Chapter 09
Chapter 10 "THANK YOU FOR trusting us, Ms. Takeshi." Nakipagkamay siya sa kaharap niya. She accepted Mr. Davis' proposal and signed it right away. Sayang naman kung hindi niya tatanggapin at papatagalin pa. She trained abroad for about five years just to master her acting skills. Hindi niya maipagkakaila na marunong din naman siyang umarte dahil dati na niya itong ginagawa, madalas nga lang. Minsan second female lead siya at madalas stunt woman kaya hindi siya gaanong kasikat katulad ng ibang artista. "It's an honor for me to work here, Sir." Magalang na sabi niya habang nakangiti.
Chapter 11 MAG-IISANG ORAS NG NAGLALAKAD si Addison sa loob ng mall at hindi pa rin tumitila ang ulan. Lahat na siguro ng parte ng mall ay nalibot na niya at wala siyang nakitang kakilala niya. Ano ba 'yan, ang malas ng araw na 'to.Humihiling siya sa Diyos na sana ay magpadala ito ng mabait na taong tutulungan siya sa araw na ito. Yung mabait, malinis ang intensyon, hindi manyak, at gentleman. Hindi niya ugaling sumama kahit kanino, maliban nalang kung kilala niya ito. Habang naglalakad siya at may nakabangga siyang lalaki dahilan para mapa-upo siya sa sahig. At dahil wala siyang ganang patulan o singhalan ang taong iyon at tumayo nalang siya mag-isa. Tamad niyang tiningnan ang lalaking bumangga sa kanya. Her eyes widen in excitement when she recognizes the man standing in front of her. "CHANNING!" "ADDISON!"
Chapter 12 PARANG ISANG LANTANG gulay si Addison na naglalakad papasok sa bahay ni Liandre. Nasa likod lang ang lalaki, nakasunod sa kanya. Hindi niya kayang tingnan ito lalong-lalo na ang kausapin ito. She don't know if she can still look at him after he made a not so long conversation. Nakasalubong niya ang butler ni Bao. "Good Evening, Mrs. Shen. Young master is already asleep..." sabi nito at akmang lalampasan siya ng maalala niyang may itatanong pala siya dito. "Asan ba kwarto ni Bao?" Tanong niya. Kinabahan siya ng biglang tumingin ang butler sa likod niya kasabay ang pagrinig niya ng mga yabag mula sa likuran niya. "Mr. Shen, good evening. Bao is safe and sound, you two can check him together. I have something to do." Pagkasabi ay nilagpasan sila nito. Mas lalong dumoble ang kabang nararamdaman niya. Nakatayo lang siya dun
Chapter 13 "MOMMY, I WANT TO GO TO SCHOOL. PLEASE! PLEASE! PLEASE!" Pagpupumilit ng anak niya habang naglilipit siya sa lamesa. "I told you, you're still so young to go to school. I can hire you a tutor if you want." Sabi niya kaya mas humaba ang nguso ng anak niya. Padabog itong naglakad papunta ama niya at kinalabit ito. Liandre is currently reading some documents in the sala. Habang siya naman ay nasa kusina. "Ako na n'yan, ma'am. Umupo nalang po kayo dun sa tabi ni sir." Napangiwi siya bigla sa sinabi ng isa sa mga kasambahay sa bahay ni Liandre. "Hindi po, ako nalang tutal mamaya pa naman po ako papasok sa trabaho. Susulitin ko na, para naman po may maiambag ako dito sa bahay." Magalang niyang sabi kaya napakamot nalang sa ulo ang kasambahay. "Ang bait mo naman, ma'am, maganda pa. Naku, ang swerte-swerte talaga ni sir s
Chapter 14 "THE DIRECTOR OF THE SERIES will be the one to decide what are your roles and characters. The productions will take care of everything, as for now, kindly read your scripts to know who and what is your role in this movie." Isa-isa silang binigyan ng scripts at kanya agad itong binuklat. Napangiti nalang siya sa nabasa niya. Hindi siya ang gaganap bilang bida pero malaki ang gagampanan niya sa pelikulang ito. "Sino ka?" Pabulong na tanong ni Channing na nasa gilid niya. Nalaman nilang dalawa na magkakatrabaho sila kaya naman ay sobrang saya niya kasi hindi siya mag-iisa every taping. May makakausap siya, yung nga lang, Channing must keep his distance away from her. Hindi pwedeng magkadikit sila palagi baka ma-issue sila lalo pa't sikat na actor si Channing. She can't afford to ruin his image. Masyado siyang mahal. "Ako si Addison Rael Takeshi, kaibigan mo. Ano ka ba, nakalimutan mo a
CHAPTER 15 GABI NA NG MAKAUWI SI ADDISON sa mansion ni Liandre. Kung hindi pa siya pinasakay ni Channing malamang mamayang alas otso pa siya makakarating. Quarter to seven siyang nakarating sa bahay nila. Napagod talaga siya sa araw na'to. The productions told them when and where will the taping for the series held. Nag rehearsal din sila kanina, nakilala niya ang lahat ng crew, staffs, at ang makakasama niyang umarte. And there is this spoiled little brat in there group. Dapat talaga maging mahinahon siya since baguhan palang siya sa industriyang iyon. Nakapikit niyang pinihit ang doornob ng mansion at ang mga pagod niyang mga mata ay nanlaki nang makita ang iba't-ibang klase ng dresses sa buong sala. Napakarami nito, halos nalulukop nito ang buong sala. Isa-isa niyang nilapitan ang mga damit, she has this feeling na para sa kanya 'tong lahat but there's also a part of her that afraid to ass
CHAPTER 16 MAGANDA ANG GISING NI ADDISON kaya naman ay maaga siyang naligo at naghanda ng almusal para sa anak niya. Habang nagluluto siya ay naramdaman niyang may tao sa likuran niya, she thought it was just one of Liandre's maid kaya naman ay inutusan niya ito. "Manang, pakikuha nga po yung pineapple sa ref. Isha-shake ko po para sa mag-ama ko." Magalang niyang sabi at nadinig niya naman ang paglakad nito. Yes, she finally accepted Liandre as her son's father and she's slowly accepting him as her husband. She just needs to be positive and forgive him as well. "Here you go, my wife." Nanigas siya bigla nang marinig niya ang salitang yun. Hinay-hinay niyang nilingon ang nagsalita para makumpirma kung talagang tama ang hinala niya. At kumpirmado! Nasa gilid niya ang lalaki na nakangiti ng malawak habang kumik
CHAPTER 17 "OKAY NGA LANG AKO. Ikaw talagang bata ka." Usal ng daddy ni Addison kay Channing na ngayon ay sinusubukang umupo kaya naman ay agad niya itong tinulungang tumayo. "Tito, nag-aalala lang ako sa'yo. Ang tigas din kasi ng ulo niyo eh, kahit bawal kinakain. Hindi ka na binata tito, dapat alagaan mo ang sarili mo. Do you think Addison can afford seeing you sick and weak?"Pangangaral ni Channing sa lalaking nasa mid fifty na. Nalungkot bigla ang daddy ni Addison, si Alejandro. "Nakaya niya ngang hindi magpakita sa aming ng halos limang taon eh." May pagtatampo sa boses nito. Bumuntong-hininga nalang si Channing at pasalampak na umupo sa sofa na nasa kwartong inuukopa ng ama ni Addison sa ospital. Alam niyang nagtatampo ito lalo pa't wala itong ginawa nung pinalayas si Addison ng ina nito pero kung siya si Addison, ganun din ang gagawin niya. Magpapakalyo muna siya.
Epilogue ~ Sweet Escape IT was devastating for him. Akala ni Liandre ay madali lang ang magpalaki ng anak. Pakiramdam niya mababaliw na siya ka sobrang kakulitan ng mga anak niya. Masyado itong malikot at matitigas ang mga ulo. But he can't just let his twin play around their mansion, siya ang malilintikan ng asawa niya. "H-hey! Get down here, Adonis!" Sigaw niya sa lalaki niyang anak. His son is sliding on the stairs railing. Mabilis niya itong kinuha at maingat na inilapag sa carpet. Nakahinga ng maluwag si Liandre ng makitang umupo ito ng maayos sa sofa at pinakialaman ang cellphone niya. Hindi na niya talaga alam ang gagawin sa mga ito. Kakausapin niya pa sana ni Adonis, ang lalaking anak nila ni Addison, ng may biglang humiyaw mula sa kanyang likuran. Nilingon niya ag pinangggalingan nun. "Fuck!" Malutong siyang napamura
Chapter 51NAG-UMPISA na ang seremonya ng kanilang kasal. After they exchanges 'I do' to the priest's question, their cute and adorable son handed over the ring to them.Si Liandre ang unang kumuha ng singsing sa lalagyan saka sinuot iyon sa daliri ni Addison habang matiim na nakatingin dito."I have so many vows in my head while preparing for our wedding." Panimula ni Liandre habang hawak-hawak ang kamay ng asawa at matiim na nakatitig dito, puno ng pagmamahal at senseridad ang mga mata niya. Gusto niyang ipakita dito na taos-puso ang bawat salitang lumalabas sa bibig niya. "I also have many doubts and what ifs in my mind but now, as I stood in front of you, I realize that I don't need to pledge anything to you. I'll just do it with all I can and with all my heart. Because as what they said, promises are meant to be broken. If someone promised something, someone will expect, and expectation might lead to d
Chapter 50LIANDRE IS SWEATING bullets while standing on the right side of the altar with his best man beside him, which is Channing. Hindi siya mapakali habang naghihintay sa altar kahit pa sinabi na ng organizer na dumating na ang asawa. Pero lampas na sampung minuto ay hindi parin ito dumadating."Why are you taking so long, love?" He nervously muttered. "don't you dare escape on me, again."Dinig niya ang mahinang pagtawa ng katabi niya, ang best man niya na si Addison ang pumili. "You look like a sh-- I mean, you look restless, man." May panunudyo sa boses nito.Pinukol niya ito ng masamang tingin bago humugot ng malalim na hininga. "Sino ang hindi kakabahan. My wife is still not here, baka kung ano na ang nangyari sa kanya, o baka naman ay nagbago na ang isip niya." Masama parin ang tingin niya dito. Gusto niyang magmura pero nasa loob sila ng simbahan.Bumunt
Chapter 49ONE MONTH. One month's preparation for the wedding and it's all to Liandre. He doesn't want to stress his wife so he decided to take all the responsibilities just to make their wedding perfect, though no one is perfect, he just wants to impress his wife and give her the most superb wedding. In one month, he keeps on worrying about Addison's condition.She will suddenly run into the bathroom and keep on vomiting. There are times that she doesn't eat the food he cooks. Sometimes, she will push him away telling him that she doesn't want to see him and feel his presence. But at the end of the day, maglalambing ito sa kanya ang they'll cuddle all night long and ended up making love.Napailing nalang si Liandre habang nakatingin sa mga papeles na nakatambak sa harapan niya. He's really busy this following weeks, ang daming trabahong dapat gawin, idagdag mo pa ang preparation sa kasal nila. Para
Chapter 48ADDISON IS WEARING a decent white dress, above the knee. Inilugay niya ang buhok niya and she didn't bother to put some makeup on her face. She knew that her husband will just appreciate her natural beauty. Nakaflat shoes lang siya kasi hindi niya feel ang magtakong.Nang makababa siya ay kaagad niyang hinanap ang kapatid at natagpuan iyon sa likod ng bahay nila, kung saan nandoon ang swimming pool nila, at may kausap sa cellphone.Maingat ang bawat hakbang ni Addison para hindi siya marinig ng kapatid niya. Gusto niyang malaman kung sino ang kausap nito, panay kasi ang pagbuntong-hininga nito."Come on, Vivian. You owe me a dinner...magtatampo talaga ako—no! You have to accompany me. And I don't take no as an answer.... No buts, Vivian— 8 AM. I'll send you the address. DON'T. BE. LATE." Pagkasabi ay inilagay nito ang cellphone sa sariling bulsa at nan
Chapter 47KANINA PA MASAMA ang tingin ng Kuya kono ni Addison kay Liandre. Nagtataka si Liandre kung bakit kanina pa ito nakatingin ng masama sa kanya. As far as he remembers, hindi niya ito kilala at mas lalong wala siyang ginawang masama dito. Pero kung makatingin, parang ang laki-laki ng atraso niya sa lalaki.Kapatid daw ito ni Addison pero hindi naman sila magkamukha. Ni wala ngang parte ng mukha nila ang magkapareho eh."Hey, love. Bakit ganyan makatingin sa akin yang kapatid mo? Kunti nalang, masasabi ko ng may pagnanasa yan sa akin." Bulong niya kay Addison habang hindi parin tinatanggal ang tingin sa kapatid nito.Nakaupo sila sa dining table at kasalukuyang kumakain ng hapunan. Magkatabi sina Addison at Liandre habang nasa harapan naman nila si Bao at ang kapatid ni Addison. Ang Mommy at Daddy naman ni Addison ay nasa magkabilang upuan na nasa pinakaharapan.&nbs
Chapter 46"HEY, LOVE." Pagtawag ni Addison sa asawa niya.Nasa himpapawid na sila, kasalukuyang bumabyahe pauwi sa Manila. Magkahawak ang kamay nila at nakahilig ang ulo ni Addison sa balikat asawa.It's kinda boring kaya may naisip si Addison na laro, pampalipas ng oras."Hmm?""Let's play. Pampatay ng oras." Suhetisyon niya.Tumango si Liandre. "Okay, what kind of game?"Napangiti siya sa pagsang-ayon nito. "Truth or dare."That's a good game to play. Para din malaman niya ang gusto niyang malaman."I'll go first." Sabi ni Addison at umalis sa pagkakahilig sa balikat nito.She faced her husband with excitement in her eyes."Truth or dare, love." Tanong ni Addison."Truth, love." He answered hoarsely and lean towards her. He placed small kisses on her neck.
Chapter 45NAGISING KINABUKASAN si Addison ng maramdamang kumakalam na ang sikmura niya kaya naman ay bumangon siya. Nang lingunin niya ang espasyo sa kanyang hinihigaan, wala na ang asawa niya. Mukhang maaga ito nagising kaysa sa kanya. Ang ganda ganda ng umaga niya, she feels so blooming and happy.Tumayo siya at nagsimulang maglakad papunta sa baba. Hindi na siya nag-abalang ayusin ang sarili niya, buhaghag pa ang buhok niya at may muta pa siya sa mata. Habang naglalakad siya pababa ay abala siya sa pagtanggal ng muta niya. Alam niya namang kahit hindi siya mag-ayos ay magana parin siya.Nang makababa siya ay kaagad niyang naabutan ang asawa na nagluluto sa kusina. She silently walked towards him and hugged him from behind. Mukhang nagulat ito pero kaagad din namang nakabawi. Nanlalambing na niyakap niya ito habang hinahaplos ang matigas na tiyan nito."Good Morning, love." Nilin
Chapter 44THIRD PERSON'S POINT OF VIEW(balik tayo sa 3rd person's POV, di ko keri mag 1st person's POV. Di ako makagawa ng SPG pag 1st hehehe. Hope you like it.)MAY NGITI SA MGA labing nagising si Addison. As she open her eyes, kaagad tumuon ang paningin niya sa asawa niyang mahimbing na natutulog. Naramdaman niyang tumitibok ng mabilis ang puso niya sa lalaking katabi niya and she's not that dumb to know what does that means. She loves her husband.Matagal niyang tinitigan ang mukha ng asawa niya. Marahan niyang sinuklay ang buhok nito gamit ang mga daliri niya."Bakit ang gwapo mo? You're making my heart beats crazily." Makalas ang loob niyang sabihin iyon sa pag-aakalang tulog si Liandre ng bigla nalang itong nagsalita habang nakapikit parin ang mga mata."My handsomeness is natural, love. You'll get used to it." Nanlaki ang mata ni