"Hendrix" we had a distance,but I can witness how she trembles while uttering my name.. gulat na gulat.pilit niya mang itago ay alam kung natatakot siya dahil nasa harapan niya ako.Almost two weeks Klare..you get away from me for two weeks. I think its time for you to come back..to pay"Walang hiya ka talaga! Hindi pa ba sapat sayo yung mga ginawa mo saakin at sa anak ko! Pati pinsan ko idadamay mo pa!" I smirk..I was surprised. Kailan niya natutunang sagutin at sigawan ako ng ganyan..She even cûrse me earlier."Pumasok ka sa sasakyan!" Buong diing bigkas ko.."Hayôp ka! Wala kang kasing sama!" "Glad you know that Klare!" Itinutok ko ang dulo ng baril sakanya. natigilan siya. I smirk proudly when I read how scared she was ."Pumasok.ka.sa.loob.ng sasakyan" paguulit ko.. umiling lang siya dahilan kung bakit mas lalong naginit ang ulo ko.."Kapag nagmatigas ka pa.Sa ulo niya na tatama ang pangatlong bala ko!" Usal ko habang nakatotok sa pinsan niya ang baril.Palihim na napangisi ako
SUMUGAL ako..Hindi ko na kayang panoorin nalang siyang unti-unting lumalayo sakin...I tried to acted cool,that she mean nothing but the truth was-she means everythingNatatakot lang akong aminin sa sarili ko.dahil alam kong hindi maganda ang naging simula namin..tángina bakit siya pa!? Sinaktan ko siya.paulit-ulit.pano nalang kung ipagtabuyan niya ako!Fvck! Sa tuwing naaalala ko ang mga pananakit ko sakanya parang gusto kong ihigante siya.i want to kîll myself for hurting her!..I regret hurting her..sobrang sising-sisi ako sa mga ginawa ko!I know I love Chloe before, pero itong kay Klare ..Hindi ko na alam kung anong tawag dito..Mas malala.sobrang lala "I lost, I'm in love with you, Klare" natalo ako.. I'm falling for her.mahal na mahal ko siya..HINDI ko siya masisisi kung hindi niya ako paniniwalan..Sa daming paghihirap na naranasan niya ay alam kong mahihirapan siyang paniwalaan ako..Hindi siya basta-bastang magtitiwala.Pero kahit na ganun,gagawin ko ang lahat para makuha ang
~Before and After Klare's accident~HENDRIX POV'Son..Mr Rogers are now here in your office' A text from my Dad.. I'll already informed about that Saturday appointment with this guy."Sabado ngayon ha..Aalis ka?" "Uhm, I have an appointment this weekend, Hindi ko ba iyon nasabi sayo""H-Hindi" didn't I? "Uh,baka nakalimutan kong sabihin..sorry" ngumiti siya..."O-okay lang""Yon ba yung pupuntahan mo ngayon" I nodded.. lumapit din ako sakanya at hinawakan siya sa pisngi...Arg.. she's so beautiful! "See you later"I kissed her forehead "Wait for me here,okay" ilang sandali pa akong napatingin sakanya. Kahit tumango na siya ay nanatili akong tulala..I don't want to go..Parang gusto ko nalang kargahin siya at ipasok sa kuwarto..Humiga sa kama at magyakapan maghapon! Yeah..I'm fine kahit hanggang yakap lang..muna.. ___________________"Hendrix,are you with us?" HINDI ako makapukos sa meeting namin dahil naaagaw ni Klare ang atensyon ko..I kept on thinking of her! Hindi ko na mabil
WARNING ⚠️: ViolenceEVERYTHINGS feels so heavy..For the weeks that had passed, I witnessed how she suffer for losing our baby..I watch her cry everyday, every night. I watch and heard how she beg to stop her pain-how to end everything..Lahat ng sakit at paghihirap niya ay pinanood ko lang..I watched her fighting even though she's trying to look the reason for it. I can see how she try to get up in bed and think as if that's her only choice.I watched her ignored me.I watched her suffer alone.I watched her regretting why she's still have meI watched her hating and blaming meI watched everything of those without showing her how much it was hurting and killing me.."K-Klare" dahan-dahan kong hinahaplos ang buhok niya.Pagkatapos niyang umiyak ulit sa loob ng kuwarto ay nakatulog siya."I love you..I miss you so much Klare" I shook my head to stop my tears from falling again. Mula sa labas ng pinto ng kuwarto ng baby namin ay nakikinig lang ako sa bawat tahimik at mahihinang paghikb
"F-Fine..sasama kami sayo..pero hindi sa bahay mo! Mag che-check in kami sa hotel" Tumango siya. Napairap nalang ako at tumalikod pero biglang napamaang ako ng bigla siyang lumapit sa pinto ng passenger ko at ilang sandali ay nakita ko ng buhat-buhat niya si Ryde, nakabalot pa sa bata ang coat ng lalaking hinubad nito kanina."Klare, let's go" tawag niyo ngunit nanatili ako puwesto ko.Kahit ng maipasok niya na si Ryde sa loob ng sasakyan niya ay hindi ako umalis sa kinatatayuan ko. Tulala lang ako sa pabig-biglang kilos ng lalaki. Who do he think he is for doing that? Basta niya nalang kinuha si Ryde ng walang paalam! Hindi man lang siya nagtanong kung ayos lang bang hawakan at kargahin niya ang bata! Ganon parin ba ang tingin niya sa sarili niya? Na kahit anong gustuhin kahit walang pahintulot galing sa iba ay gagawin niya talaga. "Klare! Its raining!" Napatingala ako. Doon ko lang din nalamang umuulan na pala at nababasa na ako."Let's go" Aya niya pa.Wala sa sariling napailin
INALALAYAN ko si Ryde makababa ng marating namin ang balkonahe ng bahay. Mula sa labas ng pinto ay nandoon sina Daddy. Nakita ko ang pagtataka nila ng makita ang pagdating namin,lalo na ng sumunod na bumaba si Ridge.."Goodmorning po" bati ko sakanila.. Ngumiti sila saakin pero kaagad ring binalik ang tingin sa lalaking kasama namin na umaakyat na ngayon sa maliit na hagdan ng balkonahe"S-Si Ridge po..Daddy ni Ryde""Goodmorning sir,maam" magalang na bati ng lalaki.."Magandang Umaga naman sayo Hijo" tiningnan ko ang reaksyon nila. Nakangiti sakanya si Mommy habang si Dad ay seryosong kinikilatis si Ridge ng tingin. "Klare anak..saan pala kayo nagpalipas ng gabi" tanong ni Dad habang papasok kami sa sala."N-Nagcheck-in po kami sa isang hotel" tugon ko.mabuti at hindi naman na nasundan ang tanong, tumango lang siya. hinawakan ang kamay ni Ryde at isinama patungong kusina.nakangiting sumunod naman si Ryde sa daddy ko.."Ridge" tawag ko ng makita siyang nakatingin din sa kusina kung
"Thank you talaga Drew" sabi ko habang tinatahak na namin ang daan pabalik sa resthouse niya.. Bitbit ko ang gitara niya,siya naman ay bitbit ang dalawang basket na ginamit namin.maging ang mga tela at mantel ay nakasambay sa balikat niya"Ang swerte mo sa'kin no?" Pagaasar niya,pero tumango ako"Sobrang swerte ko sayo" natigilan siya pero di nagtagal ay ngumiti na rin..Ilang sandali pa ay narating narin namin ang resthouse,Hindi naman kasi kalayuan iyon.."Ito na ba ang gift mo sa'kin, ha?" Tanong ko ng nasa harap na kami ng pinto"Bakit..Wag mong sabihing nag-aabang ka pa" ngumuso ako.Hindi ko nalang siya pinansin at pinihit na pabukas ang pinto..tatawa-tawa lang naman siya..Magsasalita sana ako para asarin si Drew pero natigilan ako ng makitang may tao sa sala.."K-Kate" gulat na gulat na usal ko..Tumayo siya, hahakbang na sana ako para yakapin siya pero natigilan ako ng makilala ang taong kasama niya,tumayo ito sa tabi niya..Nagpabalik-balik ang nagtatakang tingin ko sa kanila,l
"K-Klare.Ito lang ang bagay na maibibigay ko sa kapatid ko.sa ganitong paraan mapapatawad at makakabawi ako sa kasalanang nagawa ko noon" "K-Kate-" "Parang awa mo na..Alam kong ang kapal ng mukha kong hilingin to sayo..P-Pero Klare,pagbigyan mo siya..P-para saakin Klare..Humihiling ako at nagmamakaawang pakinggan mo siya" Nakayuko siya habang ang mga palad ay nakapatong sa mga hita. Nakikita ko rin ang mga butil ng luha niyang pumatak doon.."Klare, S-She wanted to explain everything to you-""P-Para saan pa Kate? H-Hindi pa ba siya masaya na nakuha niya na ang bagay na gusto niya?Nasaktan niya na rin ako ,Kate.Ano pa bang gusto niyang mangyari?" "Talk..She just want to talk to you Klare and admit everything-" napailing-iling ako..May mababago ba? Kapag ba nagusap kami meron bang mababago? Wala naman diba? Whatever she wanted to say or do, it doesn't change the fact that they hurt me, they took my life away from me.She can't reconcile everything-no one,not even Hendrix!"K-Klare..A
"NASAAN si Hendrix?" Tanong ni Kate..Ngumisi siya bago tumabi saakin sa sofa.."Baka pinalayas mo nanaman dahil binilhan ka ng donuts na may butas" natawa siya , napanguso nalang ako.."So, pinalayas mo ulit?" "H-Hindi" "Nasa kusina siya..Pinatulong kong magluto kay Andrew" natigilan siya"Nandito siya-si Andrew bumalik na siya?" "Oo kanina lang" Bumaling siya sa kusina bago napasandal sa sofa.."K-Kumusta si.. Chloe?" Ngumiti siya"She's fine now...Klare, thank you" hinawakan niya ang kamay ko"Don't worry,nangako siya na hindi na kayo guguluhin""Sorry sa lahat ng ginawa niya sayo" sumandal siya sa balikat ko.. ngumiti ako at hinaplos ang ulo niya"Nga pala..may dala ako" lumayo siya saakin at may kung anong kinuha sa tote bag niya.."Menudo..Naalala ko wala pa akong naibibigay mula nung makabalik kayo..Kaya naisipan kong lutuan ka nalang ng paborito mo" ngumiti ako ,Kinuha ko ang tupperware mula sa kamay niya"Salamat Kate" Ipinatong ko iyon sa center table, binuksan at inamoy
"KLARE, hows your conversation with Dad?" Agad na tanong ni Hendrix, Napatayo pa siya ng makita ang pagpasok ko..Imbes na sagutin ay sinara ko ang pinto ng kuwarto at ini-lock iyonMarahas kong binura ang distansya namin at kaagad na sinungaban ng halik..Ipinulupot ko pa ang mga braso sa leeg niya..Nagulat siya..Ramdam ko iyon pero kalaunan ay tumugon na rin..Pinipilit niya pang magsalita pero kaagad ko siyang pinipigilan sa pamamagitan ng mahanap na halik..Humanap at naglakbay na rin sa polong suot niya ang kamay ko..Aligaga kong kinalas ang mga butones niyon ng hindi nilulubayan ang labi niya..Napapangisi pa siya dahil sa mga kinikilos ko..After a while,I pulled for a kiss and look straight at him"Hendrix..I want you..Please" hingal na hingal ako ng hilingin iyon..Nakita ko ang pagkagulantang niya.."Please..Make love to me tonight..I need you!" Umigting ang panga niya..Nagpakawala siya ng iilang mura bago ako sungaban ng halik..Naramdaman ko rin ang paglutang ko sa ere dahil
"Hendrix" hinawakan ko ang braso niya para pahintuin.."W-We can do this some other time" ngumiti siya"I can't wait to marry you..So,we need to do this now,Hmm" "Pero-""It will be fine,Klare..I tell you it will" hinawakan niya ang likod ng ulo ko,mahinang kinabig iyon papalapit sakanya para mahalikan ako sa noo.."I love you" he said,"I..I love you, too" ngumiti siya at mas pinagsinop ang mga daliri namin bago muling naglakad..Magiging maayos ang paguusap na to di ba? Magiging maayos ang kalalabasan nito..Sana..Sana ngaPero.."Klare?" Naabutan namin silang tatlo sa dinner table, mukhang nangangalahati na sa hapunan..Lahat sila ay gulat ng makita ako,lalo na ang lalaking kasama ko.."Anak?" Si mom, narinig ko rin ang mahinang usal ni Trixie ng makita ang kamay namin ni Hendrix"Who the héll tell you that youre welcome in my house!?" Si Dad..Nakatingin siya kay Hendrix.. Mahigpit rin ang pagkakahawak niya sa kutsara"Good evening" panimula ni Hendrix"...Sorry to intrude..but ca
NGUMITI ako ng muling sakupin ng maliit na palad ni Vien ang mukha ko..Pinakatitigan niya ako pagkatapos ay hahalikan sa pisngi.Kanina ay nagpaalam si Yanna na aalis saglit para tawagan ang asawa. Naiwan saakin si Vien, noong una ay nagdadalawang isip pa siyang lapitan ako,pero kalaunan ay natagpuan ko siyang nasa kandungan ko na,hawak pa ang mukha ko.."You're so pretty..I want to marry you" nanlaki ang mata ko, is he really two year old? "But.. you're tito Hendrix wife na e" mahina kong kinurot ang pisngi niya..Ang cute cute niya talaga..Kahit bilang lang ang beses na nakita ko si Luther, masasabi kong kamukhang-kamukha niya ang anak..Walang inilayo..pero habang tumatagal ang pagtitig ay napansin kong may nakuha din siya kay Yanna...kunti nga lang "Do you love my Tito po?" Ngumiti ako, tumango"Yes Vien..I love your Tito Hendrix" "Yeah..well said..I'm glad he already found you..I love tito Hendrix too, and I don't want him sad anymore" muli akong ngumiti,"Me too..ayoko ring na
HALOS hindi ko na nilulubayan ng tingin ang singsing na bigay ni Hendrix..I still can't believe that he asked me to marry him..That he's still accept me despite the years I've became cruel."Why do I feel jealous to the ring I just gave to you?" Takang napabaling ako sa lalaki."Ha?" Naupo siya sa lounge,sa tabi ko..Hindi na ako umusog dahil kasya naman kami,isa pa ay mukhang ayaw niya rin akong umusog pa.. Hinawakan niya pa nga ang baywang ko para ipermi,para ilapit pa sakanya lalo "You're spoiling that ring, and you let your husband felt jealous in the corner--" Napakurap kurap ako bago napailing.."Sorry..nagagandahan lang ako-" tumingin ako sakanya"..masaya ako Hendrix..Kasi tinaggap mo parin ako, at inaya pang magpakasal" ngumiti ako bago nagpatuloy "Aaminin ko, habang papunta ako dito,sobrang natakot ako..Kasi pano kung ayaw mo na,na hindi mo na'ko tanggapin,na nagsawa ka kasi na-realize mong hindi ako worth it na hintayin ng siyam na taon-""..N-Na hindi mo na ako mahal" nak
LUMALANDAS parin ang luha ko, ang daliri niya ay paulit ulit na tinutuyo iyon..I waste nine years of my life for hating him..and I know I'm idiót who deserve his anger now..I feel sorry for being reckless to him for leaving him in that state..If I could turn back the time,if only I know the whole truth,I will surely not let go of his hand..I will surely heal with him.. But I can't change the decision I once commit, ang magagawa ko nalang ay bumawi at iparamdam na nagsisisi ako sa ginawa kong pagtalikod sa kanya..I want to promise him that I will not leave his side again..I won't be disappear again..He pulled off..Kapwa kami hinihingal ng maghiwalay siya, Hawak niya parin ang pisngi ko,pinagdikit niya pa ang mga noo naming dalawa matapos niya akong patakan ng halik sa dulo ng aking ilong..The smell of his breathe was just shivers me,it brought me into something familiar to me,that I already once feel nine years ago-home"H-Hendrix" tawag ko matapos ang ilang segundong katahimikan
HAWAK-HAWAK ko ang dibdib habang nakatingala sa mataas na gate ng mansyon.. Ramdam ko ang malakas na ulan na tumatama sa katawan ko, pagod na pagod din ako pero sa kabila ng mga iyon, nakangiti ako habang naghahabol ng hininga..Wala akong sinayang na oras, tinulak ko ang gate pabukas, nagtaka pa ako kung bakit bukas iyon.. Ngunit ano man ang dahilan mabuti ng naiwang bukas dahil hindi ako nahirapang pumasok..Tumakbo ako sa malawak na balkonahe, Napalunok pa ako habang dahan-dahang lumapit sa may malaking pinto, itinukod ko ang isang palad ko at idinikit ang kaliwang pisngi doon..Ng sandaling madama ko iyon ay muling nagsilabasan ang mga luha ko.."Hendrix" bulong ko, habang nakapikit..Iniwan ko siya, tinalikuran at sinisi sa lahat..Hindi ko tinupad ang pangako kong mananatili ako sakanya..Sinaktan ko siya sa disesyong paglayo ko..Binuhos ko lahat ng galit at sakit sakanya ng hindi ko alam ang totoong nararamdaman niya..Nasaktan ako..Kaya kinalimutan ko siya..Ang akala ko ay ako la
"I'll bring you to him" Hindi niya ako hinintay na makapagsalita. Kaagad niyang hinuli ang palapulsuhan ko at basta nalang naglakad..Habang nagpupunas ng luha ay nagpatianod ako kay Ridge,Naguguluhan man ay hindi ako tumutol,Hindi ko binawi ang kamay ko mula sa magaang pagkakahawak niya..He will bring me to Hendrix? Iyon ang sinabi niya,Hindi ako maaaring magkamali..Pero paano? Ni hindi nga niya alam kung saan nakatira ang lalaki, Hindi niya rin ganun kakilala kaya paanong siya ang magdadala saakin sakanya? But despite those thoughts,natagpuan ko ang sariling malayang sumusunod sakanya "Klare?" Tawag ni Andrew. Hindi sana siya papansinin ni Ridge pero bigla siyang humarang sa daan dahilan kung bakit napahinto kami"Saan mo siya dadalhin?" Bagamat kaswal ay ramdam ko ang pagtataka sa boses niyaHindi sumagot si Ridge,pero nakita ko ang pagigting ng panga niya,na para bang hindi siya nasiyahan sa ginawang pagharang saamin ni Andrew"Saan mo sabi siya dadalhin?" Paguulit niya pa.Nang
⚠️ WARNING: Abûse.Violence.Disturbance topic.."ANONG ginagawa niyo!" Halos mapatalon sila sa gulat ng biglang dumating ang lalaki,galit na galit"Balak niyong tumakas!?" Lumapit ito sa kanila at walang kahira-hirap na naiangat gamit ang pagkabilang kamay, "Sinabi kong wag kayong magbalak diba?!" Binalibag sila nito sa gilid..Muntik ng mawalan ng malay si Chloe dahil sa malakas na pagkakatama ng katawan niya sa pader."Drix?" Tawag nya ng makita si Hendrix na nakapikit at mukhang gaya niya ay sobrang nasaktan din sa ginawa ng lalaki..."Drix...c-come here-" kahit nahihirapan ay pagapang niyang nilapitan si Hendrix, ng maabot ay niyakap niya ito.."Anong nangyayari dito!?" Biglang pumasok ang yaya niya kasama ng dalawang lalaki.."Nagbabalak po silang tumakas" nangalaiti ang babae.. Lumapit siya sa dalawang batang takot na takot at pinaghiwalay..Tinulak niya pa ang batang babae, kinabig niya naman papalapit sakanya si Hendrix"Hendrix! Tatakas ka!? Hindi puwede okay!" Sigaw niya dito