“HEY where did you go? Kanina ko pa kayo hinahanap.”Mabilis akong napalinga nang marinig ang boses na iyon. I immediately hid my face with my long hair and simply peaking if Rocco was still with somebody else. Nakahinga ako nang maluwag nang makitang mag isa nalang ang binata. I tried to compose myself and did my really best not to look suspicious even though I to myself knows that I have this anxious smile on my lips. “Ahhh kasi…”“Are you okay, Aliyah?” I jump a little bit when I felt Rocco’s firm hand suddenly landed on my shoulders. Mahina niya rin iyong pinisil na para bang iyon ang paraan niya para mapabalik ako sa huwisyo. “O-oo naman ‘no! Bakit naman hindi?” I really tried my best not to stutter but I can’t. Pasimple ko ring hinawi ang balikat ko dahilan para mapabitaw ang binata sa pagkakahawak sa akin. Rocco stared at me while raising one of his eyebrows. Ilang ulit niya ring pinabalik balik ang tingin niya sa akin at kay Riley na tahimik na naglalaro sa isang gilid
“TAKE a deep breath first, Aliyah. Don’t worry, they are your family, of course they won’t harm you.” Bakas na bakas sa mukha ko ang matinding kaba at pagdadalawang isip sa gagawin ko ngayon. Naging mabilis lang ang pagdaan ng mga araw. At ngayon nga ay dumating na ang araw na hindi ko akalain na nangyayari na pala nitong mga nakaraang taon pa. It’s my mother’s third year death anniversary now.Halos parehas lang pala ang taon kung kailan ko pinanganak si Riley at kung kailan nawala ang mama ko. I am kissing the top of my son’s head while taking a long and deep breathe.Hindi pa din ako makapaniwala. I was move a bit when Riley suddenly looked at me while having a strong confusion in his eyes. “Are you okay mommy? Why are you breathing so heavily? Is there something wrong po ba?” Pinilit kong hindi mapaluha at masaktan sa paraan ng pagkakatanong ng inosente kong anak. I know it’s not his fault. No one is at fault for what happened. But I can’t explain the strong guilt I am hav
“HEY, how are you? Are you okay?” Mabilis akong nag angat ng ulo nang marinig ang tanong na iyon. I immediately saw Rocco standing right in front few meters away from me. Agad akong ngumiti at tumango. Hindi nga lumipas ang ilang segundo at naglakad ito papunta sa akin. I moved a little bit when I saw he was about to get seated also in my side. “Well, that’s good. At least kahit papaano ay okay kana. You deserve to be at peace and of course maging masaya Aliyah.” Dahan dahan akong napaiwas ng tingin at ngumiti. Hindi ko alam kung paano ko kakausapin ang binata pagkatapos ng mga bagay na nalaman ko. Mukhang napansin nito ang hindi ko pagkibo kaya naman hindi na ako nagtaka nang magbuga ito ng isang malalim na buntong hininga.“And also, mauuna pala akong umalis ngayon, I’m going to do some errands. I can fetch you after if you want—““Hindi na Rocco!” The side of his lips suddenly rose because I cutted him off. Wala naman itong sinabi pagkatapos at basta na lamang tumango tango.
ROCCO POV“HAVE you already compiled everything and put it in my desk?”Agad kong tanong sa pinsan kong si Paul pagkaandar na pagkaandar ng sasakyan ko. Saglit ko ring tiningnan ang side mirror ko at ganoon na lamang ang pangungunot ng noo ko nang makitang tanaw na tanaw ko pa rin hanggang ngayon si Aliyah na nakatayo sa tapat ng pinto nila at halatang malalim na naman ang iniisip. Kung nandoon lang ako ay baka tinanong ko na naman ang dalaga kung okay lang ba siya. I feel like there’s something wrong with her or am I just assuming things?Ang dalas ko kasi siyang makitang laging tulala at parang ang lalim ng iniisip. “Yeah, it’s already in your desk. Don’t forget my favor, Rocco. Baka matakwil kitang pinsan pag hindi mo ginawa—““Siguraduhin mo munang tama at totoo ang mga impormasyong nakuha mo.” “Well of course everything of it was true!” Awtomatiko ko pang nailayo ang tenga ko sa cellphone ko nang marinig ko ang malakas nitong pagsigaw mula sa kabilang linya. “… my source nev
ALIYAH POV“SO HOW’S life without me?” Nakataas ang isang kilay na tinitigan ko si Migo sa tabi ko pagkarinig na pagkarinig ko ng tanong niya. We’re here at the nearest mall, roaming while eating our ice cream. “Pinagsasasabi mo?” Mataray ko pang tanong sa kanya at binalik na nga ang atensyon sa chocolate dip ice cream na kinakain ko.“Hays Aliyah…” rinig na rinig ko ang malalim na buntong hininga nito. Akala mo naman ay may malalim na pinoproblema. Riley was with my family. Nag aya kasi si papa na umuwi saglit ng probinsya para daw maibsan ang init dito sa lungsod. I bet they are now having their best time. Kanina nga ay nagsend pa ang kapatid ko ng picture ni Riley na nagtatampisaw sa dagat. “…don’t you miss me?” Dagdag pang tanong ng binata. Nang may makita akong bakanteng upuan ay hinila ko roon si Migo na wala namang reklamo na sumunod. Nilapag ko muna rin ang ice cream na kanina ay nilalantakan ko at isang masamang titig na naman ang pinukol rito. “Ano bang pinagsasasab
“OH ANO? May nakalimutan ka na naman ba?” Iyon agad ang bungad kong tanong nang makarinig ako ng tatlong beses na pagkatok mula sa pinto ng bahay namin. I know that it was probably Migo, halos ten minutes palang naman kasi ang lumilipas simula noong ihatid niya ako pauwi. Awtomatikong nakataas na agad ang isa sa mga kilay ko habang binubuksan ang pinto ng bahay. I was about to open up my mouth again to ask what does he wants when I saw who was the person behind our door.Shit, hindi pala si Migo. “R-rocco… a-anong ginagawa mo dito? At saka, nasaan si M-mae?” Niluwagan ko na ang pagkakabukas ng pinto at tiningnan nang maigi ang labas ng bahay namin, baka kako nasa tabi lang si Mae at hindi ko lang napansin. Tahimik naman na pumasok ang binata at nakapamulsa pang nanatili lang sa isang gilid pagkapasok. I heard how heavy the breathe he released.“Mae wasn’t here, ako lang ang pumunta dito.” Napansin marahil ni Rocco na parang may hinahanap pa akong iba kaya niya nasabi iyon. “Ah
“SIGE na, bukas nalang tayo mag usap. Masyado nang late ngayon—““I am not going home without fixing the situation, Aliyah…” “ANO?!” Akala ko kanina ay okay na, na pumayag na ang binata na hahayaan na muna akong mapag isa at makapag isip isip. Shit, Rocco really knows everything now. May pinakita pa nga itong ilang photos na nagpapatunay sa kung anong nangyari sa buhay ko sa labas ng Pilipinas. Hanggang ngayon ay pala isipan sa akin kung saan niya nakuha ang mga iyon at paano. “Para ka namang sirang plaka n’yan Rocco eh! Akala ko ba naiintindihan mo? That you just revealed the most secret information I am keeping from you, na sobrang gulat na gulat ako ngayon at hahayaan mo na muna akong makapag isip?” Naiirita akong tumayo mula sa pagkakaupo at mabilis na kinuha ang isang basong tubig na nakapatong sa isang mesa hindi kalayuan. Ito yung tubig na iniabot sa akin ng binata kanina nang hindi ako umimik sa kanya pagtapos niya sabihin sa akin na alam na nya ang lahat pero hindi ko i
“AAAAHHH!” Malakas akong napasigaw nang sa sunod na pagkulog ay namatay nalang bigla ang ilaw na nakapatong sa bedside table ko.Mabilis kong kinapa ang cellphone ko at kahit papaano ay nakahinga nang maluwag nang makitang hindi naman lowbatt iyon. Napapitlag ako sa kinahihigaan ko nang makarinig ng pagkatok mula sa pinto.Shit, si Rocco naman siguro iyon, hindi ba? Malabong hindi si Rocco iyon at kami lang namang dalawa ang tao ngayon dito sa bahay. Dalawang magkasunod na katok muli ang narinig ko at katulad kanina ay hindi pa din ako kumikibo. “Aliyah? Are you okay?” Napadiin ako ng pagkakapikit nang marinig ang boses na iyon. Sino pa nga ba ang ineexpect ko? Malamang si Rocco lang yan! “O-okay lang a-ako…”“Are you sure?” “Oo…”“Hindi kita marinig! Can you make your voice a little louder?”Shit na ulan naman kasi ‘to! Ilang taon man ang lumipas at nagkaroon man ako ng anak ay hindi pa rin mawawala ang takot ko sa kulog at kidlat. At sa tuwing kikidlat nang malakas ay kulan
HI EBRIWAAAN! THANK YOU SO MUCH SA WALANG SAWANG PAGKALAMPAG PARA MATAPOS ANG STORY NILA ALIYAH AT ROCCO! SOBRANG TAGAL NA KASI NITONG DRAFT NA TO NA HALOS PAIBA IBA NA ANG PLOT PERO YUN NGA NAITAWID PA RIN KAYA MARAMING SALAMAT SA INYO. NAGBABALAK AKONG SUMALI SA CONTEST KAYA LANG BAKA HINDI KO NA NAMAN MATAPOS AGAD KAYA DI KO PA ALAM PERO THANKFUL AKO SA INYO ALWAYS, YUNG MGA NAGAGALIT DYAN SORRY HUHU, ILALAGAY KO NALANG KAYO SA SUNOD NA STORY KAYO YUNG MGA MAGPAPAHIRAP KAY FEMALE LEAD EME HAHAHA BAKA MAY MALITO SA MGA CHARACTERS SA DULONG PART HA, NASA STORY PO YAN NI ASHTON (Just a Contract) MAGANDA DIN AY SI PROMOTE HAHAHA YOWN LANG TENKS AGAIN, MAHAL KO KAYO LAHAT! MABUHAY PA SANA KAYO NANG MATAGAL 🖤🖤🖤
ALIYAH POV“ALIYAH!” Agad akong napalingon sa pinto nang marinig ang sigaw na iyon. Halos manlaki ang mga mata ko nang makitang si Mae iyon na hingal na hingal. “M-mae?! Anong ginagawa mo dito? Delikado dito at saka paano ka napunta dito? Kinidnap ka din ba nila?” “Sa susunod ko na ipapaliwanag sayo ang lahat, for now, kailangan muna nating makalabas sa lugar na ito at makalayo—““And what do you think you’re doing Mae? Bakit mo pinapakawalan ang pain ko?” Halos sabay pa kaming napalingon ni Mae sa pintuan nang marinig ang boses na iyon. It was Mr. Perez having a smirk in his face. “What is wrong with you dad?! Hindi mo ba kilala kung sino tong babaeng kinidnap niyo?! It was Aliyah, my best friend. Hindi ko hahayaan na saktan niyo ang mahalagang tao sa buhay ko!”Halos madurog ang puso ko nang isang malakas na sampal ang agad na lumipad sa pisngi ni Mae. Shit, ama pala ni Mae si Mr. Perez. Anong kinalaman ng pamilya nila kay Richard? “Wow, I never knew you could be this ruthle
ALIYAH POV“MIGO ANO ‘TO?! Anong ibig sabihin ng lahat ng to?!” Pinilit kong palakasin ang loob ko. Gusto kong magalit kay Migo, anong ginagawa niya dito?! Bakit siya nandito?“Migo ano?! Tangina kasabwat ka nila?! They are looking for Richard, tapos… tapos makikita kita dito? Tangina Migo tinatraydor mo ako! Tinatraydor mo si Richard!” Gusto kong sampalin, gusto kong sipain, gusto kong saktan si Migo. Paano niya to nagawa? Paano niya to nagawa sa amin? Kay Riley? Tangina, hindi ko maisip. Bakit sa lahat lahat ng tao? Sya pa, sya pa talaga na halos pinagkatiwala ko na ang buong buhay ko. “Can you please leave us?” Tanong ng binata sa mga lalaking nakabantay sa amin. Umalis na yung matanda na sa pagkakarinig mo ay si Mr. Perez. Mukhang nag alinlangan pa yung mga nakabantay at nagbubulungan. Mahigpit kasing bilin ng matanda kanina na huwag akong iiwanan ng tingin. “It’s just a few minutes, bumalik kayo agad pagtapos ng limang minuto.” “Tara na nga! Sya naman mananagot pag nakata
ROCCO POVPAKIRAMDAM ko ay biglang gumuho ang mundo ko nang wala akong nadatnan sa bahay ko. Walang Aliyah at walang Riley.Shit, ito na nga ba ang sinasabi ko. Ito na nga ba ang kinakatakot ko, ang iwan ako ulit nila Aliyah. Tangina ano nang gagawin ko?! Halos mapasalampak ako sa sahig nang masiguro kong wala na nga sila Aliyah sa pamamahay ko. I’ve searched everywhere. Sa kwarto, sa kusina sa banyo kahit sa garden ay wala! Wala na silang dalawa ni Riley. Imbes na mag iiiyak ay kinuha ko ang cellphone ko at mabilis na hinanap ang number ni Aliyah. I immediately called her and I wasn’t surprised at all nang hindi ko na iyon ma-contact. Of course, sino bang umalis ang gustong mahanap siya. Tinigilan ko ang pagcontact kay Aliyah at si Paul nalang ang tinawagan. Halos dalawang ring lang ang lumipas at agad na rin niya iyong sinagot. “What now—““Aliyah was missing, iniwan niya na ako—““Kahit din naman ako ay ganoon ang gagawin pagtapos ng ginawa mo.” “Fuck you Paul, hindi ngayo
ROCCO POV“WHAT are you doing here, Rocco? Wala ka bang buhay na dapat sirain?” I immediately show Paul my middle finger while walking towards his liquor alley. Kumuha ako ng bote roon at basta na lamang tinungga. “Hey what the fuck?! That cost our lives! Alam mo bang mas matanda pa sa atin yang alak na yan tapos basta basta mo nalang tutunggain? Ano na naman bang problema mo?” Nahiga ako sa sofa na nandito lang din sa loob ng office ni Paul at tumunganga. What the fuck did I do? Imbes na mapalapit sa akin sila Aliyah ay parang mas lalo lang lumalayo ang loob nila sa mga ginagawa ko. Fuck, all I want is just a fucking chance. One chance. Please, bigay mo na sakin yun Lord. Hindi ko alam na umiiyak na pala ako kung hindi pa ako tapikin sa balikat ng pinsan ko. “I don’t know what you’re going through right now, Rocco. Pero advice ko lang sayo, balikan mo, kausapin mo.” “Nasasaktan ko lang sila, Paul. And only God knows that is the least thing I want them to experience. Tangina,
“JUST stay still there okay, Riley? Tatawagan lang ni mommy yung friend niya.” “Okay po.” Agad ko na ngang tinawagan ang numero ni Mae at ilang ring pa ang narinig ko bago niya iyon sagutin. “Hey, Aliyah, I’m really sorry, nandyan na ba kayo?” Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko. Akala ko pa naman ay nandito lang siya sa malapit kaya nagmadali agad akong nagpunta rito. But to my surprise, nauna pa rin kami ni Riley. “Yes, nasaan kana ba? Kung matatagalan ka pa I think i-reschedule nalang muna siguro natin ‘to or maybe we can catch up through phones nalang—““No no! I almost there, nasa escalator na ako. Sorry talaga!” Naiinis na binaba ko ang cellphone ko at nilingon si Riley. He was holding a toy that was given to him by Rocco, as far as I can remember, iyan yung laruan na binigay ng binata kay Riley noong unang beses naming pumunta sa bahay niya. A monster truck. “Riley, do you want something to eat? Or drinks maybe?” Alok ko sa anak ko. “No mommy, I’m not h
“HEY, how’s Riley? Okay lang ba siya?” Agad na nabaling ang mga paningin ko sa tapat ng pinto nang marinig ang tanong na iyon. It was Rocco who has a sad look in his face. Pansin na pansin rito ang bagsak na mga balikat.Kanina kasi ay sinubukan niyang kausapin si Riley tungkol sa totoong relasyon nilang dalawa. I don’t know if Riley was just so young that’s why he cannot comprehend it at first or he just doesn’t want to believe everything Rocco has said to him. Nakita ko nalang na pumanhik ang anak namin dito sa kwarto at nagkulong. I tried to talk to him but he was just silenly crying until he fall asleep.Ilang araw na rin ang dumaan simula noong makauwi sila papa galing sa probinsya. Ngayon nga ay nandito na ulit kami sa bahay ni Rocco. Ayoko namang ipagkait sa binata ang pagkakataon na makabawi siya kay Riley. Nakikita ko naman na gustong gusto niya talagang makasama at makapag palagayan ng loob ang anak namin. Pero mukhang hindi yata magiging madali iyon.“Baka nabigla lang,
MABIGAT ang mga paa na pumanhik ako paitaas sa second floor kung saan naroon ang office room ni Richard. Ni hindi ko pa mapapansin na nakalagpas na pala ako roon kung hindi ko lang naramdaman ang paghila sa braso ko ng kung sinuman. “Ano—“ Naputol sa hangin ang mga salitang sasabihin ko nang makita ko ang kunot na kunot na noo ni Rocco. Hindi ko maintindihan kung galit ba siya o naiirita o ano. “Oh Rocco—“ “Are you okay? Bakit parang ang lalim na naman ng inisiip mo?” Singit nito. Pasimple kong hinila ang braso kong hindi siguro napansin ng binata na hanggang ngayon ay hawak niya pa rin. Rocco seems too focused on me that is why I was easily get rid on his grip. “Anong sinasabi mo? Hindi ah!” Mabilis kong depensa. Rocco let out a heavy sighed. Para siyang pagod na pagod sa mga nangyayari. Eh wala namang ibang nangyayari! Ewan ko ba dyan sa kanya bakit para na naman siyang magulang kung mamroblema! “Aliyah, look,” panimula pa nito sabay lagay ng kanyang dalawang kamay pa
“WHY are you frowning? Hindi ba pumayag ka naman dito?” Mabilis akong napairap ng mga mata nang marinig ko ang tanong na iyon ni Rocco. He was now focusing on driving but still was able to take a sideye on me. Naiinis ako! Ito pala yung sinasabi ng binata kanina. Eh hindi ko naman kasi naintindihan! Masyadong pre occupied yung utak ko kanina kaya basta nalang ako tumango at pumayag. “Hindi kita pinilit, Aliyah. Kusa kang umoo, di ba?”Hindi ko alam kung nangtitrip ba itong si Rocco o totoong genuine lang naman yung tinatanong nya. Pero naman kasi! Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko nang unti unti ko nang matanaw ang malaking mansyon ng mga Saavedra. This is the request that Rocco was asking for me a while ago. He wants me to come with him to their mansion and talk to Richard, his father. Ayoko na muna nga sanang bumalik ng mansyon. Hindi pa ko ready at hindi ko din alam kung ano ba ang magiging reaksyon nila Richard at Migo sa oras na malaman nilang alam na pa