Savina Pov Nakahiga ako sa loob ng isang kulungan nang pagbalikan ako ng aking malay. Agad na nagbalik sa aking alaala ang mga nangyari. Pumasok ako sa patibong na ipinain nila sa akin. Mga taong-lobo pala ang nasa loob ng kulungan at hindi ang mga kagaya kong witch. Alam nila Desmon at Allana na ililigtas ko ang mga bihag nila sakaling makarating sa akin ang balita na papatayin na sila kaya ipinakalat nila ang maling impormasyon. At sa pagnanais ko naman na mailigtas ang mga kagaya kong witch ay hindi ako nag-alinlangan na puntahan sila. Hindi man lang pumasok sa aking isip na baka patibong lamang ang lahat. Hindi ako nag-ingat kaya nahuli tuloy nila ako. Ngunit mabuti na lamang may kapangyarihan akong mag-teleport kaya kahit na nakakulong ako ay makakatakas pa rin ako anumang oras ko gustuhin. Bigla akong tumayo mula sa pagkakahiga sa malamig na sahig ngunit natumba at napabalik lamang ako sa pagkakahiga sa sahig ng kulungan. Tila wala akong lakas na tumayo. Nanghihina ang aking mg
Savina Pov Tinapunan ko ng masamang tingin ang guard na nagdala sa akin ng pagkain sa loob ng kulungan at damit na para pamalit ko sa aking suot. Basta na lamang niyang itinapon sa mukha ko ang damit na para bang basurahan ang tingin niya sa akin at nagtatapon lamang siya ng basura. Pasalamat ang guard na ito na wala akong kapangyarihan ngayon dahil kung nagkataong hindi nawala ang kapangyarihan ko ay makikita niya kung ano ang hinahanap niya. "Pagkatapos mong kumain ay isuot mo ang damit na iyan at saka puntahan mo si Alpha Desmon sa bahay niya," kausap ng guard sa akin sa tonong nag-uutos. "Huwag kang magtangkang tumakas dahil maliban sa hindi ka makakatakas dahil maraming sundalo ang nagbabantay sa paligid ay binigyan din kami ng pahintulot ng aming alpha na patayin ka sa oras na magtangka kang tumakas," babala niya sa akin. Hindi ko pa nga naiisip ang tumakas ay inunahan na niya ako. "Ano ang binabalak nilang gawin sa akin?" tanong ko sa guwardiya. "Huwag mo akong tanungin dahi
Savina Pov "Bakit nais mo akong maging alipin, Desmon? Hindi ka ba nag-aalala na baka matakasan ko ang mga sundalo mong nagbabantay sa paligid?" nananantiya kong tanong kay Desmon. Baka kasi kahit paano ay may naaalala siya tungkol sa akin o may familiarity siyang nararamdaman kaya inilabas niya ako sa kulungan at ginawa na lamang niyang alipin. "Huwag ka ngang masyadong mayabang, Savina. Noong may kapangyarihan ka pa ay nagawa ka naming hulihin ngayon pa kaya na wala ka nang kapangyarihan? Tangkain mo mang tumakas ay hindi ka magtatagumpay. Wala kang laban ngayon kahit pa isang ordinaryong taong-lobo ang makaharap mo," nang-iinsulto ang tono ng boses na sabi ni Allana. Tumayo siya sa kinauupuan at pinatamaan ng latigong hawak niya ang aking mga tuhod. Bigla akong napaluhod sa kanilang harapan ngunit hindi ako d*****g sa sakit kahit pa parang hiniwa ng matalim na bagay ang aking tuhod. "Tama si Allana, Savina. Tangkain mo mang tumakas ay hindi ka pa rin magtatagumpay kaya ano ang d
Savina Pov Ang bilis ng tibok ng aking puso habang nakakapit ang ajing mga braso sa leeg ni Desmon. Nakaramdam din ako ng saya. Iniligtas niya ako dahil ayaw niya akong masaktan. Nakalimutan man niya ako ay naalala naman ako ng kanyang puso. Kaya gagamitin ko ang aking puso para muling mapaibig siya at tuluyang magbalik ang kanyang mga alaala. "Bakit mo ako iniligtas, Desmon? Natatakot ka ba na masaktan ako kapag nahulog ako sa lupa?" deretsang tanong ko sa kanya. Biglang kumunot ang noo ni Desmon sa pagkakatingin sa akin. "Huwag mong lagyan ng anumang kulay ang ginawa kong pagliligtas sa'yo, Savina. Ayoko lang mamatay ka bago pa man sumapit ang eclipse," madilim ang mukha na sagot niya sa akin. "Paano naman ako mamamatay sa ganyan kataas lamang? Hindi kaya ang OA naman ng reaksiyon mo?" tanong ko sa kanya habang pinipigilan ko ang pagsilay ng isang ngiti sa aking mga labi. Sa pagkagulat ko ay bigla na lamang niya akong binitiwan. Una ang puwitan na bumagsak ako sa lupa. "Ouch! Bak
Savina PovKasalukuyan akong nag-aalis ng mga tuyong dahon sa mga halaman nang bigla akong nilapitan ni Marsha at kinausap. "Pinapatawag ka ni Alpha Desmon. Puntahan mo raw siya sa kuwarto niya," nakasimangot na pagbabalita sa akin ni Marsha."Sa kuwarto niya? Ano ang ipapagawa niya sa akin sa loob ng kanyang silid?" nagtatakang tanong ko sa kanya."Malay ko. Bakit hindi mo na lang puntahan nang malaman mo kung ano ang ipag-uutos niya sa'yo," masungit na sagot niya sa akin. Napailing na lamang ako bago ko iniwan ang aking ginagawa para puntahan si Desmon sa kanyang silid. Ayokong makipag-away o makipagsagutan kay Marsha dahil magsasayang lamang ako ng laway sa kanya. Magmula nang maging alipin ako ni Desmon sa pangalawang pagkakataon ay kung ano-anong pahirap ang ginagaqa sa akin ni Marsha na siyempre, utos iyon mula kay Allana. Ilang beses na rin akong nakatanggap ng parusa dahil sa kasalanang ginawa ni Marsha ngunit sa akin palaging ibinibentang. Natural na kakampihan ni Allana si
Savina Pov"Saan niyo ako dadalhin?" mariing tanong ko sa dalawang alipin ni Allana na humihila sa akin. Naglalakad ako kanina nang bigla na lamang akong nilapitan ng dalawang alipin at hinawakan sa braso pagkatapos ay pilit akong kinaladkad palayo sa bahay ni Desmon. "Kung ayaw mong masaktan ay sumama ka na lamang ng maayos," babala sa akin ng isang alipin. Kahit anong gawin kong pagpupumiglas ay hindi ako makakawala mula sa mahigpit nilang pagkakahawak sa dalawa kong braso. Ang isang katulad ko na walang kapangyarihan ay walang laban sa dalawang taong-lobo na humihila sa akin."Kung hindi mo lang sana ginalit si Luna Allana ay walang masamang mangyayari sa'yo. Ngunit nais mong agawin ang aming alpha mula sa kanya kaya hindi ka niya patatawarin," kausap naman sa akin ng isa pang alipin na humahawak sa akin.Mukhang nahuhulaan ko na kung bakit galit na naman sa akin si Allana. Siguro dahil sa nangyari kanina s loob ng silid ni Desmon. Matapos kong gamutin ang mga sugat ni Desmon kani
Alpha Desmon PovTahimik na umiinom ako ng alak mula sa terrace ng aking silid nang lapitan ako ng kambal kong mga kaibigan na sina Faris at Farin. Ang huli ang aking kanang kamay samantalang si Faris naman ay kaibigan na kasa-kasama ko saanman ako magpunta. Easy-go-lucky kasi si Faris samantalang seryoso at maaasahan sa lahat ng bagay ang kakambal nitong si Farin. Bago namin nahuli si Savina ay alam kong nagtago siya sa bahay ng kambal. Sinabi sa akin ni Farin na si Faris ang nagligtas sa buhay ni Savina nang unang beses kaming magkita. Pero kahit na hindi inamin sa akin ni Farin ang ginawa ng kakambal niya ay malalaman ko pa rin iyon. Alam ko kasi na nang makatakas si Savina ay sa bahay nina Faris at Farin siya nagtungo kaya natural na iisipin kong isa sa dalawa ang nagligtas sa kanya. At iyon nga ang kakatwa. Hindi ko alam kung paano nangyaring nararamdaman ko ang presence ni Savina kahit nasaan man siya. Hindi ko alam kung paano nangyari ngunit para bang may isang bagay na nakaka
Savina PovPakiramdam ko ay nakakita ako ng anghel nang makita ko si Donny na nakatayo sa harapan ni Allana at hawak ang dulo ng latigo ng babae. Pilit na hinihila ni Allana ang kanyang latigo ngunit hindi nito magawang hilahin iyon mula sa mahigpit na pagkakahawak ni Donny. "Bakit ka nakikialam dito, Donny? Ano ba ang pakialam mo sa babaeng iyan?" nanlilisik ang mga mata sa galit na tanong ni Allana kay Donny. Magkakilala ang dalawa kaya ibig sabihin au sa mundong ito rin nakatira si Donny. Obvious namang alam niya ang tunay kong katauhan ngunit bakit niya itinago sa akin ang totoo niyang pagkatao? Sinadya ba niya na makipagkaibigan sa akin noon? Sa ano namang dahilan? At saka sino ba talaga siya at tila hindi siya natatakot na harapin ang galit ni Allana?"Kaibigan ko si Savina kaya bilang kaibigan niya ay natural lamang na ipagtanggol ko siya," mabilis na sagot ni Donny. Madilim ang mukha nito at tila nakahanda itong pumatay para lamang maipagtanggol ako."Ako ang Luna ni Alpha D
Savina PovPinuntahan ko si Desmon sa bahay niya. Kailangan naming magkaliwanagan. Umalis ako sa bahay nng hindi nalalaman ni Uncle Lucho. Alam ko kasi na hindi niya ako papayagan na makipagkitang muli kay Desmon kaya hindi na ako nagpaalam pa sa kanya. Hindi ako matatahimik hangga't hindi ko naririnig ang paliwanag ni Desmon. Kaya pagkatapos ng ilang araw kong pag-iisip ay nakahanda na akong harapin siya.Nang lumitaw ako sa loob ng bakuran ni Desmon ay walang nakapansin sa akin maski isa sa kanyang mga alipin. Palapit pa lamang ako sa pintuan ng bahay niya ay naririnig ko na mula sa labas ang boses ni Allana at nasisiguro ko na si Desmon ang kanyang kausap. Maingat akong lumapit sa may pintuan at idinikit ang aking tainga para mas marinig ko ang kanilang pinag-uusapan."Natitiyak kong alam na ni Savina ang lahat, Desmon. Alam na niya na nagpapanggap ka lamang na nagkaroon ng amnesia at nakalimutan mo siya. Alam na niya na binilog mo lamang ang ulo niya at pinaniwalang hindi ang ama
Savina POVAgad kong inilabas sa loob ng kuweba si Uncle Lucho at dinala sa isang ligtas na lugar. Hindi kami masusundan ng kahit sino sa grupo ni Desmon maging grupo ni Allana. Ilqng araw nang gulong-gulo ang aking isipan matapos kong marinig ang mga sinabi sa akin ni Uncle Lucho. Wala akong lakas ng loob na harapin si Desmon at kausapin tungkol sa bagay na natuklasan ko. Natatakot akong marinig sa kanya ang pag-amin niya na totoo ang mga sinabi ni Uncle Lucho. Natatakot din ako na kapag sinabi niya na hindi totoo ang mga sinabi ng uncle ko ay baka maniwala ako sa kanya kahit na nagdudumilat ang katotohanan na talagang niloko lamang niya ako. Hangga't hindi ko pa kayang harapin siya ay hindi na muna ako magpapakita sa kanya. Hindi naman niya ako matatagpuan dahil kusang naalis sa aking kamay ang bracelet na inilagay niya. Naalis ito noong bumalik ang aking kapangyarihan ngunit hindi ko na lamang iyon ipinaalam sa kanya."Ano ang ginagawa mo rito sa dilim, Savina? Malalim na ang gabi
Savina PovHinahanap ko si Desmon ngunit hindi ko siya makita. I wonder kung ano ang ginagawa niya ngayon at kung nasaan siya. Noong isang araw ay nabanggit ko sa kanya ang tungkol sa pagpapalaya niya sa mga witch na bihag nila. Ang sabi niya sa akin ay palalayain niya agad ang mga bihag.Habang naglalakad ako sa gubat ay hindi sinasadyang may nakita akong kuweba. Hindi ko alam kumg kulungan ba ang kuwebang iyon o hindi. Pero baka hindi kasi wala namang bantay sa labas ng kuweba. Akmang tatalikod na ako para umalis sa lugar na iyon nang bigla akong natigilan at saka lumingon sa kuweba. Para bang may enerhiya na pumipigil sa aking mga paa para humakbang palayo. Tila rin may nag-uudyok sa akin na maglakad papunta sa kuweba at pumasom. Hindi ko alam kung ano ng meron aa kuwebang iyon at hinihila niya ako papasok sa loob. Nagkibit na lamang ako ng balita. Wala namang masama kung papasok ako sa loob ng kuweba na iyan. Kung may panganib man sa loob ay hindi ako natatakot lalo pa ngayon na n
Savina PovPaggising ko sa umaga ay wala na sa aking tabi si Desmon. Agad na sumilay sa aking mga labi ang matamis na ngiti nang maalala ko ang nangyari sa amin kagabi. Walang pag-aalinlangan na ibinigay ko sa kanya ang aking buong pagkatao. Nakaramdam man ako ng saya ngayon ay hindi ko pa rin maiwasan ang makaramdam din ng lungkot nang maisip ko si Donny. Tiyak na masasaktan siya kapag nalaman niyang nagkakaunawaan na kami ni Desmon. Ayoko mang saktan siya ngunit alam ko na hindi talaga maiiwasan ng masaktan siya. "Good morning," nakangiting bati sa akin ni Desmon nang pumasok siysa sa aking silid. Nilapitan niya ako at hinalikan sa aking noo. "Kumusta ang pakiramdam mo?""Okay lang kahit na pinagod mo ako kagabi," sagot ko sa kanya na may kasamang pilyang ngiti. Kinabig niya ako at binigyan ng isang malalim na halik."I'm sorry kung napagod kita kagabi. And I'm sorry ulit dahil muli kitang papagurin ngayon," sagot ni Desmon pagkatapos ay muli niyang inangkin ang aking mga labi. Bu
Allana Pov"Aahhh!!!" lahat ng mga bagay na makita ko sa aking paligid ay dinadampot ko at ibinabato sa dingding. Gusto kong ilabas ang galit na aking nararamdaman. Gusto kong pumatay ng tao. At ang taong iyon ay walang iba kundi si Savina. Para tuluyan na siyang mawala sa landas ko at lalong-lalo na sa landas ni Desmon.Pinuntahan ko kanina sa bahay niya si Desmon para pag-usapan namin kung ano ang balak niyang gawin sa pack ng natalo naming kalaban na si Alpha Dorco. Sumuko ang mga kawal niya nang matapos mapatay ni Desmon ang kanilang alpha. Malaki nga ang panghihinayang ko kung bakit hindi pa tuluyang napaslang ni Alpha Dorco si Savina. Pagdating ko sa bahay niya ay sinabi sa akin ni Marsha na nasa loob ng silid ni Savina si Desmon. Palagi raw itong nasa loob ng babaeng iyon at hinihintay na magkamalay ito.Para mailigtas ni Desmon ang buhay ng witch na iyon ay sinalinan niya ito ng kanyang dugo. Mahigpit kong tinutulan ang gustong mangyari ni Desmon ngunit sa huli ay wala pa rin
Savina PovNasa isang lugar ako na tanging kadiliman lamang ang aking nakikita. Hindi ko tuloy alam kong napikit ba ako o nakadilat ang aking mga mata. Sobrang dilim at tahimik ng paligid. Nakakatakot. Naalala ko ang nangyari sa akin kaya naisip ko na ito na yata ang hantungan ng mga namatay na. Pero ayoko ritong mag-isa. "Ama? Ina? Juni?" malakas na tawag ko sa aking mga magulang at nag-iisang kapatid. Patay na sila kaya dapat nandito sila ngayon at sinasalubong ako. Pero bakit wala sila? Bakit hindi ko sila makita? "Ina! Ama! Juni! Nasaan kayo?" muli kong tawag sa kanila. Ngunit gaano man kalakas ang boses ko sa pagtawag sa kanilang pangalan ay wala pa ring sumasagot sa akin. Kahit na hindi ko nakikita ang aking paligid ay nagpasya akong maglakad at baka makakita ako ng liwanag sa ibang dako."Savina..."Biglang nanlaki ang aking mga mata nang marinig ko ang boses na iyon na pinanabikan kong marinig. Kahit matagal na siyang patay ay hindi ko pa rin nakakalimutan ang kanyang tinig.
Savina PovDinala ako ng lalaking nakahawak sa akin sa harapan nina Desmon at alpha ng Silver wolf pack na si Dorco. Parehong natigilan silang dalawa nang makita ako ngunit mabilis na nakabawi si Dorco at tumawa ng malakas."Nagkita tayong muli, Savina. At masaya ako na makita kang muli," nakangising kausap sa akin ni Alpha Dorco. Kinuha niya ako mula sa lalaking may hawak sa akin at iniharap kay Desmon na sobrang dilim ang mukha dahil sa galit."Ano ang ginagawa mo sa lugar na ito, Savina?" galit na tanong naman sa akin ni Desmon. Alam kong sa akin siya nagagalit dahil sinuway ko ang kanyang ipinag-uutos. Tiyak na parurusahan niya ako. Iyan ay kung makakaligtas ako ngayon sa mga kamay ni Alpha Dorco."Savina!" tawag sa akin ni Donny na biglang dumating na humahangos pa."Ikaw ang nagdala kay Savina sa lugar na ito?" mapanganib na tanong ni Desmon sa kanyang kapatid habang nakakuyom ang mga kamao."Wala siyang kasalanan, Desmon. Ako lamang ang nagtungo rito nang malaman kong nakikipag
Savina PovMagmula nang hinalikan ako ni Desmon ay hindi ko pa siya muling nakakausap. Nakikita ko naman siya ngunit hindi niya ako kinakausap. Hindi ko alam kung iniiwasan ba niya ako o talagang ayaw lamang niya akong kausapin. Gustuhin ko siyang kausapin ngunit nahihiya akong gawin iyon. Baka kasi isipin niya na cheap akong babae. Galit-galitan ako tapos bibigay din pala ako sa kanyang mga halik."Hoy! Ano ang ginagawa mo ritong mag-isa, Savina?" panggugulat sa akin ni Edan, isa sa mga babaeng alipin na Desmon na naging kaibigan ko. Sa lahat ng mga alipin niya ay tanging si Edan lamang ang hindi nagpakita ng masamang ugali sa akin kahit na isa rin naman siyang taong lobo."Wala lang. Nagpapahangin lamang ako," sagot ko sa kanya sabay kibit ng aking mga balikat."Alam mo ba na may nangyayaring labanan ngayon ng dalawang pack ng mga taong lobo?" biglang tanong niya sa akin. Na-curious tuloy ako kung anong pack ang naglalaban. Napakatahimik at payapa ng gabi kaya hindi ko akalain na ma
Savina PovNagpatuloy akong hanapin ang silid ni Allana ngunit ilang silid na ang aking pinasok ay hindi ko pa rin natatagpuan ang silid niya. Napakaraming silid sa bahay niya at mukhang hindi ko mahahanap ito bago pa siya bumalik kaya nagdesisyon akong umalis na lamang. Ngunit babalik ako kapag magkaroon ulit ako ng pagkakataon. Akmang tatalikod na sana ako nang umagaw sa aking atensiyon ang isang silid na nasa ikaapat na hanay mula sa kinatatayuan ko. Hindi ko alam kung anong mayroon sa silid na iyon ngunit tila ba biglang hinatak ng kung anong enerhiya ang aking mga mata patungo sa silid na iyon. Hindi kaya iyan ang silid ni Allana? Dahan-dahan akong naglakad palapit sa pintuan ng silid. Hinawakan ko ang door knob at maingat na pinihit. Akmang itututulak ko na ang pintuan nang biglang may babaeng nagsalita sa aking likuran."Sino ka? Ano ang ginagawa mo rito? Ang lakas ng loob mong pagtangkaang pasukin ang aking silid," mapanganib ang tono na tanong sa akin ni Allana na siya palan