Kabanata 1777

Napabuntong-hininga si Dorothy habang nakatitig kay Emma, ​​na mukhang sabik at nagdiriwang ng tagumpay.

Mula noong sila ay mga bata pa, ang babaeng ito ay hindi kailanman gumawa ng anumang bagay na tama. Kakaladkarin niya ang isang tao pababa o gagawa ng mga kalokohang hindi naman niya mapapakinabangan.

Si Dorothy ay naguguluhan din.

‘Paano kaya nagawang mabuhay hanggang ngayon ng ganitong delulu na babae sa mundong ito?’

“Emma, ​​sasabihin ko lang ito dahil magkamag-anak tayo. Bibigyan kita ng huling pagkakataon. Lumayas ka sa harapan ko at magpatuloy na mabuhay bilang duwag. Huwag ka nang magpapakita dito. Nandidiri ako sa’yo. Kaya kong magpanggap na walang nangyari ngayong araw,” sabi ni Dorothy, walang ekspresyon.

“Hahaha!” Tumawa nang malakas si Emma. “Dorothy Assex, kalahating tulog ka na ba? Hindi mo ba nakikita kung gaano kalakas ang mga lalaking ito dito? Ang mga ito ay napakalakas na mandirigma na kinuha ko mula sa Michigan. Sa tingin mo ba talaga matatalo mo sila?”

Pagkasab