Chapter 5

Kyoko POV

Abala akong ginagawa ang Feasibility Studies nang makatanggap ng tawag mula kay Kuya Lito. Dinala sa hospital si Ninong Augustus. Nawalan diumano ito ng malay matapos dalawin si Rafael sa opisina nito.

Sabay kaming tatlo ni Papa Leon at Mama Margarita na pumunta sa hospital. Halos paliparin na nga ni Papa Leon ang kanyang sasakyan sa sobrang kaba.

Nang dumating kami sa hospital, naroon na si Rafael sa E.R at nag-aabang. Hinayaan ko na si Papa Leon ang kumausap sa kanya. Kay Kuya Lito ako lumapit at nagtanong pero wala din siyang alam kung anong nangyari kay Ninong.

“Sino po ang mga kamag-anak ng pasyente?” tanong ng doktor.

Lumapit kami sa doktor at si Papa Leon ang nagsalita. “Kumusta po ang Papa ko?”

“The patient suffered mild stroke. Mabuti na lang at hindi siya bumagsak sa lapag at kaagad na nadala siya sa hospital. Hindi pa naman masasabi sa ngayon ang severity ng stroke. We will run more tests on the patient and from there we can prescribe the best medication.” 

Tumalikod na ang doktor at iniwan kami. Si Rafael ay kanina pa tahimik at bakas sa kanyang mukha ang guilt. May duda na ako sa posibleng dahilan bakit nagalit ng todo si Ninong Augustus. Tikom ang aking bibig at hinayaan ko silang mag-ama ang mag-usap.

“What is it this time, Rafael? Bakit nagkaganito ang Lolo mo pagkatapos na bumisita sa opisina mo?” tanong nito kay Rafael.

“Nakita po kami ni Lolo Augustus sa opisina na naghahalikan kami ni Fiona,” mahinang saad ni Rafael.

Napapikit ako. Parang may kung anong tumusok sa aking puso sa narinig na impormasyon na iyon. Kahit alam ko na ay masakit marinig ang kompirmasyon na pinagtataksilan nga ako ng asawa ko, sa ikalawang pagkakataon.

“Are you stup*d? You are a married man at dinala mo pa sa opisina mo ang kab*t mo? Malas sa negosyo ang mga kalaguyo!” Namumula na si Papa Leon sa pag sermon kay Rafael na nakayuko lang na pinapagalitan ng ama.

Lumingon ako at nakita ko si Ate Fiona. Tatalikod na sana siya pero tinawag siya ni Papa Leon.

“At ano ang ginagawa mo dito, babae?” galit na sumbat ni Papa Leon.

“Papa, huwag naman kayong ganyan kay Fiona--”

Napaawang ang labi ko nang lumagapak ang malutong na sampal sa pisngi ni Rafael.

“You are a disappointment! Si Faustina nga na mas bata sa iyo ng sampung taon ay hindi nagreklamo sa gusto ni Papa, ikaw pa ? At ano ipagpapalit mo ang matino mong asawa sa babaeng pakawala na iyan? Gawin mo ang gusto mo! Pero kapag may nangyari kay Papa, itatakwil kita! Wala akong anak na suwail!”

“Leon, ano ba? Nakakahiya na pagtitinginan na tayo ng mga tao!” sita ni Mama Margarita. Apologetic siyang tumingin sa akin at hindi man lang matingnan ang anak na nagbigay ng konsumisyon sa kabiyak.

Nang makalayo na sila, nilapitan ko si Rafael. Nasa isang steel bench siya at nakatingin lang sa kisame.

“Ano, susumbatan mo rin ako? Mali na nga ako!” Angil niya.

“Tanga ka pala eh! Hindi mo na ba afford mag-hotel? Bakit doon pa sa opisina mo kahit alam mo na mainit ang mata ni Ninong sa iyo. Nag-iisip ka ba?” sumbat ko.

“Pwede ba, huwag mo na ako sermonan! I’ve had enough today!”

“Ikaw pa galit na hindi mo naman ginagamit ang utak mo! Pinalagpas ko na lahat kahit sa Palawan pa tayo, wala kang narinig sa akin. Sumosobra ka na talaga!” galit kong sumbat.

“Wow. Are you saying that I don’t care about my grandfather?” Tumayo na si Rafael at lumapit sa akin. “Ang galing mo rin kasi pumapel kay Lolo Augustus eh. Kung hindi ko pa alam na ikaw din ang nagbigay ng mga pictures namin ni Fiona kaya mainit siya sa amin!”

“Ga*o ka pala eh! Ikaw na nga gumawa ng milagro tapos kasalanan ko pa kung bakit ka nahuli? Saan mo ba nilagay ang utak mo sa talampakan?” pilosopo kong sagot.

Nang mailipat na si Ninong Augustus sa kanyang recovery room, doon na ako tumambay. Nag-volunteer na akong maging watcher niya matapos pakiusapan si Bebang na hatdan ako ng mga pamalit pati na rin ang laptop na ginagamit ko sa paggawa ng Feasibility Studies.

Kinabukasan pa nagising si Ninong Augustus at naroon ang tatlong apo niya. Malamig ang pakikitungo niya kay Rafael pero okay naman kay Sebastian at Faustina.

Nasa gilid lang ako at abalang ginagawa ang bilin ni Ninong Augustus sa akin. Binigyan niya lang ako ng two weeks para matapos iyon at wala akong dapat aksayahin na oras. Tamang tama lalo at narito si Sebastian. Kaya, pagkatapos niyang kausapin si Ninong Augustus ay nagpaturo na ako sa paggawa ng mga Financial Statements lalo at tapos siya ng Accountancy.

Abala kaming nag-uusap ni Sebastian at hindi namin napansin ang pagpasok ng kung sino. Engrossed ako sa mga tinuro na application ni Sebastian na siyang ginagamit sa paggawa ng mga Financial Statement. Nagtaka ako nang mag-angat ang aking tingin na si Rafael ay nasa tabi ko na pala at halos ipagduldulan ang mukha sa akin.

 Tumaas ang kilay ko nang makita ang kanyang mga kamay na nakaakbay sa akin. Mahina ko siyang tinulak at umusog palapit kay Sebastian. Tinanggal ko ang kamay ni Rafael na nakaakbay sa akin at binalik ang atensyon sa mga tinuturo ni Sebastian. 

Nang tumunog ang cellphone ni Sebastian, saglit siyang nagpaalam. Doon ko na kinausap si Rafael.

“Anong problema mo at dikit ka ng dikit sa akin? Naaalibadbaran ako sa presensya mo! Lumayo ka nga!” mahina kong sabi. Kung hindi lang mabubulahaw si Ninong ay aawayin ko talaga ang asawa kong asungot. Tinulak ko si Rafael papalayo pero ang hudyo kong asawa ay lapit pa rin nang lapit sa akin. “Alis!” pagtaboy ko sa kanya.

“Ano ang nakita ko kanina na aliw na aliw na nakikipag landian sa kapatid ko?” Akusa ni Rafael sa akin.

Gusto ko siyang bulyawan para matauhan siya sa mga bintang niya sa akin. Tumirik ang mata ko sa inis at tumingala sa kanya para pagsabihan siya. “Hoy! Nagpaturo ako kay Sebastian sa paggawa ng Financial Statements!” rason ko.

“Bakit ka sa kanya nagpaturo? Bakit hindi sa iba! May asawa ka ng tao at sa may gusto pa sayo ka pa talaga nagpaturo? Malandi ka rin eh!” giit niya.

Hindi na ako nakatiis at nilapirot ko ang kanyang mukha. Sisigaw pa sana siya nang isinalaksak ko ang aking hand towel sa kanyang bibig at bumulong ako sa kanya. “Huwag kang sisigaw at baka magising si Ninong!” banta ko. “Alam mo ikaw Paeng? Hindi rin kita maintindihan eh! Bakit mo naman pinagseselosan ang kapatid mo?” tanong ko.

Kinuha niya ang hand towel sa bibig niya. “Ako nagseselos? Are you kidding me? Kahit tamaan man ako ng kidlat, hindi ako magkakagusto sa iyo, bubwit!” Gigil na gigil siya dahil di niya ako mabulyawan. Namumula pa siya habang nagsasalita ng halos pabulong pero ramdam ko ang intensidad ng bawat salita niya.

“Asus! Nagde-deny ka pa! Halata naman ang pagiging KSP mo kanina habang nagpapaturo ako kay Sebastian eh! Umamin ka na kasi na nagseselos ka!” kantiyaw ko kay Rafael. Gusto ko ng bumunghalit ng tawa sa pamumula ng kanyang buong mukha.

“Hindi ako nagseselos!” tanggi pa rin niya.

“Nagseselos ka!” giit ko.

Nasukol ako ni Rafael at walang babala niya akong hinalikan. Namilog ang aking mga mata sa kabuuan ng kanyang halik. Halos mapugto ang mga hininga namin nang maghiwalay ang aming mga labi.Hindi ako nakaimik lalo at gahibla lang ang layo ng aming mga mukha. Dama ko ang init ng kanyang hininga at ang bango pa!

“Hindi ako nagseselos, bubwit! Selos na selos ako!”