CHAPTER EIGHT

Andito na kami sa bahay ni Primo sa South Ridge, inuwi niya na ako rito pagkatapos ng aming minadaling kasal kanina. Gusto pa nga sana niyang kumain kami sa labas for a simple celebration but I refused, sabi ko na lang ay pagod na ako at gusto ko ng magpahinga. But the truth is, hindi ko kasi ramdam ang mga pangyayari kanina. It feels empty, walang feels. Oo nga at pinanindigan niya ako at ang baby sa sinapupunan ko by marrying me, pero parang may kulang -- hindi parang, dahil may kulang na talaga simula't sapol pa lamang ng mga bagay na ito. At alam na alam ko kung ano ang kulang na iyon, pagmamahal.

Walang pagmamahal, ramdam na ramdam ko. And it really hurts to feel something like this, emptiness and lack of love. Buong buhay ko, I am waiting for someone who can love me like the way I wanted