공유
CHAPTER 12
관련 챕터
THE LONG LOST WIFE CHAPTER 13
"Sorry Karen. Hindi ko talaga sinasadya. Hindi ko alam..." Naandito ako ngayon sa bahay nina Karen. Nasa labas ako ng kwarto niya. Nakita ko si Samuel na sobrang lungkot habang nakatayo sa labas ng bahay ni Karen. May dala itong rosas at naghihintay siya na labasin siya ni Karen. Maling mali ako sa nagawa ko. "Please Karen, Samuel has nothing to do with this. Bigla ko siyang hinalikan. Patawarin mo na siya please..." Still no response. "I didn't know that you were together. I'm so happy with both of you. It's all misunderstandi— Hindi ko natuloy ang sasabihin dahil bumukas ang pinto at bumungad si Karen na pugto pa din ang mata. "Kare—" Bigla niya akong hinila papasok. Hindi ako nakaimik hanggang sa paupuin niya ako sa kaniyang kama at tumayo sa aking harapan. "Magpaliwanag ka" malamig niyang sambit. Ngayon ko lang nakita si Karen na sobrang seryoso at galit. I could see how she hated me right now. "Pero bago ako mag-explain, kayo na ba ni Samuel?" Tanong ko. "A
THE LONG LOST WIFE CHAPTER 14
After I kissed back, Sheehan went a little gentle to me. Hinalikan niya ako sa paraang banayad like he was saying that he's in love with me using his lips. Malugod ko iyong tinanggap. I savor everything he wants me to feel. Ibinigay ko lang din ang tinatago kong nararamdaman. Our lips moved in sync. Panay ang anggulo ng aming mukha para lang makuha namin ang magandang momentum ng aming labi. There's no tounge yet. It was intimate with feelings. Humalinghing ako nang pumasok ang kamay niya sa aking likod. Niyakap siya ng braso ko ng mahigpit dahil bigla akong nakaramdam ng lamig doon. Mabilis niyang natunton ang aking bra at tinanggal ang lock no'n. I pulled away from our kisses to hide my face on his neck when his hand reached my breast. Minasahe niya ito at tinunton ang utong kong naninigas. Kinagat ko ang labi dahil sa binibigay no'ng kiliti sa aking pagkababa*"Sheehan..." I uttered when his lips trailed down on my neck. Lumayo naman ako saglit para mas lalo siyang bigyan ng a
THE LONG LOST WIFE CHAPTER 15
"Frahnss what's the commotion happening he—Stefanie?" I glance at Sheehan. Kakalabas niya lang ng kwarto at kita ang gulat sa ekspresyon niya. "Sheehan!" Stefanie called with so much glee. Kumaway siya dito at bitbit ang magandang ngiti sa labi ay pumasok siya sa loob na para bang naging isa akong bula. Karen on the other side is silently exiting the scene. Sumenyas siya sa akin na aalis na siya ngunit alam kong nagulat din siya sa kaniyang nasaksihan kanina. "Why are you here?" Tanong ni Sheehan. He was livid, I could say. Hindi niya tinago ang disgusto kay Stef. "Tita want an update about the annulment. She wants to rush the wedding" sagot ni Stef. I swallowed hard. Parang may kung anong bumara sa lalamunan ko. Sheehan glance at me. Lumalam ang mga mata niya at nangusap. "Aalis muna ako" I cleared my throat. "Mag-usap muna kayo" "You will not go" maotoridad niyang sambit. "Dito ka lang Frahnss. We need to talk" "It almost dinner. Titingnan ko kung may mabibili pa a
THE LONG LOST WIFE CHAPTER 16
"Louv Rozenable..." I whispered while opening the log book I borrowed in the resort. Rezonable if I recall is his mother's surname. Nakita ko ang pangalan niya. He usually visit during summer. Nakailang log book na ako at every year ay nakikita ko ang pangalan niya. So it's really true. Naandito lang pala siya sa tabi. Bakit hindi ko man lang siya napansin? Nararamdaman ko ang pagpintig ng ugat ng ulo ko sa sakit. Hindi ako naging handa sa lahat ng narinig ko. Bakit nangyayari ang lahat ng ito? Why Sheehan? Why? "Edi ano na ang desisyon mo Frahnss? Hinahanap ka ni Sheehan kanina sa amin" Tumingin ako kay Karen. Kinailangan ko ng kaibigan para lang mailabas itong nararamdaman ko. Naando'n din si Karen no'ng nalaman kong mayroon ng engagement between Stef and him so I know na siya lang ang pwede kong paglabasan ng sama ng loob. "Hindi ko alam ang desisyon ko Karen o hindi ko alam kung dapat pa bang magdesisyon ako" tumulo ang luha sa aking mga mata. Karen gave me a pat
THE LONG LOST WIFE CHAPTER 17
"What is the meaning of this?" Mabilis na nawala ang ngiti sa aking labi nang marinig ang boses ni Stef. Hinawakan ni Sheehan ang aking kamay bago sabay kaming humarap sa kaniya. "You heard it right Stef. Nagkabalikan na kami" ani ni Sheehan. Nakita ko ang sakit na bumalatay sa mata ng pinsan ko bago siya bumaba ng bangka para harapin kaming dalawa. Tumingin siya sa akin. May pagtatanong ang kaniyang mga mata. "Do you...love him?"Tumingin ako kay Sheehan na naghihintay rin ng sagot. Naramdaman ko ang pagpisil ng kaniyang kamay sa akin. I could see the hope in his eyes. Hindi ko na pwedeng biguin ang asawa ko. I gave him an assurance smile before turning to Stef. Hinawakan ko ng mahigpit ang kamay ni Sheehan."I'm sorry Stef..." mahina kong bulong. "As a woman, I could see how you adore my husband but...he's mine"I glance at Sheehan again. Muntikan na akong matawa nang makita kong namumula siya. He's whipped. "I....love him Stefanie" Bumaba ang tingin ni Stef sa aming mga k
THE LONG LOST WIFE PROLOGUE
"Wooooohooooo!" I shouted as I a make a cool exibition with my Surfie, my surfboard in the big wave. I've heard Samuel cheered my name and I just gave him a wink before went to another big wave and make a cool exibition again. This is so fun! Kaya ko siguro nagustuhan ang surfing, nararamdaman kong malaya ako kapag umaangat ako kasama ang mga alon. Pagkahupa ng alon ay padapa akong humiga sa aking surfie at pinedal gamit ang paa at kamay papuntang pampang. Kaagad naman na naglahad ng kamay sa akin si Samuel at kaagad ko iyong inabot para tumayo. "Ang galing mo Maria. Dapat sumasali ka na sa surfing contest" aniya. Pinipilit parin niya akong sumali sa surfing contest. "Kulit mo. Sabi ng ayoko eh" hobby ko lang talaga ang surfing, hindi ko balak na sumali ng competition. "Sayang kasi. Magaling ka kasi" may panghihinayang sa boses niya. I chuckled as I tapped his shoulder. "Edi advantage nila 'yon. Wala silang magaling na makakalaban" I winked at him again. Napaili
THE LONG LOST WIFE CHAPTER 1
"Hindi ka lalabas ng bahay Frahnss?" Tanong ni Stef matapos akong makitang matamlay na nakahiga sa aking silid. I sighed. "What's the use? My schedules are hectic!" Pinakita ko sa kaniya ang schedule. "Do you think I have time to go out and have fun? I still have my piano lesson later and then the next hour, I will attend for my judo class!" I histerically said. "That sucks Frahnss. Your parents are one of a hell" I agree. For 19 years of my life, I never experience to be free. It's like I'm in a prison. Ang mga magulang ko ay mahigpit sa akin. Para akong isang puppet na sunod sunoran sa kanila. Biruin mo, walang gustong makipaglaro sa akin dahil may nakapaligid sa aking limang black and white na body guard. Wala ring nagtangkang manligaw. Everyone is afraid to me because of that. I tried to be friends with everyone but once my parents know that I made a friend who doesn't meet their standards they will push them away from me. Kung akala ng lahat ay maswerte ako sa karangy
THE LONG LOST WIFE CHAPTER 2
"Wooooohooooo!" I shouted as I a make a cool exibition with my Surfie, my surfboard in the big wave. I've heard Samuel cheered my name and I just gave him a wink before went to another big wave and make a cool exibition again. This is so fun! Kaya ko siguro nagustuhan ang surfing, nararamdaman kong malaya ako kapag umaangat ako kasama ang mga alon. Pagkahupa ng alon ay padapa akong humiga sa aking surfie at pinedal gamit ang paa at kamay papuntang pampang. Kaagad naman na naglahad ng kamay sa akin si Samuel at kaagad ko iyong inabot para tumayo. "Ang galing mo Maria. Dapat sumasali ka na sa surfing contest" aniya. Pinipilit parin niya akong sumali sa surfing contest. "Kulit mo. Sabi ng ayoko eh" hobby ko lang talaga ang surfing, hindi ko balak na sumali ng competition. "Sayang kasi. Magaling ka kasi" may panghihinayang sa boses niya. I chuckled as I tapped his shoulder. "Edi advantage nila 'yon. Wala silang magaling na makakalaban" I winked at him again. Napailing
최신 챕터
