WAKING UP EARLY in the morning without him was giving me more pain. I know, I don't have the right to feel this way, but I couldn't stop myself. Hindi ako sanay na iniiwasan ako ni Rexx, hindi ako sanay na galit sya sa akin.
But what should I expect, after all...this is all my fault.Blow a loud breath, I took myself to get up and get ready, If Rexx left too early just to avoid me, I'm sure na hindi niya na magagawa pang iwasan ako kapag pinuntahan ko siya sa kanyang office.Like I planned, I want to talk to him. Kung ayaw niya ko makausap dito sa bahay, pwes! Sa opisina niya ko siya kakausapin, ayoko na itong patagalin pa dahil baka lalo lang lumalala ang sitwasyon, lalo na ngayong umeeksena si Cynthia, hindi ko hahayaang makagawa ulit siya ng paraan para tuluyan na talaga kaming magkahiwalay ni Rexx...Mabilis ang naging pag kilos ko, pagkatapos kong makaligo at ayusan ang sarili ko ay agad na bumaba ako para sana umalis na, pero bago pa man akoREXX IS A GOOD MAN, yet I just give him more in pain. I just give him a miserable life, I just feel him that his a useless husband.After knowing everything now, I found myself realizing a lot of things. Hindi ko na alam kung ano pang mukhang maihaharap ko kay Rexx dahil sa nga nalaman ko.Minsan nya nang dinanas ang ganitong problema, minsan na siyang nasaktan ng husto at ngayon... Inuulit ko na naman, at natatakot akong baka mas higit pa ang sakit na naibigay ko ngayon sa kanya.That's why I don't know how to face him. Kasi sa kasalanang nagawa ko, alam kong naging dahilan yun para maalala niya ang sakit na naramdaman niya noon dulot ng nakaraan nila ni, Cynthia.He lost his child because of Cynthia's ambition...and now, he lost his dream to have kids and a happy family because of my ambition...Pagak akong natawa sa sarili sa isiping halos wala pala akong pinagka-iba kay Cynthia. "I'm just like her, I'm just also a bitch who just wanted to reach my dream." mahi
"W-WHAT I WANTED?" Rexx asked again, at halos maningkit na ang mata nito habang nakatitig sa akin na tila may mali sa sinabi ko, and after a minute staring at me, pagak siyang napatawa ng mapansin siguro niyang siryoso ako dahilan para muli akong mapakuyom. "Tingin mo yun talaga ang gusto ko ha? Janna?" Tanong muli nito, napayuko ako para iwasan ang mga mata niya---mga mata niya na siyang kahinaan ko.."You know, I was mad at that time, galit ako kaya ko nasabi iyon..." Wika pa nito, napapikit ako dahil sa tono ng boses niya---tono na punong-puno ng hinanakit..."Masisisi mo ba ko kung magalit ako? Pinaasa mo ko Janna, umasa ako na darating ang araw na magdadalang tao ka, Pinaramdam mo sa akin na dapat maghintay lang ako kaya ginawa ko. But what happened huh? You fooled me---""Right!" I cut him. At nang humarap muli ako sa kanya, mas lalo lang akong nakaramdam ng pagsisisi dahil sa nakikitang sakit ngayon sa kanya mukha. "N-Niloko kita, p-pinaasa kita, k
IT'S BEEN THREE DAYS when I decided to leave the country--- to leave him to be exact...Tatlong araw na rin ang lumipas ng huli kaming mag-usap ni Rexx at magkita, And now, while waiting the time for our flight to be announced, hindi ko maiwasang hilingin na sana ay kahit sa huling pagkakataon ay makita ko ang asawa ko.---but it's better not to see him right? Baka kasi maging makasarili na naman ako at masaktan ko lang ulit siya..."Pwede kapang umatras kung gusto mo." Wika ng katabi ko dahilan para maputol ang pag-iisip ko at malingon sa kanya. Maureen glanced at me and sighed before she held my hands. "I'm just saying, I know you are having a hard time now because of what happen to you and Rexx, but Janna, iba na ang nakikita ko sa mga mata mo ngayon, hindi ko na nakikita ang kagustuhan mong maabot ang pangarap mo, nakikita ko sa mga mata mo ngayon na wala kanang interes sa pangarap mo, kaya kung gugustuhin mo, pwede kang umatras Janna, then ako ng bahalang kumau
NOON ANG PAKIRAMDAM na malayo kay Rexx ng ilang araw o buwan sa tuwing malalayo ang shoot ng project na natatanggap ko ay hindi ganun kahirap---siguro ay dahil kahit gaano man ako kalayo,alam kong kay uuwian pa rin ako, alam king may asawang naghihintay sa pagbalik ko.But now? Days, weeks and months past, leaving alone here in Canada is not that easy as I thought, walang pagkakataong hindi ko namimiss ko si Rexx kaya minsan ay gustong-gusto ko ni siyang tawagan at marinig muli ang boses niya, ngunit pinipigilan ko lang ang sarili ko.I leave him to find and fix myself, kaya parang sinira ko narin ang planong ayusin ang sarili ko kung gagawa lang ako ng araan para makausap siya. I missed him so much, but this is not the right time to call and talk to him. -I'm still not ready to asked his forgiveness, I still need more time.Pero minsan, hindi ko maiwasang itanong sa sarili ko kung kamusta na kaya siya? Kung maayos ba ang lagay niya? Kung nakakakain ba siy
AFTER THREE YEARS..."ARE YOU READY?" Maureen asked me with a genuine smile on her lips.Huminga ako ng malalim at napatitig sa masayang mukha ni Maureen habang ako naman ay nakakaramdam na ng kaba."Relax Janna, I'm sure na good news ang dala ni Josh since nakuha niya pang pumunta dito sa Canada para lang personal na ihatid sayo ang balita." Wika na nito na ikinabuntong hinunga ko lang muli."H-Hindi ko pa ring maiwasang kabahan Maureen...""Don't be Janna, let's wait Josh okay!?" Saad lang nito at hinawakan ang kamay ko at saglit iyong pinisil bago muling sumandal sa sopang kinauuoaan niya at bumalik sa pagbabasa niya ng magazine kung saan mukha ko ang cover. Napasandal ako sa sopang kinauupuan ko habang nakatitig sa sa magazine na tinitignan ni Maureen.Three years had past, sa loob ng tatlong taong pananatili ko dito sa Canada ay masasabi kong sobrang layo na talaga ng narating ko.Halos hindi ko nga akalaing mararat
"TOMORROW is our Flight Janna, sigurado kana ba talaga sa pagbabalik mo?" Tanong ni Maureen bago ito uminom sa baso niyang may lamang wine. I smiled."Yeah! After all, ilang buwan pa ang hinintay natin para sa pagbalik natin sa pilipinas kaya alam kong sigurado na ako Maureen, masyado na kong maraming sinayang na panahon dahil lang sa hindi ko mapatawad ang sarili ko, at ngayon, ayoko ng dagdagan pa iyon Maureen." Saad ko na ikinangiti niya.Bukas...Bukas na ang balik namin sa pilipinas, nakakaramdam man ng kaba sa isiping makikita ko na muli si Rexx ay wala akong balak umatras, three years living alone without him is enough, at natatakot akong baka kapag tumagal pa ay maging dahilan lang iyon para tuluyan ng mawala sa akin si Rexx."Pag dating natin bukas ay didiretso tayo sa interview mo with the reporters and meron din tayong meeting together with Josh para sa gagawin mong fashion commercial ng mga design ni Ella but since Ella is still in New York, Jos
THE INTERVIEW WENT well, halos inabot din ng isang oras ang live conference since ayon kay Maureen ay halos dalawang buwan daw itong pinaghandaan ng mga reporters simula ng makuha ko ang number one top ranking ng TFM.And besides, ito ang unang beses na isang Philipine model ang nakakuha ng top one sa TFM, at ako iyon, pero kahit ganun, kahit bakas sa kanilang lahat ang pagiging proud sa nakamit ko.Hindi katulad ng kasiyahan nila ang nararamdaman ko, because after three years of my hard worked in Canada, hindi na naman talaga ang pag kuha sa top one ranking ng TFM ang hinangad ko.Sa loob ng tatlong taong pagiging busy ko sa trabaho ko ay ang tanging inisip ko na lang ng mga panahon na yun ay malibang ang isip ko sa pangungulila kay Rexx, and that's why it's was unexpected for me to get the top one ranking of TFM---kung baga para sa akin ay bonus na lang na nakuha ko pa yun since all I want for the past three years was to think of how can I endure my life
STANDING INFRONT of my parent's house make me felt nervous, because I didn't know of how could I face them after I left, dahil kasi kahit ang mga magulang ko ay iniwasan kong tawagan o kahit sagutin ang mga tawag nila because I was afraid that time na baka galit sila sa ginawa kong pag iwan kay Rexx ng walang paalam---and I think even Rexx parents I guess... Who would by the way? Umalis ako without saying anything and now, babalik ako at magpapakita sa kanila na parang walang nangyari.I blow a deep breath while looking at my parents house, mga magulang ko pa lang ang una kong haharapin ngayong pagbalik ko ay nakakaramdam na ako ng kaba at takot sa magiging reaksyon nila, paano pa kay pag ang mga magulang na ni Rexx ang hinarap ko, at lalo na si Rexx... Another deep breath, I went toward the gate to get in, nagulat pa ang guard ng makita ako kaya agad nitong binuksan ang gate at pinapasok ako, hindi kasi ako nagdala ng sasakyan kaya si Maureen ang naghatid sa akin dito.
"GOOD MORNING..." Nabaling ang tingin ko sa pinto ng kusino at napangiti."Good morning too..." Ganting bati ko at agad akong umayos ng tayo ng lumapit ito at agad na pinulupot ang mga braso nito sa bewang ko. Pinulupot ko naman ang mga braso ko sa kanyang batok at nakangiting sinalubong ang kanyang halik."Do you sleep well?" Tanong ko ng maghiwalay ang aming mga labi."Yeah! How about you?""Of course, ikaw ang katabi ko eh!" Nakangising sagot ko na ikinailing lang nito."Oh! Should I drag you in our room? I just feel to take you as my breakfast." Nang-aakit na saad nito at muli akong hinalikan sa labi na agad namang timugon."Get a room guys! I'm still minor you know." Sabay na napalingon kami ni Rexx sa pinto ng kusina at nakita ang nakangisi naming anak na babae. "Guys?" Hindi makapaniwalang ulit ko sa tinawag nito sa amin. Napansin ko naman ang pag-iling ni Rexx. Sabay na umupo ang dalawa sa hapag na parang walang narinig kaya naman mahinang hinampas ko si Rexx sa balikat at ta
HAVING A PREGNANT WIFE is not easy as I thought. Akala ko nung una ay madali lang pero sa araw-araw na nagdaan. Pakiramdam ko ay mababaliw na ako.Janna is now six months pregnant. At sa loob ng isa't kalahating buwan simula ng magising ako mula sa pagkaka-comma ay ganito na araw-araw na pinagdadaanan ko."I told you na itapon mo yang pabango mo diba. Ang baho baho. Wag kang didikit sa akin." Sigaw nito mula sa loob ng kwarto. Napabuntong hininga ako habang patuloy sa pagkatok sa pinto. Halos mag-iisang oras na kong kumakatok simula ng dumating ako galing trabaho at talaga namang mababaliw na ako sa king ano ba dapat ang gawin sa pagiging mood swing ni Janna."Love, kabibiling ko lang nito kahapon remember, ikaw pa ang nagpumilit na bumili ng pabango na to dahil sabi mo namimis mo ang amoy nito.""Basta ayoko yang amoy na yan ngayon. You should atleast asked me if I want that now. Kahapon ko pa gusto yang amoy na yan at ayoko na yan ngayon. Dun ka sa guest room matulog." Sigaw muli ni
IS THIS MY KARMA?Bumalik ako para makasama ang lalaking pinakamamahal ko. Bumalik ako para itama ang mali ko.Akala ko okay na ang lahat. Akala ko mamumuhay na kami ng masaya katulad ng pangarap niya pero bakit ganito. Bakit kailangan pagdaanan pa namin ang ganito.Karma ko ba ito sa pagiging makasarili ko? Karma ko ba ito sa pag iwan ko sa kanya?"Janna..." Nanatili lang ako nakahiga sa aking kama at hindi pinansin ang kung skno man ang tumatawag at kumakatok sa pinto sa labas ng kwarto. Ang mga luha ko ay walang tigil sa bagsak habang ang pakiramdam ko ay unti-unti akong dinudurog... Dinudurog sa sakit at takot...takot na baka tuluyan ng mawala sa aking si Rexx."Janna please come out. Halos dalawang linggo kanang nagkukulong dyan, makakasama na sa iyo yan, please lumabas kana." Rinig kong sigaw ng aking ina pero nanatili lang akong nakahiga."Janna it's me Maureen. Please come out, we are so worried about you."They wanted me to come out then what? May magbabago ba kapag lumabas a
I MISSED HER...I MISSED MY WIFE...But even though how much I missed her. I respect her dicision, but it doesn't mean na agree ako sa naging dahilan niya kung bakit siya umalis. I let her yes. But not because she's right. I let her because I know this is the right for us.Masakit man but I know, this is would be better for us. Hindi naging madali ang unang taon ng pagsasama namin. Kaya kung ipipilit ko pang manatali siya sa tabi ko ay baka mas lalo lang gumulo ang pagsasama namin. At yun ang ayokong mangyari. Ang mas lalo siya tuluyang mawala sa akin."Son..." Napadilat ako at bumaling sa pinto ng aking opisina ng marinig ang boses ng aking ama."Dad..." I sighed. Umayos ako ng upo ng tuluyan siyang pumasok at umupo sa pang isahang sopa. "What are you doing here Dad?" I asked. Tumayo ako para lumapit sa kanya at doon umupo sa sopa kaharap niya."Kanina pa ako kumakatok but you didn't hear me." Aniya na ikinabuntong hininga ko lang muli."I'm sorry Dad! Marami lang akong iniisip." Tan
DID I LOSE HER?Did she left me for good?Should I let her?"Dud! Stop doing this to yourself. Hindi babalik ang asawa mo sa ginagawa mong paglasing at pagkulong lang dito sa bahay niyo." I heard Lhoyd sighed after saying that. Ngunit nanatili lang akong tahimik habang patuloy na tinutungga ang bote ng alak, at iniisip ang katotohanang iniwan na ako ni Janna."Hindi pa huli ang lahat Dud! Puntahan mo ang asawa mo. Talk to her. I'm sure magulo lang ang isip niya kahapon kaya siya umalis---""She left..." Putol ko sa sasabihin ni Jeff at tinignan silang tatlo. "She wanted to seperate... At ang sakit-sakit... Sabi niya ayaw niya kong mas lalong m-masaktan..." Ani ko at hindi ko na namang mapigilang mapaluha. "Pero tangina... Diba niya ba alam na mas masakit ang ginawa niya ngayon?" Umiiyak na saad ko at napayuko, napahigpit na din ang hawak ko sa bote ng alak na iniinom ko.Wala kong pakielam kung anong maging tingin sa akin ngayon ng mga kaibigan ko, ang gusto ko lang ngayon ay ilabas l
-- Hi OneLubb Readers. I would like to thank all of you for still supporting my story. I've really really appriciated so much. And I hope na patuloy niyo paring suportahang ang mga storyang sinulat at isusulat ko. Again thank you so much.--PS. Anyway there still have 3 to 5 special chapters to go, so don't missed to read this OneLubb readers. See you till the end of this story, sabay-sabay tayong mainlove at maiyak sa story nila Rexx and Janna..-----------------------------------------------PAKIRAMDAM KO ay sasabog na ang puso ko sa dami ng nararamdaman ko ngayon. Nakakaramdam ako ng kaba at the same time ay excitement sa isiping makakaharap at makakausap ko na muli si Rexx.Mabilis ang naging byahe namin ni Lhoyd at ng makarating kami sa bahay ay hindi ko na hinintay pang pagbuksan ako ni Lhyod ng pinto. Mabilis na bumaba ako ng sasakyan at pumapasok sa loob ng bahay."Fuck! Careful Janna,you're pregnant." Rinig ko pang sigaw ni Lhoyd ng buksan ko ang pinto ngunit hindi na siya pi
"HELLO JANNA... Asan kana ba?" Bulyaw ni Maureen mula sa kabilang linya ng sagutin ko ang tawag niya pagkalabas ko ng bahay."Why?" Balewalang tanong ko sa kanya at pumara ng taxi."I'm worried you know. Nasan kaba?""May pupuntahan lang ako." Sagot ko pagkasakay ko ng taxi. I suddenly heard her sighed."Pupuntahan mo ulit siya?" Aniya sa mababa ng tono ng boses nito. Mapait akong napangiti."I need Reen." Sagot ko ng muli na naman akong makaramdam ng lungkot."Gusto mo bang samahan kita?""Nuh! It's okay! Kaya ko naman. And I want to go there alone." Muli lang siyang napabuntong hininga kaya ganun din ang ginawa ko."Okay! Just call me when you get there okay? Are you sure you okay!?" Muli niyang tanong na nagpailing na lang sa akin."I'm fine Reen, don't worry, thank you.""Okay! Just take care, itext mo ko pagdating mo dun ha." Sabi nito."Okay! Bye!" Tanging nasabi ko na lang at pinatay na ang tawag bago napasandal sa upuan.Hindi rin nagtagal ay nakarating ako sa lugar kung saan
"LOVE... WHERE ARE YOU GOING?" I asked him when he turn around and walk away. He stopped but didn't look."Alway's remember that I love you so much Love, I'm leaving but it does'nt mean that I leave you. I'm always by your side no matter what...""What are you talking about Rexx? Please, don't leave me..." Kinakabahang saad ko at patakbong lumapit sa kanya at niyakap siya mula sa likod "I'm sorry for all what I did please Love, don't leave me..." Hindi ko na napigilang mapaiyak sa isiping iiwan niya ako.He turned around and face with his smile on his lips."I will never leave you Janna, you're my one and only... You're my everything and you are my life... Basta lagi mong tatandaan, mahal na mahal kita kahit anong mangyari, mawala man ako sa tabi mo, palagi parin kitang babantayan, patuloy parin kitang mamahalan kahit sa malayo..."Hindi ko na napigilang mapahagulgol at napapailing ahil sa mga sinasabi niya."No... Ano bang mga sinasabi mo Rexx, please stop it. Naguguluhan na ko, plea
"KUNG H-HINDI KA n-naniniwala sa akin, then found out yourself. M-Makikita mo sa bahay niyo ang mga s-sinasabi ko."Pagkatapos naming makag-usap ni Cynthia ay hindi na nawala sa isip ko ang sinabi niya tungkol sa mga ginawa ni Rexx para sa akin ng hindi ko alam.Hindi ko tuloy maiwasang makaramdam ng excitement na makarating sa bahay namin ni Rexx."I told you... I-I'm always by his side J-Janna. Kaya n-nakita ko lahat ng ginawa ni Rexx, and like what I said, makikita mo sa kwarto n-niyo ang sinasabi ko sayo." Cynthia told me once again before I left . Napahigpit ako ng kapit sa bag ko habang may hindi ko maiwasang mapangiti.Agad na sumakay ako ng taxi pauwi sa bahay at nang makarating at makababa ako sa tapat ng bahay namin ay hindi ko maiwasang mapatitig sa kabuuan nito sa labas ng gate.It's been three years. I don't know why but my tears suddenly fell down while looking our house--- Ang bahay namin ni Rexx, ang bahay na punong-puno ng magagandang ala-ala namin, ang bahay na nagin