Nakatulog si Sandra. Hinayaan nila itong makapagpahinga. Naampat na rin ang kanyang pagdurugo. Nabahala ang doktor na tumingin sa kanya. Ayaw nilang mauwi ito sa seryosong kondisyon kung masyadong dadamdamin ng pasyente ang nangyari sa kanyang anak.Iniisip nilang baby ang namatay dahil kapapanganak pa lang nito.“You have to monitor her closely kung magkakaroon siya ng kakaibang kilos.”“What do you mean?”“It might lead to depression.”Nakatulog sa pagod si Monarch. Buong magdamag silang gising galing sa safe house kung saan hinihinalang pinagtaguan kay Sandra.“Sandra, huwag ka nang mawawala. Nandito lang ako. Rest on me.” Hinamplos niya ang mukha ng babae. Halata ang sobrang pagod sa kanya ngunit lalo itong gumanda. Napahilig si Monarch sa tabi ng babae at tuluyan din siyang nakatulog.Iminulat ni Sandra ang kanyang mga mata. Matinding kabiguan at kalungkutan ang kanyang naramdaman ng mapagtanto na patay na nga ang anak. Nakita niyang nakasubsob sa tabi niya si Monarch. Hindi niya
Hindi nakapagpigil si Rico sa mga narinig mula kay Sandra. Alam niyang kailangang mapaliwanagan ng mabuti si Sandra.“Ganyan ba ang trato mo sa taong halos mamatay sa pag-aalala sa iyo? Matapos kaming mag-alala kung paano ipapaliwanag sa iyo kung anong nangyari, ha!” Hawak ni Rico ang braso ni Sandra.“Papa…” sapo ni Sandra ang pisngi.“Hindi ito ang inaasahan ko sa iyo. Hindi mo man lang inisip ang maiiwan mo ng wala kang pasabi. Sabihin mo ngayon sa akin kung saan ka galing! Anong nangyari? Baka naman gusto mo kaming balitaan. Nag-enjoy ka ba? Mabuti naman at naisip mo pang umuwi!” Nagpupuyos ng galit si Rico sa anak. Hindi niya nagustuhan ang kanyang narinig kay Monarch.Yumuko si Sandra at humikbi.“Papa, sorry po.” Tahimik nitong sabi sa ama.“Tito Rico, tama na po. Kailangan pa pong makapagpahinga ni Sandra. Sandra, you can go and rest.”Tumayo na si Sandra at pumasok na sa kuwarto. Umiiyak ito paghiga sa kama. Hindi lang niya alam kung paano sabihin na gusto lang niyang mapag-i
Galit na galit si Mona sa sinapit ni Sandra. Hindi rin siya makapaniwala sa biglaang paglabas nito. “OMG! Really, Sandra is back! What will I do? Should I get back now? Kumusta na siya?” Natatarantang sagot ni Mona. “Relax, Mama. Sandra is totally shock about the news. Alexis died and his brother is in coma. Just come back anytime. No need to hurry.” “By the way, Montague told me that Chandler wants to start a new life abroad. What has gotten into her mind? May pinagtataguan ba siya?” Tahimik si Monarch sa kabilang linya. Hindi pa nito sinasbai ang ginawang pagsugod ni Sandra sa mansion ni Montague. Ano pa ba ang mas shocking sa kanyang nalaman? Sandra got pregnant. She delivered Chandler and Montague’s baby but her cruel twin sister denied everything. Napailing si Monarch sa kanyang nasaksihan. Kitang-kita niya kung paano nabilog ni Chandler ang ulo ng kapatid. Magaling ang plano ni Chandler. Kapit-tuko talaga siya kay Montague at siniguro na hindi sila maghihiwalay. Wala siyang
“Nag-resign na rin po ako, Papa. I do not want to get involved with any of the Bluebird. Sino baa ko para bigyan pa rin nila ng espesyal na atensyon. I don’t think I can still be of help.” Napabuntung-hininga ang ama. Tinapik niya ang anak.“Anong gagawin mo ngayon?”Ngunit biglang dumating si Monarch. Iba ang aura nito at halatang galit ito. Hinawakan niya si Sandra ng mahigpit.“Let’s talk!”“Wala na tayong dapat pang pag-usapan. I tendered my resignation already and that’s irrevocable.”“Don’t teach me what to do. Hindi ko pa tinatanggap ang resignation mo, Ms. Parker.”“Go out and talk for a while. Ako na muna ang magbabantay kay Gibo.”“Huwag kang padalus-dalos sa pagdedesisyon, Sandra. Kailangan ka pa rin ng kompanya.”“Matagal akong nawala. Almost AWOL na ako for not telling you my whereabouts. I did not file a leave and I know what happens next.”“Hindi ikaw ang magsasabi niyan.”“At sino? Ikaw o si Mrs. Mona Bluebird.”“Have a sit and let’s talk.” Inalalayan pa rin ni Monarch
“Monarch, ano ba?”“Puro ka, ano ba, ano ba? I missed you. I missed you so much!”Muling tumalikod ang lalaki. Dumiretso na siya sa kusina at nagluto ng makakain para sa kanilang dalawa.Tahimik silang kumain. Panay ang sulyap ni Monarch kay Sandra.“Hindi ka ba titigil sa katitingin sa akin.”Natutuwa na sa wakas ay magkasama na silang muli.“Masama bang maging masaya dahil sa wakas ay may kasama na ulit akong kumain?”Sa loob halos ng siyam na buwan ay nasanay siyang kumakaing mag-isa at nakakapanibago ang lahat.“Pakiramdam ko kasi gusto mo na akong kainin.”“Darating tayo sa puntong iyan, Honey.”“Don’t call me, Honey. I am not your honey anymore.”Hindi naman makakain ng maayos ang babae. Lalo siyang iniinis ni Monarch ng gumapang ang daliri ng kanyang mga paa sa binti ni Sandra. Tinadyakan niya ang binti ng lalaki sa ilalim ng mesa.She is back to her old life. Hindi niya magawang tumingin kay Monarch na parang first time nilang magsama.“That’s more likely of you. That’s my San
Halos nanlupaypay si Sandra sa kanyang nalaman. Umiyak ito habang paakyat sa unit ni Monarch. Para siyang talunan ng umagang iyon. Pagkaupo ni Sandra sa pinto at yumuko at napahagulgol na lang. Hindi niya magagawang komprontahin ang lalaki sa kanyang ginawa ngunit sisiguraduhin niyang darating ang panahon na magbabayad silang mag-asawa sa lahat ng mga atraso nila.“Sandra…” Itinayo ni Monarch ang babae.“Monarch…” Niyakap ni Sandra ng mahigpit ang lalaki. Para siyang natauhan na si Monarch lang ang talaga ang lalaking hindi mang-iiwan sa kanya.“Saan ka ba galing?”“I just went out and take a walk. I have a lot of things in my mind.”Pinahid nito ang luha ng babae.Tahimik silang nag-almusal. Ngumiti si Monarch dahil mukhang kalmado na at matino nang kausap ang babae.Nagalit si Mona ng totohanin ang plano nina Montague. Lalong nainis ang ina dahil hindi nga nito nakita ang apo. Nakita ni Monarch ang bata sa nursery room pa lang ngunit iyon ang una at huli.“Mama, keep calm and relax.
Kasalukuyang pababa ng escalator si Sandra upang sunduin si Juancho. Magkikita sila sa opisina. Ngunit iba ang nasalubong ni Sandra. Sa gitnang chandelier nagpang-abot ang dalawa. Taas-noong hinarap si Bridgette. “Sandra...” “Uhm you must be, Bridgette. Hi, I am Sandra. Nagkita na ba tayo sa Brazil?” Madiin ang pakikipagkamay ni Sandra. Naiinis kasi ito sa babae. Lihim na napapikit sa sakit at itinago ng babae ang kamay sa kanyang likuran. Binalewala niya ito. “I came to bring home Monarch with me.” “Parang siguradong-sigurado ka na sasama siya sa iyo ha!” “Yeah, I know. Monarch is a kind-hearted person. He can easily be swayed.” “I don’t think so. He is a strong man, a strong-willed and a principled man.” “That’s why I like him.” “Like mo lang siya, but I love him. EX ka na niya kaya why don’t you disappear in his life? Ang mga EX, tapos na. Hindi na dapat binabalikan. Ano bang habol mo sa kanya? Anggaling niya sa kama?” “Wow, who are you to judge me? As if hindi ko alam kun
“Bakit ba hirap na hirap kang sagutin ang tanong ko?”“Sa tingin mo, bakit kaya? Bakit ba kailangan mo akong tanungin ng paulit-ulit tungkol sa kasal na ‘yan? And you kept saying kung gusto kong gumanti? What do you mean? Ano bang purpose bakit nagppaaksal ang dalawang tao?”Natigilan si Monarch. Hindi pa rin niya tinanggap ang proposal ng lalaki.“Huwag ka nang magalit.” Tinalikuran ni Sandra ang lalaki.“Kung palagi mo akong ipagtutulakan para gumanti, huwag mo ring isingit ang kasal na ‘yan sa akin. Maghihiganti talaga ako sa kanilang dalawa. I will make Chandler see the worst Sandra she didn’t dare to see.”“Sandra…”“Let’s sleep. Kung plano mo ring sumama kay Bridgette, magsabi ka lang.”“Ano ba?”“Now, you know ‘di ba? Ayaw mo ring ipagtulakan ka sa isang bagay.”“Ang init kaagad ng ulo mo.” Nilambing ni Monarch ang babae. “Napunta na naman ang usapan natin kay Bridgette. Nasa brazil na siya at hindi na iyon babalik dito.”“Magsalita ka pa.”Sandra felt guilty about what she sai
Matagal -tagal na dumistansya ang ina kay chandler. Hindi siya nagpapakita sa anak at maging si Chandler ay hindi rin dumadalaw sa kanya. Sa kabila noon ay nakaramdam siya ng pag-aalala ng hindi niya madatnan sa mansion ang babae.Hindi niya ugaling umalis ng hindi babalik ng araw ding iyon.Minabuti naman ng kasambahay na puntahan ang likod-bahay kung saan posibleng nagpunta si Montague. Doon nila napansin ang isang bukas na gate kung saan may lagusan na kasya naman ang isang tao.Bagama’t kinakabahan ay minabuti ni Suzy na bumaba doon kasama ang hardinero.“Aminin mo Suzy. May gusto ka sa akin, ano?” Inumangan ng suntok ng babae ang hardinero at umilag naman ito. “Heto naman, hindi na mabiro.”“HUwag kang nagbibiro kapag ganitong kinakabahan ako. Baka mahuli tayo ni Sir Mon. Malilintekan tayo kapag nagkataon.”“Eh bakit pa tayo pupunta dito?” Maya-maya ay narinig nila ang sigaw ni Chandler.“Tulungan ninyo ako! Tulong!”“OMG! Boses ni Ma’am Chandler iyon.” Sumilip ang dalawa. Maliwa
Mahigpit na binilinan ni Montague ang mga kasambahay na huwag iiwan ang bata at huwag rin itong ilalapit kay Chandler.“Nasaan po ba si Ma’am?” Tinitigan siya ng masama ng among lalaki. Yumuko ang kasambahay at nagmamadaling umalis.Pinuntahan muna ni Montague ang asawa sa basement. Tulog ito sa sahig. Nakasuot na ang kanyang damit. Inilapag ang plato ng pagkain para sa asawa. Napangisi na lang siya.Plano niyang puntahan ang ospital kung saan nanganak si Chandler. Nagtungo siya sa Admin Office upang humingi ng kopya mula sa kanila. Bahagyang natagalan ang assistant na humahawak ng record.“Sigurado po ba kayo, Sir sa pangalan ng asawa ninyo?” Tumango ang lalaki.“Yeah, Chandler Bluebird, that’s my wife’s name. Dito ko siya pinuntahan noong manganak siya. Hindi ko na lang matandaan ang room kung saan siya dinala. But I came and visited her with our new born baby.” Muling tiningnan ang data sa computer upang mas madali ang paghahanap ngunit nakita niyang napapailing ang babae. “How abo
Dumating ang araw ng kaarawan ni Monty. Half-day pareho ang dalawa sa opisina. Umorder na lang ng regalo sa on-line ang babae dahil hindi na siya nakabili. May iilang mga bata sa bakuran ng dumating ang mag-asawa. Napansin kaagad ni Sandra si Monty. Nginitian lang niya ang bata at lumapit kaagad sa kanya. Sinalubong nilang mag-asawa ang birthday boy at nagpakarga pa ito sa babae. Tuwang tuwa rin si Monarch ngunit hindi iyon nagustuhan ni Chandler.Hindi niya hahayaang makuha ni Sandra ang bata.Inilayo kaagad ni Chandler ang bata kay Sandra.“Ano ba? Dahan-dahan nga!” Pinagtinginan ng lahat ang magkapatid. Hawak ni Chandler ang bata sa kanyang braso. Umiyak ang bata sa takot sa sigaw ni Chandler. Tiningnan pa niya ito ng masama.“Stop touching my child!”“Hey, walang kukuha sa anak mo, besides pamangkin ko siya. Are you out of your mind?”“CHANDLER!” Lumapit na rin si Mona.“Hindi ka ba marunong mahiya sa bisita, Chandler? Birthday ito ng anak mo at ikaw pa ang unang sisira sa okasyon
Wala nga talagang tsansa na magkaroon ng anak sina Monarch at Sandra sa nalamang kondisyon ng asawa. Parehong tahimik ang dalawa sa kama. Hawak ni Sandra ang kamay ng lalaki upang i-assure siya na walang magbabago sa kanilang pagsasama. Ngunit hindi siya mangingiming maghiganti sa pagkakataong iyon lalo pa’t natitiyak niyang mahahawakan niya sa leeg si Montague sa kanyang plano.“Mahal kita, Monarch. Everything is possible today. Maraming paraan ang medisina ngayon,” wika ni Sandra.“Sino ba ang ayaw ng sariling anak? Gusto ko ring magkaroon ng sariling anak sa iyo.”“What do you mean by that?” Hindi inaasahan ni Sandra ang sinabi ng asawa. “What did you say? Gusto mo ring magkaroon ng anak sa akin. Bakit dahil naanakan ako ng kapatid mo, ganoon ba?”“Sanda, that’s not what I mean. Mag-asawa tayong dalawa at una sa lahat, ang magkaroon rin ng anak ang gusto ko tulad ng gusto mo.”“Kung gugustuhin ng Diyos na mabigyan tayo ng anak, magkakaroon tayo ng anak. Doktor lang sila at hindi si
Hindi sinabi ni Sandra kung ano ang kanyang iniiyakan ng datnan siya ni Monarch sa kotse. Titiyakin niyang magsisimula ang kanyang paniningil sa mag-asawang Montague at Chandler.Hindi siya mangingiming gawin ang kahit anong paraan upang masira ang kanilang pagsasama kahit ipain pa niyang muli ang katawan kay Montague. Baliw na baliw pa rin ang lalaki sa kanya.“Drinking wine right now while looking at your beautiful curves, Sandra. You really make me crazy when you sex with Monarch. I like to lick and eat that pussy. I want to hear you shout and moan.”“OMG, what is he talking about?” Kasalukuyang siyang walang damit sa sala. “How does he know what I am doing right now?” sabi niya sa sarili. “Oh, really! Mukhang sabik na sabik ka na, Montague. Hindi na ako magtataka kung anong kaya mong gawin para makapasok sa unit ni Monarch ng hindi naming alam. You are playing dirty with your sex spy cam. You love watching me. Baka lalo kang maglaway.” Nasa harap si Sandra ng telebisyon na may sim
Samantala, naging abala ang Bluebird’s House dahil sa kaarawan ng panganay nina Chandler at Montague.“Gusto kong maging maganda ang birthday ng anak natin. First time niyang mag-birthday dito,” pagmamalaking sabi ni Chandler. Sa kabila nang kaarawan ng bata ay nagawa pa niyang mag-isip ng isang bagay na lalong pagsisimulan ng panibagong away sa pagitan nila ng kakambal.Wala naman siyang pakialam basta’t ang mahalaga ay makita niyang naiinggit ang isa habang masaya siya sa piling ng lalaking pinakamamahal niya at ng batang bubuo sa kanilang pamilya.Hindi kuntento si Chandler. Kailangan niyang mahigitan ang kapatid. Hindi siya magpapadaig.“Magpapa-catering tayo. Imbitahin mo na lang ang mga kakilala at mga kaibigan mong may mga anak na.” Nagkibit-balikat si Chandler. Sino ba naman ang puwede niyang imbitahin? Simula ng maging asawa siya ni Montague ay hindi na siya nakibalita sa kanyang mga kasamahan.“Yeah, come to my son’s birthday. You are invited!” Pangiti-ngiti pa siya habang m
Tinawagan ni Sandra ang ama at ang kapatid para sabihing nakauwi na sila sa Pilipinas. Umalis na rin mag-ama kasama ang kanyang lola pauwi ng Brazil. Pansamantala lang naman ang pagbalik nila doon.“So tired!” Ibinagsak ni Sandra ang pagod na katawan sa kama. Matapos ang isang linggo nilang honeymoon ay haharapin nila ang bagong buhay bilang Mr. and Mrs. Monarch Bluebird.May jetlog pa sina Sandra at Monarch kaya hindi kaagad nagising sa pagod ang huli. Magkayakap na natulog ang dalawa. Pinuntahan ni Sandra si Olivia at Milo upang dalhin ang pasalubong nito ng araw na iyon.“Mon, pupuntahan ko muna si Olivia. Dadalhin ko itong mga pasalubong natin. Can I go alone?” bulong ng lalaki.“Uhm…” sagot ni Monarch. “Balik ka kaagad ha!” Tinitigan muna ni Sandra ang asawa habang nakapikit pa rin ang kanyang mga mata.“Yeah, saglit lang ako.” Nagmadali na si Sandra.Idadaan lang sana niya at wala siyang balak na bumaba at magtagal. Kasambahay ang nakaharap ni Sandra.“Sino po sila?” Napakunot-n
Natahimik bigla ang mag-asawa habang nasa tubig sila sa pribadong pool nila sa kanilang cottage. Nilapita ni Sandra ang asawa at biglang yumakap sa kanya.“Thank you for bringing Lola here. I never thought to have a grand wedding despite of everything.”“Wala akong hindi kayang ibigay sa iyo, Sandra. I will make you happy for the rest of your life. Hindi ka na iiyak sa piling ko.” Ngunit tumulo pa rin ang luha ni Sandra.“Tears of joy lang,” at ngumiti si Monarch.Ngayon na-realized ni Sandra kung gaano talaga siya kasuwerte kay Monarch. Pag-ahon nila sa tubig ay naupo siya sa long bench. Bigla siyang napailing nang wala sa loob niya.“It can’t be?”“What did you say?” tanong ni Monarch dahil nasa tabi lang niya ito.“Why in the world would she do that?”“What?” muling tanong ni Monarch.“Nothing, Monarch. I was just thinking something.”“What is it? Tell me.” Ginagap ng lalaki ang kamay ng asawa.“I wonder what happened to Olivia and Milo. Hindi sila nakarating sa kasal natin.” Chand
Natuloy ang kasal nina Monarch at Sandra. Everything was a big surprise despite the fact na may malaking issue silang dapat i-settle.Hindi umalis si Monarch. Nagpabili siya ng ticket ahead of time para sa lol ani Sandra. Kasalukuyang nasa biyahe na ang matanda kasama ang isang caregiver nito. Sina Rico at Gibo ang sumundo sa kanya sa airport.Naging abala noon si Monarch. At hindi naman nagbago ang kanyang desisyon na pakasalan si Sandra. Gusto lang muna niyang manahimik dahil alam niyang baka hindi maganda ang lumabas sa kanyang bibig. Ayaw niyang masaktan si Sandra.Sinermunan siya ng kanyang ina ngunit hindi rin nagsabi si Monarch kung ano talaga ang totoong nangyari.“Hello, little boy. Buti pa itong anak mo, napakaamo ng mukha.” Napawi kaagad ang galit nito ng makita ang bata.Wala siyang balak imbitahin si Montague dahil sa ginawa nito. Wala na siyang magagawa kung sinabi ng ina sa kanya na nabago ang schedule nito.“Anong nangyari sa mukha mo? Hindi mo man lang inisip na ikaka