CHAPTER 20Dahan-dahan niyang nailibot ang kanyang paningin. Nasa lugar siya kung saan puro puti lang ang kanyang nakikita.Pilit niyang inalala ang nangyari pero sumasakit lang ang ulo niya. Gayunpaman ay unti-unti ding naging malinaw sa kanyang isipan na nahimatay pala siya sa loob ng Van kasama ang dalawa sa kaibigan niya.'Nasa langit na ba ako? Sino Pam? Jed? Asan sila?'Napabalikwas siya ng bangon at sinuyod ng tingin ang kabuuan ng lugar. Wala siya sa langit kundi nasa isang kwarto lamang siya kung saan puro puti ang mga kagamitang nandodoon, pati pa yata kulay ng wall ay ganun din. "Pam! Jed!" sigaw niya. Pero kahit siguro mamaos pa siya ay wala siyang maririnig na sagot. Sinubukan niyang lumabas but the door is lock. Nagsisimula na naman siyang kabahan. Bumalik siya sa kama at parang batang naupo sa gitna niyon. She hugs her knee. Natagpuan niya na lamang ang sarili na umiyak sa hindi niya alam na kadahilanan. Para bang nakaramdam siya bigla ng lungkot, sakit at galit.Nagt
CHAPTER 21PRESENT DAY...Binaybay ni EJ ang daan papuntang FIS. Gusto niyang kausapin ang mga kaibigan ni Alexandra. Gusto niyang linawin ang lahat. Kung tama ba ang nalaman niya na buhay nga talaga ang dalaga.Hindi pa rin kasi kayang i-proseso ng utak at puso niya ang katotohanang kanyang natuklasan.Sino ba naman ang hindi magugulantang lalo na kung malalaman mong buhay pala ang inakala mong patay na nga. Bukod pa doon ay hindi na mabubura pa sa kasaysayan ng buhay mo na minsan mo na itong niluksaan at iniyakan gabi-gabi.Magkarating niya sa paaralan ay agad na hinanap niya si Razelle."Nasa field si Razelle, tingnan mo na lang doon bro, baka nagpapahangin lang iyon," ani Larry."Salamat," tipid niyang tugon.Malayo pa lamang ay natatanaw niya ang ang taong pakay niya dito. Nakaupo ito sa isang bench at katabi din nito ang Dean ng school, si Shara. Tila ba kino-comfort nito si Razelle dahil nakahilig pa sa balikat nito ang ulo ng isa. Wrong timing pa yata siya. Nagdalawang isip p
CHAPTER 22Napakusot ng mata pa muna siya bago tuluyang bumangon. Pasado 8:00 a.m na siyang nagising dahil buong araw siyang nag-ensayo kahapon. Iyon ang ginawa niyang pambawi sa kanyang kasalanan kay Kyla. Bukod kasi sa tumakas at umaga na siya nakauwi ay nagsinungaling pa talaga siya.Matapos siyang maligo ay agad na lumabas na ng kwarto at dumiretso sa kusina. Nadatnan niya naman doon si Kyla."Oh? Nakapormada ka ah? May lakad ka 'te?""Yeah. At sasama ka.""Ha? Bakit pa ako sasama? Dito lang ako sa bahay, promise hindi na ako aalis.""Hindi pwede. Isasama kita sa Red Camp," napamaang siya. "R-ed camp? Anong gagawin natin doon?""Magpapakita sa kanila. Una nating pupuntahan ay ang North Div. Kina EJ." Mas lalo pa siyang kinabahan. Paano kung malaman nito mamaya na nagkita na pala sila ng lalaki?"Wag na muna roon. Sa South na lang muna.""Hindi pwede. May gatherings doon mamaya kaya nga perfect timing iyon para makilala ka nila. And... Ang misyon mo ay pag-aralan ang magiging rea
CHAPTER 23⚠️Mature scene ahead⚠️"Alexa! Hoy, gumising ka!""Ano na naman ba Kyla?" reklamo niya."Breakfast na tayo!""Mauna kana!""Aba! Bakit ba mukhang puyat na puyat ka? Hindi ka naman naglasing? Hindi ka naman gumimik mag-isa? Siguro, sa kakaisip ng halik ni Edrick no? Alexandra ha!"Naitakip niya ang unan sa tenga dahil sa ingay ng kanyang pinsan. Wala siyang magagawa kundi ang hayaan na lang itong pumutak ng pumutak.Pero tama ito, napuyat nga siya kakaisip sa lalaki. Hindi niya kasi alam kung ano ang gagawin niya, kung hahayaan niya na lang bang mahalin niya ito o pipigilan niya na naman ang nararamdaman.Natatakot siya na baka kung saan naman umabot ito. Na baka sa bandang huli ay siya naman ang talunan. Besides, hindi niya pa rin naman nakakalimutan ang kanyang prinsipyo pagdating sa mga gwapong lalaki."Kapag hindi ka pa diyan bumangon, tatawagan ko si Edrick at sasabihin kong pumarito dahil may sakit ka. Kailangan mo ng mag-aalaga."Sige, tawagan mo. Akala mo naman matat
CHAPTER 24After niyang mag work-out ay agad na dumiretso siya sa kusina para uminom ng tubig. Nauuhaw siya dahil isang-oras din siya sa gym na nasa loob lang ng mansiyon ng kanyang pinsan.Mansiyon dahil sobrang laki naman talaga. May gym, practice room, music room, at may mini bar pa nga eh. Pero kahit ganun ay ma bo-bored ka pa rin naman dahil sa silang dalawa lang ang nandidito. Minsan ay nadalaw ang mga kasamahan nito from South Camp (SC) pero saglit lang naman iyon. Masyadong pribado kanyang pinsan. Tila ba wala itong pinagkakatiwalaan. Hindi naman niya ito masisisi dahil ganun din naman siya.Naabutan niya roon si Kyla at may kasama pa ito. Halatang seryoso ang pinag-uusapan ng dalawa dahil hindi man lang siya tinapunan ng tingin.Napangisi siya ng may naisip na kalokohan, dahan-dahan siyang lumapit sa table.Pagkakataon niya na para makaganti sa pinsan niyang palaging aburido."Hi handsome!" bati niya pa."Hello. Ako nga pala si Kyleir or Agent Brown.""Ohh... Manliligaw ka b
CHAPTER 25Nanatili siyang positibo sa kabila ng sama ng loob at sakit dahil sa nangyari sa binata . Walang araw na hindi niya ito dinadalaw kahit pa lagi siyang sinusungitan ng kapatid nito.Hindi niya alam kung bakit ganun na lang ang galit nito sa kanyang where in fact wala naman siyang ginagawang masama.Sobrang siya nasaktan dahil sa mga binitawan nitong mga salita. Iyong iba ay tila ba umi-echo pa rin sa kanyang pandinig. Iniisip niya na lang na baka over protective lang ito sa kapatid. "It's you again. Kailan ka pa ba hihinto sa kalokohang mong ito? Diba sinabi ko na sayong wag na wag ka ng magpapakita pa rito?" bulyaw sa kanya ni Lucy. Napangiwi sa lamang siya."Lucy, watch your words," saway ni Jaivee."Enough, Lucy! Respect her! Baka nakakalimutan mo kung sino siya?" dagdag ni Carla."Bakit Agent Gold? Diba siya naman talaga ang dahilan ng...""Yeah, whatever!" Sa wakas ay nakapagsalita rin siya.Masamang titig ang ipinukol nila sa isa't-isa. Sobra-sobra na ang pang-iinsult
CHAPTER 26Nakahinga siya nang maluwag nang lumapag na sa airport ng Australia ang plane na kanyang sinakyan. Magdamag din ang biyahe kaya nakakapagod. To be exact nasa Paris siya ngayon. Ito na lang din kasi ang available na flight na nakuha niya. Kung nagkagipitan man ay paniguradong sa ibang bansa siya napunta at hindi sa plinano niyang bansang puntahan.Mabuti na nga lang talaga at nakaalis na siya ng Europe bago pa man nangyari ang bombing doon. Kasalukuyang nasa himpapawid na kasi siya noong nang makasagap silang lahat na nasa plane ng balitang ganon at lahat din sila ay nagpapasalamat dahil nakaalis na sila nang mangyari iyon dahil kung hindi, paniguradong katapusan niya na rin. Around 8:00 a.m niya binuksan ang red card at hindi naging madali iyon para sa kanya dahil kanailangan niya pa munang lagyan ng anti-tracker ang system ng card para lang ma-copy lahat ng files na nandodoon. Pasalamat na lang din siya at transferrable ang mga data. Nasa green flashdrive niya na nga ang
CHAPTER 27KYLA'S POV"Natawagan mo na ba si Alexandra?" usisa sa'kin ni Carla na umuusok na ang ilong dahil ang pusang inang si Edrick ay nawawala.Ang animalia ko namang pinsan ay hindi makontak. Ako ang kinukulit ni Gold eh. Baka gawin mo itong tanso mamaya."Hindi ko makontak eh. Try mo rin kaya yong pinsan mo, hindi yong pinsan ko lang ang kinukulit natin! Para namang siya talaga ang suspek eh," asik ko.Para naman kasing si Alexa 'yong salarin sa pagkawala ni Edrick eh! Nayayamot na ako sa ingay niya. Pinatawag pa talaga ako from SC just for this nonsense thing.'Maka-react parang magagahasa yong pinsan niya eh, kalalaking tao non, napaka over protective!'Si Alex nga kahit gawin pa yong missile ayos lang eh. Ready to fight yon palagi, kaya nga sarap bansagan ng 'Robust Woman' eh.'Sobrang tatag.'Kaso nga lang may pagka-bitter din."Parang ikaw?'Well, yes. Walang masama sa pagiging bitterinarian."Naku! Nagtanan na ang dalawang iyon! Goodbye Philippines na!" pang-aalaska pa ni
ALEXANDRA ANGELA SEBASTIAN-RAMIREZ POVNagising ako dahil sa halakhak ng isang kagwang at dalawang bulilit pero nanatili akong nakapikit."Gisingin niyo na ang mommy," utos pa ni Tsong sa dalawa namin anak na si Xandreik Jhon and Calla Lexa.Fortunately ay nabiyayaan kami ng dalawang bibong chikiting."Ikaw na dad," ungot ni Lala, ang bunso namin. Nasa anim na taon na siya samantalang si Xan-xan ay walo na.Yong nga lang, mukhang may mga attitude itong mga anak namin. Si XJ ay para pang may sariling mundo samantalang si Calla naman ay napaka moody. Siguro iyon talaga ang produkto ng pinaghalong genes ng dalawang kagwang, psss!"Mommy, gising na. Breakfast is ready," ani Tsong sabay tapik sa braso ko. Nanatili pa rin akong nakapikit. Naramdaman ko pa na dinampian niya ng halik ang labi ko."Eww!" sabay na sambit ng dalawa."Dad, are you going rape our mom?" supladitang tanong ni Calla.Hindi na ako nakatiis at nakisabayan na ako sa paghagalpak ng tawa kay Tsong. Bumangon ako at naupo.
ALEXANDRA ANGELA SEBASTIAN'S POV(Heart beats fastColors and promises)Sobrang bilis ng tibok ng aking puso habang naglalakad ako papuntang altar. Malayo pa lang ay natatanaw ko na si Edrick na gwapong-gwapo sa kanyang suot.Sinalubong din ako nina Tita Nana at Uncle Troy. Sila na ang tumayong parent ko.Dad, Mom sana nakikita niyo po ako ngayon. Naglalakad na po ako papuntang altar oh, how I wish na kayo ang mag-aabot ng kamay ko sa taong mahal at makakasama ko na habang buhay. Sana po, masayang-masaya din kayo ngayon for me.Don't you worry po, Edrick is the best man for your heiress."Edrick, ingatan mo itong inaanak namin ha? Tandaan mo, buong RAO ang makakalaban mo kapag pinaiyak mo si A.A.""Y-es naman po. Promise, hinding-hindi ko po siya sasaktan."Kinuha niya ang kamay ko at hinalikan.(I have died everyday, waiting for you)"Sobrang ganda mo. Deserve ko ba talagang magkaroon ng asawang diyosa?" Natawa naman ako."Ano ka ba tsong? Ako lang ito, si Xandra lang ito oh."Siya n
CHAPTER 36ALEXANDRA ANGELA SEBASTIAN POV"At last nakarating din! Ang ganda dito Lex ha?" lintanya ni Leslie.We're here at Tagaytay, sa S' Hotel. Nagyaya kasi ng vacation ang mga ito.And since tatlong kwarto lang ang nasa loob ng luxury room at ayaw naman nilang maghiwa-hiwalay kami kaya isang kwarto lang kami ni Edrick, si Faye at Larry and magkasama sa iisang kwarto sina Faye, Shara at Leslie.Si Kier naman ang siyang pinaka mabait na pumayag na sa ibang kwarto na lang siya. Basta daw makikita niya pa rin si Les. Tsk. Mukhang tinamaan na ang isa."This is owned by her, actually," ani Sha. Nanlaki naman ang mata ng isa."Whoaa! Really Lex? Ang yaman mo naman pala ah! Sabagay, may sarili ka ng ngang publishing house. Pwede na!""Pwede na?""Yeah, pwede na kayong mag-settle down ni Tsong." Natigilan naman ako. Hindi pumasok sa isip ko ang sinabi niya eh.Nailibot ko ang aking paningin sa kabuuan ng silid."Where's Edrick pala?" usisa ko. Nagkibit balikat lang sila.Saan naman kaya
CHAPTER 35LESLIE'S POVNasa Araneta na po kami dahil ngayong gabi na ang concert nina Edrick and Dina.Kasama na nga rin namin sina Sha and of course ang bida sa buhay ni DeeJee, si Alexandra.Nasa bukana mismo kami ng entablado kasi nga may pasabog daw si Tsong. And we don't know kung ano iyon. Pero feeling ko may alam na sina Zelle.Baka magtatapat na si Edrick kay Dina in front of Alexa?Goodbye Philippines na naman ang tema ng tsang kung magkataon."Aray! Dahan-dahan naman," reklamo niya dahil hinila na siya agad paupo ni Sha."Sorry, bagal mo eh."Well, Sha is my one of my close cousins who happened to be Alexandra's best friend din pala. Hindi ko alam 'yon pero ngayon alam ko na. Gulo ba? Hayaan mo na nga.Minuto na lang at magsisimula na kaya naman nagsisimula nang mag-ingay ang paligid."My god! I'm so excited! Sana may kissing scene naman ang dalawa 'no?""Oo nga! Para maiba naman, lagi na lang hugs yong eksena nila. Almost two years na rin silang magka-love team eh.""I ca
CHAPTER 34ALEXANDRA ANGELA'S POV"Kyaah! Miss A.A is here!""OMG, oo nga. Is it true? Pakisampal nga ako!""My goodness! Akala ko fake news lang nasagap ko, totoo nga pala!""Mabuti na lang din at naniwala ako sa mga nababasa kong ads eh. Baka na miss ko ang event na ito kung magkataon!"Napangiti ako dahil sa bulungan na iyon habang papaupo na ako sa pwesto ko. Magkalapit lang ang table namin ni Leslie. Nagugulat niya akong tiningnan. Mas nauna siya saking umuwi kaya naman hindi niya alam na umuwi din ako.Of course, bukod sa amin ay madami ding nobelista ang nandidito at lahat kami ay purong Pilipino.Ngayon na nga ang Grand Book Signing. Nakak-proud lang talaga na sa kabila ng modernisasyon ay patuloy pa ring namamayagpag ang mga may akda ng libro.Na marami pa ring nagbabasa ng kwento instead na magbabad na lang sa internet o sa social media.Meron ding Wattpad app na kung saan iba't-ibang stories din ang mababasa gamit ang gadgets pero heto sila ngayon, nakikipila at nakikipag
CHAPTER 33ALEXANDRA ANGELA'S POVNapasinghap ako ng maramdaman ko ang hangin na dumampi sa aking balat.Masarap iyon sa pakiramdam. Pumasok na ako sa bagong bili kong condo dito sa Los Angeles. Actually, kahapon lang din naman kasi ako dumating.Inilapag ko na muna sa kwarto ang mga gamit at nagpahinga sa sala.Napaka-relaxing ng atmosphere dito. Tila ba nakaramdam ako ng kapayapaan matapos ang nakakapagod ng mga nagdaang araw.Napatingala ako sa kisame. Mukhang magandang simula na nga ito. Sana na lang ay umayon sa akin ang kapaligiran ng bansang ito.Matapos ko makapagpahinga ay ang pag ge'general cleaning naman ang ginawa ko.Walis dito, walis doon. Gusto kong abalahin ang aking sarili para naman hindi na ako mag-isip ng mag-isip ng kung ano-ano.Inilibot ko ang aking paningin sa kabuuan ng condo. Sakto lang ang laki nito. Pero hindi ko gusto ang motif ng mga cutains kaya naman lumabas ako. Naghanap ng pwedeng mabilihan ng mga kurtinang matitipuhan ko.Apple Green. Yon ang kulay n
CHAPTER 32ALEXANDRA ANGELA'S POVTIME OF DEATH: 3:26 A.M"S-he's g-one... P-eacefully," anunsiyo ng isang agent. Nangatog ang buong sistema ko."No! Buhayin niyo siya! Please! I need my cousin! Hindi ko kayang mawala siya! Not now, please!" pakiusap ko sa mga doktor. Kinuwelyuhan mo pa yong isa."We're so sorry Miss Sebastian. Ginawa na namin ang abot sa aming makakaya, pero si Kyla na mismo ang kusang sumuko.""Please, ibalik niyo siya sakin. Nakikiusap ako sa inyo.""Pero, wala kaming kakayahang buhayin ang isang patay." Sinuntok ko ang doktor na nagsabi non. Agent siya kaya naman hindi niya na ako pinatulan. "Wala kayong karapatan na mag declare ng kamatayan ng isang tao! Diyos ba kayo ha? Diyos ba kayo?" Iling lang ang kanilang naging sagot. Lahat sila ay nakatikim ng suntok at sipa sa akin. Napakuyom ako."H-indi naman pala eh! U-malis kayo diyan! Buhay si Kyla, wag niyo akong pinagloloko! Wala kayong mga kwenta! Alis!" umiiyak kong sambit.Hindi ko pa kaya Kyla! Hindi ko pa ka
CHAPTER 31ALEXANDRA ANGELA'S POVI am wearing my favorite color. Color green. From my mask, leather jacket, sleeveless and fitted pants. Well siyempre except my boots. It's black.Itinali ko din ang mahaba kung buhok para walang sagabal pa sa pagkilos ko.Kampante akong naglalakad sa teritoryo ng RAO. As in taas noo. Wala akong takot na nararamdaman para sa sarili ko. Bakit ako matatakot? Ako naman ang may-ari nito, diba? Kahit ilang batalyon pa ang ipadala dito ng LSG leader ay hinding-hindi niya ako masisindak.Tsaka ilang beses na rin akong nakalusot sa bangis ng kamatayan. I am a survivor of killing that happened 13 years ago. The bullet did not succeed to bring me on my final destination. The bombing did not blow-up my world.So, ano pa ang dapat kung ikatakot? After all, pagod na rin ako sa ganitong klase ng buhay. Kung hindi ko nga lang nakilala si Edrick ay baka ako mismo ang kumitil sa sarili kung hininga nong malaman kung pati sina Pamela ay nadamay sa gulong meron ako.
CHAPTER 30"Xands, w-ala akong alam. Hindi ko alam kung bakit... Paanong... I don't know. Basta isa lang ang sigurado ako, nasa bahay niyo din ang ama ko noong mga panahong sinugod kayo ng mga kalaban or should I say nina Uncl... Nina Larsen."Napakuyom siya para pahupain ang galit sa kanyang sistema. Ayaw niyang magsalita sa ganitong galit na galit siya.Pero gusto niya ring ilabas ang kanyang saloobin. Gusto niyang sumigaw magmura, magwala. Lahat ng ginagwa ng taong galit ay gusto niya ring gawin pero wala na silang oras pa."Fix your things, aalis na tayo bago pa nila matunton tayo. Gagawan ko ng paraan na ma-copy ang mga liham ng Dad.""Galit ka ba sa akin?""Bakit ako magagalit sayo? Ikaw ba ang may kasalanan?" tiim bagang na kanyang sagot."Galit ka ba kay Dad?" Napakuyom naman siya. "Wag kang makulit, pwede ba? Galit ako. As in galit na galit ako Edrick! Yes, sabihin na nating nasa bahay namin siya ng araw na iyon, na sinubukan niyang iligtas kami... Pero para ano pa Edrick? P