ADRIAN’s POV
Matapos ang mahabang pakikipag kwentuhan ko kay Ate ay agad akong nag drive pauwi sa bahay namin ni Aaliyah. Laking gulat ko nalang ng makita ang dalawang ugok sa labas ng bahay. Dali dali akong bumaba ng kotse at lumapit sakanila.
“Bat hindi pa kayo pumapasok?” gitil na tanong ko.
“Paano kaming papasok kung walang tao?” sagot ni Patrick habang nakataas ang kilay.
“Panong walang tao? Asan si Aaliyah?" Naguguluh
AALIYAH’s POV Nagising ako ng biglang tumunog ang digital alarm clock sa side table ko. Saturday ngayon kaya walang pasok. Napapabuntong hininga ako ng maalala ang nangyari kagabi on my way home. Hindi ko alam kung bakit bigla nalang nawala si Adrian nung dismissal na. Naging usapan na kasi namin na sabay nalang umuwi at hihintayin niya nalang ako sa parking lot. Hindi ako marunong mag commute at mas lalong hindi ko alam ang address ng bahay namin. Weird, right? Nagkataon namang drained ang battery ng phone koat nakauwi na rin ang mga kaibigan ko kaya hindi din nila ako matulungan. Kaya naisipan ko nalang maglakad, total alam ko naman yata ang
ADRIAN’S POV It’s Sunday kaya wala kaming pasok. Bumangon ako ng maaga para maghanda ng breakfast, palagi nalang kasing si Aaliyah ang gumagawa ng gawaing bahay. Kahit papano ay alam kong nahihirapan din siya. Hindi ko nga maintindihan kung anong trip ng mga magulang naminat hindi man lang kami binigyan ng makakasama sa bahay kahit alam nilang maghapon kami sa school. Binibigyan lang nila kami ng pera at kami na ang bahalang mag budget. And speaking of, magaling din maghandle ng pera si Aaliyah. Palagi siyang nag go grocery ng mga pangangailangan namin.Gaya ngayon ay ang dami na naman naming supply sa ref.Habang naghahanda ay lumapit sakin si Aaliyah na mukhang antok na antok pa.
ADRIAN’s POV Nasa biyahe na kami pauwi ng bahay ng maisipan kong pumunta sa bahay nila Ate Lorraine. Along the way pa naman kami kaya tumuloy na ako, kahit walang kasiguraduhan na andoon sila. Tahimik lang si Aaliyah habang nasa byahe, mukhang mine memorya na naman ang daan. Nangunot ang noo niya ng mapansin na ibang way ang tinutungo namin. Ganito siya palagi sa tuwing bibiyahe, palibhasa ay hindi niya alam ang mga lugar dito sa Maynila. Haayyyy. Bat ba ko nagkaroon ng napaka cute, napaka inosente at parang batang fiancée? With that in mind, natatawa na ako.“We’re here.”Anunsyo ko ng makarating kami sa tapat ng bahay nila Ate.
AALIYAH’s POV It’s 6 o’clock in the evening and we’re on our way home. Laking pasalamat ko kay Adrian at dinala niya ko sa bahay nila Kuya. It’s been a while na rin kasi simula nung huli naming pagkikita at ngayon nalang kami nagkita ulit. Napangiti ako ng maalala ang mga bagay na pinag usapan namin ni Kuya. He talked about how caring and protective Adrian is. Yun kasi ang importante para sakin, bago ko pa siya makilala ay hiniling ko na sana ay may pagkakapareho sila ni Kuya ng ugali. Buti nalang talaga ay nagkakasundo kami ni Arian unlike those arranged couples na halatang pakitang tao lang. Well, we’re friends din naman kasi. Pagbaba namin sa kotse
AALIYAH’s POV Nang makarating kami sa parking lot ay pabagsak na binitawan ni Adrian ang kamay ko. Nagyuko naman agad ako ng ulo, kapag ganon ang gestures niya ay paniguradong inis or galit siya. Huhu. Ano na naman bang ginawa ko? Hindi pa nga kami nagkakaayos eh. Ano bang meron sa araw na to at parang puro naman yata bad vibes ang nasagap ko. Nangilabot naman ako ng bigla niyang hawakan ang balikat ko at ang baba ko para mapagpantay ang tingin namin.“Look at me.”Madiing utos niya na agad ko namang sinunod.“Don’t let anybody
AALIYAH’s POV“I like you Aaliyah. You’re mine. ONLY MINE.”He said in between his kisses. Hindi ko alam kung bakit pero para akong nalulunod sa ginagawa niya. Ni hindi ako makagalaw. Nakapikit lang ako habang patuloy lang siya sa ginagawa.“Ayokong mawala ka sakin. Mapapatay ko kung sino mang umagaw sayo. Keep that in mind. No one can ever steal you away from me.”Humahangos na sabi niya nung kumalas siya saglit sa ginagawa. Nagulat ako ng bigla niya akong inihiga sa backseat at nagpatuloy sa ginagawa. Halos mahugot ko ang hininga ko ng maramdaman ko ang kamay niyang tinatanggal ang butones ng blouse ko. Oh God.
SKYLER’s POV Hindi ko alam kung anong pumasok sa isip ko at bigla akong gagawa ng move para kay Aaliyah. Aaminin kong na trigger ako sa ginawa ni Adrian kahapon. I know that he likes Aaliyah, kitang kita ko yon sa mga tingin at ngiti niya. I need toconfess para maging magaan rin sa pakiramdam ko. Matagal ko na rin tong tinago. I need to do something, kahit alam kong may nagmamay-ari na sakanya ay gagawa parin ako ng paraan para malaman niya. Tama si Angelo, okay lang mabigo as long as alam mong may ginawa ka. There’s no harm in trying ika nga. Right after that incident yesterday, hindi ko na nakita si Aaliyah at si Adrian. Baka umuwi na.
ADRIAN’s POV I woke up early to prepare our breakfast, nakaugalian ko na rin ang pagluluto sa umaga. As I have said before, I am a man of my words kaya kahit medyo nangangapa ay pinipilit ko parin. May mga pagkakataon pa nga na nag uunahan kami ni Aaliyah sa pagluluto. After a few minutes, she went down and kissed me on the cheeks. Ganon naman kami palagi, it is our normal way of greeting each other.We ate in silence and after that, we prepared ourselves for school. While on our way, napansin kong tahimik lang si Aaliyah. Hindi ko alam kung bakit pero kinabahan ako.“Hey. What’s wrong? Kanina ka pa tahimik.”Nag aalalang tanong ko.