CHAPTER 74: END THIS
STASIA’S POINT OF VIEW
Napahinto kaming dalawa sa paglalakad nang makarinig kami ng iyak— iyak ng isang babae. Napako ako sa aking kinatatayuan habang pilit na pinapakinggan ang pag-iyak. Napalingon din ako upang tingnan ang aking kasama. Kahit madilim ay hindi nakawala sa aking mga mata ang pagkakunot ng noo ni Chiflado. Nilinga-linga niya ang ulo na para bang hinahanap kung saan nagmula ang pagtangis. Bahagya pa akong nagulat nang makita ang takot sa mga mata niya. Parang kilala nito ang umiiyak. Ngayon ko lamang nakita ang ganoong itsura ni Chiflado. Parang alalang-alala ito roon sa taong umiiyak.
Ibubuka ko na sana ang aking bibig upang magtanong sa kanya tungkol do
CHAPTER 76.2: PART TWO Since then, I have become more careful when Lee is around. He seemed really determined to find a way to reveal my true purpose. As long as I have not yet discovered the answer to my questions, no one can yet know that I am the Queen of the opposing Clan. It will be a huge hindrance to my goal and it will also endanger my very own life. I’ve sacrificed a lot and I will not let it to be in vain. If keeping my abilities and making myself look weak is the key to my goals, then I will not hesitate to do it. I’ll let them step on my pride and dignity just to get on the finish line. ‘When he found out my secret, I'll either kill him or just cut his tongue off. He should keep his mouth shut.' "Don't you
DISGUISE: BLOOD. Napalingon ako nang umalingawngaw ang isang nakabibinging pagsabog. Ang kaninang lugar na nababalot ng katahimikan ay nagambala dahil sa pangyayaring ito. Halos gumalaw ang lupang aking kinatatayuan dahil na rin sa lakas nito. Nasa hindi kalayuan lang ang pangyayari. Mabilis akong tumakbo nang marinig iyon. Nilisan ko agad ang lugar at habang tumatakbo ako ay sunod-sunod ang mga pagsabog na nanggaling sa iba't ibang lugar na hindi nalalayo sa pwesto ko. Mula 'yon sa kampo ng Raizel Knights na siya ring may kagagawan no'n. Ito na ang hudyat na nagsimula nang gumalaw ang mga Raizel Knights. Upang ang ibang mga kasamahan ay sabihan na magsikilos sa pamamagitan ng bomba na si Franzese ang mismo ang nagtanim at gumawa. Ayon sa plano ka
CHAPTER 77.2: PART TWO. Umaksyon na agad ako bago pa sila makalayo. Hindi ko hahayaan na maraming tao ang madadamay sa walang kwentang gerang ito. Ayoko nang mas dumami pa ang mga mabawian ng buhay dahil sa kanila. I threw two shurikens on their wheels that made them stop. I grinned when I heard their breaks. I am still good at this thing, still good at aiming. "چی شد??!!! (What happened?!!)" They panicked upon realizing their situation. It will be more enjoyable if I can see their faces. It will surely provide great entertainment and satisfaction. It’s a bit disappointing that I can't see their reaction. Ang sasakyang sinabitan ko ay agad ding huminto. Agad-agad nilang inihinto ito noong makita nila ang nangyari sa mga kasama. M
CHAPTER 77.3: PART THREE. "A-Ask me anything. You w-want me to sing? I will s-sing for you or... how 'bout m-money?! I can give you all my money. J-Just please spare m-my life," he pleaded while his eyes were on the verge of crying. Is he serious? Or he’s just playing a prank on me? Does he honestly think I’ll spare his life just by offering those? "Stupid, why would I want you to sing? And I don't need your money," I said while gritting my teeth. You are a sinner and have killed lots of innocent people. You don't deserve to live any longer. "Then what do you want?!" He said while his voice is shaking. Probably terrified that he’ll lose his precious life any minute from now. "I want your life."I answered and pulled
CHAPTER 78: BetrayedFAYE’S POINT OF VIEW"Prince Darren, sigurado po ba kayo na tama ang nilalakaran natin?" tanong ko sa kanya habang iginagala ang aking paningin sa paligid. Napakatahimik at madilim ang buong kapaligiran. Dahil dito ay halos rinig na rinig mo ang kaluskos maging ang pintig ng aming mga puso. Ngunit hindi kami puwede gumamit ng flashlight at baka makaagaw no'n ang atensyon ng kalaban. Hindi ko rin mapigilan magtanong at kabahan pero hindi para sa akin kung ‘di dahil kay Sia. Yung nakita ko kanina sa kanya ay hindi maalis sa isipan ko. Ugrh. Nakakainis. Kahit na anong pilit kong burahin iyon sa aking isipan ay hindi ko magawa. I can’t focus because of it. Masyado ang pag-aalala na nararamdaman ko para sa kanya.What if yung kanina na
CHAPTER 78.2: PART TWOTumigil ako nang bigla akong nahilo.Napahawak ako sa aking ulo para suportahan ito. Napakurap ako para sana bumalik sa normal ang paningin ko pero sa pagdilat ko ay isang babaeng naliligo ng dugo ang nakita ko. Na estatwa ako sa tinatayuan ko at nanginig dahil sa sobrang takot. Karumal-dumal ang itsura ng babae at gustong-gusto kong mapasigaw. Halos sobrang namumula ang pisngi na waring sinampal ng paulit-ulit ang pisngi nito at may dugo rin sa kanyang gilid ng labi gawa ng pagkakasampal nito at hindi lang 'yon ang nangyari sa kanya may nakakakilabot pang trahedyang nangyari sa kanya. Napatakip na lamang ako sa aking bibig upang pigilan ang aking pagsigaw. Hindi ako pwedeng magpadalos-dalos dahil baka makita kami ng mga kalaban."Hey, are you okay?" tanong ni Prince
END OF DISGUISE: MGA KASAGUTAN "Have any plans of getting rid of me? Then do it. Make sure to leave me breathless or I'll cut off that neck of yours— and kill you instead." I stood still as my lips formed into an evil grin. Now, I feel so damn alive. It’s good to be myself again. Lā shǐ (sh*t). It feels like I’ve been in a deep slumber for about a century. If you are going to ask me if I’m going to kill her here? Well, there’s this part of me that is doubting for whatever some shit reason. It’s like something is stopping me, to spare her life at this moment. However, there was also this thrill inside me which is urging me to cut her throat deep and let her blood flow out of it. I am thirsting for chaos yet it somehow doesn’t feel right. I stared
CHAPTER 79.2: PART TWO.Bumalik ako sa reyalidad nang mabilis ang galaw no'ng sumuntok siya, mabuti na lang ay agad akong nakaiwas sa kanyang atake. Ang bawat atake na ginagawa niya ay walang gana ko lang na iniiwasan. Kaya nagmistulang shadow fight ang nagaganap. Ni isang beses ay hindi man lamang dumadaplis ang kanyang mga kamao sa akin. Nagsasayang lamang siya ng kanyang enerhiya.Kung gaano siya kabilis ay ganoon din kabilis ang pag-iwas ko sa bawat atakeng ginagawad niya. Humahanap ako ng pagkakataon bago umatake. Sumasabay lang sa hangin ang bawat galaw namin dahil sa bilis ng mga galaw naming pareho. Kung isa kang ordinaryong tao ay sigurado akong hindi ka makakasunod sa aming mga bawat galaw na binibitawan. Hindi kakayanin ng ordinaryong mga mata na sundan ang mga galaw namin na animo ay parang isang kidlat.