Enjoy reading po🫶 Thank you sa GEMS 💎 at SUPPORT🥹🫶🫶
[Yuri]“Howard, pasensya ka na! May peste kasi akong gustong sipain pero nakatakas! Sorry talaga!” Bwisit na Red ‘to! Kasalanan niya itong lahat! Balak pa nitong ipamukha kay Howard na hindi ito umuwi at nanatili lang dito sa bahay!Pingilan niya na huwag singhalan si Red nang makita na tatawa-tawa ang loko. Dahil magkatabi lang ang dalawa ay hindi niya maiwasan na maipagkumpara ang pangangatawan ng nga ito. Mas malaki ang katawan ni Red. Maskulado at matipuno. Samantalang si Howard ay katamtaman lang ang laki ng katawan. Ganito ang tipo niya ng lalaki noon. Hindi masyadong malaki ang katawan at hindi rin naman gano’n katangkad— Pero noon iyon. Ngayon kasi ang tipo niya ay iyong kaya siyang buhatin ng walang kahirap-hirap. Iyong tipo na kaya siyang ibalibag sa kama—Natigilan siya. Yawa! Ano ba ‘tong iniisip niya?! Namumula ang mukha na iniwas niya ang tingin. Pilit na inaalis niya sa isip ang eksenang naglalaro sa utak niya.Yawa! Nag iinit siya kay aga-aga!“Yuri.” Napatingin siya
[Yuri]“Ano na naman ba ang ginagawa mo rito?” Pigil ang boses niyang huwag lumakas baka marinig siya ng mga kaibigan niya.“I forgot my phone.” Palusot ni Red.“Bukas mo na balikan.” Akmang isasara na niya ang pinto ng pigilin ito ng kamay ng binata. “Hindi mo ba narinig ang sinabi ko? Ang sabi ko bukas mo nalang balikan—““Ikaw?!” Huli na— Nakita na ni Vera si Red. At katulad nga ng inaasahan niya ay halos maningkit ang mata nito nang makita ang binata.Napasinghap siya sabay tuptop ng bibig nang makitang isinaboy nito ang juice na laman ng basong dala sa mukha ni Red.Pareho silang napaatras nila Vera nang makita kung paano dumilim ang mukha ng binata. Maingay silang napalunok. Ang galit na galit na si Vera at Nikka ay biglang parang naging maamong tupa. Teka, saan na napunta ang tapang ng dalawa kanina?Kahit natatakot ay namewang pa rin si Vera. “A-Ang kapal ng mukha mong bumalik sa buhay ng kaibigan namin pagkatapos mo siyang lokohin!” “T-Tama siya!” Iyon lang ang nasabi ni Ni
[Yuri]Lumipas ang ihalos dalawang buwan. Ito na yata ang pinakamalungkot na mga araw niya. “Riri.” Hindi siya kumibo at nanatiling nakatagilid ng higa nakatalikod mula kay Jessie. Maski kapag bumibisita si Howard ay hindi siya lumalabas ng kwarto. Wala siyang makapang dahilan para humarap sa araw-araw na lumilipas. Daig pa niya ang namatay— Hindi ang katawan ang namatay subalit ang puso niya, oo. Maging ang bakasyon na binalak nila ay hindi na rin natuloy dahil sa kanya.“Riri, aalis ako. Makikipagkita ako ngayon kay Enrile. Saglit lang ako kaya babalik agad ako.” Rinig niya ang pagbuntonghininga nito. “Hindi naman pala kaya pero piniling bumitaw.” Pagpaparinig pa nito sa kanya. Kung sa ibang pagkakataon ay baka inirapan niya ito.Nakakatawa man pero tama din naman si Jessie. Siya itong bumitaw— Pero hindi naman pala niya kaya. Heto siya ay umiiyak, nagmumukmok, at daig pa ang namatayan. Kumunot ang noo niya nang marinig ang pagbukas ng pinto. Kaaalis lang ni Jessie kayak imposible
[Yuri]Ilang beses siyang nagpakawala ng buntong hininga bago pumasok sa restaurant. Nakangiting kumaway sa kanya si Howard nang makita siya.“Howard,” nakokonsenya na nagyuko siya ng ulo. Alam niya na masasaktan ito pero ito nalang ang paraan para malaman niya kung nasaan si Red. “hihingi sana ako ng tulong sa’yo para makausap si Jack Dawson.” Walang paligoy-ligoy niyang saad.Nabura ang ngiti sa labi ng binata, dumaan ang sakit sa mata nito ng magkaro’n ito nang hinala. Alam kasi ng binata na magkaibigan ang dalawa. “Tungkol ba ito kay Mr. Gabrielle?” Nang hindi siya sumagot ay napatungo ito ng ulo. “I knew it. H-hindi talaga tayo pwede.” May pait sa boses nito. Nang mag angat ito ng tingin ay may ngiti na ito sa labi— malungkot na ngiti. “I-I’m glad you asked for my help. P-pero, Yuri, sana naisip mo na masakit sa part ko na… na tulungan ka. Alam mo naman kung gaano kita kagusto, di’ba?” Tumango siya at yumuko. Mayamaya ay hindi na niya napigilan ang humagulhol. Halatang nagulat i
[Yuri]Kung dati ay takot siya para sa sarili niya. Ngayon ay natatakot siya para kay Red— natatakot siyang mawala ito sa kanya. “R-Red, please no! H-huwag mo akong iiwan!” Pilit na ginising niya ito subalit hindi ito dumidilat. Napansin niya na ang laki ang ibinagsak ng katawan nito, patubo na rin ang balbas at bigote nito, nangingitim din ang ilalim ng mata nito— na sigurado siya na siya ang may gawa.Humahangos na dumating sina Liam at Zandro. Mabuti nalang at hindi pa umaalis ang mga ito!Pinagtulungan ng dalawa na buhatin si Red, habang siya ay patuloy lang sa pagsunod sa dalawa habang umiiyak. Nang makasakay sila sa kotse ni Zandro ay agad nitong pinaharurot ang sasakyan para dalhin sa pinakamalapit na hospital ang kaibigan.Nang makita ng mga doktor kung sino ang nasa stretcher ay dali-daling nila itong inasikaso.“Damn that fvcker! Nasobrahan na siguro sa kakainom ng sleeping pills ang gagó.” “Tsk. That’s impossible.” Ani Zandro kay Liam. “He’s a doctor. So, he knew everythi
[Yuri]Bumuntong hininga siya habang nakatingin kina Nikka at Vera. Kagagaling lang nila ng bahay ni Pamela. Nag aalala kasi sila rito lalo pa’t muntik na itong makunan. Oo, buhay pala ang kaibigan nila at kasalukuyan itong buntis sa panganay nito at ni Alaric.Muli siyang bumuntong hininga.Napansin niya na kapag kaharap nila si Pamela ay maayos naman ang trato sa kanya ng dalawa pero kapag sila na lang ay malamig pa ang dalawa yelo. “Nikka, Vera, ano ba ang problema niyo? May nagawa ba akong mali at ganyan kayo sa akin?” Tanong niya.Ang totoo ay nasasaktan siya sa malamig na trato ng dalawa. Wala naman siyang natandaan na ginawa sa mga ito. Saka hindi siya sanay na ganito ang trato sa kanya.“Nagtatanong ka pa talaga?” “Vera.” Saway ni Nikka.“Bakit, Nikka? Dapat lang malaman niya ang nararamdaman natin bilang kaibigan niya.” May pagkairita na tiningnan siya ni Vera. “Ang tanġa mo rin, no? Niloko ka na nga ni Red, nakipagbalikan ka pa!”“Vera, tama—““Shut up!” Singhal ni Vera kay
[Yuri]“Sigurado ka na ba sa desisyon mo, Riri?” Tanong ni Jessie habang tinutulungan siyang mag impake ng mga gamit. Tumango siya sa kaibigan. “Oo, Jessie. Gusto ko kasi na alagaan at makasama si Red.” Pagsasabi niya ng totoo.Napapansin niya kasi na mas lalong nababawasan ang timbang ni Red. May hinala siya na umiinom pa rin ito ng gamot para makatulog. Saka ito naman ang pinangako niya sa sarili niya nang maging maayos ang mga bagay-bagay sa pagitan nilang dalawa— na aalagaan niya ito simula ngayon.Nang tumingin siya kay Jessie ay napansin niya ang pagguhit ng kalungkutan sa mukha nito. Bumuntong hininga siya.Hindi niya ito masisisi. Siya rin naman ay nalulungkot dahil magkakahiwalay na silang dalawa.“Hindi pa nga ako umaalis pero mukhang miss mo na agad ako.” Biro niya para pagaanin ang mood nito. “Hayaan mo dadalaw naman ako rito kapag may libreng oras ako. Ako na lang ang tatanggap ng orders sa online business natin pagdating sa Maynila.”“Ako miss ka? Hindi kaya!” Ingos nit
[Yuri]Nagising siya ng hindi maramdaman si Red sa tabi niya. “Manang, si Red nasaan ho?” Pupungas-pungas pa na tanong niya.“Naku, ma’am, hindi ba nagpaalam sa inyo? Umalis siya nang makatanggap ng tawag sa telepono.” Sagot ng matanda.“Sige salamat ho.” Tiningnan niya ang wall clock. Alas dyis na pala nang umaga. Nakakainis naman! Hindi siya nagising para lutuan ito ng almusal bago umalis!“Manang, sa susunod pwede ba na pakigising ako ng alas sais? Para makapagluto ako ng almusal at masabayan sa pagkain si Red.” “Ma’am, gigisingin dapat kita ng alas sais dahil alam ko naman na gusto mong malutuan at makasabay si Sir sa pagkain. Pero ang sabi ni Sir ay masyado pang maaga para gisingin ka. Hayaan daw muna na matulog ka. Babalik naman daw siya ng maaga ngayong araw.”Kumunot ang noo niya. “Masyadong maaga? Bakit, anong oras ba siya umalis?” “Six thirty ho, ma’am.” Six thirty?! Napakaaga naman yata! Dalawang linggo na siyang narito. At sa loob ng dalawang linggo na ‘yon ay alas ot
“You may kiss the bride!” Lahat ay pumalakpak matapos halikan ni Alaric ang asawa nitong si Pamela. Maliban kay Red na wala ang atensyon sa kinakasal, dahil ang mata nang binata ay nakatuon sa babaeng nakaagaw nang kanyang atensyon. Agad pansin ang morenang balat nang dalaga. Matangos ang maliit na ilong, bilugan ang mata na bumagay sa maliit nitong mukha. Walang pilat ang makinis nitong balat. Bawat galaw nang mapula at makipot nitong labi ay siya namang alon nang kanyang lalamunan. Is she good when it comes to kissing? Pinilig ni Red ang ulo. Bigla ang paggagalawan nang kanyang panga. Maisip pa lang nang binata na mayro’n nang nakauna sa kanya na maangkin ang labi nito ay tila nag iinit ang dugo niya. Sa reception. Napahawak ang binatang doktor sa labi nang makita kung paano kumibot ang mapulang labi nang dalaga habang kausap ang asawa nang groom. Namumula ang mata nang dalaga sa sobrang tuwa para kaibigan nito. “Masaya ako para sa’yo, Pamela.” Bati nang dalaga sa kaibigan.
[Yuri]Malakas na singhap ang kumawala sa labi niya nang magising siya. Agad na nilibot niya nang tingin ang paligid. Mukhang nasa hospital siya.Tumingin siya sa mainit na bagay na pumisil sa kamay niya. Si Red, nakatingin sa kanya habang hawak ang kamay niya. “R-Red…” Agad na nag unahan sa pagpatak ang luha niya. Hindi na niya napigilan ang pagbuhos ng emosyon sa kanyang dibdib.Sana panaginip lang ang lahat— Pero alam niyang totoo ang lahat nang nangyari. Wala na ang kaibigan niya, wala na si Nikka.“A-ang sakit, Red!” Sa tuwing maaalala niya ang pagbaril nito sa ulo ay nahihirapan siyang huminga sa sakit. Parang dinudurog ang dibdib niya.Akala niya handa na siyang mawala ito, o kalimutan ito bilang kaibigan niya, pero hindi pa rin pala. Sa kabila nang ginawa nito ay mayro’n pa rin itong puwang sa puso niya. Mahirap burahin ang pagkakaibigan nila dahil sa tagal nang pinagsamahan nilang dalawa.Hinayaan siya ni Red na umiyak sa bisig nito. Alam nito kung gaano siya nasasaktan ngay
[Yuri]Dumating si Red!Walang pagsidlan ang kaligayan sa puso niya dahil dumating ito para iligtas siya. Kahit delikado, dumating pa rin ito.Lumamlam ang mata ni Red nang magkasalubong sila ng tingin. Pero ang lamlam sa mga mata nito ay agaran na nawala nang makita ng binata ang dugo na umaagos sa leeg niya.Marahas na napalunok sina Virvin at Nikka nang makita kung paano dumilim ng sobra ang ekspresyon ni Red. Maging siya ay napalunok. Sumigid sa kanilang kalamnam ang nakakatakot na awra nito. Nakakatakot!Wala pa itong ginagawa subalit dama na nila ang bagsik nito.Ang tapang sa mukha ng dalawa kanina lang ay nawala. Ang kamay ni Virvin ay mas lalong nanginig dahilan para mas lalong dumiin ang patalim nito sa kanyang leeg.Dumating si Miguel, malaki ang ngisi nito. Samantalang si Tres at Jack ay hindi maipinta ang mukha. Nakasuot ng masikip na bestida ang dalawa, sa sobrang sikip ay punit na ang harapang bahagi ng bestida, nakasuot din ang dalawa ng wig na pula.Napapitlag sina Vi
[Yuri]“Mamaya kayo sa amin, beybi gerls!” Pinigilan niya ang masuka ng mag-flying kiss pa ang dalawang lalaki sa kanina ni Jessie bago umalis.Kumuyom ang kamay niya ng marinig ang matinis na halakhak ni Nikka, animo’y tuwang-tuwa itong makita na tila asong ulvl ang mga kasama nito at nakahanda silang lantakan mamaya pagbalik ng dalawa.Nang pumuwesto sina Virvin at Nikka sa upuang nakaharap sa gawi nila ni Jessie ay pumikit siya agad at nagkuwanri na tulog. “Ohh, V-Virvin, ohhh lick me more!” Malakas na unġol ni Nikka.Mga walanghiya! Nagawa pang mag-sex kahit na narito sila ni Jessie. Hindi niya akalain na ganito ka-cheap si Nikka.‘Mamatay sana kayo sa sarap!’ “Babe, ano ang ginagawa mo?” Natigil si Nikka sa paghithit ng sigarilyo at kunot ang noo na bumaling kay Virvin. Katatapos lang magtalik ng dalawa. Ngumisi si Virvin matapos ilagay sa bag na dala nito ang laman na pera at alahas ng mga bag nila Tonyo at Manuel, ang parte ng dalawa.“Aalis na tayo habang wala sila! Hindi n
[Yuri] Mahigpit na hinawakan niya ang kamay ni Jessie. Kahit paano ay nakahinga siya ng maluwag dahil may malay na ito. Mabuti na lang din at kinalagan siya nina Virvin kanina bago sila sumakay rito. Mas mapapdali nga naman kung nakakalakad siya ng maayos kesa ang magkatumba-tumba siya dahil sa pagkakatali sa kanyang kamay at paa. “J-Jessie,” Niyakap niya ito. Para itong lantang gulay ngayon. Halata na nanghihina ito dahil sa mga sugat na natamo. Kapag tumagal pa sila at hindi nakatakas ay baka maubusan na ito ng dugo. Agad na pinilig niya ang ulo ng sumagi sa isip niya ang pwedeng mangyari rito. Kung mag iisip siya ng gano’n ay lalo lang siyang paghihinaan ng loob. Naalala niya ang kuya niya. Kamusta kaya ito? Paano kung hindi ito masaklolohan at madala agad sa hospital? “Y-Yuri, I-I’m sorry. H-hindi ko pala kaya naging pabigat pa ako sa inyo ni Red. I-imbis na makatulong ay n-naging pasanin lang ako.” Nanghihina at lumuluha na usal ni Jessie. Kada bitaw nito ng salita ay napapang
[Yuri]Naalala niya ang malabong panaginip na madalas na dumalaw sa kanya noon. Hindi pala isang panaginip ang eksenang iyon… kundi totoo!“N-napakasama niyo, Virvin! Napakasama niyong magkapatid!” Hindi lang ang magulang niya ang pinatay ng mga ito. Maging ang kuya Dino niya, ang magulang at ang kapatid ni Red!Hindi lang ang pamilya niya ang biktima, maging ang pamilya ni Red.Lalo na si Red!Lahat ng sisi ay ibinuhos niya sa binata, pati ang kuya niya ay si Red din ang sinisi sa pagkamatay ng kakambal nito, pero wala pala itong kasalanan!“K-kuya!” Napahiyaw siya ng biglang barilin pa ito ni Virvin sa dibdib. “K-kuya! Walanghiya ka! N-napakasama mo talaga!” Sinugod niya ito, pero dahil nakatali ang paa at kamay niya ay wala siyang nagawa. Natumba pa siya kaya tumama ang mukha niya sa malamig na sahig. Sakto na bumagsak siya paharap sa kinaroroonan ng kapatid. Binalot ng pag aalala ang dibdib niya ng makita kung paano umagos ang masaganang dugo sa katawan ng kapatid niya. “K-k-kuy
[Yuri]“Nasa iyo na ang kailangan mo, ngayon pakawalan mo na si Yuri! May usapan tayo, Virvin!” Akmang lalapit ang kuya niya sa kanya ng barilin ito ni Virvin sa binto. “Arhhh!” Napaunġol si Dolan sa sakit.“Kuya!”“Oopsss!” Tinutok nito sa kanya ang baril. “Huwag kang kikilos kung ayaw mong mabaril sa ulo, Yuri.” Nakangising wika ni Virvin. “Magpasalamat ka dahil kailangan kita para makalabas sa lugar na ‘to. Kaya hindi ko muna kayo papatayin. Ngayon, sumama ka sa akin, sundin mo ang bilin ko kung ayaw mong tuluyan ko itong kapatid mo!” “K-kuya…” Nag aalala siya. Gusto niya itong lapitan pero natatakot siya na baka masaktan ito lalo.“W-wala ka talagang kwentang kausap, Virvin! Parehong-pareho kayo ng kapatid mong si Basilyo! Napakasama at mapansamantala kayong tao!” Puno ng poot na tumingin rito si Dolan. “Kayo ang pumatay ang magulang namin! Hindi ko kayo mapapatawad!” Tinawanan lang ni Virvin ang sinabi nito. May mapang uyam na ngumisi pa ito na tumingin sa kapatid niya. “Sa ting
[Yuri]Hindi siya makahinga sa diin ng pagkakasakal ni Virvin ng braso nito sa kanyang leeg. Ramdam niya ang panginginig ng katawan nito sa likuran niya.“Tangina! Masyadong pakialamero ang boyfriend mo! Papatayin ko siya kapag nakatakas ako rito! Papatayin ko siya!” Galit na galit na banta nito.Nang masiguro ng lalaki na walang nakasunod sa kanila ay patulak siya nitony binitawan papasok sa isang silid. Napaluha siya sa sakit ng alisin nito ang nakabusal na tape sa bibig niya.“Subukan mong simigaw pasasabugin ko ang ulo mo!” Nanlalaki ang banta nito sa kanya. “Ganito, Yuri. Kung gusto mo na pareho tayong mabuhay ay sundin mo ang gusto ko. Gusto kong sabihin mo kay Red na huwag magpapaputok.. sabihin mo na mahal mo ako at ayaw mo akong masaktan, sabihin mo na kapag sinaktan niya ako ay magagalit ka kamo! Naiintindihan mo ba ako?!” Nakangising wika pa nito. Akala yata ay susunod siya sa sinabi nito.Nawala ang ngisi sa labi ni Virvin ng tingnan niya ito ng masama. Naging bulag siya s
[Yuri]Nahintatakutan si Nikka na nagsalita. “B-babe, sa likuran na lang tayo dumaan. Sigurado na hindi pa sila nakakarating doon. Mas ligtas kung do’n tayo dadaan—“ Natigil ito sa pagsasalita ng makarinig sila ng malakas na sigaw.“Walang hiya ka!!! Papatayin kita!!!” Umalingawngaw ang malakas na boses ni Jessie sa paligid. Narito si Jessie! Hindi niya mapigilan ang maluha. Narito rin ba si Jessie para iligtas siya? Mas lalo tuloy bumigat ang dibdib niya sa naisip. Sa kabila ng ginawa niya ay nagawa pa rin nitong sumuong sa panganib. Sa kabila ng pagdududa niya at pananakit sa damdamin nito ay dumating pa rin ito.“Ahhh! Bitiwan mo akong babae ka!” Tili ni Nikka ng mahila ni Jessie ang buhok nito. “B-babe, tulungan mo ako!!!” Hingi nito ng tulong kay Virvin. Subalit hindi ito pinakinggan ng binata, umatras ito ng dahan-dahan nang hindi inaalis ang baril na nakatutok sa sintido niya. Takot na takot ito na malingat at mamatay sa isang kisapmata lang.“V-Virvin, wag mo akong iwan, ahhh