"DAVAO?! Leighana, ang layo n'on! Oh my God, i'll call your Tita Gigi, baka sakaling mapakiusapan ko pa siyang huwag kang i-assign doon." ani ng Mama niya nang sabihin niya rito ang tungkol sa pagkaka-assign niya sa Davao.
"Ma, 'wag na po, nakakahiya."
"Pero anak, ang layo ng Davao. Mag-isa ka lang d'on, hindi ko yata kakayaning mawalay ka sa paningin ko ng ganoon katagal."
"Ma, malaki na po ako. Hindi na ako bata. Kaya ko na po. And besides, trabaho naman po ang ipupunta ko r'on. Pipilitin kong maka-uwi t'wing may pagkakataon ako. And, puwede n'yo rin naman po akong dalawin d'on anytime you want." pagpapalubag niya sa kalooban ng ina.
Kung sakali ay ito ang unang pagkakataon na mawawalay siya rito. At inaasahan niya nang hindi magiging madali ang pagpayag nito.
"Pero iba pa rin yung nandito ka. Iyong nasusubaybayan kita. Paano kung pagod ka na sa trabaho? Sino ang magluluto ng kakainin mo? Sino ang mag-aasikaso ng mga damit mo? Paano ku
"GOOD morning, Doctors." nakangiting sabi ni Dra. dela Vega nang pare-pareho na silang naka-upo sa harap nito.Nilinga nito ang tatlong brown envelopes na nakapatong sa lamesa nito at dinampot. Nakasulat sa likod noon ang pangalan nilang tatlo."Your flight will be this coming Saturday. You can have Thursday and Friday off, to preapre your things and also to be with your families." nakangiti pa rin nitong sabi. "Inside, are your tickets, and some papers na kakailanganin n'yo para sa pag-transfer sa inyo sa Dela Vega Doctors, Davao." anito at isa-isang ibinigay sa kanila ang envelope na nakapangalan sa kanila, na tahimik naman nilang tinanggap.Nang maibigay na ng Doktora ang lahat ng mga kakailanganin, pati na rin mga instructions sa paglipat nila sa Davao branch at masigurong na-i-indorse na ng maayos ang kanilang mga pasyente ay pinayagan na sila nitong umuwi."Goodluck, Doctors."malapad ang ngiting huling sinabi nito bago sila lumabas ng opisina nito.
SA MISMONG bar kung saan sila unang nagkita ni Ziv, sila nagpunta. Napalunok siya nang mag-salimbayan sa isip niya ang mga nang huling beses na hindi sinasadyang mapadpad siya sa bar na iyon. Ang lugar kung saan ipinangako niyang hinding-hindi na siya tatapak.Tila plakadong bumabalik sa ala-ala niya ang mga pangyayari... na nagpabago ng tahimik na buhay niya.Clide's DenIlang sandaling nakatitig lamang siya sa malaking signage sa harapan ng bar. Pakiramdam niya ay nanunuyo ang lalamunan niya.Nagulat pa siya nang bumukas ang pintuan sa tabi niya. Nang luminga siya ay nakita niya ang nakalahad na kamay ni Ziv."Hey.. are you okay?""Y-yeah.. sorry."Alanganin niyang inabot ang kamay nito at lumabas ng sasakyan."You're cold." nang mapatingin siya rito ay hindi niya mawari kung pag-aalala nga ba ang nababasa niya sa mga mata nito.Tumikhim muna siya bago makuhang sumagot. "I'm... i'm fine."Alang
"YOU see... Atticus and his friends has this crazy game," tila amuse pa nitong ipinaikot ang mga mata. "When attractive women caught their attention, they'll rate her. Whoever has the highest rate, will win." walang anumang pagkukwento nito.Maang siyang napatanga rito. "A-and the p-prize?" aniya nang makabawi. Kahit tila nahuhulaan na niya ang sagot sa tanong niya.She paused, then smiled at her. Smiling as if, she's some kind of stupid, not to know the obvious. "The winner, of course, will be the one who'll pursue her." umiling-iling pa itong parang sinasabing ang slow niya.That explains what happened earlier. Pinag-kasunduan ng mga ito kung sino ang lalapit sa babae.Nang may biglang pumasok sa isip niya ay mariin siyang napalunok. May pilit na gumigiit sa utak niya, ngunit pilit niya rin namang pinapalis.No.They can't do that to her.He can't do that to her.Ayaw niyang isipin na isa siya sa mga babaeng tila isd
NAGISING si Leighana na mabigat na mabigat na naman ang pakiramdam. Pakiwari niya ay kulang na kulang na naman ang itinulog niya. Halos ay lagpas hating-gabi na nang makatulog siya ng nagdaang gabi.Isang buwan na mula nang mailipat siya ng destino sa Davao branch ng Dela Vega Doctors.Noong mga unang araw niya ay medyo excited pa siya, na sa wakas ay tila nakawala siya sa renda ng ina. Nagagawa niya ang lahat ng naisin niya ng wala ang Mama niya upang manaway at manermon sa kanya. Pakiramdam niya ay nakalaya siya. Pakiramdam niya ay nakatayo na siya sa sarili niyang mga paa.Ngunit panandalian lamang pala iyon. Panandalian lamang ang saya. Habang lumalakad ang mga araw ay nami-miss niya ang ina, pati na rin ang kapatid niya.Nami-miss niya ang panggigising sa kanya ng ina tuwing umaga. Ang paghahanda nito ng almusal niya. Ang mga sermon nito na noon ay nakakakulili sa tainga niya, ay himalang hinahanap-hanap niya. Ang pag-aasikaso nito sa lahat ng mga ka
SHE'S always on my mind,Napaunat ang likod ni Leighana nang marinig pa lamang ang unang linya ng kanta.That's her favorite song.From the time I wake up, 'til I close my eye,She's everywhere I goShe's all I knowAnd though, she so far awayIt just keeps gettin' stronger, everyday...And even now she's goneI'm still holdin' onSo tell me where do I startCause it's breakin' my heartDon't want to let her go...As always, hindi niya maiwasang mapasabay kapag naririnig niya ang kantang iyon.She's not really into music. Mas prefer niya ang tahimik. Mas nakakapag-isip siya kapag tahimik. Madalas nga siyang sabihang KJ ng kapatid niya sapagkat bago pa lamang nag-iinit ang cd sa player ay ipinapapatay niya na rito. Ayaw niya kasi talaga ng maingay.Ironic. Sapagkat sa bar niya nakilala si Ziv.But with this song,
"GOD, I missed you, my Lexie." narinig niyang anas ni Ziv nang sandali nitong ilayo ang mga labi mula sa mga labi niya.Kaiba sa mga naunang panaginip niya, ay tila totoong-totoo ang isang ito.Kapiling niya raw si Ziv at buong kasabikang inaangkin ang mga labi niya, habang ang mga kamay nito ay buong pagsambang dinadama ang katawan niya."I missed this." muling anas nito bago niya naramdamang bumaba ang mga labi nito sa dibdib niyang wala nang saplot."Oh, Ziv... I missed you, too... so much." ganting bulong niya rito na hindi malaman kung saan ibabaling ang ulo sa sensasyong nadarama.Pinanatili niyang nakapikit ang mga mata. Nais niyang manatiling tulog. Ayaw niyang matapos ang masarap na kilabot na inihahatid ng bawat paghalik at pagsipsip ni Ziv sa mga sensitibong parte ng balat niya.Naramdaman niyang sandali itong natigilan at nag-angat ng ulo. Napapaliyad na pilit niyang isinunod ang katawan dito. Ramdam na ramdam niya ang kahungkaga
TING!Marahang lumabas si Leighana sa elevator nang huminto iyon sa palapag kung saan naroon ang unit ni Ziv. Pakiramdam niya ay babagsak na siya sa antok at pagod. Halos ay dalawang oras lang ang pagitan ng dalawang operasyon na isinagawa niya kahapon, na natapos kanina lamang alas-sais ng umaga ang huli. Wala pa siyang tulog at sa natatandaan niya'y kumain lang siya ng chicken sandwich kahapon bago magsimula ang pangalawang operasyon, na ni hindi naman niya naubos. Nakakadalawang kagat pa lamang yata siya ay binitiwan niya na ang kinakain. Parang ayaw tanggapin ng sikmura niya ang kinakain niya.Napahagod siya sa balakang niya dahil pakiramdam niya ay nananakit iyon dala ng pagkangalay sa halos maghapon at magdamag na nakatayo siya sa harap ng operating table. Gustong-gusto niya nang ilapat ang katawan niya sa malambot na kama at kumuha ng kahit na kaunting tulog. Patang-pata talaga ang pakiramdam niya.Wala siyang naka-schedule na operasyon sa ara
"H-HOW'S my ba-baby...?" sa nangingig na tinig ay tanong ni Leighana."He's fine." matipid na sabi ni Ziv. Tiim pa rin ang mga bagang."Oh, thank God." animo naalis ang mabigat na nakadagan sa dibdib niya. Wala sa loob na hinaplos niya ang sinapupunan."Kailan mo balak sabihin sa akin?" mahinang tanong ng binatang doktor. Ngunit ramdam ni Leighana ang nakatagong galit sa ilalim ng tinig na iyon. "O, may balak ka nga bang sabihin sa akin?""I-i didn't know, either, Ziv. Believe me." nag-uunahan na sa pagpatak ang mga luha niya.Thank God, her baby's safe. Hindi niya mapapatawad ang sarili niya kung may nangyaring masama sa anak niya nang dahil sa kapabayaan niya."Damn it, Leighana, you're a doctor. How come, you didn't notice the symptoms? Your menstruation... paanong hindi mo napansin 'yon? As early, as your first year in MedSchool, itinuturo na ang mga sintomas ng pagbubuntis. Paanong hindi mo alam?" sunod-sunod na
"Z-ZIV... t-this is... w-wrong?! Oh..." halos ay daing niya. Hindi niya napigilan ang pagkawala ng isang ungol nang maramdaman niya ang kamay nito na bahagyang pinisil ang nipple niya, kasabay nang pagpasok ng dila nito sa loob ng tainga niya at bahagyang sipsipin iyon."There's nothing wrong with this, baby." anas nito sa tainga niya."Oh."Nanginig ang buong katawan niya nang maramdaman niya ang kamay nito na humahagod sa kaselanan niya. Gently poking her entrance. Kahit may telang nakapagitan doon ay ramdam niya pa rin ang kilabot na nanunulay sa buong katawan niya."Oh. Z-ziv... baby..." ungol niya at tumaas ang dalawang kamay pakapit sa balikat nito. Ramdam na ramdam niya ang matitigas na laman sa bahaging iyon ng katawan nito.Ngayon lang may humawak sa parteng iyon ng katawan niya. And, God... it feels... good!Hindi niya namamalayang sumusunod na ang pag-imbay ng balakang niya sa bawat paghagod nito. Tila alipin na siya n
KAPWA pagal ang mga katawang magkayakap na nakahiga sina Ziv at Leighana sa kama.Pakiramdam niya ay hindi na niya maikilos ang katawan sa sobrang pagod. Matapos ang unang mainit na pagtatalik ay nasundan pa iyon ng isang beses sa carpeted na sahig naman ng sala, bago ipinasya ni Ziv na pangkuin siya at dalhin sa kwarto.Tila sinulit nito ang tatlong araw na hindi sila nagkasama. Kung hindi nga lamang siguro siya nagdadalang-tao ay baka hindi pa sila tapos hanggang sa mga oras na iyon.Kung nagulat siya sa pagbabagong nakita niya pagpasok sa unit ng kasintahan ay doble noon ang gulat na naramdaman niya nang pumasok na sila sa silid na dating inookupa niya.Halos ay hindi na niya makilala ang silid na pinasok. Iba na ang ayos at hitsura ng buong silid. Mula kulay niyon hanggang sa mga kagamitang naroon ay napalitan na. Wala na rin ang dating pin board na kinaroroonan ng mga larawan ni Ziv at ng dati nitong asawa. Bagkus ay napalitan na iyon ng napakalaking
ABOT-ABOT ang kaba ni Leighana habang naglalakad sa corridor ng ospital papunta sa opisina ni Ziv. Kadarating lang niya sa DLVD Davao, at doon siya ibinaba sa mismong helepad ng ospital.Ayon sa nakausap niya sa reception area ay nasa opisina raw nito si Ziv at katatapos lang ng isinagawang operasyon. Nagulat pa ang mga ito nang makitang naka-maternity dress siya. Hindi pa nga pala alam ng karamihan sa mga ito ang kalagayan niya.Tanaw niya na ang opisinang kinaroroonan ni Ziv nang marinig niyang may tumawag sa pangalan niya.Paglingon niya ay nalingunan niya si Dr. Laxamana na nakangiting papalapit sa kanya. "Sabi ko na nga ba ikaw, eh." anitong ngiting-ngiti."Dr. Laxamana..." bati niya rito.Unti-unting napalis ang ngiti nito nang bumaba ang tingin sa damit na suot niya. "You're... pregnant?"She smiled at him. "Yeah."Naroon pa rin ang pagkamangha sa mukha nito na marahang tumango. Bumalik din kapagkuwa
NAGISING si Leighana sa mahihinang katok, kasunod ng mahina ring pagtawag sa pangalan niya.She recognized her mother's voice."Bukas po 'yan, Ma." mahina niyang tugon at marahang bumangon sa kinahihigaan at sumandal sa headboard ng kama.Alas siyete. Iyon ang nakita niyang oras nang tumingin siya sa nakasabit na orasan.Nakatulog pala siya.Tatlong araw na mula nang bumalik siya galing Davao. At sa loob ng tatlong araw na iyon, aminin man niya o hindi, umaasa siyang bigla na lamang lilitaw sa pintuan nila si Ziv, kagaya ng sinabi ng Mama nito.Ngunit bigo siya.Sa loob ng tatlong araw, ni ha, ni ho, ay wala siyang narinig mula rito.Diyata at sinukuan na siya nito.Sa loob din ng tatlong araw na iyon ay walang palya ang Mama nito sa pagbisita sa kanya. Noong isang gabi ay kasama pa nito ang Papa ni Ziv. Lagi na ay tinatanong nito kung mabuti ba ang kalagayan niya, o, kung mayroon ba siyang nais na kainin. Nakakatawa lan
DAMN IT!Kanina pa tawag nang tawag si Ziv kay Leighana, pero iisa pa rin ang isinasagot ng operator.The number you have dialled is either unattended, or out of coverage area.Nais niya lang sana itong kumustahin, at alamin na rin kung may nais ba itong ipabili, o kaininPagkatapos ng isinagawa niyang operasyon ay dumeretso muna siya sa condo unit niya upang silipin ang progreso ng pagpapa-renovate niya roon.Hindi niya pa binabanggit dito ang tungkol doon. Nais niya sanang gawin iyong sorpresa sa kasintahan. Isa iyon sa dahilan kung bakit hindi pa sila lumuluwas ng Maynila. Gusto niya munang ipakita iyon sa nobya kapag natapos na.Naisip niyang ipabago ang disenyo ng unit niya. Ipinaayos niya iyon ng sa tingin niya ay naaangkop sa panlasa ng dalaga. Ipinabago at ipina-alis niya ang lahat ng mga bagay na makapagpapa-alala dito ng tungkol kay Bernadeth. Ayaw niyang magkaroon pa ng kahit na anong ala-ala ng dating asawa sa lugar.Isa p
KANINA pa hindi mapakali si Leighana. Hindi niya alam kung ano ang iniisip ng Mama niya matapos nitong malaman na doon siya sa mansyon ng mga Dela Vega naninirahan, kasama si Ziv. Ngunit base sa biglaang panlalamig ng tinig nito nang magpaalam, she knew, she's in big trouble.Huwag nang idagdag pa, kapag nakita siya nito ng personal.Malapit nang mag-apat na buwan ang tiyan niya, at sa tingin niya ay mas malaki ito kaysa sa pangkaraniwan. Kahit pa ano'ng gawin niya ay malabong maitago niya ito sa paningin ng Mama niya.Paroon at parito siya ng lakad sa loob ng silid habang tensyonadong pinagpipingki ang mga daliri. Hindi niya malaman kung kailangan niya bang tawagan si Ziv upang pauwiin ito at sabay nilang harapin ang Mama niya, o, kausapin niya muna ng sarilinan ang ina at siya muna ang magpaliwanag dito ng kinasuungang sitwasyon.Nasa ganoon siyang pag-iisip nang maulinigan niya ang paghinto ng sasakyan sa labas ng mansyon. Sa pag-aakalang ang ina na an
"BABY, wake up... seven o'clock na. May scheduled operation ka at eight thirty." paos pang sabi ni Leighana habang niyuyugyog ang braso ni Ziv na nakayakap sa kanya mula sa likuran. Ang mukha nito ay nakasubsob sa batok niya."Hmm..." patamad na ungol lang ni Ziv. Gumapang ang kamay nito sa walang saplot niyang dibdib at masuyong minasahe iyon habang lalo pang ibinaon ang mukha sa batok niya, and gave her some delicious wet kisses there."Ziv..." hindi niya napigilang iungol ang pangalan nito nang idikit nito ang pagkalalaki nito sa likuran niya at maramdaman niya ang katigasan noon sa wala ring saplot niyang pang-upo.Kapwa sila nakatulog nang walang saplot nang nagdaang gabi matapos ang tila walang kapaguran nitong pagpapalasap sa kanya ng langit sa mga bisig nito. Halos ay madaling araw na nang tigilan siya nito, kung hindi pa niya ipinaalala ritong mayroon itong naka-schedule na maagang operasyon kinabukasan ay wala pa itong balak na tantanan siya.
"OH MY God, Ziv, i'm---cominnnggg... oh!" she deliriously screamed his name in between his powerful thrust."Yeah, baby, just--come... i'm almost there... i'll follow... uhmp!" he replied and thrust harder. He bend his body and reached her inviting buds and sucked it hard, na lalong nagpatindi ng orgasmong paparating.She arched her body to give him more access and held the back of his head for him to dive harder. "Ohh!" with that, she reachedher zenith.Ilang segundong tila nanigas ang katawan niya. Nanatili lamang iyong naka-angat sa tindi ng orgasmo, habang mahigpit na nakahawak sa likod ng ulo ni Ziv na nananatiling nasa dibdib niya, hindi tumitigil sa pagigil na pagsimsim doon. Umulos ito papasok at sandaling tumigil upang bigyang daan ang kanyang orgasmo. Ang isang braso ay nakapulupot sa naka-arko niyang katawan, habang ang isang kamay ay nakadakot sa kabilang dibdib niya, while still sucking her other nipple.Nang maramdaman nitong bahagyang
"HI, Mom, kumusta?" bungad agad ni Ziv nang sagutin ang tawag ng ina."Oh, i'm glad you still know who I am." napangiti siya at napakagat-labi sa sagot ng Mama niya. Bakas ang pagtatampo sa tinig nito.At alam niya kung bakit.Mula nang malaman niya ang tungkol sa pagbubuntis ni Leighana ay iisang beses pa lamang niya itong natatawagan, tungkol pa iyon sa pagre-request niya na magpadala ng panibagong surgeon upang mapadali ang pagluwas nila ni Leighana sa Manila.Hanggat maaari ay iniiwasan muna niyang maka-usap ang ina. Ayaw niyang magsinungaling dito, kung pagsisinungaling man ngang matatawag ang hindi pa muna nila pagpapa-alam ni Leighana tungkol sa kalagayan nito sa mga magulang nila. Alam niyang kapag nalaman ng kanyang ina ang totoo ay hindi niya ito mapipigilang sabihin iyon sa Mama ni Leighana. At iyon ang iniiwasan niya. Gusto niyang igalang ang kagustuhan ni Leighana na personal nila iyong sabihin sa mga magulang nila.