Chapter 5

Hindi alam ni Misha kung saan ibibigay ang atensyon. Sa katawan nilang magkadikit? Sa braso nitong mahigpit na nakayakap sa bewang niya? Sa kamay nitong nakahawak sa pisngi niya? O sa boses nitong biglang nag-iba ng tono na parang nilulunod siya sa kawalan?

Mabuti nalang nahanap niya kaagad ang boses. "L—Look, let's be real here. You are completely lying since earlier. Why are you doing this stupid thing anyway?"

Nahanap niya ang lakas na itulak ito palayo dahil kapag hinayaan niya pa itong nakadikit sa kanya, baka hindi niya magawang lumayo dahil sa nag-iinit niyang katawan at nanghihinang mga tuhod.

He brought out a smile on his face. But for some reason, his smile suddenly feels strange and dangerous. "I'm not sure if amnesia can also change one's personality but you seem to be different from the person I know. Who are you?"

Natahimik si Misha at napatingin sa mga mata ng binata. Ang kaninang mapaglarong mga mata ay naging seryoso.

It almost feels like he can see through her.

Pilit na pinakalma ni Misha ang sarili. Wala siyang dapat sabihin. Wala siyang dapat aminin. Wala pang pwedeng makakaalam hanggat walang sinasabi si Eveline sa kanya.

"Echo."

Pareho silang napatingin sa entrance ng training area. Nandon si Eveline, nakatayo at seryosong nakatingin sa binata.

"You just came back from your mission but you missed reporting to your commander?"

Awkward na napakamot sa batok ang lalaki at sabaw na natawa. Biglang nawala ang madilim na aura nito. "Oh, right, I forgot about that. Then, I'll get going."

Binitawan siya nito at umalis. Bago pa ito makalayo ay lumingon ito at makahulugang tumingin sa kanya.

"I'll see you around, Rara," sabi nito saka mabilis na nawala sa paningin nila.

Napaupo si Misha sa isang bench at nakasimangot na nagreklamo. "Siya na ata ang pinamakulit na tao na nakilala ko sa buong buhay ko."

Mahinang natawa si Eveline sa kanya. "He's an outgoing person. Palaging naiinis sa kanya si Zephyra pero wala siyang magawa dahil sadyang makapal ang mukha ng isang 'yon. But be careful, he got a superior instinct. He's not an ordinary person."

Malalim na huminga si Misha. "Yeah, I've read his profile."

Dahil sa uri ng trabaho na merun siya dati, mabilis niyang natatandaan ang mga detalye na nabasa niya sa mga papeles na binigay sa kanya ni Eveline na naglalaman ng mga impormasyon tungkol sa organisasyon. Marami siyang impormasyon na nabasang kakaiba kaya mas mabilis niyang matandaan ang mga bagay na pinag-aralan niya.

"By the way, the main reason why we came here is because you need to meet Guillermo Mordashov. He is one of the most influential individuals here in the whole of Russia and also the person behind ISHA. As you already know, ISHA has a lot of VIPs. They provide support to the organization in every way in all aspects. Of course, this sponsorship is compensated by the highest level of security from our most skilled and experienced agents."

"And Guillermo Mordashov is a man who once wanted Zephyra to be his personal guard. However, Zephyra is a person with a free spirit, ayaw niyang tinatali siya sa isang tabi ng matagalan. Guillermo is not a pushy person so there's not much of a problem. Nevertheless, he wanted Zephyra to escort him in his most crucial business transactions which usually happen twice or thrice a year. Unfortunately, Zephyra can't do that as of the moment and that applies to you as well 'cause your current skills are average, we can't risk that."

"So, why am I meeting him?" nagtatakang tanong niya.

"That old man happens to hear about Zephyra's condition. But don't worry, sandali lang tayo doon since Mordashov is a busy person. He just wanted to see if you are okay. Zephyra is his favourite so he is worried about her."

Misha nodded her head. "When are we going to meet him?"

"Tomorrow."

Hindi na siya nagtanong at tahimik na tumango. Babalik sana siya sa pag-eensayo pero pinigilan siya ni Eveline.

"You should rest first, it's late. Anyway, when we return to the main base, we'll start your real training."

Medyo nagulat siya sa sinabi nito. "You mean what we're doing these past couple of weeks is not serious training?"

Ngumisi si Eveline. "That is right. I was considering your condition so what we did is just a light training."

She grumbled, "Oh, c'mon."

"If we want you to impersonate Zephyra, we have to at least train you to be a high-level fighter. We have to build adequate stamina in that weakened body. Ilang taon kang nakatulog kaya hindi pa bumabalik ang dati mong lakas. We have to train you little by little considering your condition."

"I can't believe you were holding back these past couple of weeks," she lamented. "I'm going to rest now."

***

Si Guillermo Mordashov na siguro ang may pinaka-nakakahawang tawa na nakilala ni Misha. Hindi niya mapigilang mapangiti tuwing naririnig niya ang halakhak nito na akala mo nakalunok ng isang box ng happy pills.

Mabuti at marunong itong mag-english kaya walang problema sa komunikasyon. Mabigat ang accent nito pero hindi naman mahirap intindihin.

"That's why, my lovely friend, you should find yourself a paren— a boyfriend. A strong man to protect you."

Napangiti si Misha. Kanina nang una niyang makita si Guillermo ay ramdam niya ang madilim na aura nito. Parang ito ang klase ng tao na hindi mo basta-basta malapitan kasi bukod sa hindi approachable at sa intimidating na presensiya ay maraming bodyguards ang nakabantay dito. Akalain mo sa umpisa na hindi ito businessman kundi leader ng mafia.

Pero nawala ang unang impression na 'yon nang masaya itong ngumiti nang masilayan siya.

"I appreciate your thoughts but recuperating is my main priority now, Guillermo," nakangiti at kalmang tugon niya sa lalaking nasa harap niya.

"Alright, alright, I won't pry. Oh, you brought your buddy with you. I didn't notice because my whole attention was on you earlier," natatawa na namang sabi nito na nakatingin sa gilid niya.

"I'm still not in a good condition at the moment so I need a temporary security."

Napatingin siya sa lalaking nakatayo sa gilid niya na parang bodyguard. Kumindat ito sa kanya nang magtama ang mga mata nila na tinaasan niya lang ng isang kilay.

Si Lucien Clive ang kasama niya dahil nagka-emergency si Eveline.

Narinig niya ang biglang pagtawa ni Guillermo.

"My friend, your buddy seems interested in you," diretsahang saad ni Guillermo na parang wala si Lucien sa tabi niya.

She shrugged. "Don't mind him. I think he looses some screw in his head after his last mission."

Natawa si Guillermo, pati si Lucien ay narinig niyang tumawa ng mahina. Kahit ano talagang sabihin niya, hindi ito naiinsulto sa kanya.

"But looking at it now, you two look good together," komento ni Guillermo.

"I thought so too," singit ni Lucien.

Sarcastic na natawa si Misha. Tinignan niya ang binata nang may disgusto pero ngiti ang sinukli ng kumag.

Binalik niya ang tingin kay Guillermo at nagsalita, "Nah, I don't think so."

...

Napapikit at malalim na huminga si Misha nang makapasok siya sa loob ng sasakyan. Katulad ng sabi ni Eveline, sandali lang ang kwentuhan nila ni Mordashov.

"You good?"

Naidilat niya ang mga mata nang marinig niya ang boses ni Lucien. Nag-iba ang tono ng pananalita nito. Nang tumingin siya dito ay nakita niya ang pag-alala sa mga mata nito.

She nodded and fastened the seatbelt. "I thought you went back to the US?"

"I phoned the commander. I'll be going back with you guys."

May hinalang tinignan niya ito. "Why?"

"Why what?"

She scoffed. "Why do you need to come with us and who said you could come?"

"Me, I'm giving myself permission to come along with you and also because I'm your boyfriend." Kumindat pa ito sa kanya.

"Please stop that, you are not."

"I am your boyfriend. Your secret boyfriend."

Tinignan niya ito ng masama. "Secret boyfriend? Really? If you are, then why do you have to reveal it in front of my mother, you son of a bi—"

Napahinto siya at napasinghap dahil bigla nitong nilapit ang mukha sa kanya. Ang mga mata nila ay deretsong nakatingin sa isa't-isa. Ang mga ilong nila ay nagkiskisan at ang mga labi ay malapit na kahit ang mainit na hininga ng binata ay ramdam niya. Nanuot sa ilong niya ang mabangong hininga nito, pati ang panlalaking amoy na hindi masakit sa ilong ay hindi nakaligtas sa pang-amoy niya.

Nag-init ang pakiramdam ni Misha. Na-estatwa siya sa biglang paglapit nito, hindi alam kung ano ang gagawin.

Lucien drew a sexy smile on his face. "Baby, you look flustered. Go on, what were you saying?"

Bumalik siya sa katinuan. Naiinis na tinampal niya ang palad sa bibig nito at tinulak ang mukha nito palayo. "Ugh, what a flirt."

Napaigtad si Misha nang may maramdaman siyang sensasyon sa palad niya.

Did he just lick her palm?

Mabilis at namumulang binawi niya ang kamay na kinatawa naman ng binata.

"Man, I really love your cute responses."

Tinignan niya ito ng masama at pagkatapos ay pinahid ang palad sa braso nito. "Drive."

Sumunod naman ang binata sa sinabi niya.

Akala niya ay hindi na ito magsasalita pero dalawang minuto pa lamang ang lumipas ay dumaldal na naman ito.

"Hey, I think my speculation is right"

Nagtatanong ang mga mata na sinulyapan niya ito.

Nagpatuloy si Lucien. "That you are not Zephyra." Seryoso ang tono ng pananalita nito, walang halong pagbibiro.