Mag-log inShare
Chapter 26
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
Talking To A Specter Chapter 27
Averill's POV:Nagising ako nang maramdaman na may pagulong-gulong sa kama ko kaya agad kong tinignan ang katabi ko."Huh?" bulong ko dahil sa pagkakagulat na rito pala nakatulog si Seya.Dali-dali naman akong tumayo at saka inayos ang pagkakahiga niya dahil muntik na siyang mahulog kanina sa kama.Agad naman akong tumayo at saka inamoy ang damit.Napatakip na lang ako ng ilong matapos maamoy ang sarili."Ang baho ko na pala..." Iling-iling na bulong ko sa sarili. Agad akong naghanap ng damit at nagpasiya na maligo kahit na kagigising pa lang.Ito pala ang kalalabasan kapag hindi ako nag-half bath, grabe! Ang baho ko na.Sa aking pagligo ay marahan kong sinabunan ang aking katawan ngunit natigilan ako nang maalala ang paghawak at pag-amoy sa akin ng lalaki kagabi.Napapikit ako ngunit agad din naman akong nabalik sa reyalidad nang mahulog ko ang sabon.Agad ko itong kinuha at saka mabilis na sinabunan ang katawan at parte kung saan ako hinawakan ng gàgo na 'yon.Natigilan lang ako na
Talking To A Specter Chapter 28
He just hummed while looking at me and waiting for my question to him."Napag isip-isip ko lang..." bulong ko, "ilang araw ka ng nandito at simula nang araw na humingi ka ng tulong sa akin, hindi pa rin tayo nagsisimula na hanapin ang katawan mo.""Ayos lang naman 'yon. Hindi naman ako nagmamadali," sabi niya sa akin.Agad akong napatingin sa kaniya at napaharap matapos iyon sabihin."Hindi iyon ayos, Silas," saad ko.Nangunot naman ang kaniyang noo dahil sa naging tugon ko."Bakit naman?" tanong niya."Hindi mo alam ang mangyayari kapag nagtagal pa sa lupa ang kaluluwa mo," paliwanag ko sa kaniya."Ano ba ang mangyayari?" tanong nito.Bumuntong hininga ako at saka nagpasiya na ipaliwanag sa kaniya ang lahat."Kapag unti-unti nang nasanay ang kaluluwa mo sa mundong ito ay unti-unti mo na rin maaalala ang lahat simula noong nabubuhay hanggang sa pagkamatay mo at maaari kang maghangad ng paghihiganti dahil unti-unting babaguhin ng sakit na naramdaman mo ang buo mong pagkatao," mahabang
Talking To A Specter Chapter 29
"Salamat, Ate," ngiting wika ko sa kaniya at saka hinalikan siya.Pagkalabas ko ng gate ay tila mas gugustuhin ko na lang ulit na pumasok sa loob ng bahay dahil sa mga titig sa akin ng mga kapit-bahay namin."Calm down," wika ni Silas.Pasikreto na lang akong tumango at saka sumakay sa tricycle nang makarating na kami sa kanto.Gaya noon ay sa bubong na naman sumakay si Silas dahil sa may mga sumunod din na sumakay na pasahero."Manong, dito na lang po," wika ko at saka dahan-dahan din naman niya tinigil ang tricycle sa tabing kalsada.Mabuti na lang at hindi traffic ngayon kaya mabilis lang din ang naging byahe namin.Pagkatapos ko magbayad ay tumabi muna ako sa bangketa para makaandar ang tricycle paalis."Saan ka pupunta?" tanong niya sa akin."Tumabi ka lang sa akin. Baka mawala ka dahil sa dami ng taong namimili," sagot ko sa kaniya.Agad naman niyang sinunod ang utos ko at saka hinawakan ang kamay ko para manigurado. Hindi man halata ngunit hinawakan ko rin 'yon nang mahigpit d
Talking To A Specter Chapter 30
Tumayo ako nang mapansin na nasa tagiliran ko na siya. "Pasimple pa 'yang galawan mo, ha," pang-aasar pa niya sa akin."Manahimik ka nga," bulong ko sa kaniya at may riin ang bawat salita para naman mahalata niya na hindi ako nakikipagbiruan sa kaniya.Nang makarating sa lugar ay nilibot ko ang bawat gilid ng daan at napangiti ako nang makita ang isang karatula na nagsasabi na isa iyong morgue.Dahil sa kasiyahan ay dali-dali akong tumakbo papunta roon habang hawak-hawak ang kamay ni Silas.Siyempre ay hindi ko nakalimutan na tumingin sa kanan at kaliwa pagtawid ko.Kumatok muna ako rito bago pumasok at maya-maya ay may nagbukas din ng pinto."Anong kailangan mo, Ineng?" tanong sa akin ni manong."Maaari ko po bang makita ang mga katawan na bagong dating dito o kahit noong isang linggo pa?" tanong ko sa kaniya."Ay, sige. Pasok. Baka ikaw na ang isa sa pamilya ng mga ito," wika niya.Tumango naman ako at saka pumasok. Sa aking pagpasok ay napatigil na lang ako sa aking paghinga dahil
Talking To A Specter Chapter 31
Pag-uwi namin ay swerte ako dahil hindi pa umuuwi si Kuya Elias mula sa trabaho."Where did you go, Tita Vivi?" tanong sa akin ni Seya.Tinukod ko ang aking mga tuhod at saka isang malaking ngiti ang ginawad ko sa kaniya.Agad siyang sumilip sa aking likuran nang mapansin na may sinusubukan akong itago ngunit mabilis ko rin naman nabasa ang mga galaw niya kaya mas lalo kong tinago ang isang balot ng pagkain mula sa Jollibae na pasalubong ko sa kaniya."Ano po 'yon?" tanong niya sa akin.Tumawa na lang ako imbes na sagutin ang kaniyang tanong at saka sunod na ginulo ang kaniyang buhok bago ibigay ang pasalubong ko sa kaniya."Wow!" sigaw niya at nagningning ang mga mata nang makita ito.Agad niya akong niyakap at nagpasalamat. Napahagikgik na lang ako nang agad niyang kuhanin ang supot sa akin."Saan mo nakuha ang pera mo?" tanong ni Mama sa akin at saka tinignan si Seya na sabik na sabik na binuksan ang pagkain."Galing sa naipon ko 'yon, Ma," paliwanag ko sa kaniya.Nagtaka ako dahil
Talking To A Specter Chapter 32
Umupo ako sa tabi niya at saka binuksan ang aking laptop. Sa pagbukas ko ay roon bumungad ang sunod-sunod na email ng kumpaniya sa akin.Isa-isa ko itong binasa at napailing-iling na lang ako nang makita na halos noong mga nakaraang araw pa ang mga ito."Hello. Good day, Miss Fuentes. May I know what's the reason of your sudden absence today? Other employee says that you suddenly went out of the company while it's still work hours," basa ko sa unang message."Miss Fuentes? Please kindly answer my messages ASAP," pagbabasa ko ulit.Napangiwi na lang ako habang binabasa ang iba pang messages sa akin."Gano'n ba talaga ako kahalaga sa kanila kaya ganito sila ka-desperado?" tanong ko sa sarili.Napailing-iling na lang ako dahil nagsisimula na namang bumalik ang masalimuot na huling ala-ala ko sa kumpaniya nila."I'm sorry for my sudden action. I know I'm not professional for acting like that. If you didn't like what I did, you can cut off some of my income and then I'll get the remaining
Talking To A Specter Chapter 33
Mabilis kong natulak si Silas nang biglang nagbukas ang pinto at niluwa noon si Seya.Kaya ang naging kinalabasan ay nakaupo sa sahig si Silas habang ako ay nakaupo rin sa kama pero hindi maitago ang kaba.Si Seya naman ang nagtatakang tumingin sa amin at papalit-palit ang tingin ng mga mata nito sa amin."Did something happened before I came?" she asked confusedly.Sunod-sunod akong umiling at mabilis na inalok siya na umupo sa tabi ko.Sikreto ko naman pinanliitan si Silas ng mga mata at sinabi na 'lagot ka sa akin mamaya'. Inakbayan ko siya habang si Silas ay nakaupo pa rin sa sahig kung saan ay nasa harapan namin siya."You can sit here," wika ni Seya kay Silas at saka tinapik ang tabi niya.Sunod-sunod na umiling si Silas at saka natawa."No need. I'm more comfortable here," aniya at saka pasikretong kumindat pa sa akin.Nangasim naman ang aking mukha dahil doon. Ang cringe!Nagulat ako nang biglang hawakan ni Seya ang dibdib ko at saka unti-unting nilapit ang tainga niya rito.
Talking To A Specter Chapter 34
Sa aking paghawak ay nagulat ako dahil pagtingin ko sa kamay ko ay puno na ito ng lupa kaya gulat akong napatingin dito ngunit mabilis din siyang naglaho at bumungad sa akin si Mama."Ano bang ginagawa mo? Ano 'yang lupa sa kamay mo? Naglalaro ka ba?" sunod-sunod na tanong niya.Umiling-iling naman ako. "Hindi po, Ma," sagot ko."Saan mo naman 'yan nakuha?" tanong ni Mama at tinuro ang lupa sa kamay ko.Imposible naman na makukuha ko sa sahig na inaapakan ko dahil naka-tiles ang sahig namin."Ah—" Nang biglang pumasok si Seya ay napahinga ako nang maayos.Hinila niya si Mama palabas ng kusina kaya nginitian ko naman siya at napailing-iling na lang ako nang kindatan niya ako.Mabilis kong hinugasan ang kamay ko at nagulat ako dahil may ilang mga letra na biglang lumitaw sa palad ko."S... a... f... e...?" sunod-sunod na basa ko sa bawat paglitaw ng mga letra.Naghintay pa ako ng ilang minutos ngunit nagtaka ako nang wala ng sumunod na letra.Hinugasan ko ulit ang kamay ko bago umupo sa
Pinakabagong kabanata
Talking To A Specter Chapter 82
Averill's POVIt's been 5 years since then... Life is life until now, but thankfully because of everyone's hard work, it's now paid off. It's been a while since Am-Am trusted one of his hotels to me. It's because of him that I've been living a good life, I also owe him a lot. Back then, as a student, I dreamt of having a house that my home can live in... and now, it's finally not only a dream because we currently live in a first class residential subdivision still here in Biñan, Laguna. It's really a dream come true. Vince is the one who recommended it to me and that's the reason why we're neighbors now... or so I thought? "Vince..." Halos hindi na ako nagulat nang pagbaba ko ng second floor ay nakita kong prenteng nakaupo sa sofa sa living room itong si Vince. Hindi man lang niya ako binigyan ng pansin at tinaas lang ang tasa na hawak-hawak niya na animo'y nagyayaya na magkape rin ako. "Kapal talaga ng mukha mo, ‘no?" ani ko sa kaniya habang patungong kusina para magkape. "Siy
Talking To A Specter Chapter 81
Isang buwan na ang nakalipas at hindi pa rin nagbago ang buhay ko. Sinusubukan ko pa rin na kalimutan ang mga nangyari ngunit may pagkakataon talaga na bigla-bigla ko na lang ito maaalala."Huy! Nakatulala ka na naman," sigaw sa akin ni Vince.Tinarayan ko na lang ito at saka inayos ang tindig ko para salubungin ang mga customers.Pagkatapos ng lahat ng nangyari ay hindi na ulit kami nagkita ni Kuya mabango at hanggang ngayon ay nasa akin pa rin ang panyo na pinahiram niya. Hanggang ngayon din ay wini-wish ko na magkita ulit kami para makapagpasalamat ako ng maayos sa kaniya at masauli na rin ang panyo niya.Isang linggo lang din matapos ng matindi kong break down ay tuluyan nang natapos ang hotel kaya itong si Vince ay todo trabaho para maturuan ako, at nang may sapat ng empleyado ang hotel ay tuluyan na itong binuksan para sa lahat."Vince, huwag mo nga akong guluhin! Hindi ba't naka-assign ka sa hotel sa Batangas?" naiiritang tanong ko sa kaniya.Natanong ko kasi noong nakaraang ar
Talking To A Specter Chapter 80
Seya's POV:I was so happy when Tita Vivi went home with a gift for me, just like what she promised but she failed one of her promises.She promised that they will went home together but why I didn't saw Tito Silas?For some reason, my tears started to fall that even my self can't stop it."What happened?!" Grandma shouted and panicked. My Mom even joined her but I ignored them.I hugged the teddy bear that Tita Vivi gave to me and sat on the sofa. I cried silently and let my tears fell from my eyes."Anong nangyayari?" Tito Elias asked and seems so confused."Hindi ko alam!" my Mom shouted because she don't know what to do to calm me."Bakit naiyak si Seya at bakit gano'n ang ekspresiyon ni Averill?" Tito asked again."Hindi rin namin alam, Elias," Grandma answered."Tatanungin ko lang si Avi—""Don't bother her," I said that made them stared at me.Mommy approached me and hugged me."Why? What happened?" she asked.I sobbed again instead of answering her questions."T-Tito Silas isn
Talking To A Specter Chapter 79
"Tell me the truth. Something happened the day you went to the hospital, right?" he asked.I looked at him surprisingly when he mentioned the hospital."How did you know that I went to hospital?" I asked to him."I have a strong hearing ability, Avery, so I heard what Tita said to you," he explained.Napatango-tango na lang ako at saka pinagmasdan ang mga bituin na nagsisimula nang magliwanag sa madilim na kalangitan."What happened? Since that day, you acted strangely," he said.Napalunok ako ng sarili kong laway at saka tumingin sa kaniya at saka pilit na ngumiti."I just wanted to make memories with you for the last time," I murmured.His eyebrows met. "What do you mean?""I finally found your body, Silas," I said and looked away to him.Napapikit ako matapos kong maramdaman ang nanlalamig niyang kamay na hinawakan ang baba ko at saka hinarap ang mukha ko sa kaniya."Can you tell me where is my body?" naiiyak na tanong niya.Napakagat na lang ako ng aking labi bago dahan-dahan na t
Talking To A Specter Chapter 78
Napatingin ako kay Silas nang lalo niyang hinigpitan ang pagkakakapit sa kamay ko."Ayos lang ba kung kasama mo ako? Paano kung sabihan ka nila na nababaliw na?" tanong niya sa akin."Huwag kang mag-alala dahil marami namang tao ngayon at saka huwag mo na 'yon problemahin. Magsaya ka na lang, okay?" sagot ko at saka nginitian siya.Nang magbago ang musika ay natigil ang lahat sa pagtalon. Kung kanina ay rock ang kantahan, ngayon naman ay romantic na.I intertwined my hands to his and smiled at him.Tinaas ko ang isang kamay ko gaya ng ginagawa ng iba. Pagtingin ko kay Silas ay hindi ko na naiwasan mapahagikgik dahil nakataas na rin pala ang kamay niya.Bawat lyrics ay sinasabayan naming lahat at bawat pagkanta namin ay siya namang pagsabay ng aming katawan sa pag-indayog.When I looked at him to check if he's still at my side, I was so surprised because I didn't expected that he's also looking at me.Naramdaman ko naman ang unti-unting pag-init ng mukha ko at para hindi niya mapansin
Talking To A Specter Chapter 77
Pagkauwi ko sa bahay ay agad akong sinalubong ni Silas. Hindi ko na siya masyadong nakausap pa dahil antok na antok na rin talaga ako kaya diretso akong nahiga sa kama nang hindi man lang nagpapalit ng damit."Bukas na lang ako magpapalit," bulong ko bago maramdaman ang antok at unti-unti nang nagsara ang mata ko.Nagising ako matapos maramdaman ang paglubog ng aking kama.Pagmulat ko ng aking mga mata ay nagsalubong ang aking kilay matapos makita na sobrang lapit ng mukha ni Silas.Mabilis ko namang nilayo ang mukha ko at bumangon."Magandang umaga," ngiting bati niya."Good morning too," bati ko rin dito at saka nagpasiyang maligo na at magpalit ng damit para presko.Paglabas ko ng banyo ay agad ulit na bumungad sa akin si Silas na nakangiti kaya napahagikgik na lang ako at saka tumingkayad para maabot ang kaniyang buhok at. inayos ito.Napansin ko na na-estatwa siya kaya natigilan naman ako sa aking ginagawa."Are you okay?" I asked to him."Keep doing that to me," he said and poin
Talking To A Specter Chapter 76
Natawa naman siya na kinailing-iling ko."Pero seryoso, bakit mukhang ang saya-saya mo yata ngayon?" tanong niya sa akin."Wala. Ang sarap lang talaga asarin ni Vince," sagot ko sa kaniya.Na-estatwa ako matapos ma-realize ang sagot ko.Why did I said that?"Sino si Vince?" tanong niya sa akin."Sige, maliligo muna ako," pagbabago ko ng topik at saka mabilis na naglakad papunta sa banyo.Malapit ko na sana maabot ang door knob nang bigla akong hawakan ni Silas sa aking baywang at saka binuhat ako at nilagay sa kaniyang balikat."Kyah!" sigaw ko dahil sa pagkakagulat at nagpapadiyak pa."Lower your voice if you don't want them to come here and see you in this kind of position," he said."Silas, put me down," utos ko sa kaniya."Uh-oh, I will not. Not until you say who's Vince," he said."He's just my friend, okay?" page-explain ko."Now, put me down," utos ko sa kaniya at may halong diin ang bawat salita."What kind of friend he is?" he asked.Napapikit na lang ako dahil sa inis at sa
Talking To A Specter Chapter 75
After choosing that I will keep his body from him for awhile, one week had passed."May bisita ka, Averill!" rinig kong sigaw ni Mama sa baba.Napakamot na lang ako sa aking buhok at saka labag sa loob na bumaba kahit na naka-pajamas pa ako.Alas otso na ng umaga pero gusto ko pa rin matulog. Paano ba naman kasi ay halos 'di na ako patulugin kagabi ni Silas dahil sa pagiging hyper niya! Mukhang masama rin yata sa mga multo ang ma-spoil ng sobra, ah?"Sino ba 'yan, Ma?" walang ganang tanong ko habang nakapikit na bumababa sa hagdan."Ang aga-aga, e!" reklamo ko at nang maramdaman na wala ng hagdan na aapakan ay minulat ko na ang mga mata ko.Napataas ako ng kilay matapos makita na si Am-Am pala ito at mukhang may kasama pa siyang isang lalaki na hindi ko naman kilala."Oh?" pagtataas ko ng kilay sa kanila.Napahagikgik naman si Am-Am samantalang ang kasama niya ay hindi na napigilan na matawa."May nakakatawa ba sa tanong ko?" seryosong tanong ko sa kanilang dalawa.Mabilis naman silan
Talking To A Specter Chapter 74
"Wala pa masyadong nakakaalam ng lugar na ito bukod sa mga nakatira rito sa malapit," paliwanag ko, "kapag natuklasan na ito ng mga tao ay tiyak na malaki ang pagbabago na magaganap dito.""Sayang naman. Akala ko pa naman may mga chicks dito," aniya."Doon. Pumunta ka sa mga bahay-bahay, may mga sisiw sila," sarkastikong sabi ko.Bago pa man siya makapagsalita ay agad din naman siyang napingot ni Mama na kinatawa ko pa lalo."Anong chicks-chicks, huh?!" sigaw ni Mama."A-aray, Ma!" sigaw din ni Kuya.Napailing-iling na lang ako at saka nagpasiya na tumakbo papunta sa malaking puno para malimliman dahil tumataas na rin ang tirik ng araw.Mula rito ay narinig ko pa ang sigaw ni Mama. "Seya, halika! Magpapaaraw ka."Pinagmasdan ko ang buong parke at saka napangiti. Marami pang mga puno rito at dalawa pa lang ang bench na makikita sa parke isama mo na rin ang duyan na para sa mga bata.Dahil kakaunti lang ang laman ng parke ay mas lalo lang nakikita at nahahalata ang pagiging malawak nit
