Imumulat ko sana ang mata ko, pero hindi ko tinuloy. Hindi, Zachary. Ano bang iniisip mo. Hindi siya 'yun. Wala siya rito. Kung nandito siya dapat sinabi ng kapatid mo. Bumuntong hininga ako. "What kind of drinks are available?" Tanong ko na lang. Naghintay ako sa pagsasalita niya ngunit hindi ito nagsalita. "Hey, I'm asking you!" Irita nang sambi ko. Sa inis ko ay nagmulat ako at handa na sanang pagalitan ang waiter na 'to, pero para akong nananaginip. Parang nakalimutan kong huminga. Parang nakalimutan kong magsalita. "Mama!" Isang boses ng bata ang narinig ko, pero wala roon ang atensyon ko. Fuck! Nag iilusyon nanaman ba ako? Isa nanaman ba 'to sa ilusyon ko? Hindi. Siya 'to. Kung isa ito sa ilusyon ko ay kanina pa siya naglaho, pero hindi. Naghintay ako sa paglaho niya, pero hindi nangyare. Nandito siya. Nandito sa harap ko ang matagal ko nang gustong makita ulit. Nanikip ang dibdib ko sa subrang saya. "K-Kukuha lang po ako ng listahan ng available ng drink," utal na
Napasimangot ako nang mahanap ng mata ko si Gillian na malapit nanaman sa lalakeng 'yun. What with her? Nagtrabaho na nga siya kanina, tapos ngayon magtatrabaho ulit? Lumapit ako at nilagay agad ang kamay ko sa bewang niya para mapalapit sa'kin. Napansin ko ang pagkatigil niya, pero ang paningin ko ay nasa harap ko, kung nasaan ang lalakeng obvious naman na may gusto sa kanya. Back off! She is mine. "Baby, kanina pa kita hinihintay," sambit ko. Sinubukan niyang tanggalin ang hawak ko sa bewang ko, pero hindi ko siya pinahintulutan. "Zachary," inis na bulong niya. Damn it! I like the way she mention my name. Buti na lang at nakakaintindi naman ang lalakeng 'yun at tinaas agad ang kamay. "Oh. I'm sorry, Bro," sambit nito at tumalikod na. Nang makaalis siya ay binitawan ko naman na agad ang pagkakahawak ko sa bewang ni Gillian. "Anong problema mo!" Inis na sambit ko. "Wala," simple kong sambit at tinalikuran na siya. **** She's jealous. Sigurado ako sa nakita ko. F
"How could you do this to me, Gillian?" Halos hindi ko masambit nang tama ang mga salitang 'yun. I have a child. May anak ako. May anak kaming dalawa. Sa 6 na taon ay naitago niya iyon. Itinago niya na may anak ako. Pinagkait niya ang pagiging ama ko. Pero napagtanto ko. Noong panahong lumuhod siya para sa kaunting oras ko. Kaya ba niya nagawa iyon dahil gusto niyang ipaalam ang tungkol sa pagbubuntis niya. I fucking want to kill myself. Kung noon ay nagsisi ako dahil sa ginawa kong pagtaboy, pagtulak, pananakit sa kanya gamit ang mga salitang bagay, ngayon... gusto ko na lang patayin ang sarili ko. Hindi lang ang taong mahal ko ang tinaboy ko noon, kundi pati ang anak ko na nasa sinapupunan niya. Fuck! Hindi ko siya masisi. Galit ako, pero hindi sa kanya, kundi sa sarili ko. "Papa!" That was the first time i heard him saying that. Napangiti ako, pero naglaho iyon nang mapagtanto na hindi ako ang tinawag niyang papa. Nasasaktan ako. Nadudurog ako tuwing nakikita ko ang an
Naging maayos na kami ni Mandy. She said sorry at hindi naman pwedeng habang buhay ay magalit ako sa kanya. Alam ko rin naman sa sarili ko na may kasalanan talaga ako kaya ako iniwan noon ni Gillian. Kaya ano 'to? Responsibilidad? Halos manlumo ako nang malaman ko na buntis si Mandy at sinabi raw ni Mandy na ako ang ama. Fuck! Ni humalik sa babae ay hindi ko na magawa noong tuluyan akong iwan ni Gillian, kaya paanong buntis si Mandy at ako ang ama? "I'm sorry, Zach. Hindi ko na talaga alam kong anong rason ang gagamitin ko. My dad wants me to abort my baby, and I don't want that to happen." umiiyak na sambit ni Mandy. Napapikit ako. Hindi ko alam ang gagawin ko. Gusto niyang magpanggap ako na ako ang ama ng dinadala niya. Gusto niyang manatili ako sa tabi niya ng isang buwan para hindi ipalaglag ng ama niya ang nasa sinapupunan niya habang hindi pa napapaniwala ni Mandy ang ama ng anak niya. "What about the father of your baby, Mandy. I can't do what you want," sambit ko. Umi
Gillian's POV Sa isang buwan na hindi niya pagbalik ay bumalik siya. Nang tumingin siya sa'kin ay nagpatuloy ako sa pagsasampay. Anong ibig sabihin nito? Bakit siya nandito? Ilang segundo ay natungo na niya kung nasaan ako. Bago pa siya makapagsalita ay inunahan ko na siya. "Umalis ka na ngayong nakakausap mo pa ako nang maayos," sambit ko at kumuha ulit ng damit para isampay. Nasa loob si Zacky. Gusto kong makita niya ang ama, pero kapag nakita niya ulit ang ama, baka umasa siya sa sinabi ko na sasama na kami sa kanya. Hindi na iyon mangyayare. "I'm sorry, hindi ako nakabali--" "Wala akong pakealam sa sasabihin mo," seryosong sambit ko at sinampay na ang huling damit. "Baby, Listen to--" Isang sampal ang binigay ko sa kanya. Baby? Kung sa tingin niya makukuha niya ulit ako sa pa baby baby niya, nagkakamali siya! Sinubukan kong gawing seryoso ang expression ko. Nakatagilid ang mukha niya at gulat sa ginawa ko. Nagulat din ako sa ginawa ko, pero 'yun naman kasi talaga ang gu
"Hindi mo ako masisisi kung bakit ako galit sayo dahil hindi mo nakita kung gaano umiyak si Zacky dahil pinaghintay mo siya! Kahit tulog ay tinatawag niya ang pangalan mo. Wala ka noong gabing sabik na sabik siyang makita ka at lagnatin na sa pagkasabik sa pagbalik mo!" Lumapit ako at tinulak siya. Hindi ko alam kung malakas ba ang pagkakatulak ko o ano dahil halos matumba ito. "Bakit ka pa ba bumalik!? Bakit hindi mo na lang panindigan ang hindi mo pagbalik!?" Bulyaw ko. Kasi alam ko naman na aalis ka rin ulit, lalo na at magkakaanak ka na kay Mandy. Magiging bastardo rin naman ang anak ko, at sa huli siya pa rin ang kawawa. Gusto kong sabihin iyon, pero hindi ko tinuloy. "Can you listen to me first?" mahinahon niyang sambit. Umiling ako. "Kapag nakinig ako sayo, baka dumating ulit ang panahon na mangangapa kami ng anak ko. Ang mas nakakabuti mong gawin ay ang umalis rito." "Hindi ako aalis. Suntukin mo ako. Saktan mo ako," lumapit pa siya at siya ang nagdala ng kamay ko sa muk
Gillian's POV Hindi ako mapakali habang nakatingin kay Zachary. Pinapaalis ko na siya, pero hanggang ngayon ay nandoon pa rin siya nakaupo sa kung saan ko siya iniwan. Umuulan na rin sa labas, pero parang wala itong pakealam. Parang wala itong pake na maulanan siya. Hindi pa naman siya gaanong basa, pero kahit na! Bakit ba hindi na lang siya umalis! "Binanggit mo, Ate, 'yung tungkol sa nabasa na'tin sa phone ni Zaji?" Tanong ni Nika habang nakatingin rin kay Zachary. Nandito na rin sila papa galing sa bayan. Gaya ko ay gusto rin nilang paalisin si Zachary, pero hindi siya umalis. "Hindi," mahina kong sambit. Siguro hindi lang dahil sa hindi niya pagtupad sa pangako niya kaya gusto ko siyang paalisin. Aaminin ko, isa sa dahilan ay dahil sa magkakaanak na siya sa iba. Hindi ko na talaga alam kung anong gagawin at iisipin ko. "Ate, hindi ka pa ba nadala? Sa tingin mo ba may napapala ang taong sarado ang isip? Ikaw mismo ang nakaranas niyan, Ate. Isipin mo, naging sarado noon a
"Kung ang pagbubuntis ni Mandy ang usapan, huwag na tayo mag-usap," sambit ko at tinalikuran siya, pero—"Ang mahirap sayo hindi ka nagtatanong. You had time to ask me earlier about Mandy, but the first thing you want me to do is to leave,"Inis ko siyang hinarap. "So anong gusto mo? Kailangan ba na manggaling sayo at marinig ko mula sayo na nakabuntis ka? Na may posibilidad na hindi na talaga mabigyan ng buong pamilya ang anak ko-""Damn it, Gillian! Hindi ako ang ama ng pinagbubuntis ni Mandy! Matagal nang walang kami. Simula noong iniwan mo ako-""Correction, pinagtabuyan mo ako. Hindi ako aalis non kung hindi mo ako pinagtabuyan," bulyaw ko.Napahilot ito sa noo na para bang sumasakit na ang ulo niya."Fine! Simula noong pinagtabuyan kita at umalis ka ay hindi ko na nakaya pang humalik ng ibang babae, tapos makakabuntis? Damn it! I swear, that is not my child, so please stop thinking nonsense. Hindi ako magkakaanak sa iba! Kung may mabubuntis man ako ulit, ikaw ulit 'yun! Kung may