Ayan at pangalawang update tayo today... Thank you for reading and supporting my TROWE.
CHLOE “Pakakasal siya sa akin!” That made me stunned for a while. What did Trace say? Pakakasal ako sa kaniya? Is he alright? I thought he didn’t like the idea. I closed my eyes desperately. How could I fall in love with a man like him whose ego is bigger than my aspiration that he will change? Oh, God! Love is supposed to give me hope, but with Trace, it gives me trouble. “No! I won’t marry you!” I hissingly said those words to Trace. Natigilan naman si Trace at nakikita ko ang galit niya dahil sa pagtanggi ko sa sinasabi niya. But who cares? He was the one who made me accept the fact that he had no intention to marry me, then why he needs to look like being hurt now? And why do I give a damn about what he will feel? He deserves that! “Trace, tama na…” I heard Governor Dimagiba speak those words, and he seemed to make me feel secure by pulling me to get near him, but Trace's callousness made me shriek as he pulled me back and set me in his back like I was some kind of his to
TRACE After she said ‘Nice, Trace!’ na masama ang tingin sa akin ay hindi na niya ako pinansin hanggang sa tumama na lang si Doraemon sa mukha ko. ‘Takte ‘yan! No one ever dare to do that to me. Ang lakas naman talaga ng loob ng babae na ito. This is what I don’t like admitting to her that I love her, she is starting to fight me and show her tantrums. Kabwesit lang! Babae nga naman. Dami arte. Inis akong lalapit sana sa kaniya para itali sa kama nang biglang dumating ang isang tao na pinapahalagahan ko kahit hindi ko kadugo, si Yaya Cora. Nasabi na sa akin ni Mang Damian kanina na nandito ngayon sa Salvacion ang asawa niya, pero nang dumating kami dito sa mansion ay hindi ko muna hinanap dahil nabanggit din ni Mang Damian na baka may ginagawa sa kusina o baka nasa palengke. Isa pang dahilan kaya ayaw ko munang hanapin ang yaya ko ay kasi alam ko na pipigilan niya lang ako sa pakikipagtalo ko kay papa, kagaya ng walang sawa niyang pagsasaway at pagpapaalala na mali ang ginagawa ko
CHLOE My eyes are not rare, of course. For sure ay may kapareho talaga ang mga mata ko. Having blue eyes are ordinary for Westerners, same with Europeans too. But honestly… nakakatuwa ang yaya ni Trace at parang amaze na amaze sa mga mata ko. “Rare? Ano pala ibig sabihin ng salitang iyon?” kunot-noong tanong ni Yaya Cora at saka ko naisip na hirap nga pala siya sa English sabi niya. Napatingin ako kay Trace kasi hindi ko rin alam ang Tagalog translation ng rare. “Bihira lang, iilan lang, kaunti lang…” Trace supplied me the Tagalog translations for the word and I just nodded habang nakatitig din siya sa mga mata ko. With Trace’s stare ay hindi ko na gustong mag-isip ng meaning. Ayokong isipin na adoration ang nakikita ko roon. “Iyon pala ang ibig sabihin ng rare…” nakangiting turan ni Yaya Cora. “Totoo naman, bihira lang ako makakita ng ganiyang mga mata. At kapareho mo talaga ng kulay ang mga mata ni Alguien. Gandang-ganda rin talaga ako sa mata ng batang iyon noon.” “Alguien?”
TRACE “I want a man who will make me feel secure and will treat me right…” Chloe said softy the latter part of her sentence. Mahina lang ang pagkakasabi niya na parang mas sa sarili niya lang iyon pinaparinig. And damn… I can feel her sadness in her words, and I am guilty of that part. That I love her, yet I am not treating her right. I love her like she makes me have hopes and dreams… I love her so much that she could be my life and death… I love her more than anything the devil could offer… I love her without any reason. I can promise her love... but security? Kaya ko bang ibigay iyon? Eh kahit kasama niya nga ako kung gagawa ng kabulastugan ang mga kalaban ko o mga asar sa Foedus ay siguradong madadamay siya. This is the fucking reality and situation I never thought of noong panahon na ang gusto ko ay magpaka-gangster. Mga panahon na hindi ko iniisip na pwede pala akong magmahal. Pagmamahal na… nakakabaliw… nakakaalis ng kaangasan ko dahil nagmumukha akong tanga dahil
CHLOE And Trace proposed… He made me feel his aspirations… He ensures me how he loves me… At first, while staring at the diamond-studded white and rose gold combination of a ring on my finger, I thought I was dreaming… just dreaming. But everything went well, and I admit that it wasn’t the ideal proposal in my mind, but nevertheless, it was a unique and memorable proposal. I love Trace so much that even he proposed in a bed after a steamy moment or even in a kitchen while we preparing some food would be fine. For me, every time I am with Trace is a promise of an incomparable love we have for each other. Incomparable, our love may not be the same as ordinary love, for this love was built after revenge and hatred, yet we are inseparable. And as I am seeing Trace now, staring at me while stating some words of how he promised to make me secure made me think that no matter what may come between us, I will always choose him… will always love him. How the change of mood between us t
TRACE Aminado akong madaming katangahan ang nagawa ko dati dahil ayaw kong umamin noong una. Kung sana hinanap ko na lang si CJ dati pa… Pero nando’n kasi ako sa gusto ko munang magawa lahat ng plano ko bago ang iba. At saka… ayokong magulo ang buhay ni CJ dahil hindi niya deserve ang buhay na mayro'n ako. The truth is, I never thought of falling in love. Kung babalikan ko ang kinse anyos kong sarili noon at kakausapin, ay baka magtalo lang kami kung sasabihin ko sa kaniya na hanapin ang batang nakita niya sa Burnham Park na pangalan ay CJ. The fifteen years old me will probably tell me that he has no time for stupidness. Iba ako noon sa ako ngayon… mas marami akong napagdaanan at mas wais ako kumpara sa kinse anyos na Trace. Mas madiskarte ako pero ang totoo ay tatalunin ako ng kinse anyos kong sarili sa pagiging goal-oriented. Naka-focus kasi ako noon kaya lahat ng bagay sa underground society at black market ay inaral ko. I even go to deep web searching kaya naging kakilala k
CHLOE I am acting unbothered kanina pa. Ayokong mag-worry si Trace for me. Ayokong biglang sabihin niya na umuwi na lang kami sa penthouse niya sa Makati. Pagkagaling kasi namin sa Salvacion ay sa penthouse ni Trace kami tumuloy. Doon sa penthouse kung saan niya ako naabutang natutulog dati. I smiled at that thought. That was one of the most memorable encounters we had. A very sensual and R18 plus scenario, but a unique way of knowing someone. Dati ay iyon lang iniisip ko na most memorable one, but learning that he is my Knight Ace made me think na mas cute and una naming pagkikita as that was the purest. When we arrived here at Jeru’s hotel ay agad na lumapit sa amin ang mga paparazzi, asking many questions to Trace. May ilang nagtanong din sa akin, but they were obviously targeting Trace more than me. Being the well-known son of a political figure and also being one of the world-credited architects, an addition to Trace's infamous reputation may benefit those who were dying to
TRACE Magpasalamat na lang ang gagong Alguien na ‘to at umiiwas ako sa gulo ngayon para kay Chloe. Magpasalamat siya dahil kung hindi lang sa putanginang presscon ngayon ay handa akong makipag-basagan ng mukha sa kaniya. At ang gago… pagkatapos direktang aminin na ang kahinaan ko ang inaabangan niya ay akala niya siguro ayos lang sa akin ang pasimpleng banta niya. Tiningnan ko ang dalawang robot niya. Mas mukhang mga robot kasi kaysa sa tao, for I know how Alguien treated his men. Bawal ang mga ito magsalita, bawal ngumiti, at kulang na lang ay bawalan niyang huminga. Alguien is a tyrant boss at kung demonyo ang tingin sa akin ay hindi ko na alam kung anong uri pa itong nasa harap ko. But I know why he became like this… Kung akala ni Alguien ay ako lang ang may kahinaan ay nagkakamali siya dahil alam ko rin ang kahinaan niya. Malas niya lang at kahit hindi niya ilantad ay alam ko kung saan mahahanap. Kahit itago niya pa at magkunwaring wala na siyang pakialam ay alam kong ikababal