chapter 3

    ISANG BUWAN NA ANG NAKAKALIPAS ng umuwi si Maynard nang argentina. Dahil tapos na ang trabaho niya sa pilipinas, kinailangan na niyang asikasuhiin ang kanyang trabaho at mga negosyo na naiwan sa argentina.

    "Sir Maynard, are you fine?" tanong nang secretary ni Maynard sa kaniya.

    "Sorry, may sinasabi ka ba?" wika niya nang makabawi, kanina pa pala siya nakatulala dahil sa kakaisip.

    "Sir Maynard, maybe you should take a break. it's been a month since you came home from the Philippines. You've worked immediately, after you came back. Maybe you need to take a rest. don't worry i can handle everything from here." 

    "Fine,” aniya sa kaniyang sekretarya. “Thank you, Dorothy. If something happen don't hesitate to call me." paalala niya dito. 

    "Don't worry sir, i will." 

    Kaya lumabas na siya nang opisina at nagdesisyon na umuwi na lang muna. 

    Nang matapos ang pag- iimbestiga niya kay Mark San Andres ay agad din siyang bumalik nang argentina upang asikasuhin naman ang sarili niyang negosyo. 

    Ngunit nang makabalik siya, biglang lumungkot ang kaniyang buhay. Hindi niya malaman kung bakit ngunit isang tao lang ang naiisip niya at ang dahilan nang kanyang pagkalungkot. 

    Habang nagmamaneho pauwi, biglang tumunog ang kanyang cellphone. Kaya inilagay niya ang kanyang bluetooth earphone at sinagot ang tawag. 

    "Sir Ronald, napatawag po kayo? May problema po ba?" Tanong niya sa kausap.

    "Yes, uuwi kami ngayon nang argentina. Kasama ko si joan pati si mark at ang agents niya." Saad ng kausap.

    "Okay sir, may ipapagawa po ba kayo?" Tanong niya ulit.

    "Yes, i need some assistants pagdating namin."

    "Sige po sir, ako na po ang bahala sa lahat pagdating n'yo." Wika ni Maynard. 

    "Salamat" anito

    at nawala na ang kausap. 

    "Kasama kaya nila si Rui?" Tanong niya sa kanyang sarili. Dahil sa isiping iyon tila nabuhayan naman siya at nagkaroon ng pag-asa na makita itong muli. 

    

    

    SA AIRPORT...

    "Lumierre, Sir Ronald's plane is about to land, I've checked the perimeter so it's safe for them to get out anytime. 

    "Maynard, where are you? you must meet them." wika nito sa kaniya.

    "No, don't worry I'm just nearby. we should not be complacent especially when there's a threat to the life of the boss."

    "okay, they are here." and the line ends.

    

    Gamit ang kanyang binocular, nakatingin mula sa malayo si Maynard, nakita niyang sumakay na sa sasakyan ang kanyang boss at ang mga kasama nito. Iniligid pa niya ang tingin, ngunit hindi niya makita ang hinahanap ng kanyang mga mata. 

    “Bakit wala siya?" At muli niyang tinignan kung kasama ang babaeng ilang araw nang gumugulo sa kanyang isipan, ngunit wala. "Ano kaya ang nangyari bakit kaya hindi siya sumama?" Nang makita niyang nakaalis na ang mga sasakyan ay agad na din siyang umalis kung saan siya nakamasid. Pagkagaling sa airport ay dumeretso na siya sa kanyang opisina. 

    "Dorothy, how's everything here?" tanong niya sa kanyang sekretarya.

    "Everything's fine, Sir."

    "Okay, that's good. if someone call, tell them that i'm not here. Do some reasons, i dont want to meet or talk to anyone for now. can you do that for me, Dorothy?"

    "No problem, Mr. Gutierrez." nakangiting sagot nito sa kanya. 

    "Thank you, you can go back to your work now."

    Nang makalabas ang sekretarya ay saglit muna siyang pumikit habang nakasandal sa kanyang upuan. iniisip niya kung bakit hindi sumama si Rui. 

“Marahil ay umiiwas siya sa akin." dahil sa isiping iyon tila nalungkot na naman siya. 

    Habang nakapikit at inaalala ang mga araw na kinukulit pa niya ito. para kumuha ng mga  impormasyon tungkol sa boss nito. natatawa na lamang siya kapag naaalala niya iyon. hanggang sa narinig niyang nagring ang kanyang cellphone. sinagot niya ito ng hindi tinignan kung sino ang tumatawag.

    "hello, who's this?"

    "yabang!" wika ng nasa kabilang linya

    "wait, who's this?" tila bumilis ang tibok ng kanyang puso ng marinig ang tinig sa kabilang linya.

    "never recognized my voice you shameless prick!" 

    "Ruianne!, i'm surprise that you call me. anong masamang hangin ang nag-udyok sa iyo." natatawa pa niyang biro dito.

    "fuck you!" galit na sagot nito sa kaniya. natawa na lang si maynard sa isinagot ni Rui.

    "i'm sorry, the truth is i really miss you.” Aniya ni Maynard. “Bakit ka napatawag, may problema ba?" Tanong niya. 

    "You said that you are a lawyer, right?" Tanong nito sa kaniya.

    "Yeah, why did you ask?"

    " i have somehing to consult, do you have time" anito sa kaniya. 

    "for you, i can make time. where are you? pupuntahan kita." Masaya niyang tanong dito. Dahil sa wakas ay makikita niyang muli ang babaeng ilang araw na niyang iniisip.

    "No need i already here, outside your building. hindi lang ako makapasok dahil kailangan ko daw munang magpa-appointment." Paliwanag nang dalaga sa kaniya.

    "Wait there i'm going down." agad niyang in-end ang call at mabilis siyang bumaba ng building. ilang saglit pa ay nakababa na siya. Palabas na siya ng building ng makita niya si Rui na nakasandal sa kotse nito.

    "Hey! anong pag-uusapan natin." Masayang tanong niya rito.

    "Come with me, let's talk some place, not in here."

    "Masyado bang personal ang pag-uusapan natin."

    "Yes!” anito sabay hawak sa kaniyang kamay. “ Huwag ka ng magtanong sumama ka na lang." Sa hindi malamang dahilan ay sumunod na lamang si Maynard sa gusto nang dalaga at sumakay na din ng kotse.

    

    PLAZA DORREGO..

    "You know this place?" tanong ni Maynard kay Rui.

    “Madalas kami dito noong bata pa ako. gusto ko ang kape nila rito," at naglakad ito papasok sa isang cafe. nakasunod lang si Maynard kay Rui. Nang maka-upo sila ay umorder na sila. 

    "So, ano ba ang importanteng sasabihin mo, ano yung sinasabi mong iko-konsulta mo at tila seryoso dahil personal mo pa akong pinuntahan." tanong ni Maynard sa dalaga.

    "Mayroon akong sasampahan ng kaso." Saad nito sa kaniya na kaniya namang ipinagtaka.

    "Sino?” seryosong tanong niya.

    "Mayroon kasing lalaki na basta na lang akong hinahalikan." wika ni Rui habang naka krus ang mga braso sa dibdib, dahil sa narinig tila nag init ang tainga ni maynard sa galit. Kaya agad niya itong tinanong.

    "Who's this person?” mabilis niyang tanong sa dalaga, “Ako mismo ang magsasampa sa kaniya nang kaso. Wala siyang karapatang halikan ka dahil—” agad siyang napatigil dahil hindi niya maituloy ang kaniyang sasabihin.

    "Dahil ano Mr. Gutierrez?" 

    "Dahil wala siyang karapatan na halikan ka na lang kasi—" napapatigil siyang bigla at tila nahihiya siyang sabihin ito sa dalaga. 

    "Kasi ano?" Muli nitong tanong sa kaniya. 

Kaya huminga nang malalim si Maynard at lakas loob niyang sinabi ang nais niyang sabihin.

"Kasi ako lang ang maaaring h*****k sa iyo!” pag amin niya dito.

    "Really?" natatawa na lang si Rui dahil sa mga sinasabi ni Maynard. "How come that you have the right to kiss me? kailan ka pa?!" Natatawang aniya ni Rui sa binata. 

    "When the first time i kiss you!, I mark you as mine. So tell me, sino itong malakas ang loob na basta ka na lang hinalikan, ako mismo ang magpapakulong sa kaniya!” galit na aniya ni Maynard 

    "You really do that for me?" Wika ni Rui rito

    "I will do anything for you! Kaya sabihin mo na dahil nagagalit na ako, kapag nalaman ko kung sino ito, hindi na siya aabot sa kulungan, dahil ililibing ko na siya nang buhay!” galit na saad ni Maynard kay Rui. 

    Natatawa naman ang dalaga sa reaksyon nito, kaya sinabi na niya.

    "Okay, i called him my shameless prick!" nakangising wika niya kay Maynard. nakita niyang bigla itong natulala.

    "Bakit ka natahimik, alam mo bang hindi mo na ako pinatahimik walang-hiyang ka! dahil sa halik mo nagulo na mundo ko, pakiramdam ko hindi na ako normal, Dahil hindi na ako makatulog, hindi ako makakain ng maayos. pakiramdam ko nakadikit pa yung mga labi mo sa akin. sa tuwing ipipikit ko ang mga mata ko mukha mo ang nai-imagine ko! hindi rin ako makapagtrabaho ng maayos kakaisip sa iyo.” Mahabang paliwanag  ni Rui. “pero ang totoo hinahanap-hanap na kita. walang araw na hindi kita iniisip. nami-miss na kita" parang maiiyak na si Rui dahil sa kaniyang mga sinasabi. "kung computer lang ang utak ko idi-delete na kita. Kasi nahihirapan na ako, walang linaw ang mga ginagawa mo sa akin. now tell me Maynard ano ba talaga ang gusto mo at ano ba ang plano mo?” sunud-sunod na tanong ng dalaga kay Maynard.

    "Ruianne, i'm sorry kung nagulo ang buhay mo dahil sa akin, the truth is i like you, really, really like you. walang araw, oras o minuto na hindi kita naiisip. Kung wala lang akong trabaho dito sa argentina manantili ako sa pilinas para lagi kitang nakikita. itong mga nakaraang araw lang pakiramdam ko mababaliw na ako, kakaisip sa iyo." kaya tumayo ito at lumuhod sa harap ng dalaga. Walang paki alam si Maynard kung pagtinginan siya nang mga dumaraan na tao

    "Rui, give me a chance to proved to you how much i like you. But I feel like it's not just a matter of liking. i think i love you, Ruianne. I don’t know when or how it happened, I just felt it!” Aniya habang hawak ang kamay nang dalaga. “kaya sana kung ayos lang sa iyo, hayaan mong iparamdam ko sa'yo kung ano itong nararamdaman ko. be my girl Rui. I want you to be my girlfriend, please." paki-usap nito kay Rui habang nakatingin sa mga mata nang dalaga.

    "You don't have to beg, Maynard. Because I like you too and yes i want to be your girlfriend" saad ni Rui dahil sa sobrang tuwa, tumayo si maynard mula sa pagkakaluhod at pinatayo niya si Rui mula sa upuan. Tila may nais gawin si Maynard ngunit tila nag aalangan itong gawin. Kaya si Rui na mismo ang nagsalita.  "come here you shameless prick!" at nagyakap sila, dahil sa saya nabuhat pa ni Maynard ang dalaga na ikinatili naman nito. Nang ibaba niya ag dalaga ay agad niyang dinampian ng halik ang labi ni Rui at saka ngumiti. Ipinagdikit nila ang kanilang mga noo dahil hindi na malaman pa nang binata ang gagawin dahil sa sobrang saya na kaniyang nararamdaman.  

    "Akala ko hindi ka papayag, natakot talaga ako!” Aniya ni Maynard sa dalaga. 

    "Bakit naman hindi ako papayag. kailangan mong panagutan ang ginawa mong panghahalik sa akin." Wika ni Rui habang tinuturo ang labi nang binata. 

    "Yes, ma'am!" wika niya sa dalaga. at nagkatawanan na lang sila.

    "Yabang, may papaki-usap sana ako sa'yo." Aniya ni Rui habang magkahawak sila nang kamay.

    "sure, ano ba iyon?" Sagot nito. 

    "Kung maaari sanang ilihim muna natin sa boss ko at sa mga kasamahan ko ang relasyon natin." Nakita niya ang pagtataka sa mukha ni Maynard kaya ipinaliwanag niya ang kaniyang dahilan.

    "Why,” tanong ni Maynard sa kaniya. “Ayaw mo ba akong ipakilala na boyfriend mo?" 

    "Gusto ko, kaya lang kasi may pangako kami sa isa't isa, na hindi muna kami papasok sa isang relasyon. sana maintindihan mo." paliwanag ni Rui sa kaniya.

    "Bakit naman kasi may ganiyang usapan pa kayo,” wika ni Maynard. “Fine, on one condition, basta kapag gusto kitang makita, magkita tayo, kapag gusto kitang lambingin hayaan mo akong gawin iyon. Ruianne, ngayon pa lang mababaliw ako kapag hindi ko ginawang halikan ka o lambingin ka, and once a week mag date tayo, sobra kitang mami-miss kung hindi ka papayag." Wika nito na nakahaba pa ang nguso. natatawa na lang si Rui, dahil sa inaasal ni Maynard.

    "Sige pumapayag na po ako! " at muli silang nagyakap. Hindi na alintana ni maynard na may trabaho pa siyang naiwan. ang mahalaga kasama na niya ang babaeng laging laman ng kanyang puso at isipan.