InfatuatedDevi was rendered speechless. The words, 'You have me.' keep echoing in her ears.'I have him? Is he for real? Is he out of his mind? Why does he need to trouble himself with my sickness? Hindi ko s'ya kilala at mas hindi n'ya rin ako kilala. Isa pa, wala sa bokabularyo ko ang tumanggap o maghangad ng tulong mula sa iba lalo na sa isang lalaki.'"You have been delayed in taking your medicine. Go ahead and eat the soup." Hugo said when she was trying to open her mouth to retort.Devi realized that she had no choice but to obey him at that moment. Kasi tama ito kailangan na nga niyang uminom ng gamot dahil ang ulo niya ay mas tumitindi ang pagkirot niyon.The corner of Hugo's lips lifted. He looked at how obedient Devi was at that moment. Hindi na nga ito nagsalita pang muli para salungatin s'ya.Nakakailang subo pa lang Devi ay umaayaw na agad ang sikmura niya. Ititigil na sana niya ang pagkain ng makita niya kung paano siya titigan ng madidilim na mga mata ni Hugo. His dark
Straightforward Ang pagkabigla ni Devi ay hindi matapos-tapos. Hindi n'ya alam kung paano mag react sa mga pinagsasabi ni Hugo.Devi cleared her throat and slowly pushed him away. But Hugo was still holding her in the waist and was glaring at her intently."Mr. Ivanov— I... I mean Hugo, right?" nauutal na tanong niya rito.Hugo curled his lips. "That's right. It sounds very good in your mouth.""Stop, alright? And... and please, let go!" pilit at patuloy pa rin niya itong itinutulak sa dibdib. "If you do not let go of me now, I will insist on going home!""Home? Then why are you staying at the hotel instead of in your home?" tanong nito sa seryosong tinig."It is none of your business!""But I am concerned, that is why I choose to bring you here in my place to recuperate.""Let go! I want to go to the bathroom," agad niyang iniiwas na tumingin sa mga mata nito.Hugo narrowed his eyes. Of course, he already knew what the answer was. He thought she had no intention of answering his ques
Late BreakfastDevi woke up when the sun was already rising. Pinakiramdaman niya ang kanyang sarili, nang masiguro niya bahagya nang maayos ang kanyang pakiramdam ay maingat s'yang gumalaw.Napatingin siya sa magkabilang gilid ng malaking kama. Hugo is nowhere to be seen. Hindi siya sigurado ngunit sa kanyang kahimbingan ay naramdaman niyang tumabi sa kanya si Hugo sa pagtulog.She felt that she was in his arms while she was dozing in sleep. Ramdam rin niya ang maya-mayang pagpunas nito sa kanyang mga pawis.Suddenly, Devi's heart softened. Her mind keeps on remembering the good things he did while she was sick. She was also glad that the man didn't take advantage of her, instead, he looked after her even though they were not related to each other.A knock on the door woke Devi from her deep thoughts. Her eyes move to the door.Isang ginang ang siyang sumungaw sa pinto habang may ngiti sa kanyang labi. "Sa wakas at nagising kana, ma'am,"Napakurap ang mga mata ni Devi habang nakatingin
Organize Wardrobe"Heto ang tubig, hija." Manang Lucing immediately handed her a glass of water when she coughed. Lumapit pa ito sa tabi niya at saka marahang hinagod ang kanyang likod.Cough!Cough!"T-thank you ho, Manang." pasalamat rito ni Devi pagkatapos niyang inumin ang tubig. After she put down the glass she said, "Busog na ho ako.""Huh? Naku, kumain ka pa Devi," wika ng ginang kasabay ng paglagay nito ng bacon, tomato at mushroom sa buns at saka nito inilagay sa plato ni Devi. Pansin kasi niya na iyon ang natitipuhang kainin ni Devi."P-pero busog na ho ako...""Sige na hija, kumain ka pa ng kahit ilang kagat lang." pakiusap ng ginang sa kanya.Devi was really going to refuse the elder, but when she gazed at her warm smile, she changed her mind. She has no choice but to obey her because her heart can't bear to refuse such treatments.Natutuwa namang pinagmasdan ng ginang si Devi habang kinakain ang inilagay niyang pagkain sa plato nito."Manang Lucing, matanong ko ho..." Dev
The Book"Whoa! Is this mine?" Devi whispered while blinking her eyes.Nagulat siya dahil sa dami ng damit na nakasalansan sa closet na iyon. As she remembered, Manang Lucing mentioned that Hugo sent someone to deliver new clothes for her.When she heard it, she thought it was only a few sets of clothes and not a bunch of clothes.What is the meaning of this? Is he trying to lock me and force me to stay here in this house and into his room?Napapakunot noo na lang si Devi at napapailing sa kanyang naiisip."But who knows, these clothes are not mine, right? Yeah, it's not yours Devi. So let's just borrow a set of clothes to wear."But Manang Lucing's words keep repeating in her mind. She said, her master Hugo sent someone to deliver her new clothes. Pero sa tingin ni Devi ay ang buong laman nang women's boutique ang ipinadeliver ni Hugo para sa kanya. Is it because the 3rd wardrobe is a full dress, coat, blouse-shirt, house dress, suit, pants, night dress, pajamas, and also undergarmen
My Future...Hugo returned home exactly at 5 P.m.Manang Lucing and the two servants greeted him as he entered the Villa. Tumango naman s'ya sa mga ito."Where is Devi?" tanong agad ni Hugo kay Manang Lucing nang mapatapat siya sa ginang."Nasa silid mo pa rin siya, hijo. Ang huling silip ko sa kanya ay nagbabasa siya ng isa sa mga libro mo sa estante," tugon naman ni Manang Lucing rito."Is she alright? How about her fever? Is she get out of the room?" sunod sunod na tanong ni Hugo.Manang Lucing nodded. "Bahagyang bumubuti na ang pakiramdam niya, hijo. Ang kanyang temperatura naman ay bumaba na sa 37.6°c. At hindi siya lumabas ng silid sa buong maghapon. Ang sabi pala niya kanina sa akin ay hihintayin ka niya sa pagbalik mo galing trabaho." sinagot naman ni Manang ang lahat ng tanong ni Hugo."Okay, that's good.""Hijo, ang sabi mo ay baka mahirapan ako na pasunurin si Devi. Hindi naman naman ako nahirapan. Sa katunayan nga ang bait niya at ang galang pa niyang bata. Lahat ng sinasab
DinnerDevi woke up from her deep thought and she glared at the man who was fully dressed at that moment."I want to go home. Right now," Devi immediately said.Hugo frowned. "You still had a fever. So, you can't go home."Biglang nangunot ang noo ni Devi dahil sa sinabi nito. "But I have to go home!" Devi said seriously."You can't.""I don't need your opinion!" Devi retort."Even if you don't need my opinion, I still won't allow you.""You...""Or else, tell me your reason why you want to go home.""What? Are you insane? Who are you to forbid me from leaving your house?!""You really want to hear the answer to your question?"Huminga ng malalim si Devi. Kapag ito talaga ang kaharap niya ay talagang nauubusan siya ng pasensya."Forget it!" she said while gritted her teeth. Ayaw na niyang marinig at matigilan sa mga sasabihin nito."Even if you are fine. Still, you are not totally stable. You still need a proper rest to gain your strength, Devi.""Pero alam ko sa sarili ko na okay na
OppositeDevi ate her food slowly. Paunti-unti lang ang kain niya dahil nakikiramdam pa rin siya sa pagkain na kanyang kakainin. She can't eat a lot dahil wala pa rin siyang ganang kumain. Kung wala lang siguro siyang nararamdaman ay baka maparami ang pagkain niya. Siya pa naman ang klase ng tao na kahit sa dami ng kinain ay hindi pa rin tumataba.As she ate leisurely she couldn't avoid herself to glimpse at Hugo's side. Pinapakiramdaman niya ito, and as she observed Hugo unhurriedly ate his food. Ang liit lang din ng bawat subo nito. Also, he ate something easy to digest like vegetables. Kung kakain man ito ng karne ay hinahati pa niya iyon sa maliit na piraso. Mabagal rin itong ngumuya. He looked like he had no appetite.'Is he a picky eater?' Devi thought.Until she observed that Hugo stopped and put down his cutlery.Lumingon s'ya rito. "Are you done?" she asks him."Continue eating," wika nito na may pagkunot sa kanyang noo na wari'y may nararamdaman ito na pilit nitong tinatago s
Never ExpectedNaupo na ang lahat matapos nilang magkamustahan at matapos ang pagkakilanlan ng lahat.Sitti opened her envelope. Inilabas nito ang sketch paper na nasaloob niyon. Isa-isa agad niyang inabot sa kanilang anim ang paper.Napamangha ang lahat sa nakalarawan na susuotin nila sa big fashion Event."The theme of the event is a wedding dress. So, I create something simple with a touch of elegance wedding dress. Ang nasa mga kamay ninyo ang mismong isusuot ninyo. Devi is my finale bride model. The first is Yna, followed by Alice, Sarina, Xillin, and then Yanzy. Now, kung matapos na ng team ko na i-adjust ang mga damit batay sa mga sukat ng katawan n'yo. Well, isusukat n'yo na ang damit on the other day. Please, I want you to meet me at 3pm sharp." Lumingon siya kay Devi. "Devi, I want you to provide me a venue kung saan tayo pwedeng mag ensayo." she demanded."Tita, may kilala akong mayari ng studio rehearsal, ako na ang bahala ho." Xillin said with a smile.Sitti nodded. "Alri
GodmotherDevi gathered her friends, Yanzy and Xillin for dinner. Kakarating lang kasi ng kanyang kaisa-isahang ninang na si Sitti sa Kana City. At walang sinayang na oras ang kanyang ninang kundi ang makipag meeting na agad upang makita nito ng personal silang anim.Katwiran nito ay para makuha agad nila ang sukat nilang anim. Para naman agad nito at ng kanyang team na resulba kung masikip o maluwang ang mga damit sa kanilang mga nakatawan. Kailangan na rin nitong magmadali dahil 3 days after ay gaganapin na ang big fashion event ng Kana City. Hindi naman sila mahihirapan dahil adjustment na lang ng damit ang aasikasuhin nila. Nagawa na nila ang mga damit at isinabay nila iyon sa paglipad galing Paris.Devi was thankful, dahil napapayag agad niya si Yanzy at Xillin. Si Yna naman ay excited, while Alice was hesitant. Dahil sa totoong buhay ay mahiyain ito pagdating sa maraming kamera. Ngunit napapayag rin niya ito. Si Sarina naman ay nagdadalawang isip, but then when she told her may
TorturedTarrik lay down Sarina in the bed. Naghiwalay ang labi nila at nagkatitigan silang dalawa ng mariin."Take off your clothes, Sarina."Sarina gulped at sinunod naman niya ito. Pagkahubad niya sa itim na damit ay agad niya iyong hinagis. She blushed when Tarrik looked at her naked body, at namumula rin siya habang nakatambad sa kanya ang kabuoang katawan nito na katulad niya ay isang saplot na lang ang natira."All." He said.Of course, because she is his bed warmer, dapat lang na sundin niya ang gusto nito. Hinubad niya ang kanyang panty."Spread your legs for me." He continued to make an order.Sunod-sunod ang paglunok ni Sarina. Even though she feels uncomfortable, of course, she still obeys him without any hesitation.Tarrik's eyes even show desires. Lumapit at tumayo siya sa gilid ng kama at pinakatitigan ang hubo't hubad ni Sarina.Sarina even blushed when Tarrik climbed on the top of her when he finished taking off his brief. Ramdam agad niya ang buong bigat ng katawan ni
UndressingSarina takes her shower for 30 minutes. Nanlalagkit na kasi siya at kating-kati na rin siya dahil sa alikabok at pawis na naghahalo-halo sa buong katawan niya. Masarap rin sa pakiramdam ang natural water na nanggagaling sa shower.When she's done, isinuot agad niya ang disposable panty na dala niya at ang malaki at mahabang itim na damit ni Tarrik na nakuha niya sa closet nito.Aside from the panty and shirt, she didn't wear anything. Bakit pa ba kung huhubarin lang din naman ni Tarrik ang mga iyon sa katawan niya.Kinakabahan siya habang nakatingin siya sa saradong pinto ng bathroom. Lumalakas rin ang pagtibok ng kanyang puso.It's not her first time doing it with Tarrik. Dahil simula ng mag 18 years old siya noon, kusa niyang isinuko kay Tarrik ang virginity niya. Tarrik at that time didn't resist anymore.Ang kapusukan nila noon ay nauulit at nauulit ng ilang beses. Pareho silang bata pa at mapusok. Good thing dahil hindi siya nabubuntis nito dahil na rin sa marunong si T
Bed WarmerTarrik frowned while she observed Sarina, dahil kani-kanina pa ito natutulala at para nasa malayo ang kanyang isipan. Tinawag niya ng isang beses ang pangalan nito ngunit parang hindi siya nito napapansin."Sarina!" Tarrik calls her while he clicks his fingers in front of her.Sarina's eyes blinked. "Y-yes? May sinasabi ka ba?""Ayaw mo ba ng kinakain mo? You can order again—""N-no... this is my favorite." Sarina said saka siya sumubo ang pagkain.Tarrik narrowed his eyes. "Anong iniisip mo? Do you have any problems?" tanong ni Tarrik rito.Sarina can't say no. Kasi bakit nga ba siya nakatulala kung wala na siyang problema. Kaya tumango na lang siya. Kesa naman sabihin niya na nakatulala siya dahil pilit bumabalik sa gunita niya ang sobrang pagka in-love niya rito noon na halos siya ang humahabol rito noon."What?""U-um, iniisip ko ang... ang matitirhan namin ni mommy bago siya makalabas ng hospital." Pagsisinungaling niya rito.Tarrik eyebrow lifted. "Didn't I tell you I
The Second KissThey silently take dinner after the waiter serves their meal. Ang in-order naman ni Sarina na masasarap na pagkain para sa mommy niya at sa nagbabantay ay pina-deliver na agad niya. She also informed her mom to wait for the food.Tarrik was eating, si Sarina naman ay kumakain ng tahimik, while she was eating and peeking slightly at Tarrik ay hindi na naman niya mapigilan ang maalala ang nakaraan.***After the kiss, hindi na tinantanan ni Sarina si Tarrik. Dahil na-offend siya sa sinabi ng babae na may gatas pa siya sa labi. Sarina changed her behavior and dressing. She slowly matured also sa ayos ng kanyang pananamit. Hindi lang isipin ni Tarrik na bata pa siya at hindi nababagay rito.Tarrik was trying to avoid Sarina. Ginawa niya ang lahat hindi lang ito makasalubong sa daan at masilayan, but Sarina is very stubborn.Sa isang iglap lang ay namalayan na lang ni Tarrik na hinahayaan niya itong sundan siya nito. Until one day, nakainom si Tarrik at hindi niya akalain na
The First KissTarrik was waiting for Sarina at the Kana Medical Hospital front parking entrance.Hindi nagtagal ay namataan na nga niya ito na papalapit sa kanyang kotse. Pumasok agad ito sa kotse niya.Binuhay agad ni Tarrik ang sasakyan. Saka lang niya pinaandar ng maikabit na ni Sarina ang seatbelt nito."How's your mom?" tanong rito ni Tarrik habang nagmamaneho."A-as of now ay okay na si Mommy, but under observation pa rin siya lalo at bahagyang mataas pa rin ang dugo niya. And... um, thank you. Nabayaran ko na ang bills ni mommy sa inalisan naming hospital.""May nagbabantay na sa mommy mo?" pangalawang tanong ni Tarrik.Sarina nodded. "Yes, kakarating lang ng dating kasambahay namin na malapit kay mommy.""That's good. Now, I am hungry, let's go first to the restaurant. Have you eaten your dinner?"Sarina shook her head. "Hindi pa." sagot niya rito.After their conversation ay hindi na muli nagsalita si Tarrik. Si Sarina naman ay bahagyang naiilang sa katahimikan nila sa loob n
Pregnancy TestTarrik and Lacyd got inside the house. Gabi na sa mga oras na iyon. Namataan agad nila si Yanzy na nasa living room area.Nag-angat agad ng tingin si Yanzy ng may naramdamang naglalakad patungo sa kanyang direksyon.Yanzy seemed waiting and holding tiny things in her hands at paulit-ulit nitong tinititigan ang bagay na iyon."Hi..." Lacyd gently smiles and looks at her.Yanzy's heart skipped a beat. Tumango muna siya kay Tarrik saka naman niya tiningnan si Lacyd. She frowned when she saw Lacyd's corner of lips. Namumula iyon at may bahid rin na natuyong dugo. Agad siyang lumapit rito."W-what happened?" tinanong niya ito.Lacyd shook his head. "Wala." And then he tries to cover it."Lacyd!""It's nothing, Yanz. Don't mind."Tarrik pursed his lips when Yanzy threw him a suspicious look."Alright, I punched him. You can't blame me. I want to avenge my cousin. Kuya ako kaya dapat lang turuan ng leksyon ang lalaking— alright, never mind. So, galit ka sa ginawa ko sa kanya?"
One PunchLacyd gulped. "I admitted, nagkasala ako sa kanya noon but I love her. Sinadya o hindi, hindi ko ginusto ang lahat ng nangyari noon. Tarrik, she is pregnant. I want to marry her and give the child a complete family. Kung si Mommy ang pinuproblema mo, nagsisisi na siya sa kanyang ginawa noon. She's willing to ask for Yanzy's forgiveness."Tarrik corner of lips lifted up. "Yeah, maybe my cousin is pregnant with your child. But, you don't have to worry, Lacyd. I am here, I am willing to support my cousin and her baby's needs in the future. Hindi sila magiging kawawa hangga't nandito ako para sa kanilang mag-ina. Huwag ka ring mag-alala, aalagaan at mamahalin ko ang bata. My future niece or nephew doesn't deserve a father who was once a cheater." Mariing pagkakasabi ni Tarrik rito."I am the Father. Hindi mo kailangang gawin 'yan. Kaya kong alagaan ang mag-ina ko! At hinding-hindi na mauulit pa ang nangyari noon. I told you, hindi ko ginustong mangyari 'yon. I love Yanzy very muc