Heartbreak
Pumasok ang sasakyan ni Peter sa aming malawak na bakuran, mula sa shotgun seat ay tanaw ko si Mommy at Daddy na excited na naka-abang sa pagdating namin.
"Mom! Dad!" Salubong ko sa mga ito nang makababa sa naturang sasakyan.
"How are you, hija? I missed you," she mumbled, while hugging me tight.
"I'm okay, mom. I missed you too.." Ginantihan ko ito ng mas mahigpit kong yakap.
"Kamusta naman ang byahe n'yo?" Tumingala ako kay Daddy, "Medyo traffic lang ho ng konti," I replied quickly.
Sumulyap ang mga ito kay Peter kaya tumabi ako ng tayo dito para ito ipakilala.
"Ah, si Peter po.."
"Good morning, Mr. and Mrs. Collins! I'm Peter Monteverde. It's my pleasure to meet you!" Pormal nitong pakilala na siyang magalang na nag lahad ng kamay kila Mom and Dad.
"Monteverde? The owner of Monteverde Music Studios and St. Carmen University?" Mom asked curiously.
He timidly scratch his head before he nod, "Yes, ma'am
Just LoveLumabas ako ng CR na tila wala sa sarili, walang pumapasok sa isip ko ngayon kundi ang batang pinag bubuntis ko.I drew a deep breath, pinning my back against the hall. Pumikit ako ng mariin para ibsan ang kirot sa pouso ko, ngunit mas lalo kong iniisip ay mas lalo lamang lumalalim ang sugat."Margaux?!"Mabilis akong lumingon sa boses na 'yon ni Cindy. Agad akong umayos ng tayo at humarap dito."May problema ba? Kanina kapa hinihintay ni Peter.." Marahan nitong hinaplos ang braso ko."Uh, wala, medyo madami lang tao sa CR.." I trailed off.Sinimulan ko nang ihakbang ang mga paa ko para takasan ang mapanuring mata nito ngunit pigil niya ang braso ko."Wait, Margaux.."Tumingala ako at mariing pumikit bago humarap dito. "I'm fine, Cindy. You have nothing to worry about me," I said, then tried to smile."I know, but you're not.."Bumaba ang malambot nitong kamay para hawakan ako ng mahigpit. I bowed
SurrenderThe darkness of the night sky had turned into a daylight, and the warm glow of the sun filtered in.In plain sight, I could see the large Eiffel tower of Paris France. Indekasyon na malapit ng lumapag ang eroplanong sinasakyan namin."Ready?" a soft tone whisper in my ears gently.Nilingon ko ito at binigyan s'ya ng matamis na ngiti."Yes, I'm excited!"Binalik ko ang pansin sa baba kung saan malapit ng mag take off ang sinasakyan naming eroplano.He let out a long sigh, bago umayos ng upo sa tabi ko kaya muli ko itong sinulyapan.My hand land on the hard surface of his hip and looked up at him calmly."Peter, I'm okay.." Ngumiti akong muli dito.He lean closer to me, his large manly hand settled on my cheek."I know you are not.." He looked at me with his pale blue eyes. Alam kong hindi ito masaya sa biglaan kong desisyon, ilang beses niya akong pinigilan ngunit buo na ang loob kong lumayo..
Kabanata 26ChristeningHumigpit ang hawak ko sa kamay ni Peter nang makalapag ang eroplanong sinasakyan namin sa NAIA terminal3.Its been a year mula nang lisanin ko ang lugar na ito. Halos isumpa ko ang dahilan ng pag-alis ko at hanggang ngayon ay minumulto pa rin ako ng kahapon."Everything will be okay.." Peter whispered softly at me.I nod, matapos ay sinilip ang sanggol sa aking tabi. Clarence is now tree months old. Lumalaki ito ay mas lalong nagiging kahawig ni Lawrence.I smiled. He's really a Saavedra. I never doubt about it. Kung hindi lamang d
Kabanata 27Madly In loveRamdam ko ang panginginig ng aking dalawang tuhod habang nakatingala dito. Halos ipako niya ako mula sa pag kakatayo dahil sa madilim nitong titig sa akin."What are you doing here?" he asked coldly.Hindi ako sumagot, imbes ay pinilit kong kumawala dito ngunit mukang wala itong balak akong pakawalan."You're not going anywhere, Margaux.." His voice was raspy and fixes me in a serious gaze."Ano bang ginagawa mo? Pwede bang pakawalan mo ako!" Pa-asik kong sinabi. I pushed him away but he didn't move a single inch."Marami tayong dapat pag-usapan, Margaux. Hindi mo na ako pwed
One on OneThe day went so fast but smooth. Hindi ko na nga matandaan kung kailan ba ang araw na iyon. Ang araw nang huli namin pagkikita ni Lawrence.Ito naman ang gusto ko diba? Ang taposin na ang lahat sa amin. Hindi ko na balak pang baliin ang naging desisyon ko. Pero habang lumalakad ng mabilis ang panahon at kasabay nito ang paglaki ni Clarence. Pakiramdam ko ay may mas lalong bumibigat ang dinadala ko sa aking dibdib."Are you guys ready?!" Peter said energetically."Yes we are ready!" I answered.Mabilis na kinuha ni Peter mula sa akin si Clarence. Dahil day off naman ngayon ni Doris kaya pinasya nitong ipasyal kami ni Clarence ngayong araw. Isa pa wala din dito sila Mom and Dad dahil may importanteng lakad ang mga ito
Date"Doris ikaw na ang bahala kay Clarence ha, yung vitamins niya wag mo kalimutan painumin!" Bilin ko dito habang naghahanda sa pagpasok sa opisina. May isang buwan na rin nang bumalik ako sa trabaho.Dad will be retiring soon at ako na ang papalit dito bilang Presidente ng hotels namin. Hinahanda ko na rin ang sarili sa panibagong hamon na kakaharapin sa iba pang negosyong balak ipasa sa akin ni Daddy. Hindi na rin biro ang oras na nilalaan ko sa opisina dahil sa dami ng trabaho."Good morning Ma'am!" Sabay-sabay na bati ng mga empleyado buhat nang makita ako.I greeted them back wearing a lovely smile on my face."Coffee, Madam?""Yes, please.. Karen," I simply said.
RingTahimik lamang kami habang bumabyahe pauwe. Hindi na rin na nawala ang madilim nitong mukha at ang panaka-nakang pag-igting ng panga mula nang tumulak kami paalis.I let out a heavy sighed at pinili nalang na ibaling ang pansin sa daan. Marahil ay may gumugulo sa isipan nito kanina pa. Matapos kasi nitong maka-usap ang kanyang ama ay nag-iba na ang mood nito. His featured was darken and became more mysterious this time. Mas lalo ko tuloy hindi mabasa kung ano man ang nasa isip nito ngayon.I shifted on my seat and looked at him with puzzled expression at dahil hindi ko na matiis ang pananahimik nito ay nagsalita na ako."May problema ba?"Sumulyap ito sandali bago magsalita. "Dad asked me a favor–" Hindi nito natuloy
OfficialMatapos namin kumain ay diretso na kami sa Villa kung saan dadaanan namin si Clarence para isama kila Cindy.Pansin ko ang kotse ni Dad sa garahe. Tiyak na wala silang lakad ngayon ni Mom. My heart thumping hard against my chest. Hindi ko alam kung ano ba ang pwedeng mangyari pag nagkaharap silang muli ni Dad.Bahagya akong sumulyap kay Lawrence. His face still look the same, dark and stoic. Tila marami itong iniisip mula pa kanina at wala isa man akong na hulaan kung ano ba iyon."Good afternoon, ate." Bungad na bati ni Doris sa amin. Kalong nito si Clarence na siyang agad na ngumiti buhat nang makita ako."Ay, good afternoon din po, ser!" Doris shyly said to Lawrence.La
WakasThe WeddingParang gusto kong maiyak na matawa sa sinabi niya. Muli kong binalik ang tuon sa gandan nang City dahil wala akong maapuhap na Isagot."Bukas pakakasalan kita, gusto kong makasiguro na hindi mo na ako muling iiwan, na hindi kana muli pang makakatakas sakin." Napalunok ako ng sunod-sunod sa aking narinig."Pumapayag kaba?" Nadepina ang mga labi ko sa tanong niya. Alam kong wala na akong dahilan pa para tumangi pero bakit napaka bilis yata? Bukas agad?"Masyadong mabilis kung bukas, hindi pa tayo preparado."He groaned, he licked his lips and it became redder."Matagal ang one week para sa preparasyon. I make sure that everything will be finalize and perfectly polished before I discuss this to you."Napa awang ang labi ko sa kaniyang rebelasyon. So, ito pala ang dahilan ng halos isang linggo niyang hindi pag paparamdam."I hate you!"Nag umpisa ng mag init ang dalawang mata ko. Kumalas ako mula sa
ForgiveHindi ako pumasok kinabukasan dahil sa masamang pakiramdam. Isa pa duma mdagdag pa ang Ilang araw naming hindi pagkikita ni Lawrence.After what happened at the party ay hindi ko na ito kinausap pa. I don't think it is the right thing to do right now. Pero ito nalang siguro ang pinaka mabuting gawin sa ngayon.Kung itutuloy ko pa ang pakikipag relasyon kay Lawrence ay sigurado akong wala ng matitira dito. Pati ang lahat ng pinaghirapan niya'y mapupunta sa wala. Siguro mas mabuti ngang sundin ko nalang ang gusto ng kaniyang ama. Ang tuluyan na itong hiwalayan."Margaux can we talk?"Boses ni Cindy ang nagsalita mula sa labas ng pinto."Please Margaux!" aniya sa kabila ng sunod-sunod na pagkat
Her Revenge"Karen sino nag padala nito?" Tawag ko dito ng maabutan ang punpon ng rosas sa aking lamesa."Ah, hindi ko din nga alam, pero may message yata d'yan di ko binasa," aniya ng sumulyap sa bukas na pinto."Sige, Salamat!"Binuklat ko ang nakalagay na sulat at mahinang binabasa."For you my Lady!"Iyon lang ang nakalagay sa card. Kumunot ang noo ko at napa-isip sandali. Bigla ay ganoon nalang ang kaba ko nang mapagtanto kung sino ba ang maaring magpadala sa akin ng bulaklak.Naupo ako sa swivel chair matapos ay hinilot ang sentido. Kasabay non ay tumunog ng telepono sa aking lamesa."Yes, Karen?" Sagot ko."It's Franco Fuent
PhotosPinarada ni Lawrence ang sasakyan nito sa tapat ng isang sikat na hotel. Binigay nito sa valet ang susi ng kaniyang kotse matapos ay inalalayan na ako papasok sa loob nito.My jaw dropped open as I wandered around the lobby. This is actually my dream hotel. Pinangarap ko noon na makapasok dito noong bata palang ako. Iba talaga kasi ang ganda at kalidad ng lugar. It was a Mediterranean inspired, from the terra-cotta roofing to the white tile floor. Hindi rin biro ang laki nito sa mismong loob."Good evening Mr. President!" The one who's wearing a uniform greeted him.Biglang lumipad ang tingin ko kay Lawrence na may pagkamangha sa mata, "This... is yours?!"He looked at me over his shoulder and smiled broadly.
Heart StrongIsang linggo na rin mula ng maging opisyal ang engagement namin ni Lawrence, very smooth ang naging relasyon namin. Nagulat man sila Mom and Dad sa narinig ay hindi rin maitatangi na masaya sila para sa amin.Sa Hotel na ako pumapasok dahil ako na ang bagong Presidente ng Collin's hotel, maaga pa naman para mag resign ay mas pinili ni Dad na magpahinga na para magkaroon sila ng quality time ni Mommy at para gugolin ang panahon kay Clarence na malapit na mag-isang taon.Sunod-sunod ang magagandang nangyayari sa buhay ko. Una na ang pag paplano namin ng kasal ni Lawrence. Simula ng engkwentro namin sa San Felipe ay hindi ko na muli pang naka-usap ang kaniyang Daddy. Marahil ay may alam na ito sa takbo ng relasyong meron kami ng Lawrence ngayon.
The ProposalBakit pag masaya ka, mabilis din binabawi? Mas masakit at mas malalim ang kirot. Kung pwede lang sa bawat pag pikit ko ay mawala ng lahat nang problema ko ay gagawin ko.Kung pwede ko lang ibalik yung mga panahon na hindi ko nalang sana siya nakilala, hindi ko nalang sana siya minahal. Pero alam kong hindi ko na maibabalik pa and dati, dahil nandito na ako nag bunga na at niyayakap ang katotohanan kahit masakit.Isa-isa na kaming bumaba ng sasakyan. Malalakas pa rin ang tawanan dahil sa di ma-ampat na kwentuhan na ang bida mismo ay si Santino.Magka-hawak kamay kami ni Lawrence na pumasok sa loob ng mansyon. Ngunit ganoon na lamang ang gulat ko ng mabungaran sa sala si Samuel na kalong si Clarence, katabi mismo nito si Elliesse sa sofa.
Dinalayan fallsNagising akong wala na sa tabi ko si Lawrence. The only thing he left is his sweet familiar scent that made my stomach churned.Ilang minuto pa akong nanatili sa higaan bago ako bumangon at maligo. Isang walking short at plain white shirt lang ang pinili kong isuot bago pumanaog."Good morning!" Masigla kong bati sa lahat."Oh Margaux gising kana pala, come on join us." Carrick told to me, inaasikaso nito ang pagkain ni baby Kyzler na katabi naman ang asawang si Cindy.I gave him a nod, matapos ay tumabi kay Doris na pinapakain na rin ng almusal si baby Clarence."Good morning handsome," I utter, then kiss him on the cheek."Nasaan nga pala si Lawrence?"
FightI was a little bit confused. Hindi ko alam kung ano ba ang tinutukoy nito.Nagulat ako ng bigla niyang tinapakan ang selinyador dahilan para tumulin ang takbo namin."What the hell is wrong with you?!" I said frustratedly.Ngunit bigla rin itong nag-preno. Kung hindi lang siguro ako naka suot ng seatbelt ay baka sumubsob na ako sa dashboard ng kaniyang sasakyan."Damn! Are you going to kill me?!" I scolded."Aren't you going to say something now?" he said lowly. Madilim pa rin ang muka nito. The muscles on his jaw moved, tila gusto akong lamonin ng kaniyang mga titig."J-just make it to the point Lawrence!" Hindi ko man gustong pagtalunan pa namin ito pero nagugulo
PartyMaaga palang ay tumungo na kami ni Doris kasama si Clarence sa San Felipe.Sinadya kong maaga dumating sa venue kahit gabi pa naman ang umpisa ng pagtitipon. Gusto ko kasing i-check kung ayos naba ang lahat. Natawagan ko na rin ang mga malalapit niyang kaibigan, para sopresahin siya pagdating niya mamaya sa rancho."Marami pa kasing tinatapos ang kuya mo kaya susunod nalang siya doon." Pabula kong sinabi kay Doris nang tanongin ako nito tungkol kay Lawrence. Ang totoo kasi gusto nitong sabay na kaming tumungo doon ngunit nag dahilan ako. Sa huli ay hindi na rin ito nag pumilit pa dahil may importante pa itong meeting na pupuntahan.Dahil din malakas si Carick sa bandang Logistic ay napakiusapan niyang tumugtog ito mamaya sa party.