CHAPTER 43

HILLARY'S POV

JuanitoTwitterOfficial123

Ako kaya, kailan mo e c-cheer with tarpaulins @Hillary_Ale? :<

Naglalakad ako habang nayuko ang ulo papalabas ng covered court at hinayaang maiwan ang mga kaibigan.

Lakad takbo na ang ginawa ko para lang agad makarating sa parking lot ng campus at makaalis na. I really hate this!

Hindi na mawala sa utak ko ang tweet na iyon ng mukong. Whete the hell did he got the courage to post like that on social media?! At tinag pa talaga ako kaya paniguradong maraming tao ang nakakita at makakakita pa nun dahil sa dami ng followers ko online.

“Aurghhh!”

Hindi ko naiwasang mapasigaw sa inis habang naglalakad papasok ng parking lot. Wala naman masyadong tao kaya okay lang na sunigaw hanggang sa maputol ugat ko sa leeg.

“Nakakainis na unggoy! Nakakahiya—”

“You are so load, young lady...”

Para akong estatwang hindi makagalaw nang marinig ang pamilyar na boses na iyon mula sa likuran ko. At hindi ako pupwedeng magkamali dahil ilang gabi ko na ring napapanaginip