LOGINShare
Chapter Nineteen
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56CHAPTER NINETEEN: THE TATTOO
"BAKIT?" tanong ko agad ng makapasok na sila sa kwarto.Mukhang 'di pa siya nakakauwi, nakauniform pa din eh. Pero 'yung tatlo nakapagpalit na."Si Sir." agad na sabi ni Reece.
"Bakit? Anong meron kay Sir? Tsaka sinong Sir?" naguguluhan kong tanong."Diba ng mag-uwian na nauna kang umuwi kasi sabi mo deserve natin ang bumawi ng tulog." wika ni Reece at nagpaikot-ikot sa kwarto."Teka ano ba? Diretsuhin niyo nga ako, tsaka itigil mo yang pag ikot ikot mo nahihilo ako Reece." sita ko sa kaniya.
"Kasi ganito 'yun, kanina habang nagsasagutan kami sa ni Sir 'yung time na babatuhin niya sana ako ng notebook." kwento niya ulit, 'di siya mapakali nagpaikot-ikot pa din siya sa kwarto ko nakakalula siya letche.
"Then?" tanong ni Hames.So 'di pa din pala nila alam.
"May n
Related chapters
Senshi Yuki Chapter Twenty
CHAPTER TWENTY: THE SENSHI'S CALL OF DUTYSABADO ngayon at wala akong balak na gumala,pinapahinga ko muna ang sarili ko. Ayukong mag-isip ng mag isip."Hoy!Bretot, sama ka?." Humarap lang ako ng kaunti sa kaniya bago pumikit ulit. Kakasabi ko lang kanina na ayukong gumala."Saan?." Namamaos ang boses ko ng tanungin ko siya,ayuko talagang umalis ngayon. P'wede bang magpahinga muna?Lumapit si Yadiel sa akin at naupo sa kama ko, nakihiga din siya at tumingin sa kisame ng kwarto ko."Wala lang, gagala. Lagi kang busy eh." Naramdaman ko ang pagkibit balikat niya. Napalunok naman ako at may multong ngisi ng maisip ko kung anong ibig niyang sabihin."Tara?." Biglang sabi ko at hinila siya patayo,patalon akong lumapit sa drawer ko at hinanap ang paborito kong damit.Lumabas si Yadiel sa kwarto ko ng makit
Senshi Yuki Chapter Twenty-One
CHAPTER TWENTY ONE: THE SENSHI'SAGAD kong kinuha ang maskara sa shoulder bag ko ng mawala na si Hames at Yadiel.I wore my mask, and suddenly I felt the familiar chill that run thru my veins.Napaunat ako ng mga braso ng makarecover ako,hinugot ko ang bakal sa tiyan ko at lumabas na.Kingina, those shadows. I'll make them pay!Agad akong tumalon at nagpakawala ng mga ice barrier. May mga taong nagtatakbuhan at sinusubukang iligtas ang kanilang mga sarili.Pinaikot ko ang aking daliri at gumawa ng ice rope para mapuluputan ang malaking debris na pabagsak sa isang buntis..Agad akong tumalon pababa at hinila palayo ang buntis na babae."Are you alright?." Napatingin siya sa kaniyang likod kasunod ay sa akin. Tumango siya at kinakabahang hinawakan ang tiyan.Napatingin ako sa paligid. The senshis are here
Senshi Yuki Chapter Twenty Two
CHAPTER TWENTY TWO: AWAKENNANG makabalik ako sa dating anyo ay inalalayan na ako nila Reece na makauwi, ngayon ko lang naramdaman ang sakit no'ng bakal na hinugot ko kanina bwisit."Ate!." Luhaang lumapit sa akin si Yadiel at niyakap ako. Sobra sobra 'yung warm na naramdaman ko dahil sa ginawa niya."Buti nalang ligtas ka anak." Napangiti ako kay Mama at tiningnan ang mga kaibigan ko na may kukunti ding sugat."The Senshi Yuki, save us." Biglang usal ni Nyeve na ikinangiti naming apat.Yes, they save us.Pinapasok kami ni Mama sa loob at sinabing gagamutin niya ang mga sugat namin,tumuloy na din sila dahil medyo pagod din.Hinanda ni Yadiel ang mga first aid kit, ang asikaso niya ngayon at natutuwa talaga ako do'n."Akala ko talaga Ate, mapapahamak ka. Buti nalang sinabi sa akin ni kuyang Senshi
Senshi Yuki Chapter Twenty Three
CHAPTER TWENTY THREE: THE PROPHECY"SINO siya Leside, who is the traitor?" sigaw kong tanong ng makapasok ako sa kwarto. Kanina pa siya naroon sigurado ako, kasi kanina ko pa nararamdaman ang kaniyang presensya."Hindi namin alam, pero isa ang sigurado kami." seryosong aniya kaya napatitig ako sa kaniya."What is it?" naluluha kong tanong habang hawak pa din ang door knob."One of your comrade is the traitor." bakas sa boses niya ang lungkot habang binibigkas niya ang bawat salita, bakas sa mga mata niya na nahihirapan at nasasaktan siya sa katotohanang kaniyang sinabi.Napailing-iling ako habang luha'y patuloy sa pag agos. Ayokong tanggapin na isa sa kanila ang traydor, ayokong tanggapin. Sinandal ko ang aking ulo sa pinto at doon umiyak na parang bata."Paano kayo nakakasigurado?" tanong
Senshi Yuki Chapter Twenty Four
CHAPTER TWENTY FOUR: PAINFUL PAST OF LESIDE"TULAD mo ay napagdaan ko din ang masasakit na bagay na iyan." panimula ni Leside.Tahimik lamang akong nakatitig at makikinig sa kaniyang ikekwento."Minsan na din akong naging kagaya niyo. Namumuhay ako ng payapa kasama ang aking Ina. I also had a comrade, the only comrade I had." naluluhang kwento ni Leside habang binabalik tanaw ang nakaraan."We used to fight together, we used to be best friends before, para ko na siyang kapatid kung tutuusin, not until one day may pinadala sa akin ang Senshi Yuki na babala. Magkatulad lang tayo ng naging tadhana Brythe. Naging mahirap sa akin 'yun noon kasi una palang alam ko na,na siya ang traydor. Ng malaman ko na siya ang traydor, sinulit ko yung natitirang araw naming dalawa." tuluyan na ngang pumatak ang kaniyang luha. Kahit ako ay naiiyak sa kaniyan
Senshi Yuki Chapter Twenty Five
CHAPTER TWENTY FIVE: PICNIC"PSST!" tawag ko sa dalawa."Hmm?" sagot ni Reece habang si Kyst ay lumingon sa akin."Picnic tayo bukas, sige na pagbigyan niyo na ako." pagyaya ko sa kanila with my puppy face."Okay lang sa akin." sagot ni Kyst."Sige ba." masiglang sagot naman ni Reece."Yown,asahan ko 'yan ah?" masayang sabi ko."Why so sudden Brythe?" natatawang tanong ni Reece."Wala lang trip ko lang hihi." sagot ko naman sa kaniya.Actually after ng usapan namin ni Leside kagabi I realize na dapat lang naman siguro na magsaya kami habang kompleto pa kami.Biglang nangilid ang luha ko ng muli ko na namang maalala ang lahat ng dahilan kong bakit ako nagkakaganito."Okay ka lang?"
Senshi Yuki Chapter Twenty Six
CHAPTER TWENTY SIX : RUINEDHALOS sabay-sabay kaming nangunot ang noo, bakit ngayon pa? Paksyet talaga.Sinulyapan ko ang aking shoulder bag kasunod ay ang pagsulyap ko sa mga kaibigan ko.Sabay-sabay silang nagkibit balikat at sinabing "Call of Duty."Ngumiti ako sa kanila bago tumayo,inilahad ko ang palad ko sa harap nila."We're Senshi's, so let's go guys. Gonna enjoy this another round of battle." Ngumisi sila sa akin at nakangiting kinuha ang kanilang mga maskara.Those smiles, the excitement of their eyes, the cravings to help people, the presence of being good was being felt by their aura.It's hard,it's hard for me to ignore the fact that one of them was one of our enemy.. Our rival.Pumikit ako at isinuot ang aking maskara.For now, I'll just throw it away. I just want them to be
Senshi Yuki Chapter Twenty Seven
CHAPTER TWENTY SEVEN : RESTNAPAUPO ako sa pagod, lantang lanta ang katawan ko at alam ko kung ano ang dahilan no'n.Pikit mata kong hinimas ang kanan kong braso na may tattoo,kasunod ay ang pagkawala ko ng nakakapagod na buntong hininga."You okay?." Tumango ako sa tanong ni Reece kahit hindi ako nakamulat, nandito kami sa bahay ni Hames,dahil wala naman siyang kasama sa kanilaHindi ko na din suot ang maskara ko pero hinang hina pa din ako."Water?." Naimulat ko ang isa kong mata at tiningnan si Hames na nasa harap ko na at may hawak na baso ng tubigInalalayan nila akong makainom,hindi ko alam kung bakit. Hindi ko alam ang dahilan kung bakit biglaan akong nagkaganito."Your power was drained Brythe, you need to rest." Para akong nawalan ng p
Latest chapter
Senshi Yuki Chapter Fourty-Seven
CHAPTER FOURTY SEVEN:LAST BET"BRYTHE!." Panghina akong nagpakawala ng ngiti bago mapaluhodNapalingon si Reece sa mga kaibigan namin bago muling tumingin sa akin at ngumisi"You're still lucky, babye." Patakbong susugod sana sila Kyst ng maglaho nalang bigla si ReeceNapasuka ako ng dugo at napapikit"Brythe." Agad akong dinaluhan nila Nyeve at Kyst. Nanghihina ako at parang hilong-hilo"Brythe what happen? Are you okay? What did Reece do to you?." Napapikit ako ng madiin at umiling,I never thought about this.Inalalayan nila ako na makaayos ng tayo, ramdam ko ang pag-aalala nila sa akin. And I hate it that I can't do anything to protect my self"Leside was right,Reece was being over controlled by Shadow Queen. We must do something immediately." Napatingin sila ng seryoso sa akinNapatingin naman ako sa dugong tumulo sa lupa,"B
Senshi Yuki Chapter Fourty-Six
CHAPTER FOURTY SIX : DIE HARDNAGING malikot ang utak ko dahil hanggang ngayon hindi ko alam kung ano ang pinag-uusapan nila. Pero I'm sure na malalaman ko din 'yun."Thank you." Nakangiti kong hinarap si Hames ng nasa tapat na kami ng bahay namin.It's his birthday and yet ako pa ang inaalala niya."Why thanking me Hames?." Kuryosong tanong ko sa kaniya,madilim na sa paligid at sigurado ako na tulog na si YadielAng malamlam na mata ni Hames ang naaninawan ko sa sikat ng buwan,parang tila tumigil ang lahat at nabingi ako sa lakas ng kabog ng puso ko"I'm thanking you because..you deserve to be thank." Naguluhan ako sa sinabi niya kaya napahalakhak ako ng mahinaTumigil ako ng dahan-dahan at iniangat ang aking isang kamay para ilagay sa kaniyang ulo,may katangkaran siya kayat t
Senshi Yuki Chapter Fourty-Five
CHAPTER FOURTY FIVE : THE SENSHI'S OFFER"ANO nga palang gagawin natin dito?" tanong ko ng makarating na kami sa Gilga."Just wanna hangout" kibit balikat niyang sabi.Napatango tango lang ako sa sagot niya."Ba't di mo sinama si Kyst?" tanong ko."Nasa Senshi Kingdom siya." sagot niya naman."Eh si Nyeve?" tanong ko ulit."Nando'n din." sagot niya na dahilan ng paglingon ko sa kaniya."Anong ginagawa nila do'n?" tanong ko ulit."I don't have any clue." sagot niya."Okay." sagot ko at naupo na sa mga buhangin."May nakalimutan ka." mahinang sabi niya sabay upo sa tabi ko."Huh? Ano?" tanong ko, sabay inom ng tubig." HAHAHA it's my birthday Brythe." sagot niya.Agad kong naibuga ang iniinom na tubig, puta! Seryoso ba?"Seryoso ba?
Senshi Yuki Chapter Fourty-Four
CHAPTER FOURTY FOUR: BLAMENAKALABAS na kami sa lugar na 'di ko mawari ang tawag. Agad akong nilapitan ni Nyeve at sinampal.Naiintindihan ko ang galit niya."It was all your fault Brythe, It's all yours!." sumbat niya sa akin.Wala akong nagawa kung hindi umiyak ng umiyak at lumuhod sa harap nila."Sana hindi ka na lang niya inisip, sana hindi siya nagdudusa ng ganito, kasalanan mo 'yun Brythe, it's your fault!." umiiyak na sumbat sa akin ni Nyeve.Tanggap ko 'yung galit niya, dahil kahit ako galit sa sarili ko."Nyeve stop it! Hindi niya kasalanan okay!?" sigaw naman ni Kyst dahil sa paulit ulit na pagsigaw sa akin ni Nyeve ng kaniyang sumbat."No, you stop, bakit kinakampihan niyo 'yan huh? Siya ang may kasalanan nito, why can't you see that? Kasalanan ni Brythe kung bakit naghihirap si Reece." sago
Senshi Yuki Chapter Fourty-Three
CHAPTER FOURTY THREE: HER PAST PART III saw a black tattoo, hindi ito malaki katulad ng sinabi ni Leside,para itong pinipigilan sa paglaki"See that tattoo? You are born to be Shadow Empire Princess, you are born to serve our Empire. You are born to kill, to take and to ruin everything. Because you are a Shadow Empire Princess!." Inayos niya ang kaniyang damit at panghinang tumingin sa kaniyang ina."Why mom? I don't want this,I'll do everything to escape in my destiny." Tumalikod ang Reyna sa kaniya at hindi na siya pinansin"You can't do anything, like me, you maybe can escape. But not forever."Naramdaman ko na naman ang paglindol, kaya niready ko na ang sarili ko sa pagbagsak."I want to go to school." Malamig na usal ni Reece ang sumalubong sa akin, siya na ang dalagang Reece na nakilala ko."
Senshi Yuki Chapter Fourty-Two
CHAPTER FOURTY TWO : HER PASTNAPAKURAP-kurap ako para pigilin ang emosyon ko,para pakalmahin and sarili ko. Pero hindi ko kaya,hindi ko kayang tiningnan ko lang siya habang naglalaho sa harap ko."Reece!." Isang hagulhol ang pinakawalan ko,kasunod ng pagluhod ko sa lupa. Agad akong nilapitan ng mga lumuluha kong kaibigan.Niyakap ako ni Nyeve habang nakikinig ko ang mahinang paghikbi niya. Nangako ako,pero parang pinanghihinaan na ako ng loob ngayon. But I have to pull my self together. For Reece,this fight is for her.Niyakap na din ako ni Kyst na ngayon ay kagat ang sariling labi habang tumutulo ang mga luha sa kaniyang mga mata. All painful emotion were being felt. Nakakasakal 'yun. "Ate?." Napalingon ako sa kabubukas lang na pinto ng aking k'warto. Umuwi muna kami sa kaniya-kaniya naming bahay para maghanda ng indiv
Senshi Yuki Chapter Fourty-One
CHAPTER FOURTY ONE: THE PAINFUL MIDNIGHT (PART II)KINABUKASAN maaga kaming gumising mga 8:30 AM para makagala at para mahaba haba din 'yung time namin together.Sabi ni Leside 'yung nangyari kagabi is parang partial lang mamayang 12 midnight pa, mag tatransform si Reece, and good thing is they have time to find a way daw para maiwasan ito, 'di na nila kami pinasali sa pagpaplano kasi mas maganda daw kung na kay Reece lang ang atensyon namin.Hanggang ngayon 'di pa din nag sisink in sa akin ang nangyari kagabi, it's like a nightmare.They also tell me kung paanong naka alis kami do'n, kung paano kami napunta sa Senshi's Kingdom lahat ng nangyari kagabi kwinento nila."Sa'n si Hames at Kyst?" tanong ko ng makapasok si Nyeve at Reece sa aking silid."Ewan patapos na din ata." sagot sa akin ni Nyeve.Tumango lang ako tinapos na ang sarili
Senshi Yuki Chapter Fourty
CHAPTER FOURTY: THE PAINFUL MIDNIGHTI stare at her with my watery eyes, I can't believe it was her."Tik tak! Tik tak!" ani ng Shadow Empire Queen habang winawasiwasiwas ang kaniyang daliri."Guess what? It's already 12:00 midnight! Happy Birthday Reece my darlin'" pumapalakpak pa niyang saad."Brythe I'm sorry."nahihirapan niyang saad habang pilit na nilalabanan ang kaniyang sarili.She's crying like a baby. Hindi ko alam kung ano ang dapat kung maramdaman. Tuloy tuloy lang sa pagpatak ang aking luha na parang wala ng bukas."How did we get to this?" nanghihina kong tanong kay Reece."Brythe I don't like this." bigla siyang napasigaw sa sakit ng sabihin iyon. Agad siyang napaluhod at ininda ang sakit.Pinapahirapan siya ng Reyna, nahihirapan s
Senshi Yuki Chapter Thirty Nine
CHAPTER THIRTY NINE: FEELING EMPTY"KYST, I'm sorry." Ngumiti sa akin si Kyst at ibinuka ang mga braso, senyales na p'wede ko siyang yakapin.Teary eyed akong lumapit sa kaniya at niyakap siya ng mahigpit, nakatingin lang sa amin sila Hames, Reece at Nyeve habang nakangiti."H'wag ka ng magsorry,hindi mo naman alam eh. Kahit sino naman paghihinalaan ako." Tinapos ko na ang yakap namin at hinawakan ang mga kamay niya,tiningnan ko din ang necklace na niregalo ko sa kaniya."Hindi naman 'yun ang hinihingi ko ng sorry eh, nagsosorry ako kasi...kasi, nawalan ako ng tiwala sayo. Hindi ako naniwala sayo, hindi kita pinakinggan. Mas pinairal ko 'yung galit ko kesa sa pag-intindi sayo." Pinaglalaruan ko ang mga daliri niya habang nakatingin ako sa kaniyang mga mata, ngumiti naman siya at ginulo ang buhok ko."It's fine, hindi mo naman sinasadya 'yun. Nagalit din
