“I missed you so damn much, Sahara.”
And she felt it in his kiss. Mula sa kanyang bibig ay gumapang ang mga labi ni Ace sa kanyang pisngi, pababa sa kanyang leeg. Hindi niya dapat pinapayagan na mangyari iyon, na halikan siya nang ganoon ng binata pero hindi rin niya maikakaila ang sarap na nararamdaman niya nang mga oras na iyon. Ace’s kisses were different from Armando’s and from the other men in her life. His lips were full and soft and inviting, as if it was a sin not to submit herself in.
“Spend the night with me,” bulong nito sa tainga niya.
“Hindi p’wede.” She inhaled sharply as she felt his hot lips trace the rim of her ear. He then flickered his tongue under and around her earlobe, took it between his lips and suck on it.
“Please…” he murmured as he traced her ear with his tongue, moistened it and then blew softly on it. “Even just for tonight.&rd
“HONEY…I know it’s you…” nangingiti niyang sabi habang kinakapa ang mga kamay na iyon na nasa ibabaw pa rin ng kanyang mga mata.Walang tugon, sa halip ay dahan-dahan niyang naramdaman ang paglapit ng mga labi nito sa kanyang tainga.“I love you,” nakangiting bulong ni Sahara rito.“Hmm…I love you too, honey.”Bigla siyang napabalikwas nang marinig pamilyar na tinig. Mabilis niyang tinanggal ang mga kamay na nakatakip sa kanyang mga mata at nilingon iyon. Napatayo siya nang di oras na muntik na niyang ikatumba.“Ace! Ano’ng ginagawa mo rito? Paano mo nalaman na dito ako tumutuloy?” nanlalaki ang mga matang tanong ni Sahara. Titig na titig siya sa binata dahil hindi siya makapaniwala na kaharap na naman niya ito ngayon.“Destiny, Sahara.” Nagkibit-balikat lamang ito at ngumiti.“Umalis ka na bago ka makita ni-“
SAHARAhas been staring at the engagement ring around her finger for quite a while that she didn’t realize Armando coming. Naramdaman na lamang niya ang paghalik nito sa kanyang pisngi at pagyakap nito sa kanya mula sa likuran. Nakabihis na ito at handa nang umalis. Hapon na noon ng araw ng Linggo, plano pa sana nilang mamasyal sa buong isla at kumain sa labas pero hindi na iyon matutuloy dahil sa biglaan nitong business engagement sa Korea.“Are you okay, honey? You’ve been quiet since breakfast. May problema ba?”Isang araw pa lamang mula nang dumating sila roon para sa romantic getaway at wala pang isang araw ang nakararaan nang tanggapin niya ang alok na kasal ni Armando. At ngayon, hindi siya sigurado kung tama ba ang naging desisyon niya. Muli siyang napatingin sa suot na singsing bago naupo sa rattan lounge doon sa balkonahe ng kubo.“Tungkol ba kay Jace?”Napaangat siya ng tingin.&l
SAisang paraiso siya dinala ni Ace. Hindi na nabilang ni Sahara kung ilang baitang ang kinailangan nilang akyatin para lamang marating ang tuktok na bahagi ng parola at mula roon ay tanaw na tanaw nila ang kabuuan ng lugar, maging ang ilang isla na malapit roon. Malapit na noong magtakip-silim kaya naman tila nagniningning na tunaw na ginto ang karagatan.“Wow, ang ganda,” sabi niya habang pinagmamasdan ang mala-paraiso’ng natawin.“’Told you so.” Tumabi ito sa kanya at humawak sa hanggang dibdib na barandilya. “This is my favorite spot in the entire island. Dito ako parating nagpupunta sa tuwing may mga problema akong gustong takasan. This lighthouse knows my problems better than anybody in the world. In fact, I was just here two weeks ago.”Gusto pa sana niyang tanungin ang dahilan kung bakit pero pinigil niya ang sarili. It’s certainly none of her business anyway. “Salamat sa p
ACEjust stared at the Goddess beneath him. Sahara’s wavy hair was a mess over the pillow, her hot body was glistening with the warm light. Muntik na niyang malimutan kung gaano kaganda si Sahara at kung gaano kalambot at katamis ang mapupula nitong mga labi.“Did you miss me?” mahina niyang tanong nang makita niyang dumilat na ang dalaga. “I need to know if you miss me, if you ever think of me the way I’ve been thinking of you every single day. I want to know, honey…did you ever dream about us like this…because I do, honey, every night.”Hindi ito tumugon pero napangiti siya nang bahagya itong tumango. He stared at her again and leisurely run his fingers over her smooth shoulder, going down her arm. She returned the favor by sliding her hand up his chest and going down to his rock hard abs. Soon enough, her hand brushed against his manhood which made him shiver. Instantly, he felt himself react. H
NAKAPIKITpa ang mga mata ni Sahara pero mababanaag sa mga labi niya ang matamis na ngiti. Malamig ang simoy ng hangin na nagmumula sa bintana ng kubo at para kay Sahara ay isa iyong napagandang umaga.“Good morning, Ace…” mahina niyang sabi sabay yakap sa kanyang katabi. Pero napadilat siya nang wala siyang makapa roon. Pumikit siya at muling dumilat para i-adjust ang mga mata sa liwanag ng silid. Tiningnan niya ang orasan sa dingding na gawa sa sawali at nagulat pa nang makitang alas-nuebe na ng umaga. Bukod sa magulong kama at kurtina’ng nililipad ng malakas na hangin ay tanging damit na lamang niya na nakakalat sa sahig ang naroon.Wala na si Ace sa kanyang tabi na para bang walang nangyari.Panaginip lang ba ang lahat?Hindi, dahil napansin niya ang isang maliit na piraso ng papel sa ibabaw ng maliit na mesa’ng kahoy sa tabi ng kama. Nakapatong roon ang kanyang cellphone at isang kumikislap na sing
“HAPPYbirthday, son!” masayang bati ni Armando sa anak.“Thanks a lot, Dad.” Agad na lumapit si Ace sa kanila at yumakap sa ama. Wala na rin tuloy nagawa si Sahara kundi ang batiin na rin ang bagong dating.“Happy birthday,” walang emosyon niyang sabi habang pasimple’ng tinapunan ng tingin ang kasamang babae ni Ace. Matangkad ito, hamak na mas matangkad sa kanya, at mas maputi rin. Itim na itim ang tuwid na tuwid na hanggang baywang nitong buhok, kasing itim ng suot nitong overall dress na tinernuhan ng puting criss cross bikini top. Hindi rin nakaligtas sa kanyang mga mata ang halos tatlong pulgada nitong red straps high heel sandals.“Thank you,” nakangiti nitong tugon na para bang masaya itong makita siya. Nakuha pa nitong halikan siya sa pisngi, na nagdulot ng kuryete sa kanyang buong katawan. “By the way, I’d like the both of you to meet Tatianna, my girlfriend.”
“SAHARA, are you okay? You seem flushed,” nag-aalalang tanong ni Armando nang makabalik siya sa mesa. Dinama nito ang kanyang noo at leeg at tsaka hinalikan siya sa pisngi.Ngumiti siya at tumango. Kahit hindi niya tingnan si Ace sa tabi niya ay kita niya na nakangiti ito. Akma sana niyang ilalayo rito ang upuan niya pero pasimple siya nitong pinigilan. Doon sa ilalim ng mesa ay mariin nitong hinawakan ang kamay niya at unti-unti iyong naglakbay sa kanyang hita.Nakaakbay si Ace sa nobya nito habang nakadantay sa hita niya ang isa nitong kamay. Abala naman si Armando sa pagkain at pakikipagkuwentuhan sa anak kaya naman wala itong kaalam-alam sa nangyayari sa ilalim ng mesa. Pilit niyang tinatanggal ang kamay nito pero lalo lamang itong naging mapangahas. He moved his hand up her thighs and forced his hand further until it reached her inner thigh. Tumungo na lang si Sahara para ikubli ang tensiyong nararamdaman. It was wrong but it felt good
DAPATay lumayo na siya rito. Dapat ay itulak na niya ito at lumangoy na siya palayo pero hindi niya magawa. Hindi lang dahil sa higpit ng pagkakakapit nito sa baywang niya kundi dahil sa gusto niya ang pakiramdam niyon – ang pagtitig nito sa kanyang mga mata, ang amoy nito, ang pagkakadikit ng kanilang mga katawan. Hindi niya maaaring itanggi ang epekto nito sa buo niyang pagkatao.Mabilis na lumapat ang mga labi ni Ace sa bibig ni Sahara. Madiin iyon, malalim, marahas. Alam ni Sahara na maaaring may makakita sa kanilang dalawa at sa totoo lang ay wala na siyang pakialam sa mga oras na iyon. What only mattered were his warm body against her skin and his hot kisses over her lips.“Oh, you’re driving me crazy, honey,” he whispered as he licked his way down her neck. “This is what keeps me awake every night.”Paano niya aaminin sa binata na pareho lang sila ng nararamdaman? Na hirap rin siyang matulog sa ga
NAG-INATsiya at inilapat ang likod sa sandalan ng upuan. Saglit niyang isinara ang mga mata at tsaka kinapa ang cellphone sa ibabaw ng mesa.Limang missed calls, apat na text messages, isang notification sa messenger - lahat ay galing sa iisang tao. Napangiti siya at napailing matapos maisilid ang telepono sa loob ng bag. Isa-isa na rin niyang inilagay ang mga gamit sa tote bag at inayos ang pagkakasuot ng salamin sa mata.Pagkatapos siguruhing patay na ang lahat ng ilaw sa shop at nakakandado na ang pinto ay lumakad na siya pauwi.Mangilan-ngilan na lang ang tao sa daan nang mga oras na iyon, mga galing sa trabaho na tulad niyang pauwi na sa kani-kanilang bahay. Iyon ang isa sa mga nagustuhan niya sa subdibisyon na ‘yon. Tahimik, simple. Malayung-malayo sa nakasanayan na niyang buhay sa Maynila. Ngayon, hindi na siya naghahangad ng marangyang buhay o ng kasikatan dahil ngayon, nasa kanya na ang pinakamahalagang bagay na sadyang nagi
“SHIT, Sahara, a-ano 'to? Ano'ng kalokohan 'to?”Hindi na namalayan ni Sahara na tumutulo na ang luha niya habang nakatutok kay Max ang hawak niyang baril. Kahit sina Ace at Armando ay napanganga sa pangyayari.“Sahara, baby...Ibaba mo ‘yan, baka pumutok ‘yan,” anito, iiling-iling. Akma itong lalapit sa kanya pero maagap siyang lumayo rito.“Ipuputok ko talaga ‘to, Max. Papatayin talaga kita, hayop ka!”“Come on, Sahara.” Sa halip na matakot ay natawa pa si Max. “Hindi ‘to kasama sa plano natin.”“Wala tayong plano, Max. Ikaw lang ang nag-plano ng lahat ng ‘to kaya huwag mo ‘kong idadamay sa kademonyohan mo!”Doon biglang nag-init ang dugo ni Max. Sinuntok nito ang mesa na agad na nagpadugo sa kamao nito. Pero tila wala itong sakit na naramdaman at nagawa pa nitong isalya ang mesa na nagpagulat sa kanya, dahilan para m
TUMAYOsi Max mula sa pagkakaluhod sa harap ni Sahara. Tinitigan siya nito nang mabuti at saka itinutok ang baril sa ulo ni Ace, at pagkatapos ay kay Armando.“So, Sahara, baby, nakapili ka na ba kung sino dito sa dalawang ito ang uunahin natin?”Mula sa pagkakayuko ay dahan-dahang nagtaas ng tingin si Sahara. Natatabingan ng makapal na hibla ng buhok ang halos buong mukha nito kaya hindi masyadong maaninag ang ekspresyon ng dalaga.“Kung ako ang papipiliin, unahin ko na ‘tong mas bata. Kumukulo ang dugo ko sa tarantado’ng ‘to, eh.” Idiniin ni Max ang dulo ng baril sa sintindo ni Ace. “Ano, baby? Tuluyan ko na ‘to?”“Huwag!” Mula kay Ace ay binalikan niya ng tingin si Max.“Ah, etong si Tanda ba ang gusto mong mauna?” nakangising nitong tanong sabay tutok ng baril kay Armando. “Kung sa bagay, kaunting taon na lang rin naman ang itatagal n
“HUWAGkang gagawa ng kahit na ano’ng pagsisisihan mo.”Halos pabulong iyong sinabi ni Max habang matalim ang pagkakatingin sa kanya. Pilit siya nitong pinaupo sa kama at agad itong tumabi sa kanya. Pormal na pormal ito sa suot na maroon na polo na pinatungan ng itim na blazer, itim na slacks at makintab na itim na balat na sapatos. Kung hindi niya ito kilala ay mapagkakamalan niya itong may mataas na posisyon sa isang malaking kompanya. He looked elegant and respectable, which was quite contradictory to his character.Matapos magpaalam kay Manang V na magliliwaliw kasama ng mga ka-trabaho ay tumuloy na siya sa parking area ta nagpahatid sa The Forum kung saan naroon ang opisina ng kanilang modelling agency.It was already her routine, actually. She goes to The Forum, have a cup of coffee, goes to the adjacent shopping center and spend at least 15 minutes there. She then takes a cap going to
DAHAN-DAHANGbinuksan ni Sahara ang mga mata at inaninag ang madilim na paligid. Wala siyang makita maliban na lamang sa repleksiyon ng buwan na kumikislap sa salamin ng basag na bintana at ang mga bubog ng mga iyon sa sahig. Sinubukan niyang gumalaw pero hindi niya iyon magawa dahil sa mahigpit na pagkakatali ng kanyang kamay sa kanyang likuran. Maging ang paa niya ay nakatali rin at nang tatangkain niyang sumigaw para humingi ng tulong ay tanging ungol lamang ang kanyang nakayanan. Mahigpit ang pagkakabusal sa kanyang bibig at tulad ng pagkakatali sa kanyang kamay at paa, kahit ano’ng pilit niyang tanggalin iyon ay hindi niya kaya. Napapikit siya nang biglang makaramdam ng matinding kirot sa sintido, na lumalala sa tuwing sinusubukan niyang gumalaw.Pilit niyang inisip kung ano ang nangyari at kung bakit siya napunta sa lugar na iyon. Ang huli lang niyang naaalala ay nagpunta siya sa restaurant para makipagkita kay Ace pero sa halip na si Ace ay
“SORRYif I wasn’t able to answer your call last night. Nakatulog agad ako pagdating ko from the shoot.”Pabulong iyon, para hindi marinig ni Armando na noon ay mahimbing nang natutulog sa kanyang tabi. Dahan-dahan siyang umupo sa kama, isinuot ang roba at pumunta sa balkonahe para doon ituloy ang tawag.“It’s late, bakit gising ka pa?” tanong niya sa kausap sabay tingin sa suot na wristwatch. Mag-a-alas tres na ng umaga at ilang oras na lamang ay gigising na si Armando. Kahit Sabado ay nakagawian na nitong gumising ng maaga para asikasuhin ang mga halaman nito sa hardin.“I just got back from the airport. Gusto ko lang marinig ang boses mo bago ako matulog.”Napangiti siya. He never fails to make her heart flutter, especially these past few days while he’s away for business. He made it a point to call her whenever possible and there were times when they video call each other and
“DOyou want me to stay for the night?” tanong ni Ace matapos patayin ang makina ang kotse.Pagkatapos manood ng sine ay niyaya siya nito sa isang exclusive bar na pagmamay-ari ng kaibigan nito. Dalawang araw nang wala si Armando dahil sa pag-aasikaso nito sa bago nitong itinatayong negosyo sa Palawan kaya ngayon na lang uli sila nagkaroon ng pagkakataon na magkita ng dalaga.Things haven’t been good between the two of them lately because of several reasons, one of which is their setup. He hates it every time he wanted to see her but she couldn’t because of his Dad. May mga pagkakataon rin na kahit may chance silang magkita ay ayaw ni Sahara dahil natatakot raw itong baka malaman ng kanyang ama.“Are you sure?” muling tanong ni Ace.Tumango lang si Sahara. Though she wanted very much to spend more time with Ace, she just couldn’t. She had a few drinks and feels like everything around her is moving. A
KITANG-KITAng dalawang mata ni Karen ang pagdating ni Sahara nang gabing iyon, ang pag-uusap ng dalawa, lalo na ang pag-iyak ni Baste sa balikat ng dating kasintahan. It shouldn’t really bother her but it did. Big time. It felt like a part of her was crushed inside while watching the two reunite.“I’ve never seen you cry like that since your Mom died,” she commented, almost in a whisper.It took her a while before she was able to talk to Sebastian about it and now, she almost regrets it. Tinapunan siya ng tingin ni Sebastian matapos humigop ng kape. Nang muli lamang itong tumungo, alam na ni Karen ang ibig no’ng sabihin - na ayaw na nitong pag-usapan pa ang tungkol doon.“I’m sorry, it’s just that...” Dahan-dahan niyang hinawakan ang kamay nito. “Ngayon lang kita nakitang umiyak nang gano’n in front of your Mom’s coffin. All along, I thought you were holding up just fi
ALAMni Sahara na hindi na dapat siya nagpunta pa roon dahil alam naman niya na hindi na siya welcome sa buhay ng mga ito. Pero nang makita niya sa balita ang tungkol doon ay hindi napigilan ang sarili. After all, Baste had been a huge part of her life and nothing is going to change that.Sahara was shocked upon learning the news and she couldn’t help but visit the wake to give respect and extend her condolences to Baste. Nang makarating siya sa chapel ay halos mapuno ng tao ang kabuuan ng lugar kung saan nakalagak ang mga labi ng ina ng dating kasintahan. Sa unang tingin pa lamang ay halata na’ng may mga kaya sa buhay ang mga naroon - sa paraan ng pananamit, pagkilos at pananalita. Most were Mr. Montinola’s colleagues while the others were Karen’s elite friends.Bilang isa sa mga nangungunang kandidato sa pagkasenador, naging bahagi na ng balita ang pangalang Agusto Montinola at lahat ng mga mahahalagang pangyayari sa buha