CHAPTER 153Pagkarinig ni Lucky sa sinabi ng babae, hindi na napigilan ang naipon niyang galit sa kanyang puso, pero nanatili pa rin siyang magalang at hindi niya binagsak ang mesa kay sa ate ng pangit na Hulyo.Dahan-dahan siyang naglakad papasok sa counter ng cashier, umupo, tumingin kay sa babae, at nagtanong pabalik. "Ate, sinabi mo na binugbog ng kapatid ko ang aking bayaw? Nakita mo ba ito? Ang kapatid ko ba ang unang nagsimula? Hindi ba kailanman lumaban ang aking bayaw? Gaano kasama ang aking bayaw? Naospital ba siya?"Walang hiya na sinabi ng babae. "Kahit na si Hulyo ang unang nagsimula, ano naman? Nararapat lang na turuan ng leksyon ang kapatid mo. Gusto niya na turuan siya ng leksyon noong araw na iyon. Dahil isinama mo ang asawa mo doon at binigyan mo ng kaunting respeto ang kapatid mo, pinakiusapan din namin siya, kaya hindi niya ginawa. Sa ginawa ng kapatid mo, anong lalaki ang hindi siya sasampalin nang malakas kung makatagpo niya? Nagkamali ang kapatid mo, at nararapa
CHAPTER 154"Ikaw ang nagsilang sa bata, kaya ikaw ang responsable dito. Wala nang obligasyon ang mga biyenan mo na alagaan ang mga apo nila." putol ng anak ni Ginang Garcia ."Oo, ikaw ang nagsilang sa bata at ikaw ang responsable dito. Bakit hindi mo rin alagaan ang bata, Ate?"Binuksan ng babae ang bibig niya at sinabi, "Gusto ng mga magulang ko na tulungan akong alagaan ang bata. Kung kaya mo, pakiusap sa kapatid mo na hilingin sa mga magulang niya na tulungan siyang alagaan ang bata."Kinuha ni Lucky ang baso ng tubig sa harap ng ate ni Hulyo at itinapon ito nang diretso sa mukha ng babae."Ay! Lucky, ano ba ang ginagawa mo!""Ang baho at nakakalason ng bibig mo. Tutulungan kitang hugasan para naman malinis iyan, bastos eh." Aniya at tinitigan ni Lucky nang malamig ang mag-ina.Gusto sanang makipag-away ng babae dahil sa sobrang galit, pero pinigilan siya ng ina niya. Sinabi ng kanyang ina sa anak niya, "Patay na ang mga magulang ng kapatid mo nang mahigit sampung taon. Nakakas
CHAPTER 155"Syempre, handa siya na maging alila ng asawa mo. Wala akong pakialam sa pagiging alila, pero hindi alila ang kapatid ko. Sa panahon ngayon, pantay-pantay na ang mga lalaki at babae, pantay-pantay na ang mga asawa, at walang mas mataas sa isa't isa." Wika niya. "Tanggap mo, iyon ang iyong desisyon, huwag mong asahan na tatanggapin din ito ng kapatid ko.""Tungkol naman sa away, si Hulyo ang nagsimula. Pinaghahampas niya ang kapatid ko hanggang sa malapit ng mamatay. Pinagtanggol lamang ng kapatid ko ang sarili niya para mailigtas ang kanyang buhay. Depensa lang ang ginawa niya! Gusto mong humingi ng tawad ang kapatid ko? Imposible! Sa halip, bumalik ka at sabihin mo sa walang kwenta mong kapatid na humingi ng tawad sa kapatid ko. Iyon ang tingin ko ay tama."Malamig at matigas ang tingin Lucky. Wala siyang bahid ng takot na makasakit sa kanyang biyenan. Sinabi niya pa. "Kung sa tingin mo ay hindi kumikita ang kapatid ko at puro gastos lang ang ginagawa niya, pwede mong
CHAPTER 156"Sa tingin ko, tulad natin, umaasa kayong magiging maayos ang mag-asawa. Bilang mag-asawa, palaging may mga alitan. Kalimutan na lang natin iyon pagkatapos. Huwag kang masyadong mag-alala."Malamig na sinabi ni Lucky "Nabali ba ang dalawang binti ni Hulyo o hindi niya alam ang daan pauwi? Kailangan ba ng kapatid ko na sunduin siya?"Kung ipapadala niya ang kapatid niya sa bahay ng mga Garcia para sunduin si Hulyo, tiyak na bubullyhin at tuturuan ng leksyon ng buong pamilya ang kapatid niya. Bukod pa rito, ibig sabihin din nito na siya ang unang magbababa ng ulo. Hindi hahayaan ni Lucky na ibaba ng kapatid niya ang ulo at aminin ang kanyang pagkakamali.Pwedeng bumalik ang asawa ni ate kung gusto niya. Kung ayaw niyang bumalik, pwede siyang tumira sa bahay ng mga magulang niya.Masaya ang kapatid niya na tahimik lang."Bakit ka ba napakasungit, bata ka?"Galit na sinabi ng Nanay kay Lucky."Kahit na, hindi uuwi si Hulyo, at hindi niya bibigyan ang kapatid mo ng panggastos.
CHAPTER 157"Kakausapin ko ang kapatid ko. Hindi na pwede 'tong ganito. Hindi tayo pwedeng abusuhin ng mga 'yan."Wala namang trabaho ang ate niya at palagi siyang nasa disadvantage."Paano kung papuntahin mo ang kapatid mo sa tindahan natin para magtrabaho? Bibigyan ko ng sweldo ang kapatid mo, para hindi ka na magbayad ng pera. Sa ganito, maalagaan din natin si Ben, sa tingin mo?"Gusto talagang tulungan ni Lena si Helena.Napabuntong-hininga si Lucky. "Ayaw ng kapatid ko. Sa tingin niya hindi kumikita ang tindahan natin. Kailangan kong mag-online store part-time para kumita ng pera."Sa totoo lang, kumikita naman ang tindahan nila.Pero ayaw talaga ng kapatid niya na magtrabaho at hindi siya napapayag ng kapatid niya."Dati namang nagtatrabaho sa finance ang Ate Helena. Itatanong ko kay Johnny kung may kailangan ng tao sa kompanya nila at aayusin ko na magtrabaho doon ang Ate mo. Hindi kasing laki ng Deverro Group o Padilla Group ang kompanya ng pamilya ng tiyuhin ko, pero malaki p
CHAPTER 158Tahimik lang si Sevv sa kabilang linya ng telepono, gaya ng dati, bago siya nagsalita at nagtanong, "Umalis na ba ang mga Garcia? Wala naman silang ginawang masama, 'di ba?" Nag-alalang tanong niya."Wala naman silang ginawang masama, pero ang dami nilang sinabi na nakakasakit, kaya halos masampal ko na sila. Para silang mga kamag-anak ko sa probinsya, grabe sila. Pinag-uusapan nila ang kapatid ko, sinisisi siya, at gusto nilang magdala ng mamahaling regalo ang kapatid ko para pumunta sa bahay ng mga Garcia na yan at humingi ng tawad kay Hulyo. Bah! Aba! Ang kapal ng mga mukha, grabe."Napakagalit si Lucky nang banggitin niya ang mag-ina ng pamilya Garcia. Nag-bah siya sa telepono, tapos nahiya siya, kaya sinabi niya sa kanyang asawa, "Mr. Deverro, sobrang galit ko talaga. Pasensya na kung na-pollute ko ang tenga mo sa mga sinasabi ko."Seryosong sinabi ng binata, "Hindi mo ba sila sinigawan? Dapat mo na silang pinaghahampas ng walis. Naglakas-loob pa silang humingi ng ta
CHAPTER 159Ganito 'yung sinabi ni Sevv para mapagaan ang loob ng kanyang asawa.Kahit mayabang siya, alam naman niya na ang hirap nang makahanap ng magandang trabaho ngayon. Matagal nang wala sa mundo ng trabaho 'yung tiyahin niya, mahigit tatlong taon na. Kahit na may experience siya dati, iba na ngayon. Baka mahirap siyang makahanap ng trabaho."May trabaho ka pa? Sige na, baba ko na.""Hmm," sabi ni Sevv, tapos hinintay niyang i-end ang tawag ni Lucky.Pagkatapos nilang mag-usap, tinawagan ulit ng dalaga 'yung ate niya at pinagplanuhan nila ang kanyang future. Ang dami nilang kwentuhan hanggang sa sinabi ng ate niya na magluluto na siya. Binaba na ni Lucky ang tawag. Malapit nang ma-lowbat ang cell phone niya kaya kinuha niya 'yung charger.Mag-tanghalian na, tinawagan ni Sevv ang manager ng Deverro Hotel at nag-pahanda siya ng dalawang lunch. Nag-order din siya ng mga ulam at pinagawa niyang i-deliver 'yun sa Bookstore malapit sa Middle School.'Yun 'yung lunch na para
CHAPTER 160Ewan ko ba, baka mamaya, maging totoo na sila, at magkaroon ng masayang buhay na puno ng kilig at lambingan.Napa-isip si Lucky, dali-dali niyang pinasalamatan 'yung manager, at siya na mismo ang naghatid sa manager palabas ng tindahan. Pagkatapos niyang makita na nakasakay na ang manager sa kotse at umalis na, bumalik siya sa tindahan.Dalawa palang ang lunch, at isa 'dun ay para kay Lena, hindi man lang nagtanong.Pagbalik ni Lucky sa tindahan, naghugas na ng kamay ang kanyang kaibigan at nakaupo na sa counter. Nang makita niyang papasok na ang kaibigan niya, nginitian niya ito: "Tara na, kain na tayo. Ang sarap ng pagkain sa G-Food Hotel, seven-star hotel 'yun! Nung nag-banquet tayo doon dati, sarap na sarap ako, hanggang ngayon, naaalala ko pa.""Swerte ko dahil sa'yo."Ibinigay ni Lena kay Lucky ang isang pares ng kutsara at tinidor, at nakangiting pinuri ang asawa ni Lucky. "Hindi ko akalain na ganito ka-sweet si Mr. Deverro, binili niya 'yung lunch natin tapos
Chapter 163"Lucky, marunong ka ring maghabi ng mga ganitong maliliit na bagay? Ang ganda."Pinuri ni Elizabeth ang dalaga nang makita niya ang mga maliliit na bagay na kanyang hinabi.Kinuha niya ang lucky cat na kakatapos lang niyang gawin, tiningnan ito nang mabuti, at pinuri. “It's really beautiful!""Kung gusto mo, Miss Padilla, bibigyan kita ng ilang produkto ko, pero hindi naman mahalaga ang mga ito.""I like it, I like it very much."Paulit-ulit na tumango ang dalaga, "Thank you in advance.""Lucky, ibinebenta mo ba ang mga maliliit na bagay na ito?" Tanong niya ulit."Oo, ibinebenta ko. Mayroon din akong tindahan online, na nag-specialize sa pagbebenta ng mga maliliit na bagay. Karaniwang maganda ang benta, at lalo na itong maganda ngayong buwan."Ngumiti si Elizabeth. "Ipadala mo sa akin mamaya ang website address ng iyong online store, ipo-post ko ito sa circle of friends ko at tutulungan kitang i-promote ito. Napakaganda talaga."Matapos malaman ang karanasan ni Lucky, n
CHAPTER 162"Nakuha ko na ang sahod ko ngayon. I-transfer ko na lang sa iyo mamaya ang panggastos mo. Kumain ka ng kailangan mong kainin at gastusin mo ang kailangan mong gastusin. Huwag kang masyadong magtipid.""Hindi na kailangan. Marami pa akong natitira sa 100,000 pesos na panggastos na binigay mo sa akin noong nakaraan. Hindi naman malaki ang gastos ng pamilya natin dahil tayo lang dalawa sa bahay, kaya hindi tayo nangangailangan ng masyadong pera." Ibig sabihin, nagastos niya ang libu-libong piso sa mga kasangkapan.Ang natitirang libu-libong piso ay pwedeng tumagal ng ilang buwan para sa mga gastusin sa bahay.Bukod pa rito, hindi niya magagamit ang lahat ng pera niya."Kung hindi mo lahat nagastos, ipunin mo. Ang mga lalaki ay nagagastos ng maluwag. I-transfer nila ang pera sa iyo at i-iipon mo. Balang-araw, kapag nakaranas ka ng mga emergency, magkakaroon ka ng pera na pwedeng ilabas. Kung hindi, gagastusin ko lahat."Naisip ni Lucky at sinabi, "Sige."Mag-iingat siy
CHAPTER 161Narinig nila ang sinabi nito kaya nagulat ang ilang mga CEO at tinanong si Michael. "Special Assistant Boston, may babae bang gusto si CEO Deverro? Nais kong malaman kung saang pamilya siya nagmula?"Hindi nila akalain na si Deverro, na isang matigas na tao, ay mamumulaklak, may nararamdaman din pala sa babae."Shh - itago natin ito bilang isang sekreto lamang, kung hindi ay sisihin ako ng ating ceo sa pagiging tsismoso. Kayo ang chismoso at sinagot ko lang kayo but CEO Deverro is not in love yet, medyo interesado lang siya. Kapag talagang nagmahal siya, sa kanyang tinitipohan, tiyak na ipapakita niya ito sa publiko at ipakilala." Kung gagawin niya ito sa publiko, ang mga tagahanga tulad ni Elizabeth ay hindi na siya guguluhin.Maraming CEO ang tumango sa sinabi ni Mr Boston.Sapat na para sa kanila na malaman na gusto ng kanilang CEO ang mga babae. Ang isa sa mga CEO ay may anak na babae na nasa edad na para mag-asawa sa bahay, at medyo aktibo silang lahat.Iniisip na d
CHAPTER 160Ewan ko ba, baka mamaya, maging totoo na sila, at magkaroon ng masayang buhay na puno ng kilig at lambingan.Napa-isip si Lucky, dali-dali niyang pinasalamatan 'yung manager, at siya na mismo ang naghatid sa manager palabas ng tindahan. Pagkatapos niyang makita na nakasakay na ang manager sa kotse at umalis na, bumalik siya sa tindahan.Dalawa palang ang lunch, at isa 'dun ay para kay Lena, hindi man lang nagtanong.Pagbalik ni Lucky sa tindahan, naghugas na ng kamay ang kanyang kaibigan at nakaupo na sa counter. Nang makita niyang papasok na ang kaibigan niya, nginitian niya ito: "Tara na, kain na tayo. Ang sarap ng pagkain sa G-Food Hotel, seven-star hotel 'yun! Nung nag-banquet tayo doon dati, sarap na sarap ako, hanggang ngayon, naaalala ko pa.""Swerte ko dahil sa'yo."Ibinigay ni Lena kay Lucky ang isang pares ng kutsara at tinidor, at nakangiting pinuri ang asawa ni Lucky. "Hindi ko akalain na ganito ka-sweet si Mr. Deverro, binili niya 'yung lunch natin tapos
CHAPTER 159Ganito 'yung sinabi ni Sevv para mapagaan ang loob ng kanyang asawa.Kahit mayabang siya, alam naman niya na ang hirap nang makahanap ng magandang trabaho ngayon. Matagal nang wala sa mundo ng trabaho 'yung tiyahin niya, mahigit tatlong taon na. Kahit na may experience siya dati, iba na ngayon. Baka mahirap siyang makahanap ng trabaho."May trabaho ka pa? Sige na, baba ko na.""Hmm," sabi ni Sevv, tapos hinintay niyang i-end ang tawag ni Lucky.Pagkatapos nilang mag-usap, tinawagan ulit ng dalaga 'yung ate niya at pinagplanuhan nila ang kanyang future. Ang dami nilang kwentuhan hanggang sa sinabi ng ate niya na magluluto na siya. Binaba na ni Lucky ang tawag. Malapit nang ma-lowbat ang cell phone niya kaya kinuha niya 'yung charger.Mag-tanghalian na, tinawagan ni Sevv ang manager ng Deverro Hotel at nag-pahanda siya ng dalawang lunch. Nag-order din siya ng mga ulam at pinagawa niyang i-deliver 'yun sa Bookstore malapit sa Middle School.'Yun 'yung lunch na para
CHAPTER 158Tahimik lang si Sevv sa kabilang linya ng telepono, gaya ng dati, bago siya nagsalita at nagtanong, "Umalis na ba ang mga Garcia? Wala naman silang ginawang masama, 'di ba?" Nag-alalang tanong niya."Wala naman silang ginawang masama, pero ang dami nilang sinabi na nakakasakit, kaya halos masampal ko na sila. Para silang mga kamag-anak ko sa probinsya, grabe sila. Pinag-uusapan nila ang kapatid ko, sinisisi siya, at gusto nilang magdala ng mamahaling regalo ang kapatid ko para pumunta sa bahay ng mga Garcia na yan at humingi ng tawad kay Hulyo. Bah! Aba! Ang kapal ng mga mukha, grabe."Napakagalit si Lucky nang banggitin niya ang mag-ina ng pamilya Garcia. Nag-bah siya sa telepono, tapos nahiya siya, kaya sinabi niya sa kanyang asawa, "Mr. Deverro, sobrang galit ko talaga. Pasensya na kung na-pollute ko ang tenga mo sa mga sinasabi ko."Seryosong sinabi ng binata, "Hindi mo ba sila sinigawan? Dapat mo na silang pinaghahampas ng walis. Naglakas-loob pa silang humingi ng ta
CHAPTER 157"Kakausapin ko ang kapatid ko. Hindi na pwede 'tong ganito. Hindi tayo pwedeng abusuhin ng mga 'yan."Wala namang trabaho ang ate niya at palagi siyang nasa disadvantage."Paano kung papuntahin mo ang kapatid mo sa tindahan natin para magtrabaho? Bibigyan ko ng sweldo ang kapatid mo, para hindi ka na magbayad ng pera. Sa ganito, maalagaan din natin si Ben, sa tingin mo?"Gusto talagang tulungan ni Lena si Helena.Napabuntong-hininga si Lucky. "Ayaw ng kapatid ko. Sa tingin niya hindi kumikita ang tindahan natin. Kailangan kong mag-online store part-time para kumita ng pera."Sa totoo lang, kumikita naman ang tindahan nila.Pero ayaw talaga ng kapatid niya na magtrabaho at hindi siya napapayag ng kapatid niya."Dati namang nagtatrabaho sa finance ang Ate Helena. Itatanong ko kay Johnny kung may kailangan ng tao sa kompanya nila at aayusin ko na magtrabaho doon ang Ate mo. Hindi kasing laki ng Deverro Group o Padilla Group ang kompanya ng pamilya ng tiyuhin ko, pero malaki p
CHAPTER 156"Sa tingin ko, tulad natin, umaasa kayong magiging maayos ang mag-asawa. Bilang mag-asawa, palaging may mga alitan. Kalimutan na lang natin iyon pagkatapos. Huwag kang masyadong mag-alala."Malamig na sinabi ni Lucky "Nabali ba ang dalawang binti ni Hulyo o hindi niya alam ang daan pauwi? Kailangan ba ng kapatid ko na sunduin siya?"Kung ipapadala niya ang kapatid niya sa bahay ng mga Garcia para sunduin si Hulyo, tiyak na bubullyhin at tuturuan ng leksyon ng buong pamilya ang kapatid niya. Bukod pa rito, ibig sabihin din nito na siya ang unang magbababa ng ulo. Hindi hahayaan ni Lucky na ibaba ng kapatid niya ang ulo at aminin ang kanyang pagkakamali.Pwedeng bumalik ang asawa ni ate kung gusto niya. Kung ayaw niyang bumalik, pwede siyang tumira sa bahay ng mga magulang niya.Masaya ang kapatid niya na tahimik lang."Bakit ka ba napakasungit, bata ka?"Galit na sinabi ng Nanay kay Lucky."Kahit na, hindi uuwi si Hulyo, at hindi niya bibigyan ang kapatid mo ng panggastos.
CHAPTER 155"Syempre, handa siya na maging alila ng asawa mo. Wala akong pakialam sa pagiging alila, pero hindi alila ang kapatid ko. Sa panahon ngayon, pantay-pantay na ang mga lalaki at babae, pantay-pantay na ang mga asawa, at walang mas mataas sa isa't isa." Wika niya. "Tanggap mo, iyon ang iyong desisyon, huwag mong asahan na tatanggapin din ito ng kapatid ko.""Tungkol naman sa away, si Hulyo ang nagsimula. Pinaghahampas niya ang kapatid ko hanggang sa malapit ng mamatay. Pinagtanggol lamang ng kapatid ko ang sarili niya para mailigtas ang kanyang buhay. Depensa lang ang ginawa niya! Gusto mong humingi ng tawad ang kapatid ko? Imposible! Sa halip, bumalik ka at sabihin mo sa walang kwenta mong kapatid na humingi ng tawad sa kapatid ko. Iyon ang tingin ko ay tama."Malamig at matigas ang tingin Lucky. Wala siyang bahid ng takot na makasakit sa kanyang biyenan. Sinabi niya pa. "Kung sa tingin mo ay hindi kumikita ang kapatid ko at puro gastos lang ang ginagawa niya, pwede mong