Chapter 5.2

Balik ulit kami sa trabaho at kailangan na namin maging seryoso sa lahat lalo na ilang araw nga kaming nagbakasyon kung baga babawi kami sa mga araw na walang kita.

Natapos naman agad ako kaya nagpaalam lang kay mama na papasok na ako, pagkasakay ko naman ng jeep ay mabilis lang ang byahe kaya maaga nakarating sa tinatrabaho-an ko.

Pagkarating ko sa store namin ay tahimik lang ako nag-ayos sa lahat ng mga kailangan pero ngumiti naman ako sa mga katrabaho ko, isa na do'n ang best friend ko na abala sa ginagawa at gano'n din ang ate namin na taga luto lahat ng mga putahe na patok sa'min. Maraming nabago tulad ng mga bagong seafood ma alam namin na papatok sa lahat ng costumer bibihira kasi dito ang mag benta mg seafood na fresh pa galing batangas. At may bago kaming kasamahan taga assist ni ate sa pagluluto kasing edad lang din niya, ako naman taga take order and taga serve.

Matapos ng buong araw ng pagtratrabaho namin ay nag kaniya-kaniya na kaming uwi lalo na sobrang pagod ako masakit na din ang balakang ka sa buong mag hapon na katayo upang makipag intertain sa lahat ng costumer.

Gusto ko na mahiga ng maka-pagpahinga na ako.

Nakauwi naman agad ako at tahimik na ang bahay na alam kong tulog na sila kaya umakyat na ako, wala na akong gana para kumain pa sobrang pagod na ako.

Hays! Salamat nakahiga din grabe ang araw na 'to sa daming nangyari ay napagod ako at ayaw ko na isipin pa.

Hindi ko namalayan ay nakatulog na ako.

Naalimpungatan ako sa tunog ng cellphone ko kaya kinapa ko kung asan 'to nakalagay at nasa kabilang unan ko pala pagkakuha ko ay hindi ko na sinilip kung sino ang tumawag ng sagutin ko 'to.

"Hello," mahinang pagbati ko sa kabilang linya.

"Nagising ba kita?" pag-alala niyang sabi sa kabilang linya.

Natahimik ako sa narinig kong boses at kilala ko ang nasa kabilang linya.

"Andiyan ka pa ba?" dagdag niya ng hindi ako nakasagot.

"A-ah. Oo sorry nagulat lang ako sa biglang pag tawag mo," sagot ko at umayos ako ng higa napatingin naman ako sa oras at napa ka aga pa.

"Sorry kung napaaga ang tawag ko, may sasabihin kasi ako kung ayos lang sa'yo?" biglang seryoso niya.

"About sa'n naman?" curios kong sagot kasi ngayon lang siya may sasabihin na hindi ko alam tungkol sa'n.

"Ayos lang ba? Sa sunday na umalis tayo gusto ko kasi mamasyal if ok sa'yo na ikaw isama ko?" nahihiyang tanong niya.

Napahinto naman ako sa biglang alok niyang mamasyal.

"Sige ba, game ako." masayang sabi ko.

"Yown! Sige, sige salamat sa pagpayag. May pasok ka ba ngayon?" tanong niya.

"Oo. Pero mamaya pa naman." Sagot ko at tumayo na ako kinuha ko ang damit na susuotin ko mamaya at hinanda ko ang twalya na din.

"Sige, baka may gagawin ka tatawag na lang ako ulit kapag 'di kana busy ingat ka sa trabaho bye." paalam niya at bigla na lang pinatay.

Hindi man lang ako pinasagot kaya napa-iling na lang ako at nag handa na para maligo.

Matapos ko ay kinuha ko na ang bag at lumabas na ng kuwarto ko, naabutan ko naman si mama nag luluto ng baon ng mga kapatid ko kaya napangiti ako bago umupo.

"Good morning ma," bati ko pa ngumiti lang siya at bumalik sa ginagawa niya.

Kaya ako nagsimula na akong magtimpla ng gatas at kumuha ng pagkain na hilig ko.

Kumain naman ako na walang maingay mga tulog pa siguro ang mga kapatid ko.

Pagkatapos ko kumain nanuod mo na ako ng palabas

Sobrang maaga pa para pumasok baka sarado pa ang mall.

Bigla tumunog ang cellphone ko kaya kinuha ko naman 'to sa bulsa ng bag ko at may nakitang may text  kaya binasa ko naman agad.

From bff Francine:  Punta tayo mamaya? Sa bahay sa isa natin classmates dati, niyaya tayo maki-pag birthday.

Natawa ako sa text niya grabe talaga 'to kaya nag tipa ako sa keyboard ng cellphone ko para replayan naman siya.

To Bff Francine: Nakakahiya, magtigil ka at isa pa pagod tayo.

Matapos kong i-type ang sagot ko, i hit the send button.

At tinago ko na ang cellphone ko at tumayo na ako para mag ayos na ng sarili pagpasok ko sa banyo ay sabay buhos agad kahit ang lamig ng tubig habang naliligo ako hindi ko maiwasan na umawit hanggang sa natapos ako.

Naka suot na ako ng uniform namin sa bulalohan kulay green at may tatak siyang logo ng bulalo mismo.

Bumaba na ako naabutan ko mga kapatid ko nag lalaro pero mga naka uniform na silang dalawa napangiti ako bago ko sila lagpasan para mag almusal.

Pagka upo ko naman nag timpla naman na ako ng gatas at kumuha ng lagi kong kinakain bago pumasok kahit paulit-ulit ang ulam ay wala akong choice para magreklamo. Tahimik lang ako kumain hanggang sa natapos wala din naman imik si mama kaya ng matapos   kong kumain ay nag paalam na ako sa kanila.

"Mauna na po ako mama."

"Sige. Mag ingat ka."

Tumango na lang ako bago maglakad papuntang sakayan ng jeep, nakasakay naman agad ako saktong last na lang kaya nagmadali akong makipag unahan. Pagka upo ko ay nagbayad naman agad ako at tahimik na nakatingin sa labas habang dinadama ang malakas na hangin kahit na maalikabok at mausok ay nasanay na lang ako sa gantong sitwasyon habang nag babyahe.

Narinig ko naman ang pag tunog ng cellphone ko kaya kinuha ko sa bag ko kahit nahirapan ako hanapin kasi nasa baba na at nadadaganan ng wallet ko na isa.

From bff Francine: Huy! Asan ka na bruha?

Bakit kaya? 'to nag text eh alam naman niyang maaga pa. Kaya agad naman ako nagreply.

To bff Francine: Bakit bruha?

Pagkatapos kung i-send ng bigla na naman tumunog ang cellphone ko dahil sa reply niya.

Bff Francine:  Wala, andito na kasi na ako akala ko mauuna ka e.

To bff Francine: On the way na ako.

Bago ko i-send ang sagot ko at t'saka ko na tinago  ang cellphone ko at tumingin ulit sa labas marami kang makikita mga paninda, ibat-ibamg sasakyan , mga naglalakad papuntang trabaho siguro at kung ano-ano pa ang makikita sa paligid.

Nakarating naman agad ako kaya nagmadali na lang ako maka akyat, takbo at lakad ang ginawa ko kaya hiningal ako sa pag akyat mg hagdan ng makarating ako sa floor namin.

Pagkapasok ko sa store namin ay ako na lang pala ang kulang nilagay ko na sa lagayan ang bag ko at tumulong na marami pang hindi  nalilinisan kaya minadali ko at nilinis ng maigi lahat ang mga hilaw na karne, isda, at kung ano pa na binebenta namin.

Natapos ako sa pglilinis at amoy langsa na ako bago ko ilagay sa topped wear ay binilang ko naman lahat at nilista sa notes na complete lahat bago ilagay sa refrigerator para hindi masira.

Naglinis na ako sa sarili ko dahil na din sa amoy langsa nga ako at nag pabango ako bago ako lumabas para pumumta sa harapan ng makatulong kay Francine pag serve.

Ng hindi na marami ang tao 'tsaka lang nakipag kuwentuhan.

"Ano? Pumayag ka na mamaya best," pangungulit na naman niya sa'kin.

Napakamot na lang ako ng batok sa inis.

"Ayaw ko ikaw na lang."

"Dali na kasi, 'di kita titigilan pag 'di ka pumapayag sige na, best!"

"Tigilan mo ako, pagod tayo kaya wala akong oras diyan."

"Saglit lang naman tayo e,"

"Bakit ang kulit mo?!"

"Eh gusto ko ulit makita sila."

"Ikaw na lang!" reklamo ko dahil ayaw ko talaga sumama.

"Pero alam nilang kasama kita,"

"Bahala ka diyan."

Napakamot na lang siya ng ulo ng sumuko na.

At nagsimula na naman dumagsa ang mga tao. Medyo mahirap kasi ako lang naman ang pa balik-balik sa pag hahatid ng mga order nila sa table minsan nangangalay na din ang mga braso ko sa bigat ng laman ng tray. Kailangan ko tiisin ang lahat kasi ginusto ko 'to para sa pamilya ko kaya kapag napapagod ako ay iniisip ko  na lang ang pamilya ko.

Maraming pending kaya talagang marami pa akong ihahatid kasama na din ang pag dedeliver bawat stall.

May nag papadeliver minsan sa'min ng pang lunch or dinner dahil na din mahal ang mga pagkain, malapit lang ilang lakad lang by number naman ang bawat stall kaya hahanapin mo na lang ang stall number nila. Mga binebenta nila katulad ng mga case ng cellphone, battery, charger, or ano pa na may kinalaman sa cellphone. Kapag wala talagang time for deliver sila na lang ang pinapabalik namin para makuha ang inorder nila.

Matapos ang pag hahatid ng order sa bawat costumer, ay ang pagliligpit naman sa lamesa pero yung mismong gamit lang namin ang lilinisin para 'di mawala iniikot ko ang buong fast food chain ng masigurado ko na wala na kaming gamit. Kasi kapag may kulang sa gamit ay kaltas sa sahod mo, kaya ayaw ko naman na may mawala kasi sayo gastos kapag may kulang sa gamit nila.

Bumalik mo na ako sa kusina total naman wala ng costumer para tumulong kay ate, pagpasok ko ay naglinis lang ako ng kalat lalo na sa labalo na medyo madumi sa mga balat ng gulay kaya linisan ko mo na at nagsimula na akong mag walis. Natapos naman ako ng pagod kaya nagpahinga na ako.

Balik na naman kami sa pag asikaso sa mga costumer pa ulit-ulit lang ang ginagawa namin kaya ng mag uwian na ay nauna na ako sa kanila.

Pagkarating ko sa'min ay umakyat lang ako sa kuwarto ang sakit ng buong katawan ko sa pagod, kaya gusto ko na lang itulog nagbihis lang ako at sumampa na sa higaan nagpakalunod na sa antok.

Ilang araw na rin ang nagdaan ng pa ulit-ulit lang ginagawa namin sa trabaho mahirap kumita ng pera sa pamilya at pagod ang mararamdaman mo dahil tuloy-tuloy ang pagdagsa ng costumer, pagod dahil kailangan mo maging masipag sa lahat ng ginagawa mo. Pero masarap sa pakiramdam kapag andiyan na ang pinaghirapan mo, syempre ang hirap, at pagod mo sa trabaho ay napalitan ng saya kasi alam mo na nakakatulong ka sa pamilya mo ng buong puso.

At sa ilang araw din na 'yon ay ang pagiging malapit namin ni Chester lalo ko siyang nakilala kung ano siya, lalo kung nakita na iba siya sa lalaking na puro pag gwagwapo lang alam, dahil siya ang Chester na sobrang mabait, masipag, mapagmahal, at siya din ay maalalahanin. Kaya lalo kaming naging malapit sa isat-isa at comfortable na walang pag aalinlangan.

Mas natuwa ako kasi kilala na siya ng pamilya ko nung una nahihiya pa akong ipakilala siya kay mama pero naglakas ako ng loob dahil kaibigan ko siya at gusto ko din na malaman ng pamilya ko kung sino ang mga kaibigan ko. Maging sa mga kapatid ko ay parang kuya na nila si Chester kaya natutuwa ako kasi nagkaroon sila kahit papaano ng isang kuya.

Nandito kami sa isang tambayan sa park kasama sila nagkita-kita ulit kami sa mga ilang araw na walang bonding sa isat-isa ay napag-isipan namin na magkita dahil wala naman pasok.

Kahit nagkakilala na kami ay nagpakilala ulit kami para  mas maging aware sila sa kung ano kami like sa personalidad, kaya naman masaya kami ng magkakasama ngayon at parang walang dinadalang problema ang bawat isa sa'min kahit sa likod ng mga tawa namin ay lahat kami ay may pinagdadaanan.

"Mas bet ko kasi ang mag basa ng libro kaysa sa diyan pag lalaro ng mobile legend puro patayan ang alam," inis ni Francine kay Ivan na sila lang nagkakaintindihan sa pinag-uusapan nila.

Samantala kami naman ni Chester ay nanunuod lang sa dalawa na sa tingin ko ay magtatalo na naman.

"Sasakit lang ulo mo kakabasa, tuturuan na lang kita mag laro ng mobile legend magkaka rank ka pa," pang-uuto ni Ivan sa nakataas na ang kilay inis na 'yan.

"Ayaw ko nga! Puro suso naman ang nakikita diyan kaya mahilig sa mobile legend," pag tataray niya pa.

"Huy! Ang isip mo Francine hindi sa suso kami nakatitig sa kalaban ok," pagtatama naman ng isa.

Napa-iling na lang ako sa dalawang 'to.

"Tama na 'yan lumalayo na kayo sa usapan." awat  ko na sa kanila kaya naman umayos na sila ng upo.

May mga dala na din kaming meryenda para once na nagutom 'di na kami bibili.

"Meryenda na lang tayo. Nagutom ako," suggest ni Ivan sa'min.

"Pagkain lang kasi laman ng utak mo," pang-aasar sa kaniya ni Francine.

Kaya mg marinig ng isa ay sinamaan siya ng tingin at hindi  na lang niya pinansin. Kaya kinuha ko ang basket kung asan nakalagay ang mga pagkain.

"Tulungan na kita." Biglang sabi sakin ni Chester at tinulungan naman niya agad ako na ilabas lahat ng laman na sa basket.

"Salamat." Ngiting sabi ko.

Inayos ko ang mga paper plate at nilabas na din ang juice ang dalawa parang mga tanga na nag bubulungan.

Ang sarap ng meryenda namin kasi spaghetti at slice bread.

"Yummy!" Biglang sabi ni Francine bago kumuha ng paper plate.

"Kain mo na tayo."

Kaya naman nagkaniya-kaniya na mo na kaming kuha ng pagkain.

Bago maupo inabotan ako ni Chester ng maiinom.

"Thanks."

Nagsimula na kaming kumain pero sa ingay ng dalawa ay parang matagal kami matatapos dahil nagsasabong na naman sila.

"Ang panget mo sumubo," asar ng best ko sa kaibigan ni Chester.

"Shunga! Mas panget ka, Manalamin ka para aware ka sa mukha mo, dinadamay mo pa ako." Sagot ni Ivan habang sumusubo ng pagkain.

"Baka magsapakan na kayong dalawa ah!" Paalala ni Chester sa kanila at uminom ng juice.

"Sa gandang kong 'to. Sasabihan mo ako na mapanget wow! Gwapo ka,"

"Yes. Im handsome that's my unique face, unless your inlove, "

"Yuck! Mahiya ka nga wala naman akong makita na gwapo ka? Kilabutan ka naman,"

"Wag mo na ideny na nagwagwapuhan ka sakin Ms. Francine,"

"Yay! Nawawalan na ako ng gana sa mga pinagsasabi mo. Magtigil ka baka kumidlat,"

Natawa naman ako sa mga sinasagot ni Francine kay Ivan na ayaw tumigil sa pang iinis sa isa. Kahit kailan matatalo ka diyan sa asaran.

Mamaya pikon na 'yan.

Pinapanuod ko lang sila na nag aasaran habang kumakain ng mapansin ni Francine na nanunuod ako sa kanila ng sinamaan ako ng tingin.

"What?" Pag maang-maangan ko.

"Anong tingin 'yan?" pagtataray sakin natawa naman ako sa reaction niya.

"Nothing. I imagine that one day you two will be together as well."  Asar ko sa kanilang dalawa.

"No way! Best mag hudos dili ka." Malakas na sabi niya sa sinabi ko.

"What? It's something wrong?" Kunwaring tanong ko.

"Yes. Best bawiin mo 'yon."

"Ahm maybe tomorrow hahaha!" Malakas kong tawa sa kaniya kasi para na siyang sasabog sa inis.

Lalo niya akong tinignan ng masama na ikinatawa ko pa.

"kilabutan ka sa sinasabi mo best baka lumaki ang ulo ng kumag na 'yan!" turo niya kay Ivan na nakikinig lang sa amin at tinaasan siya ng kilay.

"Kinalaman ko sa usapan niyo. Inlove ka na ata sakin Francine 'wag ka na mag deny,"  asar naman sa kaniya.

"Nako pre. Baka ikaw ma inlove diyan haha." Batok na asar naman ni Chester.

"Aray! Naman pre kailangan mang batok ano?!"

"Kasama 'yan pre."

"Stop guys nakakawalan na ng gana change topic na lang kasi." suggest si Francine kasi naasar na siya sa mga biro ko.

"Ok. About what? Naman ayusin mo na maganda ang pag-uusapan natin Francine." kunwari kong naiinip kasi nag iisip na siya ng pag-uusapan.

"Tanungan na lang tayo, ako ang magtatanong ano game?" pag susure ni Francine.

"Game!" sabay naming sigaw.

"Ok. Chester you first, how old are you?"

"23."

"Oh, Ano ang trabaho mo?"

"Cashier and minsan assistance sa loob ng isang coffee shop."

"Saan 'yan? At anong coffee shop?"

"Medyo lagpas sa tinatrabahoan niyo and isa siyang  bread pantry with coffee or cake."

"Wow! Parang masarap naman."

"Sikat na shop siya"

Parang ang sarap pumunta sa shop nila natakam ako sa coffee with cake.

"Ok next. Ivan so ikaw ilan taon ka na?" baling niya kay Ivan.

"Do'n din sa tinatrabahoan ni Chester ako bilang waiter and nag dedeliver sa ibat-ibang lugar."

"Ahh... ok matagal na ba kayo magkasama?"

"Oo since elementary pa lang."

"Ahh... Ilan taon ka na?" pag uulit pa ni Francine.

"23 din."

"Same lang pala kayo. Ok wala na akong maisip." suko niya at uminom ng juice.

Kaya napatahimik naman kami dahil nga wala na mapag- usapan.

"Sige ako naman magtatanong sa inyo." Biglang sabi sa'min ni Ivan habang kumakain ng meryenda.

"Sige." sabay naming sagot ni Francine.

"Kayo ba anong trabaho?"

"Service crew ako minsan naman tumutulong sa kusina." ako ang unang sumagot.

"Cashier lang ako. Magkatrabaho din kami." sagot naman ni Francine.

Tumango silang dalawa.

"Ilang taon na kayong mag kaibigan?"

"Since elementary din."

"Its been a long time."  nakangiting sambit niya pa sa'min.

Natapos naman kami sa pag tatanong kaya nauwi na rin kami sa mga asaran lalo na natutuwa ako dahil masaya silang kasama dahil na din sa mapang-asar na si Ivan kaya si Francine sobramg pikon na din sa kaniya mga ilang oras kami nakatambay sa park malapit sa lugar namin na walang ibang ginawa ay kumain, magkuwentuhan, mag asaran. Masarap lang sa feeling na animo'y wala kaming mga problema.

Natutuwa lang ako kasi maingay si Ivan at isama mo pa ang bunganga ng kaibigan ko kaya kapag sila ang magkasama akala mo sasabog ang paligid sa sobrang ingay ng mga bunganga nilang dalawa.

Masaya naman ako kasi naging mas malapit pa kami sa isat-isa na parang magkakapatid na ang turingan wala na ang ilangan sa amin kumpara nung una naming pag uusap na halos mabingi kami sa katahimikan nilang dalawa. Dahil ngayon nakikisabay na sila sa mga biro, asaran sa pamamagitan ng bunganga nga ng kaibigan ko na akala mo hindi nauubusan ng topic. Kahit nakakapagod magsalita ay wala ka magagawa kapag siya ang kausap mo. Natapos naman ang araw namin na kasama sila kaya na isipan na din naming umuwi dahil hapon na nga.

Nag paalam naman kami sa isat-isa nagkatuwan pa ng kunti bago kami mag si hiwalay, si Francine ay kasunod na umalis kaya umuwi na din ako pagkarating sa'min ay nagpahinga lang mo na sa kuwarto. Mamaya na ako kakain busog pa naman ako itutulog ko lang mo na kahit saglit lang.