Chapter 3

Chapter 3

Third Person's POV

Naningkit ang mata ni Denisse pagkakita sa dalawang tao. Having sex is okay as long as is not in the public place. Ofcourse privacy is a must. At hindi kailangan ipangalandakan sa ibang tao na kaya ninyong gawin at habang ginagawa iyon

This place is considered as a public place but as of now it became private because of the people coming here became less. The place is serene and peaceful because of different flowers that was planted there.

It's just a shame that they choose this beautiful flower farm to be a place for their escapades. The thoughts of Denisse, while eyeing the whole farm not gazing back the two still connected. Maybe it's also a wonderful place to do the deed.

But on the other part of her head, she know she can't meddle with other person's life. Saka hindi naman nila kilala ang isa't isa para may masabi siya. They have their own minds and they can think for their own.

Kaya balewala kay Denisse iyong nakita niya, it's not like she's innocent, mainam pa rin na may alam sa mga ganung bagay para hindi siya maging sundalo na susuong sa gyera na walang dalang baril, kaya lang iba ang naramdaman ni Cury noong nagtama ang mga mata nila ni Denisse.

His feeling doesn't have a name.

He felt weird. Without him knowing he suddenly halt, he stop moving and he's still inside that girl. He suddenly felt guilty. Biglang nawala sa paningin ni Cury ang mukha ni Denisse at nakita niya na lang ang lupang kinaroroonan nito kanina na may patak ng mga dugo.

Worried enveloped him.

What are the thing's that happen to her that may cause of dropping of blood is all he's thinking, it envelopes his whole mind. Kahit pa hubo't hubad siya, pupunta siya kung nasaan man si Denisse.

He wanna check her out and make sure she's okay. He need to know if she's fine.

Nakita niya na lang ang paa ni Denisse na paalis na at napabalik ang tingin niya sa pwestong kinalalagyan nito at nanduon pa rin ang kaninang nakita niyang dugong nasa kinauupuan nito.

Gumapang siya patungo sa pwesto kanina ni Denisse, to make sure that it's a blood and not some juice that she spilled.

Hinawi niya ang halaman na pumipigil sa kanya na makarating sa pwesto kanina ni Denisse.

Nakalimutan niyang nasa harap niya ang mga halaman at bulaklak. Pagkahawi niya ng unang bulaklak agad dumugo ang kanyang kamay.

"Shit!"

Hindi pinansin ni Cury ang dugo at itinukod ang kamay para muling masaktan sa batong tinamaan ng kanyang kamay.

Dinampot niya ito at hinagis.

Nagbihis agad si Cury at tumakbo papalabas para sundan si Denisse.

Pero kusang napahinto ang kanyang mga paa.

But why?. He thought. Why am I gonna do?.

Napahinto siya at napaisip kung bakit nga ba niya hahabulin si Denisse. Ngunit sa mga sandaling ito, hindi man lang dumaan sa isip niya ang iniwan niyang babae na nakahiga pa rin.

Nanatili sa kanyang isip si Denisse at ang totoong hindi nito siya kilala.

She doesn't know me at all. I don't know her too but I wanna know if she's okay. Iyon ang mga inisip niya pero kalauna'y natauhan, kaya't naisipan niyang balikan si Collen.

To his dismay, wala na ang babae nung balikan niya. He felt frustated. Why he stop the moment he saw her?.

Kinapa niya ang bulsa para sa cellphone para man lang kausapin si Collen, he's at fault here. He needed to say sorry atleast even though he's not sorry at all.

Pero may nakapa siyang maliit na bagay. A half heart-shaped stone with blood at may nakaukit na letrang D sa bato.

Naglakad na siya papalabas ng farm, the same moment he suddenly felt weak. May nararamdaman siyang may humihila sa kanya. A push and pull force that makes him dizzy.

A minutes later, his feeling became fine.

Umuwi na si Cury sa kanyang condo at hindi na nagulat na nanduon si Kate, nung isang araw pa nito sinabi ang pagpunta. At ngayon lang niya naalala na pupunta ito dahil sa totoo lang nakalimutan na niya.

He doesn't want to have sex pero merong parte sa isip niya na bumubulong na gawin na niya dahil ito na maaari ang huli, at para ituloy ang hindi natapos kanina.

Meanwhile, nakauwi naman kaagad si Denisse dala dala ang mga bulaklak na nakuha niya sa shop ng Tita Myrna niya. Hindi na siya nakapag-paalam dahil wala ito nang balak na niyang umalis at hindi niya mahanap, she concluded that her Tita Myrna are busy somewhere, kaya't hindi na rin niya hinanap at umuwi na lang.

While wondering inside the shop a flower caught her attention. But she choose to get the three sunflower beside it. Nag-iisa ang bulaklak na iyon kaya hindi niya kinuha dahil baka may pagbigyan ang Tita Myrna niya.

"You don't look fine"sabi ng kuya niya na nagbukas sa kanya ng pintuan na tinanguan niya lang. Pakiramdam ni Denisse latang lata siya na hindi niya maintindihan.

"Bakit hindi ka masigla"dumiretso siya ng upo sa sala at hindi na sinagot ang isa pa niyang kuya.

"Den"tinanguan niya lamang ito. Saying she's okay. Her brother can understand it perfectly.

"Sisirain ko na ba itong mga bulaklak, mukhang pinatatamlay ka nito"inilingan niya lamang ito.

"Okay ka lang ba?, bat ka may hawak na bato"tinignan ni Denisse ang kamay niya. Gone the wound and the blood, only the stone that has letter C left.

Iniwan niya ang batong una niyang napulot, ang hawak niya ngayon ay ang batong tumama sa kanya nung papalabas na siya.

She don't know what happen earlier and why her hand suddenly has blood and now it disappeared. Kaya agad siyang umalis kanina para sana magamot ang kanyang sugat o mahugasan man lang. But she totally forgot it and it disappear like it didn't happen at all.

"Denisse, my princess how are you?"noon lamang napansin ni Denisse ang laptop sa harap niya kung saan nakavideo call ang kanilang ama. Nginitian niya agad ang ama dahil ayaw niya itong mag-alala dahil lang sa nararamdaman niya ngayon.

"Nagpunta po ako sa shop ni Aling Myrna"pinilit niyang maging masigla ang kanyang boses. She doesn't want her father to be worried and think about her all the time. She teasingly said her words para sana tuksuhin ang ama and to hide her emotions.

"Kamusta naman anak ang pagpunta mo"nakangiting ani ng kanyang ama, na mukhang hindi napansin ang pagiging matamlay niya. Samantalang makikita ang panantiya at pakikiramdam sa mata ng kanyang mga kuya.

"Syempre, sinalubong po ako ng mainit na tula ni Aling Myrna na syempre namiss ko naman po"she stated while remembering their conversation a while ago.

Ngunit nagtakha si Denisse ng makita ang malungkot na ngiti nang kanyang ama. Napaisip tuloy siya kung nahalata na ba nang kanyang ama ang nararamdaman niya. She sighed and decided to confess that right now she doesn't really feel well. But her father spoke first, stopping her.

"Anak nakakalungkot mang isipin na pumanaw na si Tita Myrna mo, mabuti't buhay pa ang shop niya at dahil dito'y mararamdaman at maibabahagi niya pa rin ang kaniyang tula lalo na satin na lagi ito ang sumasalubong kapag nagpupunta doon"sabi ng kanyang ama na mukhang hindi narinig ang huli niyang sinabi.

Her father's word echoed in her ears. It's like a megaphone in it's highest volume and it playing in a loop.

Mas lalong nanlata si Denisse sa nalaman. Aling Myrna's dead. Nagtaasan ang balahibo niya. And a question keeps ringing on her head.

Sino ang kausap ko kanina?.

Nagtaasan ang balahibo ni Denisse nang sumagi sa isip niya na dinalaw siya ng kanyang Tita Myrna.

While...

Maririnig ang nagmamadaling yapak ng paparating na diwata.

"Diwata ng mga bulaklak, tulungan mo ako?"humahangos ang isang diwata na ang pakpak ay kulay na tanging gray at papunta ito sa isang diwata na may makulay na mga pakpak, ang diwata ng mga bulaklak.

"Ano ang iyong problema diwata ng kaluluwa?"nanatiling nakamasid ang diwata ng bulaklak sa mga bulaklak sa paligid niya. She nurtures every flowers that's planted in this place. And every flower here has a purpose.

Hindi mapakali at palakad lakad ang diwatang may gray na pakpak, hindi sigurado kung sasabihin ang nangyari ngunit wala naman siyang magagawa kung hindi sabihin ito.

"I l-lost my stone, nawala ko ang bato na maaring kumuha ng kaluluwa"her voice is full of fear. Fear of things that may happen because of a stone.

Napatingin ang diwata ng bulaklak sa diwata ng kaluluwa at miski siya'y nabahala. Ang bato na pinakaiingatan at natatanging yaman sa kanilang pangkat ay nawawala.

"Problema ito, kelangan natin ipaalam sa mga nakatataas ang pagkawala ng bato. This will cause an imbalance to souls"kaagad ng lumipad ang dalawa papunta sa bulwagan kung nasaan nakatira ang mga nakakataas na diwata na maaaring makatulong sa kanila.

At kung sila'y papalarin, maaring isang diyosa ang humarap sa kanila. At hinihiling ng diyosa ng bulaklak na mayroon ngang diyosa ang naroroon. Mas madali nilang mahahanap ang bato, at hindi na ito magdudulot ng peligro. Mas madali at wala nang mapapahamak.

"Hindi pwedeng makuha ng sinuman ang bato dahil maari niyang makuha ang kaluluwa ng isang tao at gamitin sa masama"litanya ng diwata ng kaluluwa na naglalakbay na ang isip sa kapahamakan na maaaring idulot sa kung sino man ang makakakuha ng bato.

Ito'y pangyayari na maaaring sumira ng kanilang mundo. Ang mundong iniatas sa kanila.

Ang mga diyosa na siyang pinakamataas at silang mga diwata. Ang mga diwata ay nahahati sa pangkat. Bawat pangkat ay may responsibilidad na bantayan ang iba't ibang uri ng bato.

Ang mga diwata sa bawat pangkat ay may kakayahang pangalagaan at pawalang bisa ang mga bato. Sa tulong na rin ng basbas ng mga diyosa. At mayroon isang natatanging diwata na siyang may hawak ng bato at tungkulin nito na bantayan ito. Ang diwata na siyang bantay na kayang kontrolin ang bato nang walang tulong ng iba. Ngunit oras na ito'y mawala sa kanyang kamay, mawalay sa kanyang pangangalaga ay walang sinuman ang makakapigil kundi ang mga pinakamatataas na diyosa.

Ang mga pinakamatataas na diyosa na isa sa isang daang taon lamang nagpapakita. No one can contact them, they will do that.

"Yun nga sana, pero alalahanin mo. Ang bato ay maaaring mahati sa dalawa. And it is possible that their souls will be switch"pahayag ng diwata ng bulaklak na mas pinangambahan ng diwata ng kaluluwa. Dalawang pangyayari na hindi sigurado kung ano ang maaaring maganap ngunit parehas na magdudulot ng panganib.

"Ano nang gagawin ko?"nag-aalalang tanong ng diwata ng kaluluwa. Fear consumed her, fear for all the goddess and fear for the goddess of souls.

"Estella Li Viencaende, humanda ka na dahil maaaring ang pagiging Li na hawak mo ngayon ay mawala dahil sa kapabayaan mo at magdudulot ng gulo sa buong kaharian na pinangalagaan ng sinaunang dyosa"

Napapikit ng mariin ang diyosa ng kaluluwa na si Estella dahil sa sinabi ng diyosa ng bulaklak. Alam niya sa sarili niya na wala siyang magagawa kundi hanapin ang bato pero paano niya hahanapin kung hindi niya alam kung nasaan ito napunta.

Paniguradong yari na naman siya dahil sa kapabayaan niya.

At ngayon wala na siyang takas.

---

Comtwin