Sinakmal ng kamay niya ang sùso ko bago iyon pinadaan sa buong katawan ko. Pumisil ang kanyang palad sa maliit kong bewang bago niya ito niyuko at dinílaan.“Uhmm..” tunog ng kanyang paglasap sa dibdib ko. Napapikit ako nang mariin nang sípsipin niya ‘yon at mag-iwan ng marka.Ang isang kamay niya ay muling bumaba sa pagitan ng hita ko at nilaro ang sensitibong parte ko.Sabay na gumalaw ang dila niya sa utòng ko at ang daliri niyang may ritmo sa paghawak ng tínggil ko.“Uhh ahhh! P-Piere!” sigaw kong ungol.Sunod ay pumwesto siya sa pagitan nang hita ko at halos takpan niya ang bibig ko nang mapasigaw ako.Mabilis siyang bumayo hanggang sa marinig namin ang yabag ng paa sa labas ng kanyang kwarto. “Piere? What’s that sound?” malakas na tanong ni Juliette.Nakagat ko ang ibabang labi at mariing pumikit dahil kumakatok na si Juliette ngunit walang hinto si Piere sa pag-galaw.“Piere!” tawag muli ni Juliette.Napatitig ako sa mata ni Piere na gigil na gigil ang titig sa akin. Hindi inii
Halos umawang ang labi ko nang sandaling idikit niya ang ulo ng mukhang mikropono, ngunit halos makagat ko ang palad niya nang takpan niya ang bibig ko sa biglang pag-ungol. Halos mamura ko si Piere nang sabayan niya ang vibration na ‘yon, naramdaman ko ang malaking talong niya na pumasok sa akin dahilan para mas mabaliw ako sa sarap. Hanggang sa kakaibang sensasyon na ang nararamdaman ko, at mukhang ganoon rin siya dahil pawis na pawis siya sa malamig na kwarto at napapakagat labi na habang titig na titig sa bawat reaksyon ko. “Ugh fuck—” Nanlaki ang mata ko nang mabilis siyang matapos ngunit hindi huminto hanggang sa ako na ang sunod-sunod na nagkalat at hindi mahinto iyon. Halos maiyak ako at maluha sa sobrang sarap, ang pangingisay ng hita ko ay hindi natigil. “P-Piere! Ugh—” “T-Tama na aaahhh..” “Ughh!” nang huminto siya ay awtomatiko siyang napahilata sa kama sa tabi ko. Isiniksik niya ang mukha sa aking leeg at pabatong binitiwan ang tila mikropono na may malakas
Makalipas ang isang buwan ay umokay-okay na kami ni Piere. Pero balita ko ay may flight siya papuntang Kentucky. “Iiwan mo na naman ako,” nakangusong reklamo ko dahilan para natatawa niya akong lingunin.“Dalawang araw lang Lumi,” sagot niya habang inaayos ang travel bag na kanyang dadalhin.“N-Natatakot na ako kapag wala ka rito sa bahay, Piere. B-Baka maulit na naman yung pananantala sa akin,” nakalabi kong sabi dahilan para ngumiti siya.“It’s not gonna happen again, I won’t allow any visitors anymore. Okay?” paninigurado niya at hinaplos ang buhok ko.“Nilalandi mo ‘ko, huwag ka kasi ganyan para hindi kita magustuhan?” reklamo ko at hinawakan ang pulsuhan niya. Napatitig siya sa akin at ngumisi.“Fine, kay Juliette—”“Piere?!” maktol ko kaagad na malakas niyang ikinatawa.“Fine, fine. Nag-inarte pa akala mo ginto yung buhok,” bulong niya at inilapag sa gilid ng kama ang travel bag matapos niyang isarado ang zipper.“Mag-iingat ka doon ah—”“Of course, malulungkot ang tahong mo kap
Nakahinga ako ng maluwag nang hindi si Piere ang may ari ng bangkay. Dahil doon ay nagpatuloy kami sa paghahanap kay Piere.Isang buwan ang nakalipas ay kasama namin si Juliette, para mas mapadali ay magkasama ang magulang ni Piere sa paghahanap at pinasama naman ako kay Juliette.Palagi kaming nagtatalo, at lagi akong lugi. Wala si Pierr at walang magtatanggol sa akin kung sakali. Hindi ako sumuko sa paghahanap sa kanya.Naniniwala akong maayos siya. “If he’s dead, I’ll discard you.” Nalingon ko kaagad si Juliette sa kanyang sinabi.“P-Pinagdarasal mo bang wala na si Piere? Buhay si Piere!” iritableng sabi ko.“It’s been a month Lumi, it’s been a month! Tingin mo kung buhay siya bakit hindi siya makabalik?!” Itinulak niya ang braso ko dahilan para samaan ko siya ng tingin.Hindi ko siya nasagot dahil may punto siya, tinalikuran ko na lamang si Juliette dahil ayokong mawala ang paniniwala ko na buhay si Piere.Halos hindi ako makakain ng maayos, kahit pagtulog ko ay sapilitan na lang.
Naramdaman ko ang maagap niyang pag-alis sa mga yakap ko. Napatitig ako sa berde niyang mata. “P-Piere akala ko patay ka na. Akala namin lahat—” hindi ko napigilang humikbi. “B-Bakit hindi ka man lang umuwi kung buhay ka? A-Apat na buwan k-kitang hinanap at hinintay Piere! N-Nangako ka sa akin na babalik ka at dalawang araw ka lang mawawala— “Wait— wait, what are you talking about?” mahinahon na kwestyon ni Piere na labis kong ikinataka. “H-Huh?” “Hala ineng! Teka lang. Ganito kasi, isang linggong na-ospital si Peter— Peter yung alam namin na pangalan niya dahil ang mga ID niya ay letrang P na lamang ang natira dahil sa tagal na nababad sa tubig. Eh pag gising niya ay wala naman siyang maalala kaya naisipan namin kupkupin muna hanggang sa maalala niya lahat,” sabi sa akin dahilan para matulala ako. Amnesia? “Hindi namin inaasahan na magkakilala kayo dahil parehas kayong nahanap sa dalampasigan. Kayo ba’y mag-asawa?” tanong ng ginang sa akin. “Nako hindi po, hindi pa po
Napatitig ako kay Piere na normal at natural na natural ang kanyang ngiti habang tinitignan ang isda na kanilang nakuha sa dagat.“Peter! Este— Piere!” malakas na tawag sa kanya ni amang, iyon yung padre de pamilya ng kumupkop sa amin.“Amang!” tugon ni Piere.“Dalhin na natin ito sa bagsakan, para mabayaran na rin tayo.” Nakangiti ko silang pinanood. Simpleng itim na shorts ang suot ni Piere at putting long sleeve ngunit bagay na bagay iyon sa kanya dahil sobrang puti niya.Suot niya rin ang fishermen’s hat na mas nagpagwapo sa kanya sa aking paningin. Ang mga dalagita sa gilid ay kinililig, hindi maiiwasan. Gwapo talaga si Piere.Sumama naman ako sa kanila sa palengke para makapamili na rin kami ng mga pangangailangan. Hindi naman sobrang liit ng tinitirahan namin ngunit kahoy ito hanggang sa sahig.“Piere!” tawag ko sa kanya dahilan para lingunin niya ako, lakad at takbo siyang lumapit sa akin bago ngumiti.“I think I’m gonna sell something big, Lumi. All of the hard work paid off
Nakataas ang kilay ko habang pinanonood si Piere na salubong ang kilay at magkakrus ang mga braso sa tapat ng dibdib. Pinanonood niya ako habang kausap ko ang kapwa mangingisda na kasama niya. “Lumi ‘no? Balita ko nobya ka ni Peter?” tanong nito sa akin. May hitsura rin ang kaibigan niya na ito, moreno nga lang at bahagyang payat kumpara sa katawan ni Piere na may muscles kahit slim tignan kapag nakasuot ng maluwag na pantaas.“Oo, pero Piere ang pangalan niya at hindi Peter. Bakit?” paglilinaw ko kasabay ng tanong.“Madalas kasi siyang aligiran ng mga babae sa isla, para daw siyang mayaman na modelo. Pinakukumpirma lang sa akin kung kaano-ano ka niya,” natatawang sabi pa ng kaibigan ni Piere dahilan para maganda akong ngumiti.“Kaya pala, osya.. Babalik na ako doon. Masama na kasi ang tingin niya,” natatawang tugon ko at kinawayan ko ito bago ako tumakbo papunta kay Piere.Ngunit hindi siya ngumiti. “Masaya ba ang usapan niyo at halos lumabas ang litid niya kakangiti?” tunog nagrere
Dahan-Dahan ang bawat galaw namin dahil baka makagawa ng ingay ang kama. Ang tunog ng mga halikàn namin ni Piere ay nagsilbing musika sa aming mga pandinig.Hinaplos ko kaagad ang matigas niyang dibdib, umawang ang labi ko nang maingat niyang hapitin ang bewang ko at kubungin sa malalaki niyang braso.Ngunit hindi ako nakuntento sa halik lang, sinagi-sagi ko ang tayong-tayo niyang alaga gamit ang legs ko na mabilis niyang ikinatigil.“L-Lumi..” naninita niyang bulong ngunit mas siniil ko ang labi niya upang wala na siyang sabihin pa.Bumaba ang halik niya sa aking panga, papunta sa leeg na impit kong kinaungol.“Uhmm..”“Ah.”Habol hininga akong lumiyad nang marahan niyang pinadaan ang malambot na palad sa aking malusog na dibdib mula sa tela ng aking suot.Nakakalíbog at nakakabitin ang ginawa niya.Kulang na kulang!Sa sobrang gigil ay bumaba ang kamay ko at sinapo ang alaga niyang umaabot sa puson mula sa pagkakatayo nito sa sobrang tigas.“Ugh,” mahinang ungol niya at hinayaan ako