Shit! Alam niya, sigurado ako doon!
Alam niyang ako ang nag-utos sa mga lalaking namgambush sa kanila. He mentioned about commanding and giving orders and also guns!
"Tell your men to use real guns next time."
Real guns! He emphasized real guns! Alam nilang peke ang baril na ginamit sa kanila! It's clear he wants to say to me that he knows what I did!
Sinubukan kong lumunok. Parang ang lapot-lapot ng laway ko at hindi ako makalunok. I licked my dry lips and walked back inside the restroom. Naghugas uli ako ng kamay. Kung maari nga ay maghilamos ako ng mukha pero ayokong mabura ang make up ko. Baka magkalat pa sa mata ko ang mascara at baka magmukha pa akong adik.
Itinukod ko ang kamay sa sin
Should I apologize? But I'm not sorry for what I did. If I talk to him, what should I say? Other than apologizing, what can I do to make him agree to keep what I did to them a secret from my mother? Hindi ko naman siya masusuhol ng gamit or ng pera. He's richer than me. Hindi 'yan masisilaw sa mga materyal na bagay. And he isn't the type that can be swayed by flowerful words. Susungitan lang ako nun at magkakasagutan lang kami. Noong gabing din iyon ay naisipan ko pang bumalik sa bar at kausapin siya, manghihingi sana ng pasensiya at makiki-usap na huwag niyang sabihin kay mama ang lahat. Kaso nga lang ay pinairal ko ang pride ko. At disoras na rin ng gabi kaya hindi na talaga ako bumalik. At baka makita pa ako ulit ni Rom, baka hindi ko na matakasan pa. Uminom pa ako ng wine pagkauwi para makatulog kaagad. Hindi ako titigil sa kakaisip doon kaya nilasing ko nalang ang sarili ko. I even called Ma, buti
Artia's POV "Po?" I asked dumbfounded. "Ayaw mo ba?" She asked, dismayed with my response. Napalunok ako ng laway at kumurap ng ilang ulit. "Uhm. Ma, hindi naman sa ganoon. Nabigla lang ako. Uhm..." nauutal kong sagot hindi mahanap ang mga salita. Oo, kinukumbinsi ko si Mama na tumira nalang kami ulit sa iisang bahay noon, gusto ko pa din naman gawin 'yon ngayon pero hindi ko pinlano na makakasama naming tumira sa iisang bahay si Conrad at ang anak niya. The hell! I don't know them yet. It's uncomfortable to live in one house with people you don't really know. At isa pa, matapos kong takutin sina Kingsley, baka kung anong gawin sa akin nun kapag kaming dalawa nalang ang natira sa bahay. Baka mamaya gantihan ako. At ayoko pa talaga tumira kasama sila. Pero naisip ko din, na baka makakabuti ito sa mga plano ko. I will get to know them more. I will alw
Artia's POV "Belinda, ipanik mo sa kwarto ni Artia ang mga gamit niya." Utos ni Conrad sa isang maid. Tumango siya kaagad at magalang na kinuha ang mga bag ko. Sinundan ko sila ng tingin papanik sa hagdan. Saktong pababa naman si Kingsley. Nakasimangot ang mukhang pinapanood ang mga maid na dala dala ang mga gamit ko pataas. Tumingin siya sa banda namin kaya magtama ang aming mga mata. Pinigilan kong mangisi. "I'm glad you agree to live with us, iha." Sambit ni Conrad kaya naalis ang tingin ko sa kanya. Binigyan ko siya ng pekeng ngiti. "Gusto ko pong makasama ulit si Mama. And para magkalapit din po tayo. Kung matutuloy po talaga ang kasal ninyo ni Mama, soon, we'll be a family. Kaya pumayag na din po akong tumira dito kahit pa maapektuhan ang trabaho ko." Artia isa kang tunay na makasalanan. Galing kong magsinungaling. Minus points nanaman ako sa heaven. Gumuhit ang malawak n
Kingsley POV"Sir, makikidaan po ako. Lilinisin ko lang po kwarto ni Ma'am." Sambit ni Manang Belinda sa akin.Hawak sa isang kamay ang walis tambo at stick na may mga balahibo ng ibon? Are those really feathers?Umalis ako sa pagkakasandal sa daanan ng pinto. Pinadaan siya papasok at bumalik ulit sa pagkakasandal sa pintuan.She started sweeping the floor and wiping the top of the table near the bed."Is she here?" I asked in a low tone.She stop what she's doing and looked at me with confusion on her face."Ahh... Sir?" Litong tanong niya.I crossed my arms."Daugther of Lauretta. Is she here?" I asked."Ahh!" She exclaimed voiceless."Wala po. Naisip ko lang po linisin ang kwarto niya. Bilin po kasi ni Madame Lauretta lagi ko raw pong linisin ang kwartong ito dahil baka umuwi daw po ang anak niya ng biglaan."I nod at her. Shutting our co
Artia's POV Mas lalong nagsalubong ang kilay niya. "Left side of your bed." Masungit niyang sabi. "Just push the wall. You'll find the door." Ako naman ang napakunot ang noo. "Huh? Wala akong nakitang door handle. Wala akong nakitang pinto." "The doors are painted same color of the wall." Hindi ko parin siya magets. I mean I get him but I still don't have the idea where is the bathroom is. Paano ko hahanapin ang pinto? "Just push the wall beside your bed. You'll either find the walk in closet or the bathroom." Hindi ako umimik. Sinusubukan iregister sa utak ang sinasabi niya. "Your room is designed like mine." Sambit niya pa. Humakbang siya pakanan. Tapos ay may tinuro sa loob ng kwarto. Titingin na sana ako pero biglang may tumawag sa pangalan ko. "ARTIA?!" shouted Ma. Kaagad kong nakilala ang boses niya. Napatuwid ako
Third P POV "Mauna na po kayo sa baba. May kailangan lang akong kunin sa kwarto ko." Sambit ni Kingsley kay Lauretta. Hindi siya kaagad nakasagot dahil sakop ng isip niya ang anak niya. Lutang itong tumango at hinayaaan ng iwan siya ng binata. Nagpatuliy siya sa paglakad papunta sa pababa. Habang pababa sa hagdan ay napailing siya. Mali yata ang desisyon ko na payagan sulang magtabi ang kwarto. Naisip ko ng ganito ang magiging problema ko kay Artia. Mahilig siyang magsuot ng mga sexy'ng damit at madalas magpakuta ng katawan. Wala itong takot at hiya na ipakita ang hubad na katawan. Baka kung anong maisip ng dalawa. Hindi pa magkapatid ang turingan nila at parehong may isip na. Baka kung anong mangyari kapag hindi kami nakabantay sa kanila. Sa nalang ay hindi matukso ang kanilang damdamin. Malalim ang iniisip ni Lauretta hanggang sa makarating siya sa hapag kainan. Natigil lang ang pag-iisip nang kausapin
Artia's POVKailangan kong magtiis. Kahit pa hindi ko gusto ang mga nakikita ko dapat ay manatili ako dito ng sa gano'n ay maisagawa ko ang mga plano ko.You gotta have patience if you want something in return, if you want success.Imbis na sayangin ang oras kakamukmok ay naisipan kong ayusin nalang ang mga gamit ko. Hindi ko na muna nilagay sa walk in closet ang mga dala kong damit na ito dahil hindi naman karamihan. Sandali lang akong natapos sa pag-aayos.Naramdaman ko ulit ang pagsakit ng ulo ko."I don't have medicine in here." I whispered to my self.Tumayo ako mula sa pagkakasalampak sa sahig at lumabas sa kwarto. Sumulyap ako sandali sa pintuan ng kwarto ni Kingsley. Nasa loob kaya siya? Or baka nasa baba pa. O baka naman umalis? Ang aga aga naligo atsaka may katawagan kanina baka may lakad?Hawak ang sentido ay naglakad ako pababa. Magtatanong ako ng gamot sa sakit ng ulo. May hangover pa ako? Ba
Third P POV "Manang? Nakita niyo po ba si Artia?" Tanong ng binata sa matanda. Hinahanap niya ang dalaga, handa ng kausapin ito. "Masakit ang ulo niya. Baka natutulog sa kwarto." Anang matanda. Kumurap ng ilang beses si Kingsley. Amg masakit ang ulo niya? Tanong nito sa isipan. Nakita niya kaninang may inabot si Manang Belinda kay Artia, ngunit ang akala niya ay tubig lang iyon. Nabanggit pa ng matanda na binigyan niya ng gamot kanina para sa sakit ng ulo ang dalaga dahil sa hangover nito. Isiniksik niya ang kamay sa bulsa. Buti nalang hindi niya ito kinausap kanina. Napansin niya kasi na may iba sa itsura ng dalaga. May kakaiba sa mga mata nito nang titigan niya ng matagal at malapitan. Para bang pagod ang mga mata niya at...ipinilig niya ang ulo. Maybe that's one of her tricks to get the attention of her boys. Parang humihingi ng atensyon ang mga mata. Parang malungkot. Pero b