Mabilis na lumapit ang ginang na may-ari ng painuman sa mga lalake. May sinasabi ito sa kanila. Marahil ay inaawat ang mga ito upang hindi magkagulo. Ang matandang lalake naman, na asawa, ay lumapit din sa gawi namin. "Ma'am, Sir, pasensya na po kayo..." hingi niya ng paumanhin sa amin. Pagkatapos mag-compute ng bantay inabot ko sa kaniya ang bayad. "Sa'yo na po ang sukli," sabi ko, dahil gusto ko nang makaalis na kami agad. Kapag nagkagulo dito madami ang madadamay. Saka lasing na ang mga lalake, ano ang laban nila sa anim na bodyguard? Hindi nila alam ang hinahamon nila. Hindi kami umimik. Ang iba pang nangangasiwa ng paimuman ay nilapitan na din ang mga lalake na nambabastos. Marahil naramdaman nila na hindi sila papalagan ng mga kasama ko, kaya minabuti na lang nilang umawat, bago pa mapunta sa gulo ang lahat. "Let's go," aya ko pero hindi gumalaw si Darius sa kaniyang mesa. "Darius," tawag ko ulit. Nagsukatan kami ng tingin."Huwag mo ng patulan..." Umiling ako. Hinawa
SA LABIS na kalasingan, mahimbing na ang tulog ni Darius nang makarating kami sa bahay niya. Hindi na siya magising, kaya pinagtulungan na lang siya ng dalawang tauhan na ilabas ng sasakyan at dalhin sa kaniyang kuwarto. Kahit na lasing ako, kahit paano may natitira pa naman akong katinuan. Kaya ko pang kumilos. Iyon nga lang pikit na ang mga mata ko. Inalalayan din ako ng tauhan, pero dahil ilang beses akong natumba, binuhat na lang ako. Nakatulog ako, at nang maramdaman ko ang pagkakalapat ng aking likod sa malambot na kama, umayos ako ng higa. "Ano ba!" reklamo ko nang may dumagan sa akin. "Tang ina! Hindi ako makahinga!" sigaw ko nang basta na lang akong daganan ni Darius. Nakakainis naman, e! Lasing na nga at lahat, gusto pang gumapang. Hinalik-halikan pa niya ako. Naaalibadbaran ako. Mainit. Hindi ako makahinga at ang nais ko lamang ngayon ay ang matulog na. Walang gapangan. "Pakihulog nga 'to sa kama," utos ko. Hinampas-hampas ko si Darius, dahil nakatulog na siya haba
PAGKATAPOS naming kumain ng brunch, napagkasunduan naming magpahinga sa may duyan na nasa labas. Hindi pa naman kami puwedeng lumangoy sa dagat, dahil katirikan na ng araw, kaya magpapahinga na lang muna kami. Masakit pa din ang ulo namin hanggang ngayon dahil sa hang over. Kahit paano kaya ko pa namang tiisin, pero itong kasama ko mukhang malakas talaga ang tama sa kaniya ng ininom na alak. "Baka bumigay ang duyan." Tumingin ako sa isa pang duyan na nakakabit sa dalawang puno ng maliit na niyog. Tag-isa na nga kami, gusto pang makipagsiksikan sa akin. "Hindi iyan. Matibay 'to," sagot naman niya. Inangat niya nang kaunti ang katawan ko bago siya humiga nang maayos. Pinaunan niya ako sa kaniyang braso saka ako niyakap. Paano naman kaya ako makakatulog nito? "Much better," aniya saka bumuntong hininga na tila kuntentong-kuntento sa buhay.Napangiti ako. "Sweet ka din pala, no?" "Ayaw mo ba ng sweet?" tanong niya habang hinahaplos ang buhok ko. "Gusto. Kung titignan ka kasi hind
"Uhm..."He kiss my lips and lick my neck. His fingers did his magic all over my body. He traces my weak spots with his warm skin making me tremble and weak. I want him inside me. But he doesn't want to give me what I wanted. Not just yet. Muling naglapat ang aming mga labi. We suck each other lips like a thirsty and hungry animals. I bit his lips and it make him groan like a tiger being threatened by his enemy. I hug him tight and feel his warm body against mine. My moan muffled by his kisses when his hands went down to my butt, until it reach my inner thigh. His touch was explosives. Making me tremble and wet down there. "I think we should take off our clothes now..." "Hmmm..." he agreed. We both took off our clothes while our eyes glued to each other. Pagkahubad ng huling saplot sa aking katawan mabilis niya akong hinapit sa aking bewang. He kissed me again.Naramdaman ko na lang ang pagbundol ng aking likuran sa malamig na tiles, habang ang aking mga binti naman ay awtomat
Muli akong ngumiti nang itapat niya sa aming mga mukha ang camera. Nasa dalampasigan kami ngayon upang panoorin ang pagsikat ng araw. "Let's take some more pictures..."Nangawit na ang labi ko kakangiti kaya ngumuso naman ako. "Hindi ko akalain na mahilig ka palang mag-selfie," komento ko. "Not really... Gusto ko lang punuin ng pictures natin ang social media account ko," nakangiti niyang sagot habang tinitignan isa-isa ang mga kuha namin. "We look cute in here." Pinakita niya ang isa sa mga kuha namin. Ang ganda nga ng pagkakakuha. "Hmm... I'll ask some of our staff to print it.""Saan mo naman ilalagay?" tanong ko. "Sa bahay, sa kuwarto ko sa mansyon. Dito sa resthouse."Totoo pa ba 'to? Bakit super green flag naman ata ng binigay ni Lord na boyfriend sa akin? Kagabi pa niya ako pinapakilig. "Last na..." Hindi pa din pala siya tapos. Hinalikan ko ang kaniyang pisngi. Napangiti ako nang makita ko ang resulta. Ang ganda ng kuha namin. "Gusto ko itong gawing profile picture ko
"Hindi pa tayo uuwi?" tanong ko kay Darius nang mapansin ko na hindi ang daan patungo sa bahay o bahay niya ang binabagtas namin. "Hmmm... Mabuti at pinaalala mo, saan ka uuwi mula ngayon?" tanong naman niya. "Natural sa bahay," mabilis ko namang sagot. Wala naman siyang sinasabi na lumipat ako sa bahay niya at tumira kasama siya sa iisang bubong. Hindi naman kami mag-asawa at wala din kaming naging usapan about sa pag-li-live in. "Puwede naman sa bahay ka na tumira mula ngayon..." taas kilay niyang sagot. Hindi ito request. Para bang utos na hindi puwedeng baliin ang paraan ng pagkakabigkas niya. "Hindi naman tayo mag-asawa pa," sambit ko. I wanted to hear what is he gonna say next. Nagsalubong ang kaniyang kilay. Bumuka ang mga bibig at tila nag-isip ng sasabihin pero wala namang salita na binitawan. Tumaas ang kilay ko. "Well, whatever my baby wants," pagpapaubaya niya. Napangiti ako. Sabi nila toxic daw ang unang mga araw nang relasyon pero hindi ko naman iyon nafi-feel sa
Hindi ko alam kung bakit naging overthinker ako. Noong nakita ko si Tatay sa mall, ganito ding oras. Sa ganitong oras, dapat pauwi na siya sa bahay. Ang sabi niya noon may kinita lang siya na kakilala. And then, the two men in a corporate attire who seems to know tatay well. Ramdam ko na matagal na niyang kilala ang mga ito. Tapos ngayon naman. What can be the explanation for this? "What are you looking at, baby?" "Si Tatay. Nakita ko siya. Lulan siya ng sasakyan na kaaalis lang.""What is he doing here? Does he work here or near this place?""Hindi, e. Kaya nga nagtataka din ako.""Baka hindi siya iyon, baby. Come on." Nagkibit balikat ako. Siya iyon, e. Hindi ko alam kung bakit sobrang big deal sa akin na makita si Tatay sa ganitong lugar at lulan sa isang magarang sasakyan. May kung ano sa aking sarili na nag-iisip ng iba. Pakiramdam ko kasi may tinatago siya. Sa mall. Tapos ngayon dito. Umuuwi siya agad pagkatapos ng trabaho, e. Baka may iba na siyang trabaho? Kaya? "BA
PAGKATAPOS naming mag-close ng shop, sabay na kaming umuwi ni Camila sa mansyon ng mga Antonio. Sa iisang sasakyan na kami sumakay. Ang family driver ang sumundo sa amin dahil sina Kevin at Darius ay kasalukuyang nasa isang meeting pa. Hahabol na lang daw sila sa dinner. Gusto ng Don na magsalo-salo ang buong pamilya ngayong gabi.Nakakatuwa dahil hindi pa naman kami mag-asawa ni Darius pero tinururing na niya ako na parte ng pamilya nila. Sina Amanda at Franco naman ay kasalukuyang nasa biyahe ngayon pauwi ng mansyon, galing sa kanilang honeymoon. Tinuloy pa din nila ang honeymoon kahit na pinigilan sila ni Tita Frances. Buntis kasi si Amanda, at nag-aalala ang kaniyang mother in law na baka mapaano daw ito sa biyahe. Wala din siyang nagawa nang magbigay ng fit to travel ang Ob-gyne ni Amanda. Habang wala ang mag-asawa, na kay Tita Frances si Divine. "Good evening po..." Nakipagbeso sa akin si Tita Jane. Ang Don naman ay nakipagkamay at bahagya akong niyakap. "Natutuwa talaga
Pinukpok niya ang mesa gamit ang kaniyang kamao. Hindi ko mapigilang nakaramdam ng inis para kay Tatay. Pasaway pala siya at sakit sa ulo. "Pero sinikap kong ipagsawalang bahala ang lahat. Hindi naman niya sinabi na mamahalin niya ako nang kinuha niya ako. Ang bata lang ang concern niya. Hindi naman niya inuuwi sa bahay ang babae niya kaya ayos lang. Pero nasasaktan ako. Buntis ako, tapos sobrang sama ng aking loob." "Hanggang sa isang gabi hindi siya umuwi ng bahay. Ilang oras na akong naghihintay, nag-aalala na din ako. Bukod doon may gusto din akong kainin. Lumabas ako ng bahay kahit kabilin-bilinan niya na huwag na akong lumalabas kapag ganiyan na gabi na. Kaso gusto ko talagang kainin ang gusto ko. Sa madalas nilang iniinuman, napadaan ako. Nakita ko na may katabi siyang babae at nakaakbay siya dito. At halos umusok ang ilong ko sa galit nang halikan siya ng babae... Nakita ako ng isa sa kainuman niya. Tinuro ako. Mabilis namang tumayo ang Tatay mo sa kaniyang kinauupuan. Nag
HINDI pa tapos ang lahat pero nagpasya na si Darius na umuwi kami ng Pinas, dahil kailangan siya sa kanilang kompanya. Pagkatapos nang mahaba at nakakapagod na flight, sinundo kami ng kanilang mga tauhan sa airport kasama ang ilang mobil ng pulis, upang masiguro ang aming kaligtasan. Hindi din biro ang kalaban. They were big and also powerful. Malaya pa din sila dahil walang sapat na ebidensya na direktang nagtuturo sa kanila na may kinalaman sila sa mga nangyari. Dumaan muna kami sa aking pamilya bago kami dumiretso sa mansyon ng mga Antonio. Ilang buwan pa lang ang lumipas pero parang ang lahat ng nangyari ay tila kahapon lamang. Masakit pa din sa dibdib. Ang sakit ay tila bumalik at hindi man lang nabawasan sa ilang buwan na lumipas. I was so deppress and my anxieties are getting worst and always kicking in. It's killing me. Kaya nagpasya si Darius na kumbinsihin akong magpa-treatment. I didn't fully recovered yet. Not just yet. Hindi ko alam kung kailan pa ako makaka-recove
MARAHAN kong binuksan ang aking mga mata. Ramdam ko ang paghapdi ng mga ito kaya muli akong pumikit. Nanginginig at nanlalambot ang buo kong katawan. Masakit ang aking ulo. Pero wala ng mas sasakit pa sa nararamdaman ko ngayon. Ang sakit. Ang sakit ng aking puso. Nasaan ako? Muli kong minulat ang aking mga mata. Nasa isang silid ako. Hindi ito pamilyar. Hindi ito sa bahay ni Darius at lalong hindi sa kuwarto niya sa mansyon. Panaginip... Panaginip lang ba ang lahat? Sa nanginginig at nanghihinang boses, tinawag ko si Darius. Pero hindi niya ako sinagot Dinig ko ang lagaslas ng tubig galing sa banyo. Marahil ay naliligo siya. Naupo ako at sinandal ang aking likod sa malambot na headboard ng kama. Nagmuni-muni saglit. Iniisip ang mga nangyari. Tinignan ko din ang aking suot. Nakasuot ako ng terno na pajama. Hanggang sa nabulabog ako dahil sa malakas na kulog at sobrang laking mga kidlat. Sa sobrang takot ko, tumalon ako ng kama at nagkubli sa gilid. Naalala ko ang mga putukan n
"Ubusin mo," marahang sambit ni Darius sa isang baso ng tubig na inabot niya sa akin. Panay ang sinok ko dulot ng matinding pag-iyak. Wala pa ding tigil ang pagbuhos ng mga luha mula sa aking mga mata. Inabutan niya ako ng tissue upang maisinga ko ang aking sipon. Sinipon na din ako kakaiyak. Para din akong magkakasakit. Nanginginig ang aking katawan at nanlalamig ang aking mga kamay at talampakan. Sa tuwing nanghihina ako at tila sinasaksak ng kutsilyo ang aking puso, napapasigaw na lang ako dahil sa sakit na nararamdaman ko sa aking dibdib. Ano'ng kasalanan nina Tatay at mga kapatid ko para gawin sa kanila iyon?Ang mga kapatid ko, ang liliit pa nila. Ang Tatay... Ang tatay ko. "D-Darius... Ang sakit," iyak ko at mahigpit siyang niyakap. Hinaplos niya ang aking likod. He keeps on murmuring some words to make me feel better, but it isn't working. Namatay ang Tatay at dalawang kapatid ko. May namatay din na dalawang tao, na nadamay nang magpaulan ng putok ng baril, ang dalawan
Hanggang ngayon ay parang naririnig ko pa din ang boses ni Nanay. Anak ako ni Tatay sa ibang babae. Hindi ako anak ni Nanay. Hindi siya ang tunay kong ina. Kung ganoon, sino ang tunay kong ina? Nasaan siya? Bakit niya ako binigay kay Tatay? Bakit pumayag siya na iba ang kilalanin kong ina? Hindi ba niya ako mahal, kaya basta na lang niya akong binigay kay Tatay at sa asawa nito? Marahang hinaplos ni Darius ang aking pisngi, ang mga luhang namalisbis mula sa aking mga mata ay tinuyo niya gamit ang kaniyang panyo. Mababakas ang pagkaawa at pag-aalala sa kaniyang mukha habang nakatunghay sa akin. Hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman pagkatapos ng mga nangyari. Pagkatapos nang katotohanan na naisiwalat sa aking harapan. Hindi ako mahal ni Nanay. Lagi ko noon naiisip ang bagay na ito, pero pilit kong kinukumbinsi ang sarili ko na mahal niya ako. Madami lang kaming magkakapatid kaya nahahati ang atensyon niya. At heto nga, hindi niya talaga ako anak. Paano ba magagawa n
UMAASA ako na dadating si Darius. Umaasa ako at naghihintay sa kaniya. Ililigtas niya ako. Si Tatay. Sana malaman niya na may kinalaman sina Nanay sa nangyari sa akin. Tinulak ako ng mga lalake papasok ng silid kaya nadapa ako. Lumapit ang isa sa akin at pagkatapos ay tinalian muli ang kamay at paa ko. Pagkatapos ay iniwan ulit akong mag-isa. Naririnig ko ang mga boses nila mula dito. Nagtatalo-talo na sila tungkol sa pera. Gusto ng iba ang milyones na nasa bank account ko. Pero paano nila iyon makukuha? Hindi ko iyon puwedeng withdraw-hin over the counter. Kung gagawin ko iyon, tiyak na kalaboso ang aabutin nila. They're out of their mind. Hindi nila alam ang ginagawa nila. Wala silang plano at walang maayos na pag-iisip. GUSTO kong makausap si Onad. I shout and call his name. Sa huling pagkakataon, gusto kong bigyan siya ng tiyansa. Kapatid ko siya. Ate niya ako kaya umaasa ako na pakikinggan niya ako. Na pakakawalan niya ako. At ipapangako ko na hindi sila makukulong. "Ona
I don't want to die yet...Muli akong napasigaw nang tangkaing basagin ang salamin ng aking sasakyan. Sa sobrang takot halos hindi na ako huminga sa kakasigaw"Babe, can you hear me?! Lilienne!""D-Darius! Ayaw ko pang mamatay!""Ah!" Yumuko ako nang tuluyan nang mabasag ang bintana ng aking kotse. "Baby! Lilienne!""A-Ano po ang kailangan niyo sa akin? Wala akong perang dala..." Nanginginig na ako sa matinding takot. Nakasuot ng helmet ang mga lalake kaya hindi ko sila mamukhaan. Hindi sila nagsalita at basta na lang nilang tinakpan ang bibig ko ng panyo. I tried to scream and ask for help but there's no other car passing by at this moment. "D-Darius..." And then, everything went black. WHAT happened? Sobrang sakit ng ulo ko. At nang maalala ko ang nangyari, muling nabalot ng matinding takot ang aking pagkatao. Madilim. Wala akong makita. Ang kamay ko ay nakatali. Nangangalay ang aking katawan. "Mmmm!" Ang bibig ko ay mayroon ding busal. Ang lalamunan ko'y nanunuyo din. Oh
NAPATINGIN ako kay Camila nang kumatok siya sa may hamba ng pintuan dito sa opisina. "Ayos ka lang?" Tumango ako at pagkatapos ay muli kong tinutok ang aking mga mata sa laptop. "Gusto mong pag-usapan natin?" tanong ulit niya. Hindi kumbinsido sa pagtango ko. Nagkatinginan kami. Tinaas niya ang isang kilay niya. Bumuntong hininga ako at tipid na ngumiti. "Ang lalim ng iniisip mo. Nag-away ba kayo ni Darius?" Naupo siya sa chair na nasa tapat ko. "Ayos naman ako. Ang dami ko lang mga iniisip lately." "Problema?" Hindi ako nagsalita. "Kaibigan mo ako, Lily. Napansin ko na hindi ka na gaanong nagsasabi sa akin. Hindi porke, may asawa na ako. Wala na akong pakialam sa'yo."Pumasok ng opisina si Amanda. Hindi siya nagsalita nang mapansin ang kaseryosohan sa mukha namin ng kapatid niya. Kinuwento ko sa kanila ang tungkol sa nangyari, noong nakaraang gabi, kaya ako umuwi. Pati na din ang nangyari kahapon sa bahay. "I don't know what to say. But..." Umiling si Camila. I know she's g
NASA bahay na si nanay pagdating ko. Hanggang ngayon ay umiiyak pa din ang mga kapatid ko. Si Nanay naman ay inaalo ang mga ito. "Naglabada ako kaya wala ako kanina," sambit ni Nanay nang makita niya ako.Lumapit sa akin ang iba kong mga kapatid. Nanginginig pa ang mga ito dahil sa takot sa nangyari kanina. Sabay-sabay na kinukuwento ang nangyari kanina lamang. "Tahan na. Huwag na kayong umiyak, okay?" Pinaghahalikan at niyakap ko sila isa-isa. "May kapitbahay na nagpunta doon para sabihin ang nangyari dito."Hindi na muna ako nagsalita at sumagot sa sinasabi ni Nanay. Hindi na muna ako nagtanong. Inalo ko ang mga kapatid ko at pinapakalma. Nagpa-deliver na lang din ako ng pagkain sa isang fastfood, para kahit paano sumaya ang mga bata. Pinauna na muna namin ang mga kapatid ko na kumain. Pagkatapos kumain, pinaliguan ko na sila at pinatulog. "ANO na naman ang kaguluhan na kinasangkutan mo?" galit na tanong ni Tatay pagdating na pagdating pa lang niya. Naiyak si Nanay at sinabi