LOGINShare
CHAPTER 27: SINO SI EUNICE?
Last Updated:
2024-10-08 08:30:48
Related chapters
THE TYCOON'S ACCIDENTAL BABY CHAPTER 28: SHE’S MISSING
Fatima’s Point of View Tahimik na ang gabi, halos wala akong marinig kundi ang mahinang paghinga ni Giovanni sa tabi ko. Pinagmamasdan ko siya sandali, ang kaniyang mukha na tila walang problema sa mundo. Pero sa isip ko, hindi ko maiwasan ang mga tanong na bumabagabag sa akin. Sino nga ba ang Daddy ni Giovanni? Bakit tila hindi niya gaano ito binabanggit? Kinuha ko ang cellphone sa gilid ng kama at maingat na ini-dial ang numero ng kaniyang Daddy, sinisikap na huwag siyang magising. Habang hinihintay ang pagsagot sa kabilang linya, mabilis ang tibok ng puso ko, kinakabahan. Ngunit hindi isang lalaki ang sumagot. “H-Hello? Ito po ba ang cellphone number ng Daddy ni Giovanni?” tanong ko, hindi sigurado kung tama ang na-dial ko. Sa halip na simpleng tugon, narinig ko ang mabigat na boses ng isang babae— tila ba may halong lungkot at pangingilabot sa kaniyang mga salita. “E-Eunice... Anak ko?” sagot ng babae sa kabilang linya, halatang naguguluhan, ngunit may halong pananabik sa ti
Last Updated : 2024-10-09THE TYCOON'S ACCIDENTAL BABY CHAPTER 29: What’s The Truth Behind?
Niyakap ko si Fatima, at marahang hinaplos ang kaniyang likod upang pawiin ang pag-aalala sa mukha niya. Nararamdaman kong gusto niya pang magtanong, pero pinipigilan niya. Alam ko, iniisip niya kung sino si Eunice at bakit may ganoong kalituhan sa sagot ng babaeng sumagot sa cellphone ni Dad. “Kumalma ka, Fatima. Huwag mo nang isipin 'yon, baka may ibang Eunice siyang tinutukoy.” bulong ko, sinisikap na gawing mapayapa ang aking tono kahit ako mismo ay hindi mapakali. Pero ang totoo, pati ako ay naguguluhan. Sino ba ang sumagot sa cellphone ni Dad? At bakit tila kilala niya si Eunice? Nag-alinlangan akong itanong ito kay Fatima dahil ayokong magdagdag pa ng pag-aalala. Ngunit gano'n pa man, kung sino man ang babaeng sumagot, ay nagpapasalamat na din ako sa kaniya dahil hindi si Daddy ang nakausap ni Fatima. Kung hindi ay tiyak na katapusan ko na– katapusan na ng mga plano ko. “Giovanni... sigurado ka bang okay ka lang?” tanong niya, pilit na ngumingiti ngunit kita sa mata niya an
Last Updated : 2024-10-10THE TYCOON'S ACCIDENTAL BABY CHAPTER 30: That’s My Husband!
Fatima’s Point of ViewNang umalis si Giovanni, tahimik na bumalik ang bigat ng aking damdamin. Sinundan ko siya ng tingin habang nagmamadali siyang pumasok sa lumabas ng condo, halos hindi man lang ako nilingon bago ito tuluyang umlis. Nang mawala na siya sa aking paningin, naramdaman ko ang bigat ng katahimikan na muling bumalot sa buong bahay. Ako na lang ulit. Mag-isa.Hindi niya alam ang tunay na nararamdaman ko. Akala niya ay ayos lang ako, pero sa totoo lang, hindi ko maalis sa isip ko ang mga nangyari kamakailan. May mga tanong sa isipan ko na hindi ko masagot, mga pag-aalinlangan na hindi ko alam kung paano haharapin. Bakit ganito ang pakiramdam ko? Bakit parang may kulang, kahit na nandiyan naman siya?Tumayo ako at naglakad-lakad sa sala, sinubukang iwasan ang pakiramdam ng kawalan. Tumitig ako sa mga larawan namin ni Giovanni na nakasabit sa dingding—masaya, puno ng pagmamahalan. Pero ngayon, bakit parang hindi ko na maramdaman iyon?Sumandal ako sa sofa at binulong sa sar
Last Updated : 2024-10-12THE TYCOON'S ACCIDENTAL BABY CHAPTER 31: I’ll Be Gentle
Nang makauwi sila sa condo ay inasikaso kaagad ni Fatima si Giovanni. Tinulungan naman siya ng isa sa mga attendant ng condo building kaya hindi siya nahirapan na dalhin si Giovanni papasok ng condo unit nila. Tinaggap niya ang suot nitong sapatos at kumuha siya ng basang bimpo saka ito pinunasan. “Grabe naman ang pagkalasing mo, parang wala ng bukas.” inis na reklamo ni Fatima. Habang pinupunasan niya ang mukha nito ay sunod niyang tinaggal ang suot nitong t-shirt. She saw a scar— malapit sa puso nito. Kaagad niya itong hinimas, dahil mukha itong matagal na at hilom na ngunit parang napakasakit kung titingnan. Ngayon niya lang nakita ‘yon. “Anong nangyari dito? Bakit may sugat ka?” tanong ni Fatima kahit alam niyang hindi naman sasagot si Giovanni. Ipinagsawalang bahala niya ‘yon at sunod na pinunasan ang leeg nito pababa sa dibdìb. Dito niya lang napansin ang hubog qt tigas ng katawan ni Giovanni. Napakagat tuloy siya sa ibabang labi niya dahil tila pinagnanasahan niya ngayon an
Last Updated : 2024-10-14THE TYCOON'S ACCIDENTAL BABY CHAPTER 32: Wake Up! SPG WARNING!
Mabilis ang tibok ng puso ni Fatima habang ang mga salita ni Giovanni ay nagdulot ng halong takot at pagnanasa sa kaniya. Ang mga kamay nito ay gumagala sa kaniyang katawan nang may matinding init, at sa kabila ng kaniyang mga pakiusap. Lao pang naging mapilit ang mga haplos nito. Pilit niyang nilalabanan ang sarili niyang damdamin, alam niyang kailangan niyang magpigil— para sa kanilang anak. Pero paano niya gagawin ‘yon ngayon? Unti-unti ng bumaba ang kamay ni Giovanni patungo sa gitnang bahagi ng katawan nia. He pinch her tight, at nang mahawakan nito ang kaniyang pagkabab@e ay kaagad siyang napasinghap. Giovanni massage her jewel slowly… “Ahhh…” hindi niya mapigilang mapaung0l dahil sa hindi maipaliwanag na nararamdaman niya. “G-Giovanni…” “That’s right, love… moan my fvcking name…” tila nangigigil na sambit ni Giovanni, bago nito sakupin muli ang labi niya. “Spread your legs, love…” Tila kusang sinunod ng katawan ni Fatima ang utos ni Giovanni. Ang kanang kamay nito ay tuluya
Last Updated : 2024-10-15THE TYCOON'S ACCIDENTAL BABY CHAPTER 33: Tease Him!
Fatima’s Point of View Kinabukasan, ang unang naramdaman ko ay ang mga braso ni Giovanni na mahigpit na nakayakap sa akin. Sunod nito ang mga nakaw na halik sa aking balikat, pababa sa aking leeg. Dahan-dahan akong nagmulat ng mata, natatawa sa kiliting dulot ng kaniyang mga labi. “Hmmm… Giovanni, baka kung saan na naman mapunta 'to.” biro ko habang nakangiti, sabay paglingon sa kaniya. Napangiti rin si Giovanni at bumulong, “Sorry na kagabi, hindi ko napigilan ang sarili ko.” “Okay lang,” sagot ko, pero bago pa man ako makapagtuloy, nagsalita ulit siya. “Okay sa 'yo, kasi ikaw ang nakaranas ng sarap. Pero ako? Itinulog ko na lang ang tigas ng alaga ko.” Bigla akong napatawa. “Talaga? Gano'n pala ha?” bawi ko, sabay palo ng mahina sa kaniyang braso. “Para naman sa amin ng anak natin ang sakripisyo mo kagabi, eh.” Nagpatuloy sa pagtawa si Giovanni at hinigpitan pa lalo ang yakap sa akin. “Bawi na lang ako mamaya.” aniya habang naglalaro ang ngiti sa kaniyang mga labi, sabay kinda
Last Updated : 2024-10-16THE TYCOON'S ACCIDENTAL BABY CHAPTER 34: Accident
Fatima’s Point of ViewNasa kalagitnaan kami ni Giovanni ng mga yakap at halik, ang mainit na sandaling tila saglit na magpapalimot sa amin ng mundo. Parang lahat ng nasa paligid ay naglaho—hanggang sa biglang tumunog ang cellphone niya. Napatingin ako sa kanya, nakakunot ang noo niya habang inaabot ang telepono. "Hindi ba natin puwedeng hayaan na lang?" biro ko, sinusubukan pa ring hindi mawala ang init ng aming sandali.Pero hindi niya ako tinugon. Nang makita niya ang pangalan na naka-display sa screen, biglang humupa ang lahat ng emosyon sa mukha niya. Kita ko na bumigat ang dibdib niya, at tila ba nagdadalawang-isip kung sasagutin ang tawag o hindi."Dad ulit," mahinang sabi ni Giovanni, sabay lingon sa akin na may bakas ng pag-aalala.Alam kong ang tawag mula sa ama niya ay hindi pwedeng basta balewalain. Hindi ito ang unang beses na naputol ang oras namin dahil dito. Natahimik ako, tinitimbang ang magiging reaksyon ko. Hindi ko na kinailangang itanong kung bakit, dahil alam ko
Last Updated : 2024-10-17THE TYCOON'S ACCIDENTAL BABY CHAPTER 35: I Followed You
Giovanni’s Point of View “Giovanni, come to the hospital right now!” tila nagmamadaling sambit ni Dad. “Your mom…” “What?” “She wants to see you. Hinahanap ka niya Giovanni.” After I heard that, walang alinlangan akong nagtungo sa hospital. But only to found out that my mother still can’t to talk and speak. Parang ginagawa akong gag0 ni Daddy. “You said nagsasalita na siya?! Ako ba niloloko niyo, Dad?!” inis kong sigaw kay Daddy. “S–She is! Rinig na rinig ko Giovanni!” pagpupumilit ni Daddy. “Hinahanap ka niya, at hindi lang ikaw kundi pati ang kapatid mo! She remembered Eunice!” Natahimik akong bigla. “Wait, she said my sister’s name?” “Yes! And it’s unbelievable, yet it’s called progress!” So, possible… na si Mommy ang nakausap ni Fatima? “You’re with her since when?” tanong ko. “Since last week, maybe? Bakit mo naitanong?” Umiling ako. “Nothing.” Confirmed– si Mommy nga ang nakausap ni Fatima. Muli akong tumingin kay Mommy na mahimbing ng natutulog, nang biglang tumun
Last Updated : 2024-10-18
Latest chapter
THE TYCOON'S ACCIDENTAL BABY CHAPTER 79: LIGTAS NA NGA BA SILA?
Nagpatuloy ang kaguluhan sa loob ng silid. Nang marinig ang unang putok ng baril, agad na kumilos si Giovanni, mabilis at determinado. Tinamaan ang isa sa mga tauhan ni William sa balikat, dahilan upang mawalan ito ng balanse at bumagsak nang malakas sa sahig. Sa gitna ng kaguluhan, hindi na nag-aksaya ng oras si Lydia. Hinawakan niya nang mahigpit si Fatima at mabilis itong kinaladkad palabas ng silid. Halatang takot si Fatima, nanginginig ang buong katawan, ngunit wala siyang magawa kundi sumunod kay Lydia, na nagmamadaling maghanap ng ligtas na lugar sa lumang gusali.“Giovanni! Tumigil ka! Alam mong wala kang laban sa akin!” malakas na sigaw ni William habang nagtatago sa gilid ng pinto, iniiwasan ang mga bala ni Giovanni.“Sinira mo ang buhay namin! Ngayon, titiyakin kong hindi mo na magagawa ulit ito!” sagot ni Giovanni na puno ng galit, habang patuloy na nagpapalit ng posisyon upang maiwasang maging target ng mga natitirang tauhan ni William. Ang kanyang mga mata ay puno ng det
THE TYCOON'S ACCIDENTAL BABY CHAPTER 78: OLD MUSEUM
Dumating sina Giovanni at Lydia sa airport sa Manila. Malakas ang hangin dahil sa amihan, at naririnig mula sa malayo ang mahihinang tunog ng lungsod kahit tahimik ang gabi. Naunang bumaba ng eroplano si Giovanni, bakas sa kaniyang mukha ang determinasyon, habang kasunod niya si Lydia, mabigat pa rin ang dalahin ng konsensya sa kanyang balikat.“Anong plano mo ngayon?” tanong ni Lydia habang papunta sila sa isang itim na kotse na inihanda na ni Giovanni.“Hahanapin natin ang safehouse,” sagot ni Giovanni nang walang emosyon. “May sinabi kang clue— ikwento mo lahat ng naalala mo sa sinabi ni Dad.”Sandaling tumigil si Lydia bago sumagot habang sumasakay sila sa kotse. “Ang alam ko lang, isa itong lumang ari-arian niyo malapit sa museo sa Bulacan, isa sa mga dating safehouse ng Daddy mo. May nabanggit siyang simbahan na malapit doon, pero hindi siya malinaw.”Sumingkit ang mga mata ni Giovanni habang unti-unting nabubuo ang naiisip niyang lugar.“Museo? Tama, marahil ang tinutukoy ni Da
THE TYCOON'S ACCIDENTAL BABY CHAPTER 77: LYDIA MORALES
Giovanni sat in his dimly lit apartment, staring at the small photograph of his wife. The image had worn edges, his thumb tracing the familiar contours of Fatima’s face. His conversation with Sander echoed in his mind. “Dig deeper.” Could there be a connection between the mysterious woman and his wife?He rubbed his temples, frustration boiling in his chest. “This doesn’t make sense,” he muttered.A sharp knock on the door startled him. Giovanni stood, hesitating before approaching. His hand hovered over the doorknob. Sino kaya ito, at ganitong oras pa? Slowly, he opened the door.Standing there was Fatima—no, Lydia—her face illuminated by the dim hallway light. She wore a gentle smile, but something in her eyes made Giovanni uneasy.“Fatima?” Giovanni’s voice was barely above a whisper.Lydia tilted her head, a playful smirk forming on her lips. “Naalala kita, Giovanni. Hindi ko rin maipaliwanag, pero parang may koneksyon talaga tayo.”His heart raced as confusion clouded his thought
THE TYCOON'S ACCIDENTAL BABY CHAPTER 76: REPLICA/LOOK A LIKE
“Who are you?” tanong ni Giovanni.“I’m Fatima, Fatima Vega. Ikaw sino ka ba? Kilala ba kita?” kunot na tanong ng babae.Nanlata si Giovanni. Hindi ang asawa niya ang narito kundi kapangalan lang ni Fatima. Akala niya makikita na niya ang asawa niya. Giovanni slumped into the wooden chair by the window, his gaze fixed on the woman before him. She had the same name, at may hawig ito ni Fatima, and yet, she wasn’t her.The woman still standing, crossed her arms, studying Giovanni with suspicion.“Bakit parang kilala mo ako? Para kang nakakita ng mutlo.” She tilted her head, a trace of curiosity breaking through her stern tone.Giovanni hesitated, his voice trembling. “I… I’m sorry. Hindi kita dapat nilapitan ng ganito. It’s just... you look exactly like my wife. At ang pangalan mo pa—” He broke off, looking away, swallowing the lump in his throat.“Wife?” Fatima’s brows furrowed. “Saan siya ngayon? At paano naman tayo nagkakilala kung ganon?”“She’s…” Giovanni’s voice faltered, the wor
THE TYCOON'S ACCIDENTAL BABY CHAPTER 75: MAGKIKITA NA BA SILA?
Madilim ang gabi, ngunit maliwanag ang buwan na tila nagmamasid mula sa kalangitan. Habang naglalakad si Giovanni sa kahabaan ng ospital, hawak ang envelope at sulat, napansin niyang may liwanag mula sa maliit na chapel sa loob ng compound. Nagdesisyon siyang pumasok, tila hinahatak ng tahimik na panawagan mula sa loob.Sa loob ng chapel, nakita niya si Mayvel, nakaluhod at taimtim na nagdarasal. Tumayo siya nang makita si Giovanni at lumapit nang may maingat na ngiti. "Hindi ko alam na pupunta ka rito. Hindi ka ba makatulog?" "Paano ako makakatulog, Mayvel? Nalaman ko na ang dahilan ng lahat, pero parang mas lalo akong nawasak. Bakit ganoon? Kapag mas lumalapit ako sa sagot, mas lalong nagiging masakit ang katotohanan." "Hindi mo kailangang dalhin lahat ng bigat mag-isa. Ang mahalaga ngayon, alam mo na ang katotohanan. At mula rito, maaari kang gumawa ng hakbang para ayusin ang lahat." "Pero paano? Hindi ko alam kung saan magsisimula. Paano ko siya haharapin, lalo na't alam
THE TYCOON'S ACCIDENTAL BABY CHAPTER 74: WHAT’S THE TRUTH?
Pagkatapos ng mahaba at emosyonal na araw, naupo si Giovanni sa isang bangko sa hardin ng ospital. Tahimik niyang hawak ang sulat ni Fatima, paulit-ulit na binabasa ang bawat linya. Ang malamig na simoy ng hangin ay tila sinasalamin ang lungkot sa kanyang puso. Dumating si Mayvel, dala ang dalawang tasa ng mainit na kape, at maingat na umupo sa tabi niya.“Hindi ka na naman kumain, Giovanni. Hindi mo dapat pinapabayaan ang sarili mo. Kailangan mong maging malakas.” sambit ni Mayvel. Bahagyang napangiti si Giovanni habang nakatingin sa sulat. “Hindi ko naman napapansin ang gutom. Mas iniisip ko kung nasaan si Fatima ngayon. Anong ginagawa niya? Masaya ba siya? Napatawad na kaya niya ako sa mga pagkukulang ko noon?”Tumingala si Mayvel sa buwan, tila nagmumuni-muni) “Sa tingin ko, Giovanni, hindi mo kailanman kailangang humingi ng tawad sa kanya. Mahal ka niya, alam ko iyon. Pero baka ang sarili niya ang hindi niya mapatawad.”Napabuntong-hiningadi Giovanni. “Bakit kailangan niya lumay
THE TYCOON'S ACCIDENTAL BABY CHAPTER 73: A FAKE LETTER?
“Giovanni, nakita ko siya. Nasa Maynila siya ngayon, pero hindi pa siya pwedeng puntahan. Kailangan natin ng kaunting oras." “Maynila? Anong ginagawa niya roon? At bakit hindi ko siya puwedeng makita? Sander, matagal na akong naghihintay. Hindi ko na kayang maghintay pa ng mas matagal.” “Giovanni, kalma. May mga bagay na masalimuot, at may dahilan kung bakit hindi siya nagpapakita. Pero huwag kang mag-alala, tinutulungan ko na siya. Importante lang na maging matatag ka.” Nanatiling tahimik si Giovanni, pilit inuunawa ang mga sinabi ni Sander. Ngunit ang puso niya ay nag-uumapaw sa halo-halong emosyon—pag-asa, pagkabigo, at pangungulila. “Hindi ko maintindihan, Sander. Kung mahalaga ako kay Fatima, bakit siya lumayo? Bakit hindi niya man lang sinubukang makita ako kahit isang beses mula nang magising ako?” Sa kabilang linya, nagbuntong-hininga si Sander. “Giovanni, maybe may rason siya. Pero hindi ako ang nararapat magsabi sa 'yo ng lahat ng iyon. Hintayin mo siya. Bigyan mo siya
THE TYCOON'S ACCIDENTAL BABY CHAPTER 72: HOW GIOVANNI SURVIVE
Biglang bumukas ang pintuan ng silid, at sa pagbukas nito ay pumasok si Mayvel, bitbit ang anak niyang si Joshua. Napuno ng ingay ang tahimik na silid sa boses ng masiglang bata. “Tito Giovanni!” tumakbo ito papalapit sa kama, halatang sabik makita siya. Napatingin si Giovanni sa pumasok. Sa unang saglit, ang mukha niya ay puno ng pag-asa, umaasang ang makikita niya ay si Fatima. Ngunit nang makita niyang si Mayvel at Joshua ang dumating, bahagyang naglaho ang ngiti niya. Mabilis naman niya itong itinago at ngumiti ng bahagya habang sinalubong ang bata. Hinaplos ni Giovanni ang ulo ni Joshua. “Uy, Joshua, kamusta ka? Mukhang mas masigla ka pa ngayon kaysa noong huli kitang nakita.” Umupo si Joshua sa gilid ng kama at masayang nagkukwento. “Tito, ang dami ko nang natutunan sa school! Tapos kahapon, naglaro kami ng basketball ng kaklase kong si Ronnie sa park. Tinalo ko siya! Ang galing ko, ‘di ba?” Ngumiti si Giovanni. Ngunit sa likod ng ngiti niyang iyon, naroon ang bahagyang lung
THE TYCOON'S ACCIDENTAL BABY CHAPTER 71: A PUZZLE?
THE FOLLOWING WEEK – SWITZERLANDSa gitna ng isang tahimik na umaga, abala si Fatima sa pagdidilig ng mga halaman sa kanilang bakuran. Ang araw ay bahagyang sumisilip sa ulap, at ang hangin ay may dalang lamig ng tagsibol. Nasa tabi niya si Amanda, umiinom ng kape habang nagmamasid sa paglalaro ni Marcus at Bruno sa damuhan.“Mukhang mas lumalakas ang mga pangarap ng prinsipe natin, ah. Kahapon, bayani. Ngayon, parang gusto nang maging astronaut.” natatawang sambit ni Amanda.Natawa rin si Fatima. “Kung saan-saan na kasi niya nakikita ‘yung mga laruan niya. Minsan may espada, minsan may helmet. Sobrang creative na bata nitong si Marcus.”Habang nag-uusap sila, biglang pumasok sa gate ang isang lalaki— matangkad, may maayos na pananamit, at may dalang brown na envelope. Agad na napansin ito ni Fatima.Bahagyang lumapit si Fatima.“Yes? What can I do for you?”Ngumiti ang lalaki at bahagyang yumuko bilang pagbati.“Good morning, Ma’am. Are you Fatima Flores?"Nagpalitan ng tingin sina F
