me. "If Vincent wasn't our cousin, he could be posssibly the father." I regret for asking her about what she was thinking. My heart drummed fast as soon as I'd heard it. "By the way halika na, nasa baba
"What now Vince?" Bungad ko sa kanya pagkapasok ko pa lang sa office niya habang siya naman ay prenteng-prenteng nakaupo. It's my first day in my job pero kanina pa ako pabalik balik sa opisina niya kasi andaming inuutos. Ewan ko ba kung secretary nga ba ang posisyon ko or what?"Missed me?" Walang pagdadalawang isip pa, kinuha ko yung sapatos na suot ko saka siya binato buti di siya natamaan. Pasalamat na lang siya at magaling siyang umilag. Paanong hindi ka maiinis kung sa dinamidami mong inaasikasong papeles bigla kang papupuntahin sa opisina niya tapos itatanong lang kung namiss ko siya? Ilang minuto pa lang yung nakalipas nung nagkita kami kanina tapos itatanong niya yun?Ganun na ba siya kadesperadong bwesitin yung buhay ko? Naku! Kung hindi lang siya ang ama ng anak ko edi sana matagal ko na siyang sinakal."Babe." Pinulot niya yung sapatos ko saka limapit sa may direksyon ko. He kneeled his one knee then kinuha yung isa kong paa. The way he touches
"Congrats!" Bati sa akin ni Ell while we are having our breakfast. Ako pa lang yung gising while Ell, bigla na lang sumulpot dito. Nasa mga papeles pa rin ang mga mata ko habang umiinom ng kape. Maigi ko iyong pinag-aralan. Ang bawat transactions na ginagawa. Maging ang mga nakatalang schedule ni Treckk sa susunod na mga araw ay nilagay ko sa alimpatakan ko. Mas malinaw na yung gawin ko yung trabaho ko ng maayos. Naiinis kasi ako sa katatanong niya palagi. If I know, he were just testing my patient. Well, I won't be tired of all his effin drama. Kung akala niya ay susuko ako. There is no way, I'll give up my work. "For what?" Natatakang kong tanong. Sa pagkakaalam ko, I never succeeded in anything. Nanatiling nakatungo ako sa bagay na hawak ko. I never take a glance towards Ell. "I've heard, nakasurvive ka for 1 week kay Vince being his secretary? Good for you. You were enemy since then kaya akala ko papahirapan ka niya. Remember him during college? Kay
Please basahin niyo pa rin ang whole details na nakasulat dito :) May laman naman ito kahit papaano. So anyways someone nominated me to write some facts about myself. Thanks for nominating me @cjherradura :)13 Things about me :)1. I am a faithful believer in God kahit di halata :) dahil nagsusulat ako ng ganitong klaseng genre. 2. I am a bibliophile. Addicted ako sa books at sa pagbabasa. Addicted ako sa pagsimhot ng amoy ng mga book pages. Mahilig ako sa book Collection :) Haha inulit ko lang :)3. May collection rin ako ng mga SLAM DUNK slash SAKURAGI stuff. Most of the time Crush ko yung mga Hollywood actors and actresses rather than those puppy love sa high school/College.4. I am a pure Filipina. Nagsasalita ako ng tagalog, English at bisaya. I am proud to be a Dabawenya :)5. Anti-social ako. Madalas nasa bahay lang, nasa library o sa class room lang basta kaharap ang libro o notebook with pen. 6. People I already met says that S
Hi! I miss you so much guys. Noon may nag-ask kasi if published na po ba ito, sadly hindi pa ako nakapagself published but for now, opo magse-self published po ako. Sa mga gusto pong magpasabay at umorder, please comment po or message me directly sa facebook which is SecludedFantasy WP.Don't worry guys, may time pa sa pag-iipon :) And I'll make sure na hindi siya aabot sa 500.00 and up yung price. Baka lesser lang niyan with the inclusion of shipping fee na rin yan.First is Tempted tsaka isusunod ko yung Slaved at Indebted.-With my signature and dedication po.-Freebies? I am still planning about it po.-Inclusion of special chapter nina Vince and Ainah.-Questions? Yes po you can ask me freely about it. Thank you po. I really miss you so much guys. With Lots of Love-SecludedFantasy
Nagising ako dahil sa nararamdaman ko na ang sinag ng araw na dumampi sa aking balat. Randam ko rin yung paghaplos ng maliliit na kamay ni Vin sa mukha ko. Pinaglaruan pa niya yung bawat parte ng aking mukha. Pilit niyang ipinabubuka yung mga nakapikit ko pang mata. Ilang ulit niya ring pinisil yung ilong ko. Akmang napangiti ako sa ginagawa niya pero nakapikit pa rin ako. Naramdaman ko ang pagtayo niya sa kama. Pangilang beses siyang tumalon-talon don para gisingin lamang ako. "Mommy! Mommy!" sumigaw na talaga siya. Sinubukan niya pang hilain ang aking kamay para bumangon ako pero di niya kaya yung bigat ko. "Wake up mommy!" At his third attempt of waking me up ay doon na ako dumilat. Ngumiti ako sa anghel na bumungad sa harapan ko. Isang anghel na kamukha ng lalaking mahal ko. "Mommy your awake! Yehey! Nagising nga kita! Job well done!" masayang saad pa niya. I kissed him at his forehead at hinalikan niya ako pabalik sa pisngi. "Where's da--""Say
Everything seems falling to its place. Ganun naman siguro palagi. Pero wala pa ring kasiguraduhan ang buhay. Gigising kang maayos ang lahat hanggang sa mapagtanto mo na lang na ang gulo na ng mundo mo.It's been days since that incident happened. Hanggang ngayon ay pareho pa rin akong walang balita sa kanila. I never any news from them. Wala silang binanggit kay Fhea. Hindi ko rin alam ngayon ang tungkol kay Trojan. At ni hindi pa kami nag-uusap ni Treckk since that night kahit alam ko na ang lahat dahil ipinaliwanag niya. Akala ko rin ay babalik na siya sa kompanya pero hindi ko pa rin siya nakikita hanggang ngayon. Mahal ko pa rin naman siya. Sa bawat pagtibok nito ay siya lang tanging rason ng puso ko. Silang dalawa ng anak ko. Gusto ko mang bigyan siya ng pagkakataon pero may parte pa rin sa akin na natatakot nang magtiwala. Natatakot akong humawak ng isang pangakong walang katiyakan. Ayoko nang hawakan ulit ang salitang di naman pala para sa akin. I
Saglit ay napatigil ako sa may bodega nung may narinig akong tila nag-uusap. Kilala ko ang boses na iyon. Labis akong nadismaya dahil sa narinig ko. Hindi ko aakalain na magagawa niya iyon pero ako na mismo ang nakasaksi. Ako na mismo ang nakarinig sa lahat.It's him. It's Trojan. I can't believe that it's all a plan. Lahat ay plano lang pala. "Fuck that bullshit Fhea! You're getting on my nerves!" boses iyon ni Trojan. "What?! Sinabihan lang kitang gawan mo nang paraan para di sila mag-usap. Pagsabihan mo yang babaeng yan na tantanan niya yung asawa ko. Treckk's mine. Tell her to back off!" hindi ako nagkakamali at boses iyon ni Fhea."Don't tell me na bahag na pala ang buntot mo dahil lang sa babaeng yan? Ganyan ka pala magmaghal Trojan? How nice of you." narinig ko pang panunuya sa kanya ni Fhea."You better shut up bitch! Ako na ang gumawa ng paraan noon para magkalayo sila. So it's your turn to make your moves now. And it's your fault in the first pla
Saktong pagtingin ko sa orasan ay 6:30 p.m na. Hindi ko na namalayan ang oras. Itinuon ko lang ang atensyon sa mga paper works buong magdamag. Buong araw akong lumagi sa kwarto ko at mas minabuting trabahuin na lang ang mga papeles sa kompanya kaysa naman sa wala akong gagawin kundi ang tumunganga at tingnan kung gaano sila kasaya.I sighed at the thought that I needed to go downstairs para sa business party ngayong 7:00 ng gabi.Hindi pa lang nagsisimula ang kasiyahan ay gusto ko nang matapos agad ang gabing ito. Nakaupo pa rin ako sa kama. Kakatapos ko lang maligo pero wala akong planong suotin ang damit na nakaratay at inihanda nila para sa susuotin ko. Balak kong titigan lang ito magdamag. Ayokong lumabas mula rito sa kwarto ko. Ayokong masaktan na naman ako sa makikita ko.Hindi ako martyr na tulad ng iba. Na kahit nasasaktan na ay pinipilit pa ring harapin sila para lang sabihing malakas ako. Sawa na akong maging malakas. I used to be brave for two y
"Akala ko ba doon na sila maninirahan for good Ellie. Kaya nga panatag na ang loob ko dahil kahit papaano ay di na namin siya makikita. Hindi na siya hinahanap ni Vin." napahilamalos ako sa aking mukha. Baka gugulo na naman ang lahat. Baka maguguluhan na naman itong nararamdaman ko. "They decided na umuwi daw." plain na sabi ni Ellie. "Saka may party daw na gagawin to be hold here. Maybe it's anther business celebration na naman." kibit balikat pa niya saka siya humilata sa sofa."Anong plano mo?" kinagat ko yung labi ko. "Wala." napabuga ako ng hangin sa kawalan. My hearts beats fast. Ewan ko ba sa nararamdaman ko. "Wala akong gagawin. Pakisamahan sila kung sakaling magkikita o mag-uusap man kami. Just that. Just act that nothing happened between me and him." siguro ay yun lang ang tanging magagawa ko... Just forget the past."Nag-enjoy ka ba little dude?" doon lang ako bumalik sa realidad nung narinig ko ang boses ni Trojan. Whole day kaming namasyal sa
Two years later...Napahilot na lamang ako sa aking sentido dahil sa sakit ng ulo ko. Hindi ako nakatulog ng maigi kagabi sa kadahilanang mas pinili ko pa ang magpuyat sa paper works ko. I just have three hours of sleep. Pasado two a.m ko na naisipang matulog subalit maaga rin akong nagising.Nagyaya kasi si Vin na mamasyal tapos ngayon yung araw na napagdesisyonan namin ni Trojan na ipasyal siya. Maaga daw na pupunta dito si Trojan upang maging masulit daw yung pamamasyal namin. Sinabihan ko na nga siyang huwag na niya kaming samahan sa pamamasyal dahil kaya ko naman bantayn si Vin pero he really insisted. Sa huli ay pumayag na rin naman ako dahil alam kong mas magiging masaya si Vin kapag kasama siya sa pupuntahan namin.Nandito ako ngayon sa sala. Pinapaliguan pa si Vin ng nanny niya. Hinihintay ko na rin lang si Trojan na dumating at baka mainip pa siya. "Good Morning Ain!" napatingin naman ako sa kusina kung saan nanggaling yung boses na iyo
"Mommy!" nilingon ko si Vin na nagsisigaw habang tumatakbo papunta sa kinatatayuan ko ngayon. Pinagmasdan ko lang yung mga alon na humahampas sa dalampasigan. Nakalabas na si Vin sa hospital... and well, everything seems falling into its place. Nandito kami ngayon sa resort ng Ate ko. Remember the resort na pinuntahan ko noon? Yung rest house kung saan kami unang nagkita ni Trojan? Nandito kami ngayon sa lugar na tinutukoy ko. Ewan ko ba kay Trojan at pinilit akong samahan muna siya dito. Pero sinabi niya rin namang saglit lang kami at aalis rin agad. May kukunin lang daw siya subalit ay hindi niya sinabi kung ano ang bagay na iyon.Hinihintay na lang namin siya dito sa dalampasigan dahil nagpumilit rin si Vin. "Look! Mommy! I have a star fish." binuka niya yung palad niya saka niya ito pinakita. "Iuuwi ko ito para kay daddy." natutuwang balita niya sa akin. "Vin..." hindi ko pa kasi alam kung paano ipaliwanag yung tungkol sa bagay na iyon dahil alam kon