LOGINShare
Pahina 7
Last Updated:
2021-08-10 06:30:46"Kakarating mo lang?" Tanong ko kaagad kay Kuya ng maabutan ko siyang nagtatanggal ng sapatos niya.
"Oo." Tipid niyang sagot kaya bigla akong nanibago.
Tinitigan ko ang kabuuan niya pati ang katawan niyang bahagyang nakatalikod sa akin.
Napakunot ang noo ko ng mapansin ang pasa sa braso niya pero binalewala ko iyon dahil kahit ako minsan ay magkakapasa sa iba't-ibang parte ng katawan ko ng Hindi namamalayan ngunit ng bahagyang nahagip ng tingin ko ang mukha niya ay tinanong ko na siya.
"Anong nangyari sa'yo?" May bahid ng inis sa boses ko.
"Maligo ka na, malelate ka. Matutulog muna ako, puyat eh." Tugon niya, binalewala ang tanong ko.
Mabilis siyang humilata sa kama at nagbalot ng kumot sa katawan.
Nanatili akong nakatayo roon at tinitigan siya.sa umagang iyon kahit pa nag-aalala ako kay Kuya ay pinilit ko ang sarili na magpokus sa Klase.
Related chapters
THEN AND NOW Pahina 8
"Kuya." Tawag ko sa kuya kong kakarating lang din, alas singko ng umaga."Bakit?" Baling niya sa akin at nagpatuloy sa pagbibihis."I just want to ask something." Tugon ko pero kinunutan niya lang ako ng noo."I'm tired Claude. Mabuti pa kumilos ka na at pumasok.""But-" Gusto ko pa sanang magpumilit pero pakiramdam ko ay magagalit siya kung magsasalita pa akong muli.Dahil nga Hindi ko natanong si Kuya ay mas naging laman ng isip ko ang nakita ko sa tool box niya pati na din ang mga ikinikilos niya simula ng mag trabaho siya.Sa araw na iyon ay pumasok pa din ako ngunit kahit anong pilit ko ay okupado pa din ang isip ko.Nagkaroon kami ng Activity sa Technology and Livelihood Education pero patapos na din ito kaya nag-uwian na ang ibang kaklase ko matapos nilang makapagpresenta ng niluluto nila at maipakita ang kanilang pag-gagarnishing at plating.Naghiwa ako ng string onions para ilagay sa ibabaw ng chicken fillet na g
Last Updated : 2021-08-10THEN AND NOW Pahina 9
Tinanggal ko ang nakasaksak na USB sa PC na gamit ko at nakangiting humarap sa napakabatugan kong katabi."Sa wakas ay tapos na tayo sa Chapter 1." Nakangiting sambit ni Demus sa akin."Walangya ka, ang laki ng ambag mo no?" Sarkastiko kong saad na siyang dahilan para matawa siya."Libre nalang kita. Kasalanan ko bang hindi ako pinalad. Palibhasa mahal ka ng Diyos." Biro niya pa kaya wala na akong nagawa.Huling semester na ito at bakasyon na kaya minamadali namin ang research paper namin. Idagdag pa ang mas tambak na aaralin namin para sa summative test namin sa Biology.Sa Statistics naman ay naging easy si Ma'am at Sir sa amin dahil daw naiintindihan nila kami, ayaw daw nila kaming epressure kaya sobrang saya namin noong inanounce nila iyon. May mga ganito parin talagang teachers, swerte nalang namin."Mcdo?" Nakangising tanong sa akin ni Demus pero pinandilatan ko lang siya."Tiyaka na pagkatapos natin mamili para sa TLE, ma
Last Updated : 2021-08-11THEN AND NOW Pahina 10
Ramdam ko ang malalambot na kamay ni Demus sa buhok ko.Nakayuko ako sa armrest ng upuan ko habang hinahaplos niya ang ulo ko."Anyare diyan?" Dinig kong tanong ng isa sa mga kaklase ko."Ano pa nga ba? Pagod." Sagot ng walangyang si Demus.Tinaas ko ang ulo ko at sumulyap sa kaniya.Mapungay ang mata ko siyang tiningnan."Sabi sayo huwag magpupuyat eh." Sambit niya pero inirapan ko lang siya.Vacant ngayon kaya puro labas ang mga kaklase ko. May meeting ata ang mga teachers kaya nagdiwang tuloy ang mga estudyante.Pagod akong umupo ng maayos at natauhan lang ng biglang tumunog ang cellphone ko."Hello." Sagot ko pero tanging paghinga lang ng nasa kabilang linya ang naririnig ko."Hello.""Claude?" Sambit ng nasa kabilang linya na nalaman ko kaagad kung Sino."Kuya Ismael?" Usal ko at bahagyang lumayo sa gawi ni Demus na seryusong nakatitig sa akin."Si papa, nandito kami sa hospital. Inatake
Last Updated : 2021-08-11THEN AND NOW Pahina 11
"Merry Christmas!" Umalingawngaw ang baritonong boses ni Papa sa buong sala ng sabay na ituro ng dalawang kamay ng malaki naming orasan ang numerong 12.Niyakap ni Mama si Papa at bahagya hinampas ang balikat nito dahil sa ginagawang pag-iingay.Nagbatian kami at hinawakan ang kamay ni Kuya Ismael na nakaakbay sa akin.Hindi pa lubusang magaling si Papa pero nagiging maayos na rin ang kalagayan niya at sa susunod na linggo na ang lipad nila papuntang New York kasama si Auntie Melly, bunsong kapatid ni Papa.Sabi ni Auntie ay doon muna daw si Mama at Papa kasama niya para naman mabawasan ang stress nila, tutal ay gastos niya naman daw.Kami naman ni Kuya ay maiiwan lamang dito sa Thailand at ayos lang naman saamin iyon lalo pa at ayos na kami ni. Nangako siya sa akin at ayoko ng sabihin pa ang mga nangyari ang importante ay ayos na.Kaso lang panay pa din ang reklamo namin dahil panigurado mamimiss namin sila Mama.Ginulo ni Kuya Ismae
Last Updated : 2021-08-11THEN AND NOW Pahina 12
"Graduateds the Valedictorian of Senior High School School year 2020-2021, Claude Mavrill Yuchengco. Please come in stage."Isang maugong na palakpakan mula sa mga kaklase ang namutawi sa buong covered court ng University kung saan ginanap ang enggranding graduation namin."Whooooaa! That's my boy!"Sa kabila ng maingay na mga tao ay nangibabaw ang boses ni Demus na nakikihalo na din sa dagat ng mga estudyanteng naroon.Gusto kong hanapin siya at pakyuhan dahil sa mga kalokohan niya pero baka batukan ako ng Dean na nanonood sa amin.Gusto kong maiyak kasi sa wakas ito na ako, nakatayo at sinasabitan ng medalya, top student pa, Valedictorian.Naglakad si Kuya Ismael at sa halip na isabit niya ang medalya sa akin ay inagaw ko iyon at inilagay sa kaniya.Inakbayan niya ako at ginulo ang maayos kong buhok.Alam ko kahit hindi nagawa nila mama na makapunta ay proud na proud sila sa akin.Kanina bago kami pumunta dit
Last Updated : 2021-08-11THEN AND NOW Pahina 13
Noong mga nakaraang araw bago nagsimula ang klase namin sa college medyo nag-aalala ako kay Dem kasi siyempre he's not used of being far from me, I mean not being with me during class hours and...me too.But seems like he's very fine right now at masaya ako sa kaniya kasi noong mga panahong mahina ako at nakadepende ang side kong iyon sa kaniya akala ko ako lang. Iyon pala, siya din. He admitted it, there are also side of him who depends on me and damn it gave me thousands of butterflies. I love him.Pareho kaming may mga parte sa aming kailangan ang isat-isa pero Ito kami ngayon nagtitiis kasi hindi pwedeng ganoon nalang lagi.Kailangan malakas kami.Demonggol:Don't forget to eat your lunch. May urgent kaming project kaya 'di ako makakasabay babe. I love you. Huwag ka sisimangot. Panget mo.Iyon ang laman ng message niya noong lunch break.Aaminin ko na nalungkot akong bigla but I don't want to be so selfish. I shouldn't keep him for
Last Updated : 2021-08-11THEN AND NOW Pahina 14
May mga tao talagang darating sa buhay natin na minsan ipapaalala sa ating nandiyan lang sila o kaya nama'y hinding-hindi daw nila tayo iiwan dahil worth it at mahal nila tayo. Pero habang tumatagal dahil sa mga salitang iyon natatanto nating paraan lang iyon ng tadhana para kahit paano'y maibsan ang sakit, paghihirap at bigat na dinadala natin kaya naman kahit papaano ay maswerte tayo sa parteng iyon pero masakit dahil hindi nga lang pangmatagalan."Sasama nalang kaya ako doon babe? Ilang araw lang naman diba?" Pamimilit ni Dem sa akin pero siyempre hindi pupwede iyon dahil may klase siya.Itinigil ko ang pagtutupi ng damit ko sa kabinet ng kwarto ng apartment niya dahil hindi ko iyon maaayos ng ilang araw dahi busy na nga para sa darating naming outing sa village na pupuntahan para sa researh namin sa isa naming subject."Dem we already talked about this. Hindi pwede, okay?" tugon ko at tumayo na dahil kailangan ko na ding umuwi dahil b
Last Updated : 2021-08-11THEN AND NOW Pahina 15
Dati tuwing nanonood ako ng mga pelikula at may mga bidang nasasaktan dahil napasok sila sa isang relasiyong komplikado o kaya namay nagmamahl ng maling tao pero nananatili pa din sila, I always think that they are so brave for still holding and fighting. Para sa akin ang lakas-lakas nila kasi nakakaya nilang tiisin ang sakit huwag lang iwan iyong mga taong iyon.Kasi nga mahal nila.Pero ngayon sa isang iglap, nagbago ang pananaw ko roon.Tingin ko mas matapang at mas malakas iyong mga taong bumibitaw kahit mahal pa nila. Thinking that they will going to lose the love of their life, kasi minsan iisipin mo na lang kung alin ang makakabuti sa kaniya at lalong-lalo na sa sarili mo.Pero sa totoo lang iisa lang naman ang dahilan ng mga taong nalalagay sa dalawang sitwasiyon na iyon.Ang manatili para ayusin ang lahat at makalaya sa takot at sakit o ang bumitaw dahil para din takasan ang paghihirap na dulot lang ulit ng nakakamatay na sakit na yan.
Last Updated : 2021-08-11
Latest chapter
THEN AND NOW Pahina 49
THEN AND NOW I can't believe he is more aggressive this time. Mas nakakinit ba kung maliit ang espasyo kapag ginagawa ito. Bigla akong napangisi sa naisip. Should we do this more often inside his car? I think it will be more fun inside his big comfort room. Gusto kong sampalin ang sarili sa mga kalokohang naiisip. "Claude, I am already having a boner, damn. Can't take this anymore." He whispered while biting my ear. Sugurado pulang-pula na ito ngayon. I moaned while we are both panting because of the sensation we are both feeling right now. He slowly caressed my stomach until it reaches something down there. Napaliyad ako. "Damn, ang ingay mo talaga Claude." He laugh when he heard me almost scream his name out of pleasure. "I think we will just really do it here, Dem." I uttered and bite my lip."Coz I can't take this already as well." I added and grab him for a kiss again.
THEN AND NOW Chapter 48
THEN AND NOW"Demus,"Nanlamig ang mga kamay ko sa sobrang kaba.Para akong masusuka. Nanghihina ang tuhod ko. Tanging ang mga kamay na lamang ni Dem ang nakasuporta sa akin.Hawak niya padin ako at hindi binibitawan na para bang kahit anong oras ay mawawala ako. Iyon na lamang ang naging lakas ko sa mga oras na iyon.."I've been telling you Demus." Sambit muli ng Daddy ni Dem.Mukha itong galit at inis sa kaniyang anak."Dad, " Tanging nasambit ni Dem at hinigpitan ang kapit sa akin.His dad heaved a sigh when Dem's mom tried to hold his hand.Para akong napaatras ng titigan ako ng Daddy niya."Tingnan mo, pati bisita mo'y pinaghihintay mo. Diba sinabi ko na sa iyo na kapag ganitong mga okasiyon ay dapat inaagahan mo. Maupo na nga kayo rito. " Sambit ng Daddy ni Demus at para akong nabuhusan ng malamig na tubig.Demus glance at me trying to scratch the back of his head."Traffic, Dad. Al
THEN AND NOW Pahina 47
THEN AND NOWDemus POVSiguro kapag lumipas ang panahon, alam ko, sigurado ako, mananatili kong kasama si Claude at sa pagkakataong iyon isa lang ang masasabi ko. Love is a thing that we should not rush. It happens in the right time.Nangyayari iyon sa kagustuhan ng kapalaran. And even if unexpected, kahit wala sa plano mamahalin at mamahalin natin iyon dahil patuloy na iuukit iyon ng tadhana sa puso natin.Ngunit si Claude, hindi lamang siya basta iniukit, pininta pang pinuno ng kulay at kailanma'y walang makabubura nun.I am staring at the blueprint na kakatapos ko lamang ding gawin. It was so full filling. Pagkatapos ng project na ito siguro ay maglalaan muna ako ng kaunting oras para kay Claude. I know he is busy too pero nagbabalak din naman iyon ng bakasiyon, sana nga.I heaved a sigh at isinara na ang computer. I bite my lip when suddenly I heard my phone ringing.I immediately grab it when I saw Claude's name in the scre
THEN AND NOW Pahina 46
THEN AND NOWCHAPTER 46"Do you really think I can do that, Dem?" I ask Demus while he is leaning on the table, he is eating an apple while watching me clean the table."The picture says it all." He answered while shrugging."But now that I already heard your side it really doesn't says all." He added as he gave me a shrugged again."Sa tingin mo lolokohin kita ng ganoong ganoon na lamang? Like we experienced a lot together." Sambit ko habang pahina nang pahina ang boses habang nanunumbalik sa akin lahat ng mga nangyari."It happened before too and you believed all those lies until we met again." Demus uttered.Nanatili ang mga mata niya pagkatapos niyang sambitin iyon. Natigilan ako dahil tama siya. Minsan kong pinaniwalaan ang mga kasinungalingang iyon at nagtanim ng galit sa buo kong sistema pero nanatili parin ang pagmamahal ko para sa kaniya."But it is not your fault. I already investigate those things so you don't ha
THEN AND NOW Pahina 45
THEN AND NOWCHAPTER 45I know there is something wrong with Dem that time. I don't know what it is but I am scared to know.I stared at the food inside my plate. Panay ang tusok ko rito at hindi man lamang nagagalaw.Siguro ay tigilan ko na muna ang pag-iisip. Kailangan ko munang pumasok sa trabaho."You looks tired. You stayed late up night?"Nagulat ako sa biglaang pagtatanong ni Mama.She heaved a sigh and didn't speak for a while. After that moment she lifted her gaze to me again."Don't worry, Ma. I am fine." I answered but she is not convinced about it."Is it about him?" She ask and I just stared at her because I know what she means.Iniyuko ko ang ulo ko dahil alam kong may malaki paring parte sa isip at puso niyang tumututol sa nararamdaman ko para kay Demus.Muli kong narinig ang malalim niyang buntong hininga."Noong bata ka pa, wala akong napapansing kakaiba s
THEN AND NOW Pahina 44
THEN AND NOWCHAPTER 44Demus Alvarez's POVIkinuyom ko ang kamao habang pinagmamasdan ang isang malinaw at kasuklam suklam na larawang hindi na kinakailangan pa ng paliwanag.Hindi ko alam ang mararamdaman. Ang hirap tanggapin at natatakot akong baka pinagkakaisahan na naman kami ng mga taong tutol sa pag-iibigang patuloy ko paring kinakapitan hanggang ngayon.Minsan ng nangyari ang ganito sa amin kaya pinipilit ko ang sistema na huwag paniwalaan.Ngunit ang lubos kong ikinakatakot ay kung malaman ko na ang mga larawang iyon..... ay puno ng katotohanan at tunay na nangyari sa pagitan nina Claude at ng lalaking pinaniniwalaan kong kailanma'y hindi niya pagtutuunan ng pansin.A revealing photos inside a brown envelope has been delivered on my office in the firm. It was Claude with his office mate Kalvin.It was not a simple photo. Claude is closing his eyes, he look so tired in the photo while Kalvin's helping him taking his
THEN AND NOW Pahina 43
Pahina 43 THEN AND NOW CHAPTER 43 I tried to text and call Demus that day. I am so frustrated that I can't even focus about work. I am so pre-occupied about everything. He is not replying or picking up the phone. What's wrong? Should I visit his condo later? Napabuntong hininga na lamang ako dahil sa mga isiping iyon. Sa huli ay itinuon ko muna ang pansin sa trabaho. Ilang minuto lamang ang lumipas ay nagkagulo sa lobby ng opisina kaya kailangan ko pang sumilip pakanan mula sa lamesa namin. Siguro ay may bagong kliyente lang na dumating. Babalik na sana ako sa pagkakaupo ng bigla ay nakita ko kung sino ang parating. Demus is wearing his usual black tux. Sinusundan siya ng isang babaeng secretarya mula sa aming building at parang itinuturo niya ang daan kay Dem. I was about to stand so that I can greet him at para narin magkausap kami. Ano kayang ginagawa n
THEN AND NOW Pahina 42
THEN AND NOWCHAPTER 42"Ma,"My tears can't stop from flowing. I don't know what to do. I love Dem so much and I can't lost him this time. He is so precious to me that I can even put him out from this situation just to protect him."Claude, I can't believe this."Hinawakan ni Mama ang kaniyang ulo dahil sa hindi siya makapaniwala.Is it wrong to love? Is it wrong to be loved?Is it wrong to be true? Is it wrong to be like this?"Ma, I'm sorry. I love him so much Ma."Laglag panga akong tinitigan ni Mama dahil sa sinabi ko.Umiling-iling siya dahil sa paglalakad dismaya."You're a professional lawyer. May natapos ka at nakapag aral! Ni minsan hindi pumasok sa isip ko na ganiyan ka! Anak kita, pero sa tingin ko mahirap tanggapin 'to." She said with her usual fierce expression.It feels like my heart teard into pieces.Natigilan ako dahil sa sinabi niya. Para akong na
THEN AND NOW Pahina 41
THEN AND NOW CHAPTER 41 Alas siyete na ng umaga at nangako si Dem na susunduin niya na lamang ako sa labas ng village para hindi na kami makita ni Mama. Iyon nga ang nangyari. Nagtaxi ako papuntang bukana ng village at hindi na nagtaka ng makita si Dem doon. Mabilis akong bumaba na parang isang teenager na nagtatago sa kaniyang mga magulang. But I don't want to keep this so long. I want to be with the man I truly love, freely. Ngumiti agad siya ng makita ako at umayos ng tayo mula sa pagkakasandal niya sa kaniyang kotse. He's about to hugged me but I resfused. Senenyasan ko siyang sa loob na dahil may mga tao kasing dumadaan. "What's that?" He asked after hugging me when he saw what I am holding. "Ahm it's my lunch box. Busy kasi mamaya kaya nagdala ako ngayon ng lunch ko. Mukha tuloy akong bata, pero kasi baka hindi na ako makalabas mamayang break." I explained and he nodded. Just like our usual days naihatid
