Sigaw un ni Tita pero hindi ko napansin. Nanatili ang mata ko sa mag amang nagyakapan. Kaagad lumipad ang palad ko sa bibig ko. Sunod sunod umagos ang luha ko habang nakatingin sa dalawa.Nasasaktan ako habang nakatingin sa anak kong sunod sunod tumulo ang luha nito. Nakarinig naman ako ng singhut ng kong saan. Naninikip ang dibdib ko."I'm Sorry!" Rinig kong sinabe ni KYLE kay SKY habang umiiyak ito sa balikat niya.AKIRA POV.Nanginginig ang balikat ko habang nakatingin ngaun sa dalawang nagyayakapan parin. Tahimik parin ang lahat. Ni isa sa kanila walang nag salita at nanatili ang paningin ng lahat sa mag amang nag yayakapan parin."I'm sorry.... I'm.sorry" naririnig kong sinabe ni KYLE sa anak kong umiiyak. Mahigpit ang yakap nito. Nakakagulat ang lalaking to. Hindi ko iniexpect na matatanggap niyang meron kaming anak. Samantalang noon ayaw na ayaw niyang mag kaanak kami. Hindi ako makapaniwala na ganito ang reaction niya ngaun sa mga nalalaman niya.Napatingin ako sa taong kakara
Gusto ko sabihin sa kanya ang salitang yan pero naduduwag ako. Gustong gusto ko humingi ng tawad pero hindi ko magawa.Pinauwi ko sina mommy at daddy kahit ramdam kong papagalitan nila ako. Kami nalang ang natira dito. Sina rose at ung sinasabe ata ni Kylee na tito niya. Masakit parin ang braso ko pero hindi ko na ininda. Hinalikan ko ang noo ni sky. Matagal bago ko tinanggal ang labi ko doon.Kinabukasan nilipat si kylee ng kwarto. Pinalipat ko siya sa isang malaking kwarto dito sa hospital. Nilapag ko si sky sa soffa dito sa kwarto ni kylee sako ko pinagmasdan ang mukha niya. Para talagang ako nong bata pa ako. Hindi ko akalain na dalawa pala ang anak ko.Mas lalo akong na guilty tuwing sumasagi sa isip ko ang unang pag bubuntis ni akira? Paano niya nakaya to? Yong unang pag bubuntis niya. Yung unang lihi niya. Ung unang panganak niya. Yung unang araw niya bilang ama. Pinaiyak ba siya?D*MN IT!Sana andon ako. Sana andon sa lahat ng una. Sasamahan siya at kasama niyang palakihin ang
Gusto ko sabihin sa kanya ang salitang yan pero naduduwag ako. Gustong gusto ko humingi ng tawad pero hindi ko magawa.Pinauwi ko sina mommy at daddy kahit ramdam kong papagalitan nila ako. Kami nalang ang natira dito. Sina rose at ung sinasabe ata ni Kylee na tito niya. Masakit parin ang braso ko pero hindi ko na ininda. Hinalikan ko ang noo ni sky. Matagal bago ko tinanggal ang labi ko doon.Kinabukasan nilipat si kylee ng kwarto. Pinalipat ko siya sa isang malaking kwarto dito sa hospital. Nilapag ko si sky sa soffa dito sa kwarto ni kylee sako ko pinagmasdan ang mukha niya. Para talagang ako nong bata pa ako. Hindi ko akalain na dalawa pala ang anak ko.Mas lalo akong na guilty tuwing sumasagi sa isip ko ang unang pag bubuntis ni akira? Paano niya nakaya to? Yong unang pag bubuntis niya. Yung unang lihi niya. Ung unang panganak niya. Yung unang araw niya bilang ama. Pinaiyak ba siya?D*MN IT!Sana andon ako. Sana andon sa lahat ng una. Sasamahan siya at kasama niyang palakihin ang
"Ahh nag dala kami ng a-ano... pagkain saka inumin....." putol putol na sabe ni Rose. Tahimik lang ang iba. Tumango lang ako. Hindi ko alam kong anong sasabihin. Ang awkward sa sitwasyon namin ngaun. Nag punta si Rose sa mesa saka niya nilapag ang paper bag na paniguradong pagkain ang laman.Nagkatinginan sila na para bang nag uusap sila gamit ang mata. Hindi ko alam kong anong sasabihin ko. Hindi ko alam kong anong mararamdaman ko."H-hindi na kame mag tatagal. Hinatid lang namin ang pagkain" tumango ako sa sinabe ni Rose. Hindi ako makangiti. Naninikip ang dibdib ko. Tumango ulit ako"S-salamat!" Sabe ko saka bumalik sa upuan ko. Nang hina ako. Kumunot ang noo ko ng wala akong narinig na pagbukas at pag sara ng pinto. Bago pa ako makalingon sa kanila naramdaman ko kaagad ang mainit na yakap ni Rose mula sa likod ko. Nanginginig ang balikat nito."I'm s-sorry" nanigas ako sa kinaupuan ko ng marinig ko ang sinabe niya. Naramdaman ko kaagad ang luha ni rose sa balikat ko na galing sa m
"Ahh nag dala kami ng a-ano... pagkain saka inumin....." putol putol na sabe ni Rose. Tahimik lang ang iba. Tumango lang ako. Hindi ko alam kong anong sasabihin. Ang awkward sa sitwasyon namin ngaun. Nag punta si Rose sa mesa saka niya nilapag ang paper bag na paniguradong pagkain ang laman.Nagkatinginan sila na para bang nag uusap sila gamit ang mata. Hindi ko alam kong anong sasabihin ko. Hindi ko alam kong anong mararamdaman ko."H-hindi na kame mag tatagal. Hinatid lang namin ang pagkain" tumango ako sa sinabe ni Rose. Hindi ako makangiti. Naninikip ang dibdib ko. Tumango ulit ako"S-salamat!" Sabe ko saka bumalik sa upuan ko. Nang hina ako. Kumunot ang noo ko ng wala akong narinig na pagbukas at pag sara ng pinto. Bago pa ako makalingon sa kanila naramdaman ko kaagad ang mainit na yakap ni Rose mula sa likod ko. Nanginginig ang balikat nito."I'm s-sorry" nanigas ako sa kinaupuan ko ng marinig ko ang sinabe niya. Naramdaman ko kaagad ang luha ni rose sa balikat ko na galing sa m
AKIRA POV.Isang buwan kaming nasa hospital nakalagi. Halos don kami umuuwi galing sa trabaho. sa bawat araw unti unting naging magaling si kylee. Unti unti itong bumabalik sa sigla. Madali nilang natanggap ang lahat ng kanilang nalaman tungkol sa kanilang pagkatao.Ngaun ang alis namin sa hospital. Magaling na ang anak ko. Magaling na magaling na. Kasalukuyang kaming nasa sedan na kotse ni KYLE habang nag hihintay ka kyle lumabas sa hospital. Meron pa kasi itong inayos na papeles tungkol sa paglabas ni kylee."Wag ka ng bumalik dito ah!" Yan ang huling sinabe ng doctor dahilan para magtawanan kami. Maayos na ang pakikitungo naming lahat. Tungkol sa kaibigan kong sina rose well paminsan minsan ngumingiti kami sa isat isa pero hindi na tulad ng dati. Ang hirap nga naman ibalik ang dati.Hindi ko rin masabe kong maayos naba kami ni KYLE o hindi. Hindi ko lang talaga inisip ang gaanong bagay. Nakita kong lumabas si KYLE sa hospital habang malaki ang ngiti nito.Nasa backrest ang dalawa k
"But I won't force u to forgive but I hope someday mahanap mo sa puso ko ang kapatawaran para sa akin" dagdag niya ng napagtanto niyang hindi ako nag salita. Hindi ako nag sasalita kase hindi ko talaga alam ang sasabihin ko. I dont know how to react. Hindi ko alam kong anong mararamdaman ko."I'm tired!" Narinig kong sabe ni sky ng nakalapit ito. Bahagya akong gumalaw para makita ang anak ko pero ako hinayaan ni kyle. Nanatili ang ulo ni kyle sa leeg ko habang nakahawak sa bewang ang kamay nito. Hindi man lang nilingon sina sky at kylee na paniguradong nakatingin sa amin."K-kyle" mahina ang boses ko ng tinawag ko siya. Unti unti niyang inangat ang ulo niya sa akin upang tingnan ako at bumungad sa akin ang malungkot niyang mukha. Umiwas ako ng tingin dahil kumikirot ang puso ko saka ako tumayo para lapitan ang anak kong pawis na pawis."TAKE A BATH FIRST!" sigaw ko sa kanila ng tumakbo ito papasok sa bahay at pagkatapos ko silang punasan ng pawis. Lumingon ako kay kyle na nakatingin d
THIRD PERSON POV.Napalingon si KYLEE sa isang balloon na lumilipad. Kumunot ang noo nito saka wala sa sariling sinundan ito. Abala sina AKIRA at KYLE kaya hindi nila napansin si KYLEE na lumabas sa shop.Palayo ng palayo si KYLEE sa shop na un habang kakasunod sa balloon. Halos hindi ito tumitingin sa dinadaanan niya para lang hindi matanggal sa paningin niya ang balloon.Napatigil din siya at nagulat. Bahagya itong napatalon dahil sa pag putok ng ballon. Ngumuso si KYLEE saka bumagsak ang balikat nito ng pumutok ang balloon.Babalik na sana siya ngunit nagulat siya na ang lau ng narating niya. Ang daming taong dumadaan sa harap niya kaya mas lalong siyang nahirapan isipin kong saan siya dumaan kanina."DADDY?" tawag ni KYLEE pero walang sumagot o dumating na KYLE. Pinag tinginan siya ng mga taong dumadaan. May mga taong nakangiti sa kanya, merong ding manghang nakatingin at naka kunot noo.Ngumuso si KYLEE at hindi alam kong anong gagawin. Sinukan niyang lumakad at inisip ang kong s