Nang makauwi si Catherine ng alas siyete ng gabi, naglakad siya papasok sa sala bago siya matigilan nang makita niya ang pagtitig sa kaniya ng lahat doon.Dito na siya napatingin kay Rome na magisang nakaupo sa sofa, at nang magtama ang kanilang mga paningin, bahagya lang itong napangiti sa kaniya.
Pumasok ang unang gintong sinag ng araw sa kuwarto na tumama sa mukha ni Rome.Ngayong ayaw pa niyang imulat ang kaniyang mga mata, dahan dahan siyang napakamot sa kaniyang pilikmata bago niya ito dahan dahang iangat sa loob ng limang minuto, hindi siya kumurap habang napapatingin siya sa kisame.Di
Biglang naging tahimik sa loob ng sasakyan nang tumingin si Rome kay Catherine, tapos sa kanyang telepono.Sandaling naghintay si Catherine nang matiwasay bago nagtanong, “Narinig mo ba ako?”“Umm, hintayin mo muna. Kailangan kong sagutin itong text. Galing 'to kay tatay,” bulong ni Rome habang naka
Nang bumukas ang pinto ng kanyang opisina, iniangat ni Hanson ang tingin mula sa papel sa harap niya at itinuon ito kay Mr. Orlando na pumasok sa silid.Tumingin siya sa orasan sa dingding, nakakunot ang noo habang nakatutok ang maikling kamay sa alas-onse at ang mahabang kamay ay nasa alas-dose.Sa
Ang liwanag ng araw ay dahan-dahang nawala, at matapos ang isang sampung-putaheng pagkain na ginawa ng sikat na chef na si ‘Ramsey’ mula sa isang kilalang five-star na restaurant, sumakay si Rome ng bus at bumaba sa hintuan ng bus sa harap ng kumpanya ng DreamTeam ng alas-sais ng gabi.Pagdating niy
Dahan-dahang dumudulas ang mga daliri ni Catherine sa dibdib ni Rome habang unti-unti niyang iminulat ang kanyang mga mata. Pagkatapos, ngumiti siya habang nakatingin sa mukha nito.Bigla, iminulat ni Rome ang kanyang mga mata at mainit na ngumiti, nakatutok lamang ang tingin kay Catherine.Walang n
"Hindi man niya namalayan, ang umaga ay naging tanghali na, at si Rome ay abala pa rin sa paggugupit ng mga halaman nang perpekto.Mainit ang araw ng hapon, at ang kanyang katawan ay basang-basa na ng pawis. Pero patuloy pa rin siya, at paminsan-minsan ay tinitingnan niya si Catherine, na nakatayo i
Sa loob ng halos labinlimang minuto, walang imikan sina Rome at ang kanyang ama."Parang abala ka," wika ni Mr. Orlando, sa wakas, nang hindi tumitingin sa kanyang anak."Marami lang akong iniisip," mahinang sagot ni Rome, nakatutok ang mga mata sa harap ng salamin."Ibahagi mo sa akin, huwag mong k