History
Nagulat ako nung bigla na lang nagalit bigla si kuys Gino. Inilapag niya ang shopping bag tapos umupo sa upuang nakaharap sa mesa naming pinaghahapunan.
Napa-facepalm na lang siya habang stress na stress sa narinig niyang balita mula sa'kin. Pilit niyang pinapakalma ang sarili niya sa paghagod sa buhok niya.
"Bakit naman kuys, b-bakit ganyan ka na lang kung maka-react?" nagtataka ako maging si Marian na napaupo na lang sa sofa. Parang nasa isang silid lang kasi ang sala namin pati na rin ng dining area kaya naman tanging ang sala set lang ang humihiwalay sa dalawang bahagi. Sa harap naman ng set ay ang divider namin na kung saan nakalagay ang T.V. at ang ibang mga gamit. Nakatayo ako mismo sa gitna ng dalawang bahagi kaya parang naha
StartJeselle's POVMaaga pa akong nagising dahil sa sobra kong pagkasabik sa araw na ito. Nakaligo na rin ako at isinuot ko na nga ang damit na ibinili sa akin ni Ms. G."Parang masyado naman yata 'yang revealing? Halos kita na 'yang boobs mo oh. Backless pa talaga?"wika ni Marian na nasa kama pa rin at kagigising lang."Ewan ko ba, mabuti na rin 'to. 'Di ba ganyan naman talaga 'pag secretary?"biro ko habang isinusuot ang isang necklace na may tatlong kulay itim na gem na nababalot sa stainless steel."That's so stereotypical Jes, nasa totoong mundo ka. Hindi sa mundo ng teleserye. Ayusi
MansionHindi ko mapigilan ang sarili ko. Kaya napapakagat na lang ako sa labi ko."Please umupo ka,"sabi niya at itinapis niya ang tuwalya sa baywang niya. Umupo na nga ako sa isang upuan at umupo na rin naman siya. Pinapagitnaan kami ngayon ng isang maliit na pabilog na mesa na may isang baso ng juice pa na nakatungtong."G-good morning as well sir,"medyo nahihiya kong sabi at hindi makatingin ng diretso sa kanya. At hindi ko rin naman mapigilan ang sarili kong hindi tumingin sa abs niya at sa napakatigas niyang mabuhok na dibdib. Hindi talaga ako makapaniwalang 40 years old na siya. Parang nasa early 30's pa lang siya kasi ang bata ng mukha niya. Ano kaya ang sikreto ng lalaking 'to? Is he a
RoomMabuti na lang at may banyo siya sa kwarto niya. Hayy... Salamat at nakapagbawas din.Napakaganda ng kwarto niya na nababalot ng samu't saring mga kagamitan. His room is full of black, grey and white colours that blends in very well. Nagbibigay rin ito ng kakaibang sense na para bang ipinahihiwatig ng mga ito na napakamahal ng mga bagay na naririto.Mayroon din siyang working table na nababalot ng iba't ibang klase ng mamahaling ballpen at lapis. Nagkalat din sa ibabaw ng desk na ito ang mga bondpaper na may kung anu-anong drawing. Hindi ko alam na mahilig pala sa pagguhit ang lalaking 'to. May hidden talent pala siya. Huh.Nang lalapitan ko sana ang mga gawa niya ay bigla niya na lang akong pinigilan at in
Accident"T-talaga, papayag ka?"parang hindi rin siya makapaniwala sa sinabi ko. Sa totoo lang nagdadalawang-isip pa ako. Pwede ko rin namang hindi gawin ang sinabi ko, tutal hindi ko pa rin naman napipirmahan ang kontratang ito.Umupo ako ulit sa kama niya at tiningnan siya ng diretso."Hayy, wala na naman akong magagawa. You're my boss, may malaking bayad naman 'to 'di ba?"at isa pa pabor din naman 'to sa'kin. Kahit na hindi totoo, at least naging nobyo ko siya talaga. Hay, anong kahibangan ba 'tong napasok ko?"You don't have to worry about money. Wala kang poproblemahin do'n,"grabe talaga 'tong taong 'to. Lahat talaga nakokontrol na ng pera sa panahon ngayon, isa nang need for survival ang pe
SignedThird person's POVSa loob naman ng isang napakagarang building ay makikita ang isang lalaking nakasuot ng kulay asul na suit, makintab na sapatos at relo na magmamadaling naglalakad sa napakakintab na kulay abong pasilyo. Kalalabas lamang niya sa elevator at kumaliwa siya para puntahan ang kung sino.Nakangiti siyang naglalakad habang sumisipul-sipol pa. Inayos niya rin ng kaunti ang kanyang tie at kwelyo at pinagpagan ang kanyang suot. Inayos niya rin ang kanyang buhok habang nakatingin sa glass na exterior na bintanang sinasalamin siya.Napatingin siya sa kanyang relo at ngumiti nang malamang hindi pa siya huli para sa kung ano mang dahilan kung bakit siya nandito."6:3
First MoveKinabukasan ay hindi na nga ako nagsayang pa ng oras at kinapalan ko na ang aking mukha. Sinabi ko na kay Alexander ang totoo kung bakit ako pumirma sa kontrata niya.Nasa opisina niya kami nung mga oras na ito. Nakaupo siya sa kanyang desk at abala siya sa pagpipirma ng mga kung anu-anong papeles habang ako naman ay walang ginagawa at nakaupo lang sa couch, hinihintay siya para sa susunod niyang appointment. Halos nakalimang lugar din kaming pinuntahan ngayong araw at sobrang nakakapagod. Pero siya? Ayan parang 'di man lang pinawisan. Grabe ang lifestyle niyang ito"Ah, Sir, may sasabihin po ako. Kakapalan ko na po ang mukha ko. Sa totoo niyan kailangan na kailangan ko po ngayon ng pera,"tumigil siya sa kanyang ginagawa at inilapag an
EgoBinuksan na nga ng lahat ang kani-kanilang folder at binasa ang lahat ng nakalagay."Ano naman ito?"pagtataka ng isang may katandaang babae."May nawawalang malaking pera sa kompanya?"pagkagulat niya at napatingin kay Alex."Paano ito nangyari?"tanong naman nung isang parang half-chinesse na lalaki.Kung bibilangangin, nasa walong tao ngayon ang nakaupo habang nakaharap sa mahabang mesang ito. Si Alex, 'yung lalaking gwapo, 'yung matandang babae, 'yung chinese, 'yung dalawang lalaking hindi pa nagsasalita at 'yung dalawang lalaking kahinahinala."Don't ask me, bakit ko naman n
UnsureNaoperahan na nga si kuys Gino at malaki ang ipinapasalamat ko rito kay Alex. Ilang araw na rin nung mangyari 'yun at ngayon ay nagpapagaling na siya sa ospital at binabantayan naman siya doon ni kuys Aeron at Marian. Hindi pa rin siya nagigising at kung magising man siya, bawal naman siyang magsalita. Huli na kasi nang malaman ng mga doktor na may damage pala ang kanyang jawbone kaya naman ipinayo nila na bawal muna siyang magsalita para hindi ito magalaw.Malibandoon, maayos na ang lagay niya at stable na rin naman siya. Ipinagdarasal ko na sana gumaling na siya ng tuluyan para marinig ko na ulit ang mga sigaw niya sa akin. Nakami-miss din pala 'pag nasanay ka nang pinapagalitan ka, hinahanap-hanap mo rin pala 'yun.Dumaan nga ako sa ospital kaninang uma
Napaupo na nga lang si Ms. Emma sa upuang malapit sa napakahabang mesa at napakapit dito habang siya'y nanginginig. Agad siyang nilapitan ni Marian at Aeron at siya'y kinausap."Ayoslang po ba kayo?"wika ni Marian at hinawakan niya ito sa balikat."DaliAeron,kumuhakangtubig,"aniya rito at agad ngang nagmadaling kumuha ng tubig si Aeron na siya naman nakakuha ng atensyon ng lahat ng nandoon."Oh,Titaokaykalang?"pagkabahala ni Marcus at inilapag niya sa mesa ang hawak na isang baso ng alak. Tumabi sa kaniya si Gabriela na siyang nagtaka na rin sa nangyayari."Balae
Conclude"KungumaasakapangdadatingditosiAlexMarcellnagkakamalika. M-Malamangaynakaalisna 'yun at maslumayopa. Kung ikaw lang din naman, b-bakitkapa niyapag-aaksayahanng oras?!"aniya. Kahit pa namimilipit na siya sa sakit dahil na rin sa braso ni Marcel
Request"Nandito ka lang talaga para insultuhin ako?"Marcell scoffed. Napatawa na lang siya ng saglit at bigla niyang hinampas ang mesa na siyang gumawa ng malakas na kalabog na gumulat sa lahat lalung-lalo na sa kaharap niya na si Geraldine."Hoy ano 'yan ha?! Tigilan niyo 'yan!"banta ng Warden at inihanda niya ang kaniyang baril na nakalagay malapit sa kaniyang sinturon.Napalunok na lang si Geraldine at tinitigan niya ng mabuti si Marcell habang unti-unting nanliliit ang mga mata."Actually nandito ako dahil bago ko lang narinig ang balitang nakulong ka, I'm in shock. Sa totoo lang naaawa ako sa'yo Marcell, kung sana'y ipinagpatuloy mo na lang ang mga mabubuting gawain mo noon sa kompanya, eh 'di sana'y nasa
AstoundedJeselle's POVIsang hindi makalilimutang karanasan ang araw ng kasal namin ni Alex. Sa buong buhay ko, ngayon lang ako naging masaya ng ganito. Iba naman talaga ang pakiramdam kapag ang pinakamamahal mong tao ay tuluyan mo na talagang napangasawa.Sa loob ng isang buwan, tuluyan ko na talagang naramdaman ang buhay may-asawa. Isang kakaibang karanasang nagbigay sa akin ng mga bagong papanaw na siyang nagpamulat ng aking mga mata.Masaya ang naging buhay naming pareho ni Alex isang buwan pagkatapos ng kasal. Nagpasya si Alex na bumili ng sarili naming bahay sa Baguio na nasa medyo may kataasang lugar na may kalapitan sa bangin
The TwistJeselle's POVPagkagising ko'y nakahiga na ako sa k'warto ko at suot ko pa rin ang hoodie. Hawak ko naman sa kamay ko ang bulaklak na dandelion na nagkukulay dilaw.Napangiti ako nito at naalala ang magandang karanasan na naganap kagabi. It turned me full 360 degrees. It was my turning point. The realization moment of my life, a moment that I will never forget.I sit up at kinusot ko ang aking mga mata at napahikab na lang. Napatingin nga ako sa vase at kinuha ito. Laman nito ang origami flowers na bigay sa akin ng aking mga pamangkin at isinuksok ko na rin dito ang dandelion at ibinalik nga ito sa desk kasama ng lampshade ko.Pagk
Sealed"So, matagal mo nang dino-drawing ang mukha ko?"ani Jeselle habang siya'y pinapaupo ni Alex.May naka-setup na rin kasing mesa para sa kanila at ang pagoda ay pinaganda ng mga nagkukulay yellow na tela at pailaw na pinatingkad ng napakagandang chandelier sa gitna."Yep, matagal ko nang pina-practice na makuha talaga na para bang makatotohanan 'yang mukha mo. Kaya nga nung mga unang beses ko iyong sinubukan, nahihiya pa akong ipakita sa'yo ang mga gawa ko. But then, I found the courage na ipakita na lang lahat na para bang isang evolution sa paraang nagkasusunod-sunod ang mga frame sa isa't isa,"maligayang wika ni Alex na para bang gustong-gusto niya talagang
Fighting"C-Cancer?"hindi ako makapaniwala at halos mapaupo ako, mabuti na lang at napigilan ko ang aking sarili."Joke ba 'to?"I've tried to be in denial. Sana nga isang malaking prank o joke lang ang lahat ng ito.Cancer is not a joke. Hindi siya basta-basta na lang binibitiwan ng sinuman para makapangloko ng tao.No one should do that. Pagdating talaga sa mga ganitong bagay kinakabahan na ako.Iniisip ko pa lang ang mga mangyayari parang ayaw ko nang masaksihan ng personal 'yun.Tsk! 'T*ng ina naman Alex, bakit ngayon mo lang kasi sinabi?!"
Last Look Nagmadali ngang pumasok si Alex sa airport kasama ang dalawa. Pansin na pansin sa kaniyang mukha ang labis na pagkabahala at pagka-pressure. You can tell he's very anxious that he sweats like a fresh bottle of soda. He's maybe mentally praying, wishing his girl would not leave him behind. Isa sa mga kinatatakutan niyang mangyari. He's been through a lot, and gaya ng babaeng kaniyang pinakamamahal, nasaktan din siya. Kung ano man ang sa tingin ni Jeselle ang tama, iyon ang kaniyang nais na baguhin. Alam niyang kapag isiniwalat na niya talaga ang tunay na katotohanan ay umaasa siyang mapipigilan niya ito para gawin ang isang napakalaking pagkakamali. Nan
Fortune cookieJeselle's POVNapatitig nga ako sa diamond credit card na ibinigay sa akin ni Alex. Nang dinaan ito ng ilaw ay kuminang na lang ito na kakulay ng bahaghari.Bakit niya pa ba ito ibinigay sa akin nung una? Hindi ko naman ito nagamit sa nakalipas na mga buwan at parang nawalan lang ito ng halaga nang mapasakamay ko ito.I flipped it using my two fingers at tinitigan ko ng mabuti ang mga nakaimprintang letra rito."This card is useless!"napasigaw ako habang patuloy lang din sa pag-iyak."Wala lang itong ibang naidulot sa akin kundi, kundi,"napasinghot ako at napaisip.