'Til next time Sir Kabayoshi and thank you po for visiting us." sabi ni Ella sa isang bisita nilang hapon na nag order ng damit para sa bata sa kanyang orphanage. Napakabait at wiling tumulong sa mga batang wala ng pamilya."Ella I wish you someday, all your plans and ambitions will be grant by our God." tinapik tapik nito sa balikat habang papasakay na ito sa kanyang oto."Salamat naman ang dami nating deliver next week.""Kakayanin po kaya natin madam?" sabi ng isang empleyado."Yes naman, kayang-kaya andito lang ako. Oovertime din ako." nakangiting sagot niya sa tranahador ng kompanya kaya naman hirap man ang lahat dahil sa pagod ngunit masaya sila dahil may boss silang napakabait. Hindi man sila magdemand ngunit si Ella na mismo ang nagpapakain ng libre sa canteen para sa mga empleyado na nag-oovertime.Along the Kamuning road patungo siya sa warehouse muntik ng mabangga si Ella ng isang babae na naka-red na kotse. "Oh my-" sigaw ni Ella.Bumaba ng sasakyan ang babae, galit ito na
May nag-iwan ng sulat sa labas ng bahay nina Ella hindi na niya nakita kung sino ang nag-iwan ng sulat. Binuksan agad ni Ella ang laman ng brown envelope. Bumungad sa kanya ang picture ng isang lalaki na pamilyar sa kanya ito ang lalaking nakita niya sa mental hospital sa Mandaluyong. At picture ng isang babae na 'di pamilyar sa kanya. Luminga-linga siya sa paligid ngunit wala na siyang nakita na kahit sino pa mang tao sa paligid.Mula ng umalis siya sa mga Alvaro lumipat na sila ni Kathy ng bahay sa isang subdivision.Kaya tanong niya sa sarili, sino ang nag-iwan nito sa harap ng bahay nila dahil walang nakakaalam ng bahay nila. Anong koneksyon ang pinapalagay ng nagdala ng taong 'yon sa kanya.Para sayo Ella ang naka note sa maliit na papel pumasok na siya ng bahay dahil nakaramdam ng takot para sa sarili. Baka may taong gustong gumawa ng masama sa kanya. Tanging naisip niya.Uminom ng ilang lagok na tubig si Ella, nagitla siya ng may kumatok ulit sa pintuan.Ayaw n'ya sanang buksan
Nagising si Ella ng tapikin siya ni Kathy."Gising na, nadito tayo sa isang private suite ni Sir wala daw makakapasok dito kundi tayo lang, sa isang lihim na daan sila pumasok at may mga bantay sa area na iyon. Ang pinagtataka ni Ella bakit may gano'n lugar sa hotel na iyon.Pagbaba nila ng elevator deritso na ito sa suite ni ng binata at inikot nila ang paligid wala ngang pinto palabas kundi sa daan lang na kaninang pinasukan nila."Si-?""Huwag mo ng itanong bakit? Paano? basta safe kayo dito walang makakapasok dito except me. Dagdag pa niya,"Lahat ng needs n'yo pinaready ko na kaya wala na kayong aalalahanin pa pakiusap ko lang na turn off your cellphone may niready na ako cellphone na gagamitin n'yo para di kayo matrack kung sino man gumawa no'n sa bahay n'yo."Nagpaalam na din si Juan Karlos hindi ito nagtagal sa suite dahil may aasikasuhin pa daw siya. Sinunod naman naman ni Ella at Kathy ang sinabi ng binata inikot nila ang paligid napakaganda ng lugar, habang iniikot nila ang
“Hi how are you?”Hinawakan ni Andrei ang kamay ni Ella at inalalayan itong bumaba ng sinakyan na kotse sa isang restaurant sila nagkita ni Andrei. Hindi niya mapigilan ang sarili ng yakapin si Ella at inaya patungo sa kanyang sasakyan. “Don’t worry okay naman kami ni Kathy, and now we’re safe and sound.”“I’m so sorry hindi ko nasagot ang tawag ni Kathy busy kami kagabi maraming pasyente na nag critical kaya we need to stay with them and be sure na magiging okay sila.”“Naintindihan ko naman, safe naman kami sa house ni Sir-“Hindi na naituloy ni Ella ang sasabihin dahil nakita niya ang reaksyon ng mukha ni Andrei hindi man niya sabihin dito ngunit alam na nito kung saan sila nagpalipas ng gabi.“You know what? Nag-alala talaga ako ng mabasa ko ang message ni Kathy. Gustuhin ko man na agarang pumunta, unfortunately hindi talaga ako nakarating. I’m very sorry, mabuti na lang dumating si Juan Karlos.”Tumango na lang si Ella bilang sagot niya kay Andrei. Nasa harap na sila ng ospital
Sa sobrang pagod ng matanda halos mahimatay na siya sa daan kakatakbo hindi niya alam kung saan siya papunta basta ang alam n’ya Lang ngayon makaalis sa lugar na iyon. Nakaramdam muli siya ng takot para sa sarili ng makita niya ang isang lalaki na maglalagay muli sa kanya sa isang lugar na matagal na niyang sinumpa na kahit kailan ayaw na n’yang bumalik pa roon. Matagal na siyang nakaupo sa isang tagong puno unti-unting nakaramdam siya ng antok halos pigilan man niya ang pagsara ng kanyang mata ngunit isa lang ang nais ng kanyang katawan makapagpahinga at makalayo sa mga taong gustong manakit sa kanya. Tuluyan na s’yang nakatulog ilang oras din ang lumipas may lumapit sa matanda isang babae ginising niya ito, sa wakas at ilang oras din ang hinintay ng babae para magising ang matanda ngunit lumalalim na ang gabi kaya ginising na niya ito. Sa takot ng matanda na akala niya’y sasaktan siya ng babae na nakasuot na lether na jacket at black na pants at nakasuot din ng sumbrero hindi niya ma
Nagising si Ella sa tunog ng kanyang cellphone.“Hello, Ella papasok ka ba ngayon? Kasi kung hindi didiretso na ako sa office hindi na kita susunduin d’yan.”“Hindi ko pa kayang pumasok sa trabaho, but I will try my best na makapasok ngayon.” Naghihikab na sabi niya.“Naku naman girl, ‘wag mong itry gawin mo na lang dahil magpapameeting si Madam sa lahat ng heads ng bawat department.”“Okay! Sige na mag-aasikaso na din ako daanan mo ako ha!”“Sure beshy! Si Dr. Andrei and’yan ba?”“Bakit mo tinatanong?”“Masama ba magtanong!? Sige na ba-bye na, mag-Ingat ka sa mga galaw mo ha!”“Oho! Manang Kathy!” May pang-aasar na sambit niya.“O s’ya sige na.”Napangiti na lang na lang si Kathy sa isang picture na itinatago niya isang picture na kahit si Ella hindi nito alam na may lihim na s’ya lang ang nakakaalam.“Hay! Buhay nga naman kung sino ang gusto mo ayaw naman sayo, kung sino pa ‘yong ayaw mo, s’ya naman ang patay na patay sayo. Ang hirap mainlab.”Hindi niya namalayan ang pagbaba ni Mrs.
Alas siete na ng gabi ng pauwi na si Mrs. Cheng at ang mga empleyado nito maulan ang gabing iyon tila hindi pa rin niya makalimutan ang kanina lang nagpakaba sa kanya ng lubusan isang tao na minsan ng tumulong sa kanya sa panahon na lugmok siya, ayaw man niyang bigyan halaga ito ngunit may sumisigaw sa puso niya na kailangan niyang makausap ang taong iyon para malaman niya kung nasaan na ang munting bata na iniwan niya dito. Ilang taon na din ang lumipas.“Nasaan ka na anak ko?” Bulong niya sa sarili habang nakatingin sa labas at pinagmamasdan ang ulan na nakikidalamhati sa matagal na niyang nararamdaman ang awa para sa batang kanyang inabandona.Isang malakas na pagprino ang nagpabalik sa kanyang kamalayan.“Mang Kanor bakit po?” Sambit niya na may halong kaba at pagkagulat ang kanyang naramdan.“Ma’am may tao pong humarang sa sasakyan natin.“Sino kaya ‘yan?”Bumaba sa sasakyan ang lulan nito isang babae na nakaitim na leather jacket at nakasumbrero, sa lakas ng ulan hindi niya maani
Naabutan ni Ella na malalim ang iniisip ng kaibigan.“Beshy, ano ang iniisip mo?” Tanong niya sa kaibigan habang nakatitig sa among nakahiga at tulog.Bumuntong hininga si Kathy bago sinagot ang tanong ng kaibigan.“Nagtataka lang ako friend. Bakit parang may binabanggit siyang anak. Anak daw n’ya. Hindi ko masyadong ma-gets kasi nga di ba wala naman siyang anak!?”“Kahit sa pagtulog may trauma talaga s’ya kaya kahit ano na lang pumapasok maging sa panaginip n’ya.”“Kaya nga eh, kawawa naman siya. Ano na nangyari sa pagiimbestiga sa kaso ni Madam?”“Dumaan ako sa presinto wala pa daw update, at ito pa magaling daw ang kumidnap kay madam at alam ang mga posibleng dadaanan para hindi matrack ang sasakyan na ginamit ng ibaba dito sa ospital si Madam.” Kibit balikat na napa-iling si Kathy sa mga sinabi ng ni Ella.Maya-maya pa May kumatok sa pinto.Dumating si Edward. Hindi nila akalain na dadating ito.“Sir pasok po!?” Gulat na wika ni Ella.“Gusto ko lang kamustahin si Madam? Tumawag ako