Gail Pove:
6 weeks nang nakalipas at 6 weeks na din akung kinukulit at sinusuyo ni Kaicer, at ewan ko kung bakit ako nagkakaganito ngayon, ngayon kasi walang Kaicer ang nanuyo sa akin, at isang araw palang na di siya nagparamdam na mimiss ko kaagad lahat nang ginagawa niya sa akin lalong lalo na yong kakulitan niya yong mga ngiti niya at yong paraan kung paano niya ako suyuin.
Hayyy Ano ba tong nangyayari sa akin, parang kailan lang subrang saya ko sapagkat nandiyan mga kaibigan ko na handang tumulong sa akin, pero ngayon bakit lahat sila iniiwan na ako?
Noong nakaraang araw nagpaalam sa akin si Dian na magtratransfer na daw siya nang school, at sabi pa niya di na daw sila babalik dito sa Pinas, noong una akala ko joke lang pero di pala, tinanong ko siya kung anong dahilan nang paglipat niya sabi niya dahil daw sa business nang magulang niya kaya sila lilipat, parehas sila nang rason ni Clyde. Ewan ko ba,? Bakit kaya palagi nalang akung iniiwan nang mga ma
Gail Pove:Goodmorning universe, 5 days to go mag dedebut na ako.Hayyy masakit lang isipin na di ko makakasama si Freny, Ano kayang nangyari doon, wala naman siyang naging problema kaya bakit biglaan yong pag-alis niya...Hayyy matawagan na nga lang,Kringggggg,,,,,, ring nang telephonoMga ilang minuto pa ang lumipas bago niya sinagot yong tawag ko."Hello Friend, kamusta? I ask"Hello din Freny, ito ok lang naman ikaw ba kamusta,ito nagtatampo sayo, bakit kasi umalis ka pa? alam mo namang malapit na debut ko diba.. paano na yong mga plano natin?? Maiiyak na sabi ko"Ahhh kasi Freny kailangan ehh, at saka ok lang yan kahit wala ako tuloy pa din naman yong party, kaya wagkanang magtampo diyan, hindi man ako maka attend ng debut mo wag kang mag-alala may big surprise akung inihanda para sayo ok. Kaya ngayon mag beauty rest ka na, 5 days to go legal age mo na kaya ok lang yan freny, gusto ko na kahit wala ako masaya ka s
Gail Pove:Sa buong araw ng classe hindi ako maka fucos, ni wala nga akung naiintindihan sa mga leksiyon na tinuro ng instractor namin , gulong gulo ang isipan ko. Sino ang may kagagawan noon, sino ang taong nasa likod nito at bakit kailangan niya pang ibalik ang mga alaalang pilit ko nang ibinaon sa limot at bakit ngayon pa gayong kuntinto na ako sa buhay.Pili lang ang taong alam kung gagawa nito sa akin at kilalang kilala ako at Posible naman ang iniisip ko nayon, alam kung di niya ito kayang gawin sa akin sapagkat wala akung alam na nagawa kung kasalanan sa kaniya.Napatigil Ako sa pag iisip nang biglang tumunog ang bell hundyat ito na break time na.Wala akung kagana ganang lumabas ng silid, naabutan ko si Kaicer na nakatayo sa labas nang pinto habang naghihintay sa akin.Binati niya ako at ganon din ang ginawa ko, pinilit kung maging masaya sapagkat ayaw kung isipin niya na pinagsisisihan ko na pinatawad at sinagot ko siya.Pagkarating
"Honey siya na nga yon, siya yong matagal na nating hinahanap, sambit ni Mrs. Guillermo."Possible yang sinasabi mo ganyan din ang sabi mo noon, sabi mo nakita mona siya, sabi mo siya na nga ang nawawalang anak natin, pero ano wala parin. Maraming bata, at studyante na ang pina DNA test natin pero wala paring nangyari. Sambit ni Don Guillermo sa kaniyang asawa"Ano gusto mong ipahiwatig? Gusto mo bang sususko na ako sa paghahanap sa nawawalang anak natin? Bilang isang ina na sabik na na makasama ang kaniyang anak handa akung gawin ang lahat mahanap ko lang ang ating anak. Sabi ni Mrs, Guillermo"Hindi ko sinabing susuko na tayo sa paghahanap sa kaniya, sa totoo lang minsan nawawalan na ako nang pag-asa na mahanap pa siya, hindi lang ikaw ang nahihirapan, nahihirapan din naman ako sa tuwing naiisip ko na ako ang dahilan kaya nawala ang anak natin, labing pitong taon tayong naghahanap sa kaniya at hanggang ngayon patuloy parin tayong umaasa
Gail Pove:Gulong gulo na talaga ako di kona alam kung anong uunahin kung gawin, di ko alam kung ano ba talaga ang paniniwalaan ko.Matapos akung kausapin nong stranger big guy Dali Dali akung pumasok sa bahay.Tutal wala pa sina nanay, kailangan kung malaman kung ano ba talaga ang totoo kung sino ba talaga ako at bakit minsan naiisip ko nga na wala akung kamukha sa pamilya ko.Pumunta ako sa kwarto nina nanay, hinalungkat ko lahat ng mga bagay na pwedi kung pagkukunan nang impormasyon.Hanggang sa nakita ko yong maliit na kahon, kinuha ko Itot binuksan,Mga picture ito ng bata at isang maliit na panyo na may naka ukit na pangalang Nasha, sino si Nasha at kanino tong mga gamit na to.Naghalungkat pa ako, nakita ko yong old Album, nandoon din sa album yong picture ng baby na nakita ko sa maliit na Box.Inisa isa ko ito nandoon lahat nang picture, simula noong mag 2 years hanggang sa ang kasunod noon ay picture ko noong 6 years o
Gail Pove:Papunta ako ngayon sa address na binigay sa akin nong lalaking katawan ko.Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko, medyo kinakabahan na ewan."Nadito na po tayo Maam" sabi nong driverAhh nandito na kami?"Ahh kuya baka mali po yong address na pinuntahan natin, sabi ko"Hindi po ito po yon, sabi niyaKaya wala akung nagawa kundi bumaba at magbayad ng pamasahe.Pagbaba na pagbaba ko bumungad kaagad sa akin isang napakalaking mansion, subrang gara nito at napapalibutan nang palamuti ang buong labas nang bahay, paano pa kaya ang loob nito? Baka mas maganda at magara pa ito.Hindi ko alam kung anong gagawin ko, kung tutuloy ba ako o hindi.Someone's Pove:Di alam ni Gail kung anong gagawin niya, pabalik balik siya sa kalsada hangang sa napagpasyahan niyang tumuloy nalang sapagkat kapag di siya tutuloy hindi niya malalaman kung ano ba talaga ang totoo
Abala ang lahat sa paghahanda ng debut ni Gail.Di mapakali si Gail , excited na ewan ang kaniyang nararamdaman."Sa wakas ito na ang matagal kung hinihintay sana nandito din si Freny.. buntong hiningang sambit niya.Nangbiglang tumunog ang kaniyang telephono."Hello sino po to? Tanong niya"Ahhh si Clyde ito, happy birthday nga pala Gail. Bati nito"Thank you Clyde by the way diba nangako ka sa akin na uuwi ka ngayon?? Tanong niya."Oo uuwi ako, siguro 2 hours nandiyan na ako sa venue ng event, hintayin mo nalang ako...he saidPagkatapos noon ay nagpaalam na sila sa isat isa. Masayang, masaya si Gail sapagkat uuwi ang lalaking isa sa pinaka importante sa kaniyang buhay, ang taong nagligtas sa kaniya sa mga panahong inaapi at pinahiya siya sa maraming tao.Nang biglang may kumatok sa kaniyang silid.Binuksan niya itot bumungad sa pinto ang mukha ng kaniyang Nanay."Ohh anak ready ka na ba nandiyan na ang sund
Gail Pove:Mga hangal, mga tridor, tanging nasambit ko nalang, di ko akalain na kaya din pala akung tridoren ni Dian.Nag-iisa ko lang siyang kaibigan pero bakit ganito, bakit niya nagawa ang ganong classeng bagay sa akin, pinagkatiwalaan ko siya, ang akala ko tunay ko siyang kaibigan pero bakit ganoon.Yon na ba ang sa regalo niya sa akin, regalong bangungot lang pala ang dala. Kaya pala sinabi niya sa akin kanina na wag akung mabibigla at iiyak dahil yon pala.Di kona alam kung anong gagawin ko, lahat nalang ng taong pinagkakatiwalaan ko, Niluko lang pala ako.Hindi ko na alam ang gagawin ko, ito ako ngayon, basang basa habang naglalakad sa kalsada, gulong gulo ang isipan ko, hindi ko alam kung saan ako pupunta, naghihina at nawawalan na ako ng pag-asa na mabuhay pa. Subrang sakit na sa dibdib. lahat nalang ng taong pinagkakatiwalaan ko sinaktan at parang tinanggalan nila ako ng dangal.Namugmugto ang mata ko, patuloy paring tumutulo
Hindi kayang humarap ni Kaicer sa pamilya ni Gail, sapagkat tiyak na sisisihin talaga siya ng mga ito.Ngunit biglang nag ring yong phone niya."Hello, Fred kamusta na ang kalagayan ni Gail."Hindi pa namin alam Pre, sa ngayon kailangan niya daw masalinan ng dugo sapagkat maraming dugo ang nawala sa kaniya,ehh ikaw nasaan ka?bakit bigla kang nawala kanina?? Tanong nito"Ahhh lumabas muna ako saglit Pre, nakakahiya sa magulang ni Gail, alam mo na ako ang dahilan kaya nagyari ang lahat ng ito."Pero Pre dimo kasalanan ang lahat ng to, si Dian ang dapat sisihin dito."Hindi Pre ako ang dapat sisihin dito, sapagkat sa una palang binalaan mo na ako ehhh pero ano hindi ko sinusunod."Hayyy wagka nang magdrama diyan Pre,pumunta ka nalang dito ngayon."Sige Pre, papunta na ako.Pagkatapos nilang mag-usap ay pumasok na si Kaicer sa loob.Nakita niya ang mga magulang ni Gail na subrang nag-aalala.Lumapit
Epilogue: Epilogue:"This is it ito na ang pinakahinihintay ko". Wika ni Nasha sa kaniyang sarili. Kinakabahan siya habang inayusan ng mga make up artist."Congrats beshy"bati ni Dexie sa kaibigan"Congrats" bati din ni Dian kay Nasha.Nang biglang pumasok ang Momy at Nanay ni Nasha." Anak you so beautiful" papuri ng kaniyang tunay na ina.Napaiyak nalang si Nasha. Makalipas ang ilang minuto ay inihatid na siya ng kaniyang totoong magulang sa altar.Habang naglalakad si Nasha, napaluha si Kaicer sapagkat hindi siya makapaniwala na aabot sila sa ganito, isa lang ang naiisip ni Kaicer, ito ang bunga ng kanilang pag-ibig na kahit nakaranas man sila ng masasakit na pagsubok sa bandang huli ang tatag nang kanilang pag-iibigan parin ang namumutyawi at nagwagi.Habang naglalakad si Nasha damang dama niya ang lakas ng tibok ng kaniyang dibdib na sinabayan pa ng nakakaiyak at nakakadala na musika. "Ingatan mo ang anak namin iho, wag na wag mo siyang
To all my reader ito na po ang pinaka hihintay na ending ng "THE REVENGE OF UGLY GIRL THAT TURN TO BE A HOT ONE" thank you po sa walang sawang suporta ninyo, humihingi po ako ng paumanhin sa mga wrong grammar at spelling ng every chapter ng novel. Isang Chapter nalang matatapos na din sa wakas, pero sana kahit tapos na to hindi po sana kayo magsasawang suportahan ako. Maraming salamat po sa lahat. Bago po matapos tong Novel sana po mag leave po kayo ng mensahe or yong masabi niyo po sa Nobela, it's ok for me kung bad or good para naman malaman ko kung saan ako nagkulang or what hehehe.🤗👍 Epilogue napo ang susunod na kabanata.
Nasha Pov:It's been months ok na kami ni Kaicer and now were her nag-aayos kami ng gamit babalik na kami sa Pinas and I cant wait to go back there. "Mommy are you ready na ba?" My son asked"Yes baby bababa na si Mommy". Tugon ko Dali dali akung bumaba pagkatapos kung ayusin ang mga gamit ko, naghihintay na kasi si Kaicer at ang anak ko sa baba at mas excited pa sila na umuwi ng Pinas. I kissed Kaicer on his checks pagkababa ko then he kissed me back pagkatapos ay pinasok na niya ang mga gamit namin. "Are you ready?"tanong ni Kaicer"Yes Daddy I'm ready". Tugon ni Ashton Kaya pumunta na kami ng Airport, pagkarating namin doon may tinawagan si Kaicer and I dont know kung sino yong tinawagan niya kanina pa kasi siya may kausap. Nilapitan ko siya "Hey sinong kausap mo?" Tanong ko"Ahh yong driver nila kuya Ace, siya yong kukuha ng car."tugon niya."Ok sabi ko pagkatapos ay kinuha niya ang mga gamit namin then may taong lum
Kaicer Pov:Ilang araw nang hindi gumigising si Nasha at hanggang ngayon wala parin siyang malay, mahimbing parin siyang natutulog. Hinawakan ko ang kamay niya at kinausap siya kahit hindi parin siya gumigising."Nasha gumising ka na, nasa kulungan na si Audry kaya wala nang mananakit sayo. Gising na please naawa na kasi ako sa anak natin palagi ka nalang niyang tinatawag at umiiyak siya sa tuwing nakikita ka niyang nakahiga diyan at walang malay." Wika ko. Pinagmasdan ko lang siya, sabi ng doctor kapag hindi pa siya gigising by this day magkakaroon ng complikasyon kaya subrang nag aalala ako its already 9:00 in the morning, tulog parin ang baby boy namin. Nilapitan ko ang anak ko at inayos ko yong kumot niya ng bigla siyang nagising."Goodmorning Dady" bati niya sa akin pagkatapos ay niyakap niya ako."Goodmorning to." tugon ko at niyakap ko din siya.Tiningnan niya si Mommy niya pagkatapos ay nag wika." Why does Mommy always sleeping" tanong
Twenty four seven na pinahanap ni Kaicer ang kaniyang nawawalang anak ngunit nang makatanggap sila ng mensahe ay agad silang nag tungo ni Nasha sa lugar na sinabi ng kidnapper.Bago sila pumunta sa lugar ay tinawagan muna ni Nasha ang kaibigan na sabihin sa mga pulis ang balita.Pagkarating ni Nasha at Kaicer sa lugar na nasabi ay walang ka tao tao. Nang biglang may lumabas na mga lalaking may malalaking katawan."Kung gusto niyong makuha ang anak niyo, pirmahan niyo muna ang papeles na nasa harapan mo Miss. Anathasia Villiamor wika ng lalaking may malalaking boses ngunit hindi alam nina Kaicer at Nasha kung sino man iyon basta ang alam lang nila ay napapalibutan sila ng mga lalaking may malalaking pangangatawan.Tiningnan ni Nasha ang papel papel ito na nagsasabing ibinalik na ni Nasha companya ni Audry. Ngayon may kutob si Nasha na pakanan na naman ni Audry ang lahat nang ito, kaya walang nagawa si Nasha kundi pirmahan ito. Pagkatapos ay kinuha ng
Dalawang araw nang nawawala ang anak ni Nasha, habang si Nasha naman nasa Ospital parin hangang ngayon sapagkat kapag gigising ito at malalaman na wala pa sa tabi ang anak ay bigla nalang itong nahihimatay.Habang si Kaicer nakahanda na siya para kunin ang DNA result ng anak ni Nasha at niya. Dumaan muna siya sa isang maliit na store para bumili ng maiinom, pabalik na siya sa kaniyang sasakyan ng biglang may isang poster na dumapo sa harap ng kaniyang sasakyan kaya kinuha niya ito ngunit nabigla siya ng makita ito."Anak to ni Nasha ahh"tanging sambit na lamang niya. "Dalawang araw na itong nawawala" dagdag pa niya.Kaya ng makita ang contact number ni Nasha ay agad niya itong tinawagan."Hello sino po ito?" Tanong ni Dexie, siya na kasi ang sumagot sa tawag sapagkat hindi parin gumising ang kaniyang kaibigan at hanggang ngayon ay wala paring update ang pulisya."Si Kaicer ito Nasha nasaan ka ngayon? Nag-aalalang tanong ni Kaicer."Ahmm I'm
Agad na umuwi si Kaicer sa bahay ng kaniyang kaibigan, sapagkat ngayon kilala na niya kung sino ang taong nagpapadala ng mensahe sa kaniya apat na taon na ang nakalipas. Galit na galit siya sapagkat ang tao palang iyon ay nasa tabi niya lang. Sinisi niya ang kaniyang sarili kung bakit hindi niya naisip na kayang gawin iyon ng taong kinamumuhian niya. Halos paliparin na ni Kaicer ang kaniyang sasakyan makarating lang kaagad sa bahay ng kaibigan.Makalipas ang ilang minuto, nakarating na siya sa bahay ng kaniyang kaibigan. Agad niyang hinanap ang taong dapat na managot na walang iba kundi si Audry, makita niya itong naghahanda ng pagkain. Dali dali niya itong pinuntahan at sinakal sa leeg."Aray Kaicer nasasaktan ako, ano bang ginagawa mo?" Mangiyangiyak na wika nito sapagkat ramdam ni Audry ang higpit na pagsakal sa kaniya ni Kaicer."Ako na ang dapat magtanong niya sayo Audry, ngayon ka mag paliwanag" wika ni Kaicer sabay pakita sa cellphone na napul
Nasha Pov:Kanina pa ako naghihintay bakit naman kaya subrang tagal nila Dexie. Nag aalala na ako sa anak ko, iniwan ko lang sila kanina sa bahay tapos bigla nalang nag text sa akin si Dexie na dinala niya daw sa park ang anak ko. Ewan ko ba kung bakit ako kinakabahan, matawagan na nga lang."Hello beshy saan na kayo, kanina pa ako naghihintay dito. Nagaalalang tanong ko"Pauwi na kami beshy, malapit na kami." Tugon niya."Ok sige dalian niyo ahh. Wika ko pagkatapos ay pinatay ko na ang call.I dont know I have this strange feeling na parang may nangyaring masama habang hindi ko kasama ang anak ko.Hindi ako mapakali sa inuupuan ko, nang biglang parang may tao sa labas kaya lumabas ako para tingnan ito."Hi Mommy" bati sa akin ng anak ko habang patakbo na lumapit sa akin pagkatapos ay niyakap ako ng subrang higpit, kaya niyakap ko din siya."What's wrong baby? Tanong ko bigla kasi siyang ngumiti pagkatapos niya akung
Masayang naghanda si Audry ng pagkain, inihapag niya lahat ng masarap na pagkain na paboritong paborito ni Kaicer. Balak niyang sorpresahin si Kaicer sapagkat ilang linggo niya na itong di nakikita at hindi din sinasagot ang tawag niya.Nang biglang may bumusina na sasakyan hundyat ito na dumating na si Kaicer. Sinalubong ito ni Audry. Samantalang hindi makapaniwala si Kaicer sa kaniyang nadatnan nagulat din siya ng makita si Audry."Surprise" surprisa ni Audry kay Kaicer pagkatapos ay niyakap ito ng subrang higpit."Lumayo ka nga" wika ni Kaicer at pilit inalis ang kamay ni Audry na nakaligkis sa kaniyang leeg."Hindi ka ba masaya na nandito ako" malungkot na tanong ni Audry.Hindi sumagot si Kaicer sa halip diridiritso lang siya sa pagpasok sa loob.Mas lalong nabigla si Kaicer ng makitang puno ng masasarap na pagkain ang lamesa."Ano na namang naisip mo Audry, bakit ka nag aaksaya ng pagkain?" Inis na wika ni Kaicer kay Audry