END of the month. Kagaya nang mga nakalipas na, masayang nagtatakbo si Raphael sa lobby ng St. Joseph Medical Center patungo sa emergency room kung saan naroon ang kanyang Lola Pilar. Dahil pag-aari ng pamilya ng Lola niya ang pribadong pagamutang iyon sa bayan ng Mercedes, pinapayagan siyang makapasok doon.
TWO YEARS LATER….IYON ang gabi ng JS Prom sa pinapasukang exclusive school for girls sa Maynila ni Louise. Lumabas siya ng gate para mag-abang ng taxi.
KAHIT sabihing napakaganda nito, at napakahusay sa kama.Wala siyang makapa sa dibdib niya na kahit anong espesyal na damdamin. Bukod pa sa inip na inip narin siya sa relasyon nilang halos dalawang buwan narin. Ang pinakamatagal na pakikipag-steady niya sa isang babae.“I swear hindi kita titigilan! Tandaan mo iyan!” banta nito sa kanya.
“ARE you hungry?” tanong sa kanya ni Hildegarde, ang kanyang Mama.Sunday, pauwi sila noon sa
“SIGURADO ka ayaw mong kumain?” paniniyak ni Hilde nang samahan siya nito at ni Ralph sa kanyang magiging kwarto.Nakangiti siyang umiling. “Okay lang ako Ma, pasensya na po kayo Tito. Talagang masama lang ang pakiramdam ko” paumanhin niya kay Ralph na nakangiting nakikinig sa usapan nilang mag-ina. “babawi nalang po ako mamayang dinner.”
“ANONG nangyayari dito?” bungad ni Ralph kasunod si Hilde.“Raphael! What are you doing here? At bakit ganyan ang ayos mo?” ani Ralph sa lalaking nakatayo parin sa paanan ng kanyang kama.Noon umiling-iling si Raphael, ang kanyang stepbrother? “I’m sorry, sa sobrang kalasingan ko hindi ko napansin na maling kwarto pala ang napasok ko” anitong isa-isang pinulot ang nagkalat nitong damit sa sahig.
“SA tingin ninyo Mama, okay lang kaya kung hanapin ko ang Papa?” kinagabihan ay naitanong niya sa ina.Matagal muna siyang pinagmasdan ng ina bago nito itinuloy ang pagpapadaan ng brush sa kulot niyang buhok. “I don’t think it’s a good idea anak” anito sa karaniwan ng mahinahon tinig.
MASAYA silang sinalubong ng mga trabahador sa farm.Kaagad siyang ipinakilala ng binata bilang anak ng babae
UMAGA araw ng Linggo, nagkaroon siya ng pagkakataon ikutin ang paligid ng mansyon.Medyo at home na kasi siya doon kahit sabihing one week palang sila ni Hilde. Sa garden namataan niya ang isang rose tree. Nilapitan niya iyon at maingat na hinaplos ang talulot ng isa
NATAPOS ang kantapero nagpatuloy siya sa tahimik na pag-iyak. Ilang sandali pagkatapos ay sinimulan ni Raphael na tuyuin ang kanyang mukha. Dahil doon ay nagkaroon siya ng chance na titigan ng husto ang maiitim na mata ng binata. Sa ganda ng mga iyon, mahihiya ang buwan at mga bituin sa madilim na kalangitan.“Hindi ko alam kung paano ko sisimulan ang lahat” ang binata na masuyong hinaplos ang kanyang mukha. Suminghot s
MALUGOD naman iyong tinanggap ng kanyang Daddy. “Ganoon rin ako, halika na sa loob sasamahan kita sa kwarto ni Louise” ani Ralph na nagpatiuna papasok sa loob na sinundan naman ni Arthur at maging ni Hilde.Ilang sandali lang at muli silang naiwan ni Dave. “Pagkatapos nito, wala ka ng ibang dapat gawin kundi asikasuhin ang kundisyon mo. Masaya ako para sayo” naramdaman niya sa tinig ng kaibigan ang sinabi nito.Ngumiti siya. “Salamat&rdq
SA paglipas ng mga araw ay naging magaan ang takbo ng buhay para kay Louise. Kahit pa dalawa na ang lihim na itinatago niya kay Hilde. Huwebes, labinlimang minuto bago mag-alas-dose ng tanghali. Katatapos lang ng kanilang klase at minabuti niyang sadyain na si Raphael para kagaya ng dati ay sabay na silang kumain ng lunch. Kahit alam niyang ikatlong palapag ng CEDE Building ang silid nina Raphael
SA paglipas ng mga araw ay naging magaan ang takbo ng buhay para kay Louise.Kahit pa dalawa na ang lihim na itinatago niya kay Hilde. Huwebes, labinlimang minuto bago mag-alas-dose ng tanghali. Katatapos lang ng kanilang klase at minabuti niyang sadyain na si Raphael para kagaya ng dati ay sabay na silang kumain ng lunch
BASANG-BASA ang mukha niya matapos marinig ang kwento ng binata.“Sinabi ba niya kung bakit niya kami iniwan?”Noon hinawakan ni Raphael ang baba niya saka iniharap rito. &ldqu
NAPABUNGISNGIS doon ang binata.Tumayo ito saka inabot ang kanyang kamay, pagkatapos ay inikot siya ng parang sa sayaw na waltz. Natagpuan niya ang sariling yakap ng kanyang nobyo mula sa kanyang likuran. “Paano yan, ang sabi nila wala daw forever?” napasinghap siya nang maramdaman ang init ng hininga ng binata sa kanyang punong tainga.“M-Meron! Kas
“R-RAPHAEL?”nang mapagsino ang bultong nakatayo sa may pintuan palabas ng veranda ay parang binihusan ng malamig na tubig si Louise kaya mabilis na nawala ang kanyang antok. “k-kararating mo l-lang?” bahagya pa siyang pinanginigan ng tinig nang mapunang humahakbang ang binata palapit sa kanya.
“LET’S dance?” isang oras mula nang dumating sila sa party ni Maia ay noon siya niyayang magsayaw ni Raphael. “H-Ha?” kanina lang niya sinagot ang binata kaya malamang iyon ang dahilan kung bakit parang nakakaramdam parin siya ng kaba ngayon.“Come, ayokong matapos ang gabing ito
“IBIBIGAY ko sa kanya ang pinaka-magandang debut party na kaya kong ibigay.Siyempre ako ang first dance ng aking prinsesa. Darating ang time, ma-i-in love din siya. Ang pangarap ko lang sana makakita siya ng lalakeng magmamahal sa kanya ng kagaya ng pagmamahal ko sayo” nang manatili siyang tahimik ay nagpatuloy ang binata kaya muli niya itong nilingon. Sa pagkakataong iyon ay mas ramdam na niya ang kakaibang atmosphere sa loob ng sasakyan, dahilan kaya bigla parang nagsikip ang loob ng Camaro na minamaneho ng binata.