Wala kaming imikan ni kapitan sa ilang oras na nagdaan habang pareho kaming abala sa Aming ginagawa.Ang kasama naman naming si maymay ay naglalaro lamang ito sa binigay na laruan ni kapitan. Pero ramdam Ko ang Panay na pasulyap sa akin ni kapitan mula sa aking likuran.Parang pareho kaming nagpapakiramdaman dahil may iba kaming kasama rito sa loob ng kanyang opisina. Hanggang sa tumayo si kapitan at naglakad palapit sa aking kina-uupuan. "Ms.olivia may pupuntahan lang ako sandali.Pero babalik din ako agad."wika ni kapitan habang hawak din nito Ang kanyang cellphone.Tumango ako rito. "Sige po kapitan."aniko rito. Bago tuluyang lumabas ng opisina nito ay sinulyapan nito Ang kapatid Kong naglalaro Saka mabilis na sinakop ni kapitan aKing labi na agad din niyang binitawan dahil lilingon rito sa Amin Ang bunso Kong kapatid. Hanggang sa tuloy -tuloy na lumabas si kapitan.Kaya kami na lang Ang naiwan ng kapatid Kong si maymay.Pagdating ng tanghali.Naapangat Ang tingin ko sa pinto ng ma
Dalawang buwan na Ang nakalipas mula ng maging secretary ako ni kapitan.Araw -araw ding may nangyayari sa pagitan naming dalawa.Hindi lang Isang beses kapag magtalik kami nito kundi dalawang beses sa Isang araw.Ang nangyayari sa Amin ni kapitan ay walang usapan na nangyari .Kaya Ang tingin ko tuloy sa aking sarili ay parausan ni kapitan,naglalabasan nito Ng init sa kanyang katawan.Hanggang sa maging laspag na at magsawa siya sa aking katawan.Hanggang sa mag-asawa ito. Hindi ko Naman kayang tanggihan si kapitan dahil Isang haplos lamang nito sa aking katawan ay bibigay na agad Ako sa kanya. Ang iniisip ko pa ay,paano Kong mabuntis ako at hindi tanggapin ni kapitan Ang pagbubuntis ko.Paano na lang kaya Ang buhay ko kapag ganun. Pero bakit ko iniisip Ang bagay na iyon. Siguro kailangan Kong sabihin Kay kapitan na hindi namin araw-arawin o di kaya ay gumamit kami Ng proteksyon tulad ng mga naririnig ko mula sa center.Pwede ring iwasan ko si kapitan.Pero alam Kong malabong mangyari
Pagdating sa bahay.Naabutan ko sila inay at itay sa maliit naming Sala habang nag-uusap Ang mga ito.Medyo mahina Ang kanilang mga tinig kaya hindi ko masyadong naiintindihan Ang kanilang pinag-uusapan. Napalingon si itay kaya agad itong tumayo upang lapitan ako. "bakit ngayon ka lang Olivia?"tanong ni itay na may kasamang galit. "nag-over time po Kasi kami itay.Medyo natagalan po Kasi kami sa huli naming inayos na problema ni kapitan,kaya ngayon lang po ako nakauwi."sagot ko. Tinitigan Akong mabuti ni itay Kong nagsasabi ba ako ng totoo o hindi. "may Pera ka ba d'yan Olivia?"tanong muli ni itay na matapos niya Akong titigan. "Meron po itay,sandali lamang po."agad Kong pumasok sa loob ng silid namin Ng mga kapatid ko.Binilang ko Ang Perang tinatago ko,may kinse mil pa Naman.Kaya kinuha ko Ang Isang libo upang Ibigay Kay itay. Pagkatapos Kong Ibigay Kay itay Ang Pera ay nagmamadali na itong lumabas. Simula ng matanggal si itay sa kanyang trabaho ay hindi na muli itong su
Hindi Ako sumagot dahil pagod talaga aking katawan. Ngunit nagulat ako ng pagpalitin ni kapitan aming pwesto kaya ako ngayon Ang nasa kanyang ibabaw. "hindi ka ba pagod?"tanong ko rito. "hinding-hindi ako mapapagod pagdating sayo baby?"sambit ni kapitan at muli Akong hinalikan sa aking labi ng mariin. "pero ako pagod, pwede bang magpahinga muna tayo.Ang takaw mo talaga kapitan."nakasimangot Kong saad. Ngumisi si kapitan at mariin muli Akong hinalikan sa aking labi. "nakakatakam ka Kasi baby."sambit niya.Dahil sa inis ng pagngisi nito ay pinisil ko Ang kanyang u***g. "oohh baby !"hiyaw ni kapitan.Nasasarapan ba talaga ito kahit pinisil ko lamang Ang kanyang u***g. Medyo yumuko ako upang ilapit aking mukha sa mabalahibong dibdib ni kapitan at basta ko na lang dinede Ang Isa niyang u***g habang pinipisil-pisil ko Ang Isa. "aahh!ughh!"muling hiyaw niya.Kaya mas Lalo ko pang pinag-igihan aking ginagawa sa kanyang dalawang u***g. Dinidilaan at pinaikot -ikot ko aking dila sa u**
Muling lumipas Ang araw at buwan.Ngayon ay Isang taon na Akong nagta-trabaho sa barangay hall bilang secretary ni kapitan.Kaya Isang taon na rin Akong parausan ni kapitan. Wala naman akong makapang pagsisisi sa aking dibdib na palagi naming ginagawa Ang kakaibang kamunduhan na binuo namin ni kapitan. Nasasanay na rin aking katawan sa mainit na katawan ni kapitan.Paano na lang Kaya kong natapos na Ang termino nito bilang kapitan.Paano na kaya kami. Napabuga ako ng hangin sa isiping iyon. Lumabas ako ng opisina upang maglakad -lakad muna sa labas.Wala pa Naman Akong gagawin dahil natapos na. Hinihintay ko na lamang Ang oras para sa aking pag-uwi.Wala rin si kapitan dahil may sumundo kanina rito. Bumungad sa akin Ang malamig na simoy hangin dahil umuulan Pala rito sa labas.Mabuti na lang pala nakapag dala ako ng payong. Niyakap ko Ang sarili Kong katawan dahil sa lamig na dumadampi sa aking balat.Naglakad-lakad ako kahit paano mabawasan Ang lamig na aking nararamdaman. Hang
Bago Ako aalis Ng bahay namin ay maglilinis muna ako sa buong paligid.Kahit sa loob,dahil bukas paglalaba Naman Ang gagawin namin ni tinay dahil araw Ng lingo bukas kaya pareho walang pasok. Lumipas Ang ilang sandali,natapos na rin Akong maglinis.Nagmamadali Akong pumasok sa loob ng banyo baka mahuli ako sa aking trabaho. Magpapaalam din ako mamayang tanghali upang samahan magpa check up aking kapatid. Nang matapos Akong maligo agad Akong nagsuot ng aking damit.May bago Akong damit kaya ito na aking susuotin. Isang pink v-neck t-shirt ngunit lumuluwa pa rin Ang pisngi ng aking soso dahil malalaki Ang mga ito,pero papatungan ko na lamang ito ng jacket. At pinerasan ko ng pantalon binili ko pa sa palengke.Kailangan ko rin bumili ng gamit ko paminsan-minsan upang hindi magreklamo sa akin Ang araw-araw Kong sinusuot papasok sa trabaho. Nang masiguro Kong maayos na aking kasuotan ay naglagay lamang ako kunting lipstick sa aking labi. Ngumuso pa ako sa harap ng salamin na parang
Pagdating Ng hapon.Inaayos ko na Ang mga papel na nasa aking harapan upang bukas ay maibigay na Ang mga letter sa mga taong magkaharap-harap sa lunes.Magiging busy kaming pareho ni kapitan sa Monday. Tiningnan ko Ang oras mula sa aking cellphone,malapit na palang mag-alas singko ng hapon.Alam Kong magagalit na naman sa Akin si inay at magduda na Naman Ang mga ito dahil late na Naman Akong uuwi. Bumuga ako ng hangin.Saka dinampot aking bag.Napakamot ako sa king ulo dahil hindi ko alam Kong kakatok ba ako o aalis na lamang na hindi nagpapaalam Kay kapitan. Simula ng pumasok sila sa loob ng silid nito ay hindi pa rin sila lumalabas. Muli Akong nakaramdam ng sakit sa dibdib ng isipin na ginagawa rin nila Ang ginagawa namin ni kapitan sa loob. "hindi ka dapat makaramdam ng sakit oliv,hindi dapat dahil walang namamagitan sa Inyo..Pigilan mo Ang nabubuong damdamin mo para sa kanya."sigaw ng aking isipan.Pinahid ko Ang nahulog Na luha mula sa aking mga mata.At malalim Akong humugot
Kinabukasan,Maaga Akong pumasok dahil alas syete Ng Umaga Ang unang schedule ni kapitan. Agad Kong inayos Ang kailangan ko Lalo na sa gagamitin Kong pagsusulat Ng mga ditalye sa pag-uusapan nila. Lumingon ako sa orasan sa dingding rito sa loob ni kapitan.Nakita Kong alas syete na Ng Umaga at nandito na rin Ang dalawang taong maghaharap. Kanina ko pa napapansin Ang Panay palitan nila ng masamang tingin. Bumukas Ang pinto at pumasok duon ang binatang kapitan at sa likod nito ay Ang babaeng nobya niya siguro dahil palagi silang magkasama. Nagkasalubong pa aming mga paningin na agad pero akong umiwas. At binaling sa ibang dereksyon aking paningin."magandang umaga po kapitan/ma'am."bati namin sa bagong pasok.Hinila ko ng kunti aking upuan at Saka Naupo ako kaharap ng dalawang tao na Panay pa rin Ang masamang tingin Ang bawat isa. Naupo na rin Ang binatang kapitan,pero pakiramdam ko nakatingin 'to sa akin.Ngunit ,hindi ako lumingon rito bagkos ay binuklat ko Ang writing book ng pags
Tinay pov's Malakas Akong sumisigaw at humihingi Ng tulong sa mga taong nakamasid sa Amin,habang yakap-yakap ko si ate oliv.Nag-uunahan na ring tumulo Ang mga luha ko dahil sa sobrang pag-aalala ko sa kanya Lalo't walang siyang Malay at dinudugo rin .Hindi ko alam Kong ano Ang gagawin ko dahil Wala man lang nais na tulongan ako upang madala sa hospital Ang ate oliv ko. "tulungan ninyo Ako pakiusap.Tulongan ninyo Akong dalhin sa hospital Ang ate oliv ."palahaw Kong iyak na humihingi Ng tulong sa kanila. "tinay ,Anong nangyari Kay Olivia?"nag-aalalang tanong ni manong macky Sakin. Nag-angat ako ng tingin. Nabuhayan ako Ng pag-asa dahil siya lang Ang tanging lumapit sa Amin.Sana tutulongan kami ni manong macky na madala sa hospital si ate Olivia. "p-pakiusap!dalhin natin sa hospital si ate oliv."umiiyak Kong pakiusap rito.Agad niyang kinuha mula sa pagkakayakap ko Kay ate oliv. "magmadali ka tinay,bitbitin mo Ang mga gamit ninyo,ako na Ang bahalang magbubuhat Kay Olivia."Sak
" totoo Ang sinasabe ko Olivia, ikakasal na siya sa babaeng napili ng kanyang ina. Ang totoo din niyan, hindi ko tunay na pamangkin si Hendrix kundi dati niya akong driver.At Ang pinapakita at pinaparamdam niya sayo ay hindi ako sigurado Kong totoo bang lahat ng mga iyon."muling pahayag ni lolo wando.Natakpan ko na lamang aking bibig habang humahaguhol sa sakit ng aking nalaman.Nanghihina at nanginginig ang mga tuhod ko, muntik pa Akong mapaupo sa sahig dahil sa panghihina . Mabuti na lang nakaalalay sa aking likod Ang kapatid ko. So, niloloko lamang pala niya ako. Ibig sabihin,gusto lamang niya akong gamitin at laspagin. Ako Naman mabilis na naniwala. sige lang ng sige. Dahil ginawa lamang niya Akong parausan at panakip butas niya habang narito siya.Isa Akong napadakilang tanga.Tapos magpapakasal pa siya sa iba.Anong sakit Ang una Kong naranasan na pag-ibig dahil pinaglaruan lamang niya ako.Pinaglaruan niya Ang damdamin ko.Ramdam ko ang ibayong sakit na hindi ko maikukumpara dah
Kalagitnaan ng hating gabi at sa mahimbing Kong pagkakatulog, naramdaman Kong nag-vibrate aking cellphone mula sa aking tabi. Nagmulat ako ng mata Saka kinapa Ang cellphone na nagwawala mula sa aking tabi. Nakita Kong si Hendrix Ang laman ng screen ng cellphone. Agad Kong sinagot Ang tawag niya pero mahina Ang boses ko.Baka marinig nila inay sa kabilang silid Ang boses ko. "hello"-agad Kong sambit. "pwede ka bang lumabas baby kahit sandali lang."saad niya mula sa kabilang linya. "nasaan ka?"agad Kong tanong. "sa dati baby, hintayin kita rito."muling sambit niya. "Sige sandali lang."sagot ko. Bumangon ako at dahan -dahan Akong lumabas sa bahay namin.Kabado rin ako habang tinatahak ko Ang daan papunta sa Puno Ng manga,baka maalimpungatan si itay tulad nuon kaya nakita niyang may tao sa taniman niya Ng gulay. Ilang beses Akong napabuga ng hangin hanggang sa matanaw ko na Ang kinaruruonan ni kapitan. Nakatayo ito sa malaking Puno Ng manga.Biglang bumilis Ang tibok ng
Kasalukuyan kaming nakahiga sa papag na yari sa kawayan at katatapos lang naming magniig ni hendrix.Nakapulupot din Ang isang braso niya sa aking bewang.Habang panaka-naka din niyang hinahalikan aking likod na naka exposed dahil hanggang ngayon hubad pa rin kaming pareho sa ilalim ng kumot.Radam ko pa Ang mainit naming katawan habang magkahinang pa rin. Napangiti ako dahil hinaplos -haplos din nito aKing tiyan na Wala pang umbok. Paano kaya Kong sabihin ko na sa kanya na dinadala ko Ang magiging anak namin.Ano kaya Ang magiging reaksyon niya.Matatanggap kaya niya o magagalit ito. Pero h'wag na muna ngayon,baka sa susunod na araw na lang.'yon bang pareho kaming handa sa magiging reaksyon namin. Sa ngayon,susulitin namin Ang araw na Masaya kami habang magkasama malayo sa pamilya ko at sa mga taong mapanghusga. Walang iniisip na problema o ano Mang bagay na ikasisira ng araw namin. "nagugutom na ako?"sambit ko sa lalaking nasa aking likuran habang Panay pa rin Ang paghalik niya
Mataman Kong tinitigan Akong sarili sa harap ng salamin.Pakiramdam ko parang may nagbago sa aking katawan,mas lalong lumaki Ang dalawa Kong dibdib dahil masikip na sa akin Ang suot Kong bra.Tumalikod ako mula sa salamin Saka pinasadahan aking katawan sa salamin.Hanggang kelan ko maitatago sa aking pamilya Ang kalagayan ko.Lalo na kapag lumaki na Ang baby ko sa tiyan.Alam Kong itatakwil Nila ako.Napabuga ako ng hangin nang maalala ko Ang nangyari kahapon. Pinagalitan na Naman ako ni inay dahil hindi daw masarap Ang niluto Kong ulam dahil hindi ko Nilagyan ng bawang na gustong -gusto niyang sahog sa mga nilulutong ulam.Hindi ko Naman dapat gawin iyon baka malaman nitong buntis ako. Iniiwasan ko Kasi Ang mga ayaw Kong maamoy tulad ng bawang.Kaya nakarinig na Naman ako Ng maruruming salita mula rito. Sabagay ,araw -araw Naman niya kaming pinapagalitan ni tinay kahit Wala Naman kaming ginagawang mali sa kanyang paningin. "ate oliv,bakit Ang ganda mo ngayon?"papuring sambit Ng kapat
Someone pov's Ilang tao'ng nagtago Ang anak Kong si Hendrix nang malaman nitong pinagkasundo ko siya sa anak Ng kaibigan ko.at iniwan Ang lahat ng karangyaan,susi ng kanyang mga sasakyan,negosyo at salapi. Bata pa lamang sila ng pinagkasundo namin sila at gumawa kami Ng kasulatan na pagdating ng panahon ay magpapakasal silang dalawa. Kapag hindi kami sumunod sa kasunduan na pareho naming ginawa ay may kapalit.Kalahating ari-arian namin Ang makukuha nila mula sa Amin o sa kanila Kong may isa Ang bumali sa kasunduan na iyon. Sa kasama'ang palad,umalis Ang anak Kong si Hendrix dahil ayaw niyang maikasal sa anak Ng kaibigan ko.Hangga't hindi pa kasal sa iba si Hendrix ay hindi pa Nila makukuha Ang kalahating Ari-arian namin.Kaya kailangan Kong mapapayag si Hendrix na pakasalan Ang anak Ng kaibigan ko.Malaking kawalan sa kayamanan namin kapag nakuha nila Ang kalahati. "madam Laura, nandyan po sa labas Ang inupahan ninyong private investigator.May good news daw po siyang ibabalit
Kinabukasan,Ang balak Kong magpa check up hindi natuloy.Parang hindi pa ako handang malaman Kong may sakit na ba ako. Kaya Ang bagsak ay pumasok ako sa barangay hall.Nagulat pa Ang mga tanod na nagbabantay dahil Ang alam nila ay hindi ako papasok ngayong araw. Tuloy -tuloy akong pumasok sa loob ng opisina ni kapitan.Nadatnan ko rin itong abala sa kanyang binabasa. Nag-angat siya Ng tingin kaya nagtama aming mga paningin.Mabilis siyang tumayo at inilang hakbang niya Ang pagitan naming dalawa. Sinalubong niya Ako ng yakap.Yakap na parang matagal kaming hindi nagkita. "good morning baby.Bakit pumasok ka,Akala ko may lakad ka ngayon?"tanong nito at siya na rin Ang naglagay sa desk ko Ang dala Kong bag. "ah-eh,ano Kasi Hendrix sa susunod na lang Pala.At Saka okay lang Naman ako."sagot ko.At ngumiti rin ako sa kanya. Hinila niya Ako papasok sa loob ng silid niya at muli niya Akong niyakap. "I miss you baby."Sambit Niya Saka pinaglapat niya Ang mga labi namin.Ngunit agad ko siyang i
Masaya naming pinagsasaluhan ni Hendrix Ang niluto Kong sinigang na baboy.Hendrix na lang Ang tawag ko sa kanya kapag kaming dalawa lamang.Dahil 'yon Ang pakiusap niya kahapon bago Ako umuwi. Pero kapag may iba kaming kasama ay kapitan Ang tawag ko rito Masaya na ako sa set up naming 'to kahit tinatago namin Ang relasyon namin ay ayos lang sa akin. Ayaw ko rin Naman malaman nila inay Ang tungkol rito kaya mas maiging ilihim namin sa lahat na may relasyon kami ni kapitan.Iba pa Naman kapag magalit 'to.Parang hindi kami kadugo Kong saktan kami at ipahiya sa mga tao. Naparami Ang nakain ko.Siguro dahil hindi ako nakakain ng maayos kaninang Umaga.Kung kakain man Ako ay kaunti lamang.Pero ngayon ay marami dahil naramdaman Ko Ang kabusogan. Ilang araw ko ng napapansin Ang pananamlay at walang ganang kumain.Minsan din ay ayaw ko sa ibang pagkain.Lalo na Ang amoy kaya nasusuka ako. Hindi ko alam Kong ano Ang nangyayari sa akin. Nag-aalala na rin Ang kapatid kong si tinay dahil s
Isang lingo nang nakalipas ng huli kaming magkausap ni kapitan.At hindi na nasundan pang muli. Nakiusap 'to,Kong maaari ay h'wag Akong umalis bilang secretaria niya dahil mahirap Ang maghanap nang bagong secretary.Kahit dagdagan daw nito aKing sahod.Kaya pumayag na lamang ako sa pakiusap niya.Binalik din nito Ang cellphone na bigay niya upang may gamitin daw Ako kapag may sasabihin si kapitan.Hindi ako nag asumme sa sinabe nitong tatawagan ako kapag may sasabihin.Alam Kong para sa trabaho 'yon.Lumabas ako ng opisina ni kapitan upang maglakad -lakad sa labas.Wala rin Naman Akong gagawin at Wala rin rito si kapitan dahil may dinaluhang meeting sa tanggapan ng bayan.Hindi na niya Ako sinama dahil sandali lamang daw 'yon.Alam Kong pabalik na 'to dahil kaninang Umaga pa 'to umalis.Napabuga ako ng hangin.Lumapit ako sa tatlong lalaki na abala sa kanilang kinakain, habang Ang Isa nagmumukmok lang sa Isang tabi. "Olivia kain tayo ng manga, with alamang."pagyaya sa akin ni reniel.Naglaw