Kara POVBumaba na ako nang matapos ko ang lahat. Nagulat na lang ako nang may nag-aantay sa akin sa ibaba. Biglang hindi naging maganda ang timpla nang mood ko.Agad ko siyang hinarap. "Anong ginagawa mo dito?" taas kilay kung sabi."Alam ko na pinapaiwas mo ako kay Brandon." kumunot ang noo ko. Dahil sa sinabi ng babaeng ito. "Gusto ko si Brandon. Kaya hindi mo ako mapipigilan sa gagawin ko."Tumawa ako. Dahil sa sinabi ng babaeng nasa harapan ko."Ano bang sinasabi mong inggrata ka." tawang sambit ko dito. "Bakit naman kita pipigilan na lapitan ang lalaking iyon? Hibang ka ba?""Alam kong ikaw ang nag-utos kay itay na paiwasan si Brandon. Pwes, hindi ko gagawin.""Anong pakialam ko sa inyong dalawa. Pwede ba, marami akong trabaho. Wag mo akong guluhin."Umalis na ako sa harapan nito at napatigil ako sa sinabi nito."Alam kong may gusto ka kay Brandon. Hindi ako susuko sa kanya. Gusto ko siya—hindi mahal ko si Brandon."Hinarap ko ito. "Di isaksak mo sa baga mo. Ikadena mo sa iyo na
Kara POVAgad akong umalis sa kubo na iyon, sana ay hindi na lang ako sumunod. Dahil masasaktan lang pala ako. Pero hindi ko alam na nasasaktan na pala ako. Hawak-hawak ko ang aking dibdib nang may humila sa aking palapulsuhan.Nagpatianod na lang ako. Dahil wala na akong lakas na makipagtalo dito. Agad naming tinahak ang daan patungo sa kubo na inuukupa nito.Pagkabukas ng pinto ay agad niya akong isinandal sa may pinto at ikunulong sa mga bisig nito."Ano ang kailangan mo sa akin?" tanong ko dito."Mag-usap tayo. Alam kong may narinig ka kanina."Umiwas ako ng tingin. Dahil pag naalala ko iyon ay sumisikip ang dibdib ko."Baby, please. Maniwala ka sa akin. Kailagan kong sabihin iyon. Dahil alam ko, kung hindi ko iyon. Sasabihin ay malalagay ka sa panganib. Pilit akong pinapalayo sa iyo ni Kathrine. Dahil alam nito na magiging balakid ako sa mga plano nito."Umawang ang aking mga labi sa sinabi nito."Ano ang ibig mong sabihin?" tanong ko dito."Si Kathrine ay parte ng isang sindikat
Kara POVNakatitig ako sa kawalan. Kanina pa ako nakatulala dito sa opisina ko at wala akong magawang trabaho. Dahil ang nasa isip ko at nasa kina Brandon at Kathrine.Impossible namang walang nangyari sa kanila. Bulag na lang ang di papatol kay Kathrine. Kathrine is a beautiful woman. Sexy din ito. Manamit, mataas, balingkinitan ang katawan at maputi. Unlike me. Kulay choco na gatas.Kaya sino ang hindi papatol dito. Impossible namang nag-uusap sila sa kubo na iyon. Sumandal ako at hinawakan ang puso ko."Bakit mabilis ang tibol ng puso ko. Pag nasa malapit lang si Brandon. Hindi ko alam kong ano ba talaga itong nararamdaman ko. Para bang matagal ko nang kilala si Brandon."Bumuntong-hininga ako."Hindi, hindi ko dapat alagaan ang nararamdaman ko para kay Brandon. Tauhan ko siya at iyon lang iyon."Tumayo ako para pumunta sa manggahan. Dahil patuloy pa rin ang pag-aani nila doon.Nakarating ako sa manggahan at abala ang mga tauhan ng hacienda sa anihan. Nakita ko si Mang Temyong na k
Kara POVPumasok kaming dalawa ni Brandon sa loob ng motel na sobrang basa. Dahil sa malakas na ulan. Napatingin sa amin ang mga staff ng motel."Dalawang kwarto nga," agaran kong sambit."Sorry, ma'am. Pero isang kwarto lang ang mayroon kami. Dahil punuan po ngayon. Dahil sa biglaang ulan.""Wala na ba talagang bak—""Kukunin na namin.""Brandon!" agil ko dito."Wala nang bakante. Sobrang basa tayo. Baka mapulmonya tayo."Isang malalim na hininga ang pinakawalan ko. Bago tumango dito."Kukunin na namin.""Sige po. Paki fill-up na lang po."Ilang minuto pa kami sa reception. Bago ibigay ng babae ang susi para sa kwarto namin."May bathrobe ba sa kwarto?" tanong ni Brandon."Mayroon na po. Kumpleto po lahat ang nasa kwarto.""Okay, salamat."Umakyat na kaming dalawa sa kwarto namin, nakarating kami sa third floor at agad na hinanap ang room number namin."Room 0611. Ito na iyon, Kara."Tahimik lang ako sa tabi nito. Pumasok kaming dalawa sa kwarto. Agad kong inilinga ang mga mata ko sa
Kara POVMabilis ang pangyayari. May nangyari sa amin ni Brandon sa di inaasahang pagkakataon.Napalingon ako sa lalaking katabi ko. Mahimbing itong natutulog. Hindi ko alam na ganun pala ang pakiramdam, alam kong mali. Dahil may nagmamay-ari na sa lalaking ito. Pero natutunan ko na siyang mahalin sa maikling panahon.Pero may ibang mahal si Brandon at hindi ako iyon. Masakit, oo aaminin ko. Siguro kailangan ko na ngang tanggapin na hanggang dito na lang kaming dalawa.Tinignan ko ang labas. Malakas pa rin ang buhos ng ulan. Hanggang sa di ako makatulog. Dahil sa daming bumabagabag sa akin.Umaga na at nagising na si Brandon. He smiled at me. But I didn't smile at him. Akmang hahalikan niya ako nang umiwas ako."What's wrong?" tanong nito sa akin.Marahil ay natataka ito sa kinikilos ko. Dahil kagabi lang at alipin ako ng bawat halik at haplos nito."Look, Brandon ang nangyari sa ating dalawa ay isang pagkakamali."Biglang nagbago ang mukha nito. He looked at me na para bang may dalaw
Kara POVSobrang nanakit ang buong katawan ko. Dahil sa sobrang pagod at nakatulog ako at di ko na alam ang susunod na nangyari.Agad akong bumagon ay itinapis sa aking hubad na katawan ang kumot. Napangiti ako ng wala sa oras. Hindi natapos na motel ang nangyari sa aming dalawa ni Brandon.Dahil may bahay ako na malapit sa motel ay doon kami nagpalipas ng magdamag at pinagsawang angkinin ang bawat isa."Good evening."Nakangiting Brandon at bumungad sa akin. Pumasok ito at ginawaran ako ng isang mapusok na halik."How are you?" tanong nito sa akin. Pagkabitaw ng halik nito sa akin."Sore at sobrang sakit ng katawan ko.""It's your fault. Inakit mo kasi ako. Okay na sana sa akin ang dalawang round sa motel. But you seduce me again.""Ang kapal mo ahh. Sino ba ang panay hawak sa aking hita.""I am guilty," mapang-asar nitong saad."Kumain ka na. I drained you."Hindi ko namalayan na nagdala pala ito ng pagkain."Dinner in bed.""How sweet you are!"Kinintalan ko ng halik ang mga labi n
Kara POVNasa kwarto ako ngayon. Matapos ang nangyari kanina ay agad akong umalis. Dahil hindi ko kinaya ang sitwasyon.Sinabunotan ko ang sarili ko. Dahil sa katangahan ko. Ang sarili ko lang ang iniisip ko. Paulit-ulit ding umi-eco sa isip ko ang sinabi ni Kathrine."Kara, okay ka lang ba?" tanong nito sa akin."I am okay, manang. Gusto ko lang mapag-isa.""Kara, nandito lang ako. Kung kailangan mo nang kausap.""Okay lang talaga ako, manang."Hindi ko mapigilan ang tumulo ang luha ko. Agad na lumapit sa akin si Manang Salome at niyakap ako."Nagmahal lang naman ako, manang. Bakit ganito kasakit. Ngayon na magiging ama na siya. Hindi ko man lang masabi sa kanya na buntis din ako.""Shhh! Tahan na. Makakasama iyan sa iyon. Kailangan mo ding pumunta sa hospital. Dahil sa nangyari sa iyo kanina.""Mahal na mahal ko siya. Manang, pero hindi na pwede. Kahit na alam kong di siya magiging akin ay sumugal ako."Manang Salome POVHinaplos ko ang buhok ni Kara. Naaawa ako sa kanya. Dahil sa n
Kara POV"So ako pala ang pinag-uusapan nyo?" tanong nito sa amin."Well, we are guilty," sabi ko sabay tawa.Ngumisi naman ang bagong dating. Tapos ay lumapit niyakap kaming dalawa ni Kent."How are you two.""We are okay, Jade. Buti naman at umuwi ka na.""Yeah, kailangan, eh.""Business, I guess?""Yeah!""Kailan ba ito lalabas?" tanong nito. Sabay hawak sa aking limang buwan na tiyan."Matagal pa. May apat na buwan pa.""Where is your husband by the way?" tanong nito sa akin."Walang ama ang anak ko. And please, I don't want to talk about the father of my child," sabi ko sa kanila."Ouch, masyado kasing nasaktan.""Ito na lang. How are you, Kent?" tanong nito kay Kent."I am fine.""I know you are not."Tinignan ni Kent si Jade. Tapos ay huminga ito ng malalim."As long as I want you, Jade, to help me or even Kara, but I don't. This is my problem, and I know. I am the one who will solve this."Bumaba ako at nilapitan si Kent. Niyakap ko ito."Nandito lang ako, Kent. If you need a
Althea POVPapasok na sana ako sa unit ko ng makita ko ang isang lalaki. Nakayuko ito, nakaupo, at nakasandal sa may pinto ng condo ko."Jeffrey, gising!" pag gising ko dito.Agad itong tumayo. "What are you doing here?" tanong ko sa kanya.Hindi ito pupunta dito, kung wala itong kailangan. Hindi ito pupunta dito. Kung wala itong dinaramdam."Ate," tawag nito sa akin.Gusto kong masuka sa pagtawag nito sa akin. Kinilala niya akong Ate, dahil iyon ang kagustuhan ng magulang ko at ng magulang nito."Ano na naman ang kailangan mo? Alam ba ito ni Tito Rozen?" tanong ko dito.Hindi hinayaan ni Tito Rozen na maging palaboy si Jeffrey. Kaya inampon niya ito. Agad na na grant ang adoption papers nito. Dahil na rin siguro sa magaling naming lawyer."Hindi, ayaw ko ng dumagdag sa problema ni papa. Baka ako pa ang magiging dahilan ng kamatayan nito.""Ano ba ang problema?" tanong ko.Pumasok kami sa loob ng condo ko. Umalis na ako sa bahay namin. Dahil masyadong malaki iyon, para sa akin. Kaya k
3rd POV"Habulin mo ako, Jeff!" Tumatawang sambit ng isang dalagitang babae.Hinahabol naman ito ng isang binatilyong lalaki na nag ngangalang jeff. Tumatawang hinabol naman ng binatilyong lalaki ang dalagitang babae.Habang sa isang puno ay nakasandal ang isa pang binatang lalaki. Pero mas matanda ito sa kanila ng limang taon. Nilingon ng dalagita ang binatang lalaki."Kara, saan ka pupunta?" tanong ng binatilyong Jeff, sa dalagitang Kara.Kaya lumapit din si Jeff sa binatang lalaki."Brandon, halika na.""I am not, Brandon," ani ng binata."Grand, I know, I know. Ang sungit mo talaga.""Dahil ayaw ko sa iyon. Nakakasira ka kay Brandon.""Tumigil ka, Grand. Alam mo, kaya ayaw kang palabasin ni Brandon, dahil sa ugali mo.""Tumahimik ka, Jeff. Hindi ka nakakatuwa!" galit na sambit ni Grand.Hindi mapigilan na umiyak ng dalagita."Ayaw ko na sa iyo, Grand. Hindi kita bati. Sobrang sama mo," sabi nito.Tumakbo ang dalagitang babae. Patungo sa isang bahay kubo. Tambayan pala nilang magka
Brandon POVDahil nga naghiwa-hiwalay na kami ay nagtungo ako sa ikalawang palapag. Itinutok ko ang baril na hawak ko sa unahan. Dahil kung may kalaban ay maunahan ako. Rinig ko pa rin ang usapan ni Rozen at Jeff."Come on, Rozen. Ano naman ang habol mo kay Kara. Hindi ka niya kilala.""He is my sister," malamig nitong sambit.Alam ko na hindi nag-iisa doon si Rozen. Alam ko na kasama nito ang ilang tauhan nito."Sa kanan, Brandon. May mga kalaban," saad ni Cade.Naging alisto ako, dahil papalapit na ako sa lugar na sinasabi ni Cade."Nakahanda na rin ang snipers, Brandon," ani naman ni Heinz.Kaya hindi ako nababahala. Nagulat ako ng bumulagta ang isang kalaban."Bulls eye!" sigaw nito.Umiling na lang ako. "Baka ako na ang tamaan sa susunod, Heinz. Yari ka talaga sa akin." Pagbabanta ni Kainer dito."Don't cha worry, Ma friend. Di ka tatamaan, magaling ka umilag eh!" tumatawang saad ni Heinz."Pag nagkita talaga tayo, tatamaan ka sa akin, Heinz!" "Whatsoever.""Magsitahimik nga kay
Kara POVHindi ko mapigilan ang umiyak. Dahil, biglang nag-iba ang tao na nakasama ko sa mahabang panahon. Bumukas ang pinto at may pumasok."Kumain ka na. Ayaw ni Jeff na malipasan ka ng gutom. Kung ako lang ang masusunod. Ayaw sana kitang pakainin."Nilingon ko ito at tinignan ng masama. Pero ngumisi lang ang gaga."Ayaw kong kainin 'yan baka may lason iyan."Ngumisi ito. "Di mamatay ka sa gutom. Alam ko naman na hindi ka ililigtas ni Brandon. Brandon is heartless, demonyo!" sigaw nito.Tumayo ako. "Heartless? Demon? Talaga ba? Matapos mong gamitin ang tao. Ganyan ka na sa kanya?"Mas lalong lumawak ang ngisi nito. "Pinagsawaan ko na siya. Ginawa ko na ang lahat. Ginalingan sa kama. Pero wala pa din. Ano ba iyang nakita sa iyo ni Brandon, na wala sa akin!" madiin nitong pag sigaw."Baka ang pagmamahal. Dahil iyan ang hindi mo makukuha kay Brandon ang MAHALIN ka!" sigaw ko sa pagmumukha nito.Galit niya akong nilapitan. Pero bago pa ito makalapit sa akin, hablutin ang buhok ko ay sin
Kara POVAgad akong sumiksik sa kama nang makapasok na ako sa kwarto. Natatakot ako na maaaring gawin sa akin ni Jeff. Hindi ko na kilala ang kababata ko. Ibang-iba na ito."Sasaktan mo ba ako?" tanong ko sa kanya."Hindi, Kara. Hindi kita magagawang saktan. Alam mo iyan.""Bakit mo ako dinala, kung di mo ako sasaktan?" tanong ko sa kanya."Iniligtas lang kita sa kamay ni Brandon. Isa din sa dahilan kong bakit, siya ang pinunterya ko.""Hindi ako sasaktan ni Brandon.""You don't know him, Kara. Mas masahol pa siya sa hayop," sabi nito sa akin.Alam kong sinisiraan nito si Brandon sa akin. Tumawa ito. Tawang may halong lungkot."Noon pa man ay si Brandon na ang nilalapitan mo. Noon pa man ay sa kanya ka na nakadepende. Pati ba naman ngayon siya pa rin? Paano naman ako, Kara!" sigaw nito.Natakot ako sa pagsigaw nito. Dahil bigla itong nag-iba. Iba sa Jeff na kaharap ko kanina."Anong paano ikaw? Hindi kita maintindihan.""Mahal kita, Kara. Noon pa man ay mahal na kita. Hindi ko magawan
Brandon POVBinalikan ko ang kausap ko."Xia, sabihin mong di totoo ito!" sigaw ko.Dahil hindi talaga ako makapaniwala sa nabasa ko sa email ko."Na sana ay hindi nangyari, Brandon.""Paanong naging leader si Jeff sa grupo ng Black Mamba, Xia?" tanong ko sa kanya."Hindi ko alam, Brandon. Isa sa punterya talaga nila ay kunin ang bata sa pangangalaga nina Luther at Sophia. Ikalawa na ang Isla. Dapat ikatlo ka. Pero dahil hindi basta-basta nila makukuha angb bata at ang Isla, kaya ikaw ang inuna nila. And they used the child and that Leslie girl.""Kunin ninyo ang bata dito. Magtutuus kami ng babaeng iyon. Tatapusin ko ngayon gabi ang paghihirap ng mag-ina ko," final kong sabi sa kanila."Okay, ihanda mo na ang bata. Kukunin namin siya, dyan."Nagbihis ako at dali-dali akong lumabas sa kwarto namin ni Kara. Wala na akong pakialam kung may makakita sa akin na lumabas mula sa kwarto ng asawa ko. Ang importante ay mailigtas ko ang bata at madala ito sa safe na lugar.Katulad nang pagdudud
Kara POVNapilitan kaming kumain sa niluto ni Leslie. Kahit panay reklamo ni Althea. Wala si Brandon ng gabing iyon. May nilakad daw. Alam ko na gumagawa ng paraan si Brandon upang di kami mapahamak.Nasa pool ako ngayon. Nasa swimming pool ang mga binti ko. Ang laming ng tubig na nanggagaling sa pool. Kinuha ko ang wine glass at isang lagok ang wine. Nagsalin muli ako."Alam mo, dapat maligo ka. Hindi iyong nagmumukmok ka," may ngisi sa labi nito.Hinubad nito ang roba at naka one piece ito na kulang yellow. Kumunot ang noo ko. Dahil hindi naman kagandahan ang katawan nito. Mas maganda pa siguro ang katawan ko.Lumangoy ito. Umahon ito at hanggang dibdib nito ang tubig."Swimming tayo, Kara. Ayaw mo bang ipakita iyang katawan mo? Baka may stretch mark na iyan," pang-aasa nito.Tamang-tama naka two piece ako na kulay pula. Hinubad ko ang damit ko. Mas malaki pa ang dibdib ko sa kanya. Kaya nag-iba ang timpla ng mukha nito. Isinunod ko ang shorts ko. Naka two piece na ako sa harapan ni
Kara POVRinig na rinig ko ang sigaw at hiyaw ng babaeng higad mula sa itaas. Iyan na nga ba ang sinasabi ko. Humarang kasi sa daraanan ni Althea. Nakatikim tuloy.Bumaba ako para tignan ang babaeng higad."What happened, Brad?" tanong ko sa panganay ko."Althea happened.""Oh my God. Humarang ka ba sa daraanan ng anak ko?" tanong ko sa kanya."Gusto ko lang makipaglapit sa kanya.""Na sana ay di mo ginawa. Alam mo bang galit na galit siya sa iyo. Nakalimutan ko pa lang sabihin sa iyo na, wag kang haharang sa daraanan niya. Pag galit siya. Dahil talagang matatamaan ka." Tinignan ko ang hitsura ng babae. Umiling ako. "Ang lakas ng suntok ng anak ko ano?" tanong ko sa kanya."Paano mo ba pinalaki ang anak mo. Lumaki na basagulera!" galit na sambit nito. "Ahh, oo nga pala. Di ikaw ang nagpalaki. Kaya lumalaking basagulera.""Hey, watch your mouth.""Bakit, totoo naman ahh. Lumaki kayo na walang ina. Kaya ganyan ang kapatid n'yong babae."Susugurin na sana ng dalawa ang babae ng pigilan k
Kara POVDumating kami sa mansion and to my surprise. Agad na yumakap ang malandi sa asawa ko. Kahit na sinabihan na ako ni Brandon na hindi tunay ang pinapakita nito sa babae."Babe, ang tagal mo naman," malandi nitong sabi sa asawa ko."Nakikipag-usap pa ako kay Kara. Para mapawalang bisa ang kasal namin.""Really? It's that true?" masaya nitong sambit.Pinaikot ko lang ang mga mata ko. Dahil sobrang OA na."Mommy, what that b*tch doing here?" galit na sambit ni Althea."Althea your mouth," saway man ni Brandon sa bata."Eh, ano ang gusto mong gawin ko, dad? Tatahimik lang, habang kayong dalawa ng kerida mo ay maglalampungan sa harapan ni mommy!" sigaw nito.'Wow, parang totoong akting ahh.'"Oh, baby girl. Dapat masanay ka na. Dahil dito na ako titira kasama ng daddy mo.""Excuse me," singit ko. "Isa sa pagpayag ko na makipaghiwalay ako kay Brandon ay ang paglipat ninyo o pag-alis sa mansion na ito. Dahil akin ang mansion na ito.""What, mommy. Maghihiwalay kayo ni daddy? Hindi, hi