Zie
"That's my story, that's how I met your father." Sambit ni Nick na ang tingin ay nasa malayo, nagpakawala ako ng isang malalim na buntong-hininga at mahinang napatawa.
"Hindi ko maintindihan kung bakit parang paborito ata tayo ng tadhanang paglaruan." Natatawa kong sambit kay Nick pero sa loob-loob ko ay unti-unti na akong nilalamon ng sakit habang naaalala ang mga nangyari sa akin noon.
"Well, kompara naman sa'yo, walang-wala naman iyong pinagdaanan ko." Sambit ni Nick at pilit na ngumiti sa akin kahit na alam ko namang kanina pa nito gustong umiyak. Hinawakan ko ang kamay ni Nick at hinila ito palapit sa akin at mahigpit itong niyakap. Nang maramdaman ni Nick ang aking mahigpit na yakap ay doon na ito unti-unting napa-iyak.
"T-They abused me, Zie. They made me do things that I don't like pero wala akong magawa laban sa kanila, until I get used to it. Habang tumatagal ay natanggap ko na sa sarili ko na hanggang parausan na nga lang talaga ako. Tinang
Zie*one month later*"Saan ba kasi tayo pupunta?" Tanong ni Nick na pupungas-pungas pa ang mata dahil talagang sinadya ko itong gisingin ng maaga."Come on, let's have a coffee outside." Sambit ko sa kanya at hinila ang kanyang katawan hanggang sa makatayo ito, agad kong hinalik-halikan ang kanyang pisngi at mahigpit na niyakap ang katawan nito. Dinig ko ang mahinang paghalinghing nito dahil sa paghalik ko sa kanyang pisngi."Ano na namang pumasok sa isip mo at gusto mo na namang mag-coffee outside? You're not a morning person." Reklamo ni Nick at naglakad patungo sa banyo habang ako ay nakasunod lamang sa kanya. Agad itong naghilamos at nag-toothbrush pagkapasok nito sa banyo, hindi ko mapigilang mapangiti habang pinapanood itong gawin ang kanyang morning routine."I just feel that today will be a good day, so I want to start it by getting a coffee and as my boyfriend, y
Nicklaus"Fvck! I want to be discharged already, tell the doctor that I am okay." Maktol ni Zie habang nakahiga ito sa isang may katamtamang laki na hospital bed."Your legs is still not fully healed, daddy. I think we're going to celebrate our Christmas here." Tugon ko sa kanya at hinaplos ang kanyang braso para kahit papaano ay kumalma ito. Kanina pa siya nagwawala at inuutusan akong iuwi na siya sa penthouse niya pero mariin ko itong tinutulan dahil sinabi ng doctor sa akin na kailangan pang magpagaling ni Zie, medyo malalim ang tama ng baril sa kanyang binti kaya naman kapag daw nagpumilit pa si Zie na umuwi at ilakad ang kanyang paa ay baka daw magka permanent damage ang binti nito na dahilan para hindi na ito makalakad pa."Celebrating the christmas in this hospital? Are you out of your mind? We're supposed to be in Japan this christmas." Sambit ni Zie pero inismiran ko lamang ito."Don't be so stubborn, daddy. You just need to rest for few more day
Ashton"We're going out tonight, wanna come with us kuya Zuck?" Sambit ni Zeke na halatang excited na excited nang lumabas kasama si Zach at ang kanyang daddy Luciano, hanggang ngayon ay hindi pa rin ako sanay na makita si Luciano kasama ang mga anak nito."If tayong tatlo lang ni kuya Zach mo, then pwede ako ngayon Zeke." Tugon naman ni Zuck na mukhang pinaglihi ata sa sama ng loob dahil mula ng unang araw na magtagpo ang mga landas namin ay hindi ko pa ito nakikitang ngumingiti."But dad rarely comes home every Christmas and New Year, I want to be with him too kuya Zuck." Malungkot na sambit ni Zeke."Then I'm not coming, bakit hindi itong puta ni daddy ang imbitahan mo Zeke?" Sambit ni Zuck dahilan para mapataas ang aking kilay sa sinabi nito. Hindi na rin ako nagulat pa sa tinawag niya sa akin dahil hindi ko na rin mabilang kung ilang beses na niya akong tinawag na puta, pakantot at kung ano-anu pa na akala siguro nito ay masasaktan pa ako sa mga sina
AshtonHalos mag-iisang oras na ata akong nakaupo lang sa may sofa, wala akong ganang gumalaw dahil medyo napagod din ako sa kakaiyak dahil lang sa sinabi ni Zuck sa akin, hindi ko alam kung bakit sa lahat ng masasakit na salitang sinabi niya sa akin mula nang dumating ako rito sa kanilang bahay, iyong sinabi niya sa akin kanina ang pinakamasakit na kung tutuosin ay pawang katotohanan naman ang sinabi nito at hindi panghahamak sa aking pagkatao."This is my life now." Bulong ko sa aking sarili, alam kong kahit na gusto kong bumalik sa normal kong buhay ay napaka-imposible na nito, isa pa ay hindi ko alam kung saan ako magsisimula kung sakaling sundin ko ang sinabi ni Zuck.Nanatili akong nakaupo sa may sofa ng bigla akong makarinig ng sunod-sunod na tunog na parang may nababasag. Awtomatiko akong napatayo at napakunot na lamang ang aking noo habang sinusubukan kong alamin kung saan nanggagaling ang malakas na tunog na iyon."Zuck?" Pagtawag ko sa pangalan
Ashton"Can you sit on my lap?" Biglang tanong ni Zuck na ikinasamid ko habang iniinom ang wine na ibinigay niya, hindi ko mapigilang pagtaasan ito ng kilay."What the fvck, Zuck?" Tugon ko rito at ibinaba ang aking hawak na baso, dinig ko ang mahinang pagtawa nito na para bang sayang-saya ito sa nakikitang ekspresyon ko sa tanong niya."Tsk, I'm just asking you a favor if you can sit on my lap and your reaction was as if I'm asking you to have séx with me. That was funny." Sambit ni Zuck at muling uminom ng alak, hinding-hindi pa rin nawawala ang malokong ngisi sa mga labi nito."Why do you want me to sit on your lap? Akala ko ba galit ka sa slut ng daddy mo?" Tanong ko rito at tinaasan ito ng kilay."It's new year, break muna tayo sa bangayan." Tugon naman ni Zuck at sumenyas na lumipat na ako ng upo. Hindi ko alam kung susundin ko ba ito, baka kasi isa na naman ito sa mga pakulo
Ashton"I'm so sorry, baby. As much as I want to come with you, pero may shipment kasi ako sa Russia ngayon, it will take a week bago ako makauwi rito." Malungkot na sambit ni Luciano habang tinutulungan niya akong ilagay sa aking suitcase ang aking mga damit, mamayang hapon na ang flight ko patungong Mexico. Tinaasan ko lamang ng kilay si Luciano dahil alam kong sinadya niya talagang itapat ngayong araw ang shipment ng mga baril at drúgs paraphernalia sa russia, hindi dahil ayaw niya akong samahan kung hindi ay dahil mukhang hindi pa ito handang makipagkita kay Lautner."It's okay, kaya ko naman ang sarili ko." Tugon ko kay Luciano at tuluyan nang isinara ang aking suitcase. Ito na ang nagdala sa aking suitcase habang pababa kami patungo sa may living room."Good morning, daddy.""Good morning, Ashton."Magiliw na bati sa amin ni Zeke at tumakbo ito patungo kay Luciano at niyakap ito, hindi ko mapigilang mapangiti sa kanilang dalawa, sobran
Ashton"Fvck! I can't believe this." Sambit ni Zuck at padabog na umupo sa upuan, kanina pa nito ipinapakita sa akin ang kanyang pagkadisgusto na kasama niya ako ngayon dito at kanina pa ako nagpipigil na barilin ito sa bibig para matigil na ang pagrereklamo nito. Akmang uupo na ako sa aking upuan nang biglang ilagay ni Zuck ang kanyang bag sa aking upuan dahilan para mapatigil ako."I believe that's my seat, Zuck." Sambit ko sa kanya at kinumyos ang aking kamay sa sobrang inis. Ang buong akala ko ay hindi kami magsasabay ni Zuck ng flight pero mukhang plinano na ni Luciano ang lahat at nagulat na lamang ako na magkapareho kami ng flight ni Zuck."Find another seat, ayokong makatabi ang isang lalaking parausan ni daddy and who knows baka parausan ka rin ng mga tauhan ni dad." Sambit ni Zuck at hindi ako santo para hindi masaktan sa sinabi nito pero hindi ko ito hahayaang makitang naaapektuhan ako sa sinabi nito.Nginitian ko si Zuck at hinablot ang bag ni
AshtonKanina pa binitiwan ni Zuck ang aking kamay pero hanggang ngayon ay ramdam ko pa rin ang mahigpit na pagkakahawak nito sa aking kamay kanina. Steady na ang galaw ng eroplano kaya kahit papaano ay naibsan na ang kabang nararamdaman ko. Kung may hindi man nagbago ay masasabi kung iyon ay ang stewardess na matalim pa rin ang mga matang nakatingin sa akin at mukhang sinadya talaga nitong umastang hindi ako nag-e-exist sa kanyang universe dahil pagkatapos nitong alukin si Zuck ng maiinom ay agad itong umalis at hindi man lang ako tinatanong kung ano ang gusto ko. Tandang-tanda ko pa ang sinabi nito kay Zuck, "what do you want sir, coffee, wine or me?" Pagkatapos ay kinagat-kagat pa nito ang pang-ibabang labi na para bang ikinaganda niya iyon."Anong gusto mo, Ashton?" Biglang tanong sa akin ni Zuck dahilan para mapatingin ako sa kanya na nakakunot-noo. Ano na naman ang nakain nito at tinawag niya na naman ako sa pangalan ko?"Nothing, excuse me, pupunta lang a
Ashton"B-Bakit po tayo lumiko, sir? Hindi po ako taga rito sa subdivision, malapit po sa may La Lena Cafe iyong bahay namin, nasa labas po iyon nitong subdivision at malapit sa may campus," sambit ko sa pulis na nagmamaneho ng patrol car nang mapansin ko na imbes na palabas kami ng subdivision ay lumiko kami kaya naman parang binalikan ko lang iyong nilakaran ko kanina."Huwag kang mag-alala, bata. You're safe with us." Tugon ng pulis at napalunok na lamang ako ng laway nang maramdaman ko ang kamay nito na pumatong sa aking hita dahilan para kilabutan ako."Um, baka pwedeng ihatid niyo na lang po ako sa may guardhouse, magta-taxi na lang po ako." Pakiusap ko sa kanila pero imbes na tumugon ay narinig ko lamang ang mahinang pagtawa nila na para bang may nakakatawa sa aking sinabi.Tangina! Mukhang pinagtitripan ako ng dalawang pulis na 'to."Chill ka lang, bata. Wala kaming balak na masama sa'yo," bulong ng isang pulis sa akin at ewan ko ba kung bakit pero may parte talaga sa aking is
Ashton"Done," sambit ko kay Harry at pagkatapos ay inayos ko na ang mga gamit at ibinalik iyon sa first-aid kit. Kinuha ko na rin ang mga nagkalat na bulak na puno ng dugo bago ako tumayo at nagtungo sa labas ng bahay nito para itapon ang mga bulak."Siguro naman ay pwede na akong umuwi ngayong tapos na kitang tulungang linisin iyang sugat mo," muli kong sambit kay Harry pagkabalik ko sa may sala ngunit tinaasan lamanh ako nito ng kilay."Paano kaya kung bugbugin kita at pagkatapos ay itapon ko ang katawan mo sa may pinakamalapit na ilog? Sa tingin mo may maghahanap sa'yo? You seem homeless and alone pa naman." Nanlaki ang aking mga mata nang marinig ang sinabi sa akin ni Harry, nang una ay gusto kong isipin na nagbibiro lang ito pero hindi ko naman ito narinig na tumawa at isa pa ay sigurado akong hindi na bago sa kanya ang mambugbog."M-My friends knew that I am with you right now. I took a picture of your motorcycle and your house, kapag hindi nila ako nakita sa school bukas ay ik
Ashton"Saan mo na naman ba ako dadalhin?" Tanong ko kay Harry na medyo may pagkainis ang tono ng boses. Ibinigay nito sa akin ang isang kulay itim na helmet ngunit tinitigan ko lamang iyon at hindi tinanggap."In my house." Tipid na tugon ni Harry at pagkatapos ay pwersahan nitong isinuot sa aking ulo ang itim na helmet kaya wala na akong nagawa pa para pigilan ito."Ano na naman ang gagawin natin sa bahay mo? Pwede bang tigilan mo na ako? Wala na naman siguro akong utang sa'yo diba? I mean hindi ka naman nakipagsuntukan doon sa matandang lalaki, hindi ka naman umabot sa hospital dahil sa pagtatanggol sa akin. Okay na iyong isang beses na dinala mo ako sa bahay mo." Sambit ko kay Harry ngunit sunod-sunod lamang akong napalunok ng laway nang makita ang pagdilim ng mukha nito na para bang ilang sandali lang ay handa na itong makipagsuntukan."Sa tingin mo ba talaga ay bayad ka na sa akin? I don't think so." Mariing sambit ni Harry sa akin at pagkatapos ay hinubad nito ang suot na jacke
Ashton"Hey, here's your apron. Nalabhan ko na 'yan kaya pwede mo na 'yang suotin ngayon." Sambit sa akin ni Gabe pagkapasok ko sa loob ng counter at pagkatapos ay mabilis na inabot nito sa akin ang apron ko na hiniram nito kahapon dahil sa nagkaroon ng maraming mantsa ng tsokolate ang apron nito. I can't help but wonder kung ano ang ginawa nito kasama ang girlfriend nito rito sa cafe nang nagdaang araw at napuno ng mantsa ng tsokolate ang apron nito. I don't think it was just an accident dahil sobrang dami naman ata ng tsokolate na tunapon sa apron nito. I think he did something naughty with his girlfriend here, not that I care though."Can you serve this food to table number seven and then take table number eight's order. The cafe is quite busy right now." Muling sambit sa akin ni Gabe kaya naman mabilis ko nang isinuot ang aking apron habang tinitingnan ang kabuuan ng cafe, puno ang mga mesa ng customer at kadalasan sa kanila ay puro mga studyante na parang ginawa ng library itong
Zuck"One instant black coffee with espresso, please." Sambit ko sa isang lalaki na nakasuot ng kulay brown na apron kaya naman ipinagpalagay kong isa ito sa mga waiter na naka-duty ngayon dito sa La Lena Cafe, it's a lame name to be honest but I don't have a choice anymore dahil ito na lang ang nakita kong bukas na cafe ngayon at kanina pa hinahanap ng aking katawan ang matapang na lasa ng isang kape."Black coffee with espresso. Would that be all, sir?" Tanong ng lalaki sa akin."What's your bestseller here?" Tanong ko sa lalaki at tiningnan ko ang maliit na nametag na naka-embroid sa may bandang dibdib ng apron nito. Hindi ko mapigilang mabigla nang mabasa ang pamilyar na pangalan na nakasulat sa nametag nito, I suddenly remember that familiar name like it was imprinted in the back of my mind. I remember his name along with his broken promises."Our bestsellers here are the Tuna Sandwich and the Classic Hotdog bun, sir." Tugon naman sa akin ng lalaki at tumango-tango lamang ako rit
Ashton"Where are we?" Tanong ko kay Harry pagkahinto nito sa motor, inilibot ko ang aking paningin sa paligid at hindi ko mapigilang mamangha. Nasa isang subdivision kami ng mga mayayaman, maganda sa paningin pagmasdan ang mga ilaw sa bawat bahay at isa pa sa nagustuhan ko sa lugar na ito ay sobrang tahimik kaya parang ang sarap magmumi-muni rito tuwing gabi."What do you think of this place, Ashton?" Tanong sa akin ni Harry dahilan para mapatingin ako sa kanya at pagkatapos ay nagkibit-balikat."Bakit mo ako dinala rito? Anong gagawin natin?" Tanong ko imbes na sagutin ito, ayokong sabihin dito na gusto ko ang lugar na ito dahil tahimik."Netflix and chill." Tipid na tugon ni Harry dahilan para mapalunok ako ng laway pagkarinig sa sinabi nito, hindi ko alam kung literal ba ang pagkakasabi nito ng Netflix and chill o may iba pa itong kahulugan."We'll freeze to death if we stay here one more minute, come on." Pag-aya sa akin ni Harry at nauna na itong maglakad kaya naman wala na akon
Ashton"Aalis na ako, Gabe. Sigurado ka bang ikaw na ang magsasara ng cafe? I can help you if you want, wala naman akong importanteng gagawin ngayong gabi." Sambit ko kay Gabe–ang kasama ko ngayon sa shift ko sa cafe."No! It's fine, um, Trixie is coming here tonight so I was hoping we can have the place alone." Tugon sa akin ni Gabe sa mahinang boses, tila nagdadalawang-isip ito kung sasabihin ba niya sa akin ang totoo o hindi. Hindi ko mapigilang mapangisi at marahang tumango-tango."Oh! I totally understand," sambit ko kay Gabe at maloko itong nginisihan."No, you don't. I'm just gonna make her a cafe latte, we're not doing the dirty here." Depensa ni Gabe sa kanyang sarili kahit na wala naman akong sinabi dahilan para mapatawa ako."I didn't think about it, Gabe. Anyway, I'm leaving now." Tugon ko rito at tumango-tango lang ito bilang tugon. Isinukbit ko ang aking bag at naglakad na palabas pero agad akong napahinto nang nasa may pintuan
Zuck"You know what to do now, Maclen." Mariin kong sambit kay Maclen habang ipinaparada ko ang sasakyan namin sa may parking lot ng isang unibersidad."You don't need to remind me, pangalawang beses na natin itong ginawa." Tugon sa akin ni Maclen at agad nitong binuksan ang pintuan at mabilis na lumabas sa sasakyan. Napaismid na lamang ako habang sinusundan ko ng tingin si Maclen."Guess! This will be my fvcking life now." Mahinang sambit ko sa aking sarili at napabuntong-hininga na lamang. It's been five months since I started training para mag-take over sa business ni dad dahil gusto na nitong mag settle down kasama si Lautner sa Mexico. I tried to say no dahil hindi ko talaga nakikita ang sarili ko na maging isang mafia boss but dad didn't like the idea, he threatened me that he'll find Ashton and kill him kapag hindi ko sinunod ang napagkasunduan namin noon, which is he'll stop touching Ashton and in return I'm going to take over the business.So her
Ashton"Hey! Ashton!" Naglalakad ako sa may hallway nang bigla kong marinig na may tumawag sa aking pangalan kaya agad akong napalingon sa aking likuran. Hindi ko mapigilang mapataas ang aking kilay nang makita si Benedict na nagmamadaling maglakad palapit sa akin."What do you want, Benny?" Agad kong tanong nang makalapit na ito sa akin, muli akong nagpatuloy sa paglalakad habang sinusubukan naman nitong makasabay sa akin."Tapos ka na ba sa assignment natin sa Trigonometry?" Tanong sa akin ni Benedict at hindi ko mapigilang mapaismid dahil nahulaan ko kung ano ang pakay nito sa akin ngayon."What? May assignment tayo sa Trigonometry?" Tugon ko rito at umaktong nabigla sa aking nalaman pero alam kong natunugan nito ang sarkasmo sa aking boses dahil mahina itong natawa."I'll take that as a yes. Let's go to the library, pakopyahin mo muna ako ng assignment." Sambit ni Benedict at wala na akong nagawa pa para kontrahin ito dahil mabilis nitong hinaw