Parehong-pareho ang ngiti ng dalawa. Lalo na kung ngumisi ng pilyo si Sevi, Sebastian na Sebastian ang dating nito Sebastian Rocc’s eyes were sparkling with happiness when he looked at her. Pasimpleng nasapo niya ang dibd ib sa lakas ng kabog niyon. Gusto niyang mapailing. Ganun nag anon ang
CHAPTER 39 NAIINIS na naitulak niya ang kung sinong poncio pilato na nang-iistorbo ng tulog niya. Nakarinig siya ng mahinang tawa kasabay ng paghaplos sa kanyang h ubad na likod. Lumabi siya at ibinaon ang mukha sa malambot na unan na kaamoy ni Sebastian. “Nesh, Love. Wake up.” Umingit siy
“Hindi po, Ma’am,” iling niya. “Nagtatanong lang.” Kumusot ang ilong nito. “Naaamoy ko ang mga katulad mo. I heard direkta kang ni-hire ni CEO Rocc. You’re undergrad. What did you to do to get the job?” Napawi ang ngiti niya. Bitchesa ang babae. “Skills and hard work.” Bahaw itong tumawa. “I
CHAPTER 40 “Hindi ka raw niya makontak kanina pa. Sabi ko nasa office ka lang, kumakain ng lunch.” “Wala akong baon. Bumili ako.” “Bakit ka bibili?” bulalas nito. Nagsasalubong ang mga kilay. “Ang daming inorder ni Sir na pagkain para sa ‘yo. Pang-isang dosena na yata. Sana nagsabi ka sa akin
Ilang beses niya iyong ginawa, inaabangan kung tatawag ba si Sebastian o kahit text man lang. Sa huli, padabog na kinuha niya ang cellphone at nagtipa ng text para kay Sebastian. Subalit, hindi siya makabuo ng mga tamang salita. Nawala na ang productivity niya. Mabuti na lang at marami siyang
CHAPTER 41 Napanguso siya sa mapait na timbre ng boses nito. “S-Sige,” kagat-labing wika niya. “Aalis na ako. Nagpaalam lang talaga ako sa ‘yo.” Hindi sumagot si Sebastian ngunit pansin niya ang bumahid na inis sa mukha nito. Ang talim-talim pa ng tingin sa monitor ng computer. Tumalikod na
Taas-baba ang dibd ib ni Sebastian. Nang hindi makatiis ay padaskol na niluwagan nito ang suot na necktie. Veins on his arms were protruding as his jaw clenched. Parang galit ito, nagpipigil. Maingat siyang inalis sa pagkakaupo sa kandungan nito, matapos ang ilang sandali. Inayos pa ni Seba
CHAPTER 42 Hindi mapakali si Neshara sa kinuupuan habang nasa byahe. Masamang balita ang presensya ng lolo ni Sebastian. Lalo pa’t nakita na nito si Sevi. Madali niyang nakuha ang ibig sabihin ng matanda. Gusto nitong kunin ang anak niya para sa kung anumang plano nito. “Ma’am.” Sabay sila
“Pa, huwag niyo ng ibuking ang apo niyo. Malaking mama na ‘yon. May mga anak na,” singit ni Mommy Nesh. Tinawag nito si Reirey at Dos na agad naman naglambing sa mga matatanda. Sevirious’ family is warm and she loves it. Ang ideyang kabilang na siya sa pamilyang iyon ay paran
CHAPTER 230 “Wala pa po ba si Sevi?” marahan na tanong ni Kaye kay Mommy Nesh habang hinahaplus ang tiyan na may umbok na. “May inaasikaso pa raw siya sa Rocc Corp. Hindi ba tumawag sa ‘yo?” Umiling siya. Kagabi niya pa hinihintay ang tawag nito. Cellp
“Mamila, tulog pa po iyong baby bunso mo po na babae?” “Reirey, it’s your auntie.” Hindi sumagot si Reirey ngunit halata sa mukha nito ang disgusto. “Pasensya na po, Mommy. Ang tagal makalimot ni Reirey.” “I understand. Sevi na sevi ang talas ng isip,”
Ilang sandaling natahimik ang private room bago muling narinig ni Rios ang boses ng kanyang asawa. “Daddy, I love you so much and I’m so happy that you’re alive. Na binalikan mo kami ni Ahmed. But…” “Mia Bella—” Khair’s voice broke. “Please huwag ka munang magpapa
CHAPTER 229 Iyak nang iyak pa rin si Kaye kahit ilang araw na ang nakalilipas simula nang ipaalam sa kanya ng ama ang nangyari sa Mommy niya. Dumalaw na si Khair sa puntod ni Janech pero siya ay hindi sumama. Hindi niya kaya dahil pakiramdam ni Kaye ay kasalanan niya ang nang
“It’s okay, Mimi. I understand. You’re here now.” Inilapat nito ang isang kamay sa pisngi niya. Balik sa pagiging inosente ang mga mata nito at cute na cute na naman ang labas na gilagid na ngisi. “Good morning, Babe.” A kiss on her cheek made her look up. Maaliwa
“Yeah. Yes! F uck yes!” Ngiting-ngiti na pinagmasdan niya ang suot na singsing. Kapagkuwan ay may naalala. “Nasaan pala iyong singsing ko kahapon?” “Here!” May dinukot ito sa ilalim ng suot na longsleeve at ipinakita sa kanya ang singsing na naging pendant kasama
CHAPTER 228 “Kaye, Baby…” He almost cried while still kneeling in front of her. “No pala ha?” ganti niya at humalukipkip. “I said that because I was supposed to ask you. Please, marry me. Have mercy on me! I won’t stand until you agree to marry me.”
Sunod-sunod na nagsidatingan ang missed calls mula kay Rios at Ahmed. Ngunit, pansin niya na ilang oras na ang nakalilipas simula nang huling beses na text at tawag sa kanya ni Rios. ‘Palagi mo na lang pinapasakit ulo ni Rios.’ Simangot na simangot na ni-replay-a