Saglit siyang tinitigan ni Iris. "You do know why I am here, right?" Mahina ang boses niya dahil ayaw makakuha ng atens'yon but Tor is pretty sure one of the girls at the shop heard him ask Iris for a date.
"Late lunch date between two friends is not wrong unless someone put malice on it." Mukhang nag-aalangan si Iris. "It's just lunch. Babalikan kita rito. Mabilis lang ako."
Iris found herself nodding and Tor is pleased. He went to the city hall after talking to her at kinausap ang ilang tao roon. He was surprised to see Leandro Saavedra there. He's the newly appointed head for Land Tax.
"Salcedo? Ikaw nga!" tatawa-tawa itong nakipagkamay sa kaniya.
"Kumusta, Leo?" Tor shook his hand and smiled in return.
"Ganoon pa rin. Let's go to my office at doon na tayo mag-usap. Kumain ka na ba?"
Mga bata pa sila ay mabait na ito sa kaniya. Hindi nga lang sila palaging makapaglaro dahil kaagad itong umuuwi kapag tapos na ang klase. Ang alam niya ay tinutulungan nito ang ina sa pagtitinda sa palengke noon. Iginiya siya nito papunta sa opisina at itinuro ang visitor's chair bago naupo sa swivel chair.
"Hindi pa. Marami akong pasyente kanina kaya walang oras kumain pero huwag ka ng mag-abala. May lunch date ako pagkatapos dito."
Sumilay ang isang mapanuksong ngiti kay Leo. Napansin niya ang wedding ring sa palasingsingan nito. "A date. Ang bilis ah. Kilala ko ba?" Hindi kaagad nakasagot si Tor. "Huwag mong sabihin na si Iris? Ikakasal na 'yon sa anak ni Gov." Napangiwi si Leo.
"Ikakasal pa lang naman. Ibig sabihin, pwede pang maagaw." Tumawa si Tor pero si Leo ay napawi ang ngiti.
"You're not serious, are you?" Tumingin si Leo sa pinto at parang may kaba.
"What's wrong?"
"This town has changed. Hindi na katulad ng dati." Parang may gustong sabihin si Leo pero hindi itinuloy.
"Nagbibiro lang ako. Huwag kang mag-alala. Isa pa, may... naiwan ako sa Amerika. Iris is just a good friend. Matagal kaming hindi nagkita at isa pa, tinutulungan niya ang mga pasyente ko. Nagpadala siya ng muffins kanina sa clinic at gusto ko lang pasalamatan. Walang iba."
Mukhang nawala ang kaba ni Leo. "Mabuti naman kung ganoon. Alam mo naman si Teofilo, mga bata pa tayo ay mainit na sa 'yo. Ano pala ang sadya mo rito? Iyong property n'yo ba?"
"Oo sana e. Hindi kaagad nasabi sa akin ni Uncle kaya nang malaman ko e umuwi kaagad ako. Pwede pa bang maayos?"
"Saglit, at patitingnan ko. Ang alam ko kasi noong isang buwan ay kasama na 'yon sa list for auction. Excuse me for a second," paalam nito sa kaniya. Tumayo ito at tinungo ang pinto pero hindi lumabas ng silid. "Jansen, 'yong property ng mga Salcedo ay naisama ba sa auction?"
"I think so. I'll get the list for you."
"Salamat." Nagbalik si Leo sa upuan niya. "Dadalhin ni Jansen dito ang listahan. Ang pagkakatanda niya ay kasama sa auction pero mas mabuti na 'yong sigurado."
"Kahit nasa listahan, kung babayaran ko ngayon ay pwedeng mabura sa listahan. Tama ba?"
"May proseso tayo para roon. Pero sa tingin ko naman, kung mababayaran ng buo plus penalties ay kaya pang mabawi." Tumikhim si Leo. "Nang huli kong makita ang taxes owing ay napakalaki na. Simula nang mawala ang father mo ay hindi na nabayaran."
Lalong sumidhi ang galit ni Tor sa madrasta. "And my stepmother is aware of this, correct?"
"Yes. Palaging nagpapadala ng sulat ang city para i-remind siya na due ang tax. Palagi siyang nangangako pero kapag natatapos ang taon ay wala pa rin kaming natatanggap na bayad. I have been working here since I graduated from college kaya kahit paano, na-monitor ko 'yong property n'yo. Kung alam ko lang kung saan ka pwedeng tawagan ay ginawa ko para hindi lumaki ng ganito ang babayaran. Sayang rin kasi ang penalty."
Tor didn't want Leo to think he's all that. Wala namang problema sa kaniya ang pera dahil may naipon siya. Ang gusto lang niya ay mapaalis ang madrasta roon at kung wala itong pupuntahan ay wala siyang pakialam. Or maybe... she can work at the stables and clean it. She will work from sun up to sun down, at wala siyang pakialam kung may edad na ito ngayon. Mas matagal na pagdurusa para sa babaeng 'yon ay mas maganda.
Jansen knocked and Leo motioned for her to come in. Ibinigay ng babae ang isang folder. "Si Jansen nga pala, asawa ko. Jansen, si Salvatore Salcedo. He's an old friend. Kauuwi lang niya galing sa Amerika."
Inilahad nito ang kamay. "It's nice to meet you. Ikaw 'yong doktor na half price ang singil sa mga pasyente?" Tumango si Tor at ngumiti.
"Ako nga. Word travels fast."
"Oo nga e. Napansin ko rin 'yon nang lumipat kami ng pamilya ko rito. Second year college ako nang umalis kami ng Maynila. Bodyguard ni Gov ang father ko noon. Retired na siya ngayon at hindi na rin kami umalis dito," kwento ng babae.
"Ganoon ba?"
Tumango si Jansen. "Oo. Pagkatapos ko ng kolehiyo, pinalad naman na magkatrabaho rito at nakilala ko 'tong si Leo hanggang sa kinasal kami five years ago. May isa na kaming anak. Three years old na siya." Nang may kumatok ay sumungaw ang ulo ng isang babae. Tinawag nito si Jansen. "Excuse muna ha? Babalikan ko lang 'yong trabaho ko. It's nice to meet you, Doc. Hulog ka ng langit sa mga tao rito."
Isang ngiti ang isinukli ni Tor kay Jansen. Kung alam lang nito na lagim ang dala niya, maging mabait pa kaya ito sa kaniya? Kung dating bodyguard ni Gov ang ama ni Jansen, ibig sabihin ay may alam ito sa mga gawain nito. Tor can use that to his advantage. Ang tanong, kanino ang loyalty ng mga ito? To think she secured a job after graduation meant her family owes the governor.
"Ito 'yong list ng auction. Nasa listahan na ang property n'yo. Jansen also printed a new computation for all taxes owing for the last twenty years. Kulang kulang dalawang milyon ang inabot kasama na ang penalties. It's a big property kaya ganito ang kwenta. What do you want to do?"
Tor took his cheque book from his left pocket at isinulat ang halaga na pambayad sa taxes saka inabot kay Leo.
"Labis ito." Kumunot ang noo ni Leo.
"That's because I need you to do something for me." Matamang naghintay si Leo ng sunod niyang sasabihin. "Nasa auction na ang property so it's open for any bidder. I need you to issue a letter to my stepmother and say she has twenty-four hours to vacate the property because it has been sold. Kapag nagtanong siya kung sino, tell her you don't have the name."
"She will find out it's you eventually," katwiran nito.
"Yes, she will. But until then, the bidder who bought the property will remain anonymous. I will send my lawyer tomorrow. Thanks, Leo."
Wala pa yatang thirty minutes si Tor ay tapos na ang problema niya sa City Hall. Nakabalik na siya sa shop kung saan naroon si Iris at mukhang patapos na rin ito. "Bumalik ka Ma'am in three weeks para makita natin kung kailangang i-adjust ang gown." Isang tango lang ang isinagot ni Iris. "Salamat." Gustong sabihin ni Tor na hindi na kailangan dahil hindi naman matutuloy ang kasal pero pinigil niya ang sarili. It's just going to ruin his plans at nagsisimula pa lamang siya. "I didn't think you'd be back." Inabot ni Iris ang shoulder bag at nagpatiuna sa paglakad papunta sa pinto. "Why would I not come back?" Iris snorted, pero hindi nito sinagot ang tanong niya. "Let's take my car at ako na ang maghahatid sa 'yo pauwi." "No. Sa restaurant na lang tayo magkita. Baka kung ano pa ang isipin ng mga taong makakakita sa atin. The city hall is just right there." Gobernador ang magiging biyenan niya at siguradong kakalat ang balita na sumakay ito sa sasakyan niya. Kahit maliit lang ang
The color drained from her face. At parang nananadya ang pagkakataon, Teofilo just walked in. "Honey, I went to the shop and you weren't there. Mabuti at nakita ko ang sasakyan mo sa labas. I was calling you and you weren't picking up." Humalik si Teofilo sa pisngi ni Iris bago tumingin sa gawin ni Tor. "Salcedo? Is that you?" Tipid na ngumiti si Tor. "Teo. It's been a long time. Kumusta?" Hindi naglahad ng kamay si Teo sa kaniya kaya hindi rin siya nakipagkamay sa lalaki. They were never friends. Teo was a bully as a kid at kahit ngayong matatanda na sila, naroon pa rin ang pagiging hambog nito. Lalo na siguro ngayong naging gobernador ang kaniyang ama. He has the power to do whatever he wants with this little town. "I'm doing very well. Kung alam kong uuwi ka ng Sta. Cruz, sana ay pinadalhan kita ng imbitasyon sa kasal namin ni Iris." Umupo ito sa tabi ng babae at umakbay. Nakita ni Tor kung paano naasiwa si Iris sa fiance nito. Siguro nga ay totoo na ayaw magpakasal ni Iris s
Tor brought food and had dinner with his Yaya at the hospital. Matapos niyang sabihin na uuwi na sila sa isang araw ay napayapa ang matanda. Bakas ang katuwaan na sa wakas ay matatapos na ang pagrereyna-reynahan ni Rosanna. Bandang alas nueve nang makarating siya sa tinutuluyan. Hindi siya makaramdam ng pagod kahit wala pa siyang tigil sa mga kailangang gawin simula nang umuwi sa Pilipinas. His plan is in motion.Slow, but steady. After his shower, Tor picked a black shirt and distressed jeans. Masyadong maalinsangan ang panahon ngayon para magsuot ng leather jacket. Iyon naman palagi ang suot ng mga bida sa telebisyon kapag may lakad sa gabi. They look good. But man, Tor would bet his life that those fools are sweating like crazy. He drove the black Porsche and parked not too far from the Ocampo's residence. Maraming bantay sa main gate, pero naaral na niya ang buong kabahayan nito. Georgina helped him get the blueprints from the archive and her husband, Lucian, showed him how to r
“You can’t be serious?! Kapag may nakakita sa ‘yo ay—““Solve na ang problema mo,” putol niya sa sasabihin nito. “Hindi mo na kailangang magpakasal kay Teofilo. What a name!” Umasim pa ang mukha niya para ipakitang hindi lang siya sa lalaki nasusura kung ‘di sa pangalan rin nito.“And you think your name is any better?” Pinandilatan siya ni Iris.“Salvatore is way better than Teofilo. Don’t you think?” nakangiting tanong niya sa babae. Itinakip ni Iris ang dalawang kamay sa mukha. Tuluyan na itong naubusan ng pasensiya sa kaniya. Honestly, nagsusungit si Iris pero lalo itong nagmumukhang kaakit-akit sa kaniya. If he is not careful, he will find himself in a hot mess. “I want a snack,” pagkaraan ay wika niya sa dalaga. “Ha? Hindi ka pa ba naghahapunan?” kunot noong tanong nito sa kaniya. “Kumain na, pero gusto kong kumain kasama ka. Do you want to go for a quick drive?” May pag-aalinlangan sa mukha ni Iris. Tiningnan siya nito pagkatapos ay tumingin sa sarili. “We look funny.”“Gab
They stopped kissing and no one dared to talk about it on the way back to the Ocampo’s residence. Ang mga bantay sa gate ay mga tulog na kaya hindi namalayan ang pagbalik ni Iris. They used the gate at the back at kahit panay ang tahol ng aso sa kulungan ay hindi man lang naalimpungatan ang mga lalaki. Palibhasa ay wala ang ama ni Iris kaya malalakas ang loob ng mga ito. “Go home,” wika ni Iris sa kaniya.Binuksan ni Iris ang pinto sa likod at pumasok. Pero sadyang matigas ang ulo ni Tor, kaya bawat hakbang ng babae ay kasunod siya. He planned to sleep here tonight and that’s what’s going to happen. Magdamag kung magdamag. Maaga na lang siyang aalis mamaya. Natigil sa paglalakad si Iris nang maramdaman ang pagsunod ni Tor sa kaniya. “Salvo–“ Mabilis na tinakpan ni Tor ang bibig ni Iris nang makarinig ng mga yabag. Nagkubli sila sa gilid para hindi makita. Pasuray-suray ang lalaki at mukhang nakainom. Isa ito sa mga tauhan ng ama ni Iris. How can Octavio leave his daughter surrounde
“Bakit ang aga mo? Mamaya pa ang bukas ng clinic mo, ‘di ba?” tanong sa kaniya ni Iris na hindi tumitingin sa kaniya. Sinusian nito ang pinto ng coffee shop pero hindi magawa dahil nanginginig ang kamay. Tor tried not to smile and gently took the keys from her hand. “Let me do that for you.” Narinig niya ang pagbuntong hininga ni Iris pero hindi ito umayaw sa tulong niya. As soon as the door opened, Iris went in. Tor followed her and sat on the countertop. Pinanood niya si Iris kumilos. She started brewing coffee and the aroma hit his nose. It was heavenly.Iris made him a cup, at isa pa para sa sarili nito, “Thank you. Wala bang good morning kiss na kasama ang—“ Sinamaan siya ng tingin ni Iris. He flashed her a boyish smile. “Sabi ko nga okay na itong kape.”While having her coffee, Iris set the oven to a desired temperature at nagsimula na itong kumuha ng mga ingredients para magbake. Tor remained quiet the whole time and was content watching her work. First, she made a muffin, fo
Tor chose not to respond to Iris. Ipinagpatuloy niya lang ang pagkain at pag-inom ng kape kahit nang magbalik ito sa likod ng counter. When a few customers started to go come in, umalis na rin si Tor para magpunta sa clinic. Halos magkasabay lang sila ni Jane na dumating. "Good morning, Doc!" masaya nitong bati sa kaniya. "Good morning." Nakita niya ang bitbit nito sa tupperware. "Agahan mo?"Namula ito. "Gumawa ako ng sandwich para sa ating dalawa. Bihira kasi kitang makitang kumain kaya heto, idinamay na kita." Tor is not that dense. Alam niyang may pagtingin sa kaniya si Jane. Halata naman sa mga panakaw na sulyap nito sa kaniya. It's just that she is not his type. "Salamat. Nag-abala ka pa. Sanay akong malipasan ng gutom sa duty." Dahil may bitbit si Jane ay siya na ang nagbukas ng pinto para sa kanilang dalawa. Their roster is full at mukhang fifteen minutes lang ang oras niya para sa lunch kung gusto nilang ma-accommodate lahat ng pasyente. The town really needs a doctor at
Estefan has guarded Tor with a force of fifteen men. Don't be fooled by the statistics. Those dudes have extensive training with weapons and warfare. Ang pito ay nasa main gate, at ang natitira ay nakakalat sa property. Ngayon ang simula ng pagtutuos ni Tor at Rosanna. It's just a precautionary measure on his part so it won't blow his cover. Ngayong alam nila na nasa ilalim ng proteks'yon ni Gov ang madrasta niya ay kailangan niyang maging maingat. "We're in position. There's a black sedan approaching the gate in fifty meters," wika ng isa sa mga tao niya. They are all wearing an earpiece. Tor will open the clinic late today. Bukas pa kasi magsisimula ang nakuha niyang doktor. Dra. Johanna Sandejas will be working part-time in the clinic three times a week— Martes, Huwebes at Sabado ang duty nito. Jo was referred by Leo. She's a general practitioner at 'yon mismo ang kailangan niya sa clinic.Mayamaya pa ay narinig na niya ang pagtutungayaw ng babae. Lumabas si Tor at marahang nagl
A few days later... Situated at the outskirts of the city, the old abandoned factory stands as a silent testament to its former industrial glory. Once a bustling hub of activity, its vast structure now exudes an eerie sense of desolation and decay. The weathered brick walls, cracked windows, and overgrown vegetation portray a scene frozen in time. Inside, the once-thriving machines remain motionless, covered in layers of dust and rust. The absence of workers and the echoing emptiness contribute to the sense of abandonment that permeates the atmosphere. The factory's dilapidated state creates a haunting backdrop, inviting curiosity and contemplation about its storied past. Sa gitna ay dalawang pirasong 6x6x10 wood post. Mistula itong malaking ekis at nakatali roon ang gobernador. Nakataas ang dalawang kamay at magkahiwalay ang dalawang binti. "Ahh!" hiyaw nito nang buhusan ng napakalamig na tubig. The bucket was full of ice at dahil malamig ang klima sa Tagaytay ay hindi nito maiwas
Hindi niya magawang alisin ang mga mata kay Iris sa takot na maglaho itong bigla sa harapan niya. Just when he was losing hope of finding his wife, an angel was sent to them. Hindi niya alam kung angkop ang salitang 'yon sa matandang lalaki na nasa baba at kasalukuyang kausap nina Lucian, pero nang sabihin nito na nasa sasakyan si Iris ay kaagad s'yang bumaba at pinuntahan ang asawa. He was told that she had to be sedated dahil walang tigil ito sa pag-iyak. He didn't care if Aldo was lying or not, or if he came to kill him. Somehow, he knew Aldo wouldn't be stupid enough to attack them at Albarracin. Ale and Estefan stayed with Iris in the bedroom. Bumaba s'ya para kausapin si Aldo. Gusto niyang itanong kung paanong napunta rito ang asawa niya at ano ang connection nito sa gobernador. Lucian and the other guys excused themselves, pero tanaw niya ang mga ito. Si Aldo ay isa lang ang kasama sa loob ng bahay. The rest stayed in their vehicles. Marami rin itong tauhan. "Nice place you h
The governor won't even get a quarter of his money, but he would received some. It was one of their plans. Ipinakita kaagad nito ang totoong kulay nang hingin niyang ipakita si Iris. Hindi pa rin maiwasan na hindi s'ya mag-alala para sa asawa. He sent some of his men to the resort to retrieve Iris dahil malakas ang kutob niyang hindi ito isasama ng matanda sa Kopiat. Si Lucian ang naglead ng operasyon na 'yon at dito siya. Ale and Estefan went stayed with him at ang kasama ni Lucian ay si Kons. "Where's the rest of it?!" sigaw ng gobernador sa kaniya nang nasa speedboat na ito. "Give me back my money!" "You didn't complete your end of the bargain. Wait for my next call or you won't see the rest of it." Iyon ay kung may ititira pa s'ya sa pera nito. Kapag nabawi niya si Iris ay siya mismo ang dudurog sa matanda sa kulungan na kasasadlakan nito. They parted ways at walang nagbuwis ng buhay ngayon sa isla. Each of them want something and until then, they will try and scam each other. U
Nagising s'ya nang marinig ang pagbukas ng pinto. Sa amoy pa lang ng pabango nito alam niyang ang gobernador ang dumating. It was one of those Brut fragrance for men. She doesn't particularly like it. Masangsang ang amoy nito para sa kaniya. But some people are stuck in a particular year at siguro noong panahon ni Gov ay ito ang sikat kaya nakasanayan na niya. "You're awake." "What do you want?" Tumayo s'ya pero nanatili sa sulok. Wala s'yang makita na kahit ano'ng pwedeng ihampas dito kung sakaling manakit. She has seen him mad at his men. At noong minsan ay sa isang katulong na nagkamaling matabig ang mainit na kape. Napaso ang gobernador sa kamay. He used that same hand to slap the woman twice. Namaga ang mukha nito at putok ang labi. "I just want to let you know that I am meeting your husband a few minutes from now. He wants to do a trade." Nakasilip siya ng munting pag-asa na makauuwi na siya sa piling ni Salvo. Hindi niya gustong sumama kay Rosanna kahit nakita niyang dugua
“Calm down, Tor. She’s going to be fine.” Ale tapped his shoulder. Kanina pa siya hindi mapakali. Abot kamay na niya si Iris, pero kailangan nilang magplano ng maayos. One wrong move and Iris could be gone forever. Lucian just finished setting up their gadgets. He has been talking to his wife this whole time and making sure all the connections are good to go. Seeing the support he has around him is overwhelming.“Tor, it’s all set up. You can make a call whenever you’re ready." The goal is for the governor to say yes to meet in a neutral ground. Mas madali nilang maililigtas si Iris kung wala ito sa basement. Tumayo s'ya at pumwesto sa harap ng computer. "Are you ready, Tor? I will connect you to his phone. He can't track you," said Georgina. He was using the earpiece at pakinig niya ang sinasabi nito. "Yes, I am." A few seconds later, the governor picked up. "You have something that is mine." "And you have something that is mine as well. What are we going to do about that, Salva
While the doctor was taking out the bullet from his abdomen, unti-unti s'yang hinila ng antok. His friends were present at sa isang private clinic s'ya dinala ng mga ito. Narinig niyang isang resident ang nag-asikaso kay Estefan kaya kahit paano ay nabawasan ang pag-aalala niya sa kaibigan. When he woke up, kaagad ang pagsigid ng kirot sa bandang t'yan niya nang subukan niyang bumangon. Wala s'ya bahay niya, pero nang makita niya si Lucian na tulog sa silya ay alam niyang nasa bahay s'ya nito. "Hey. How are you feeling?" Tulog manok ito kahit noon pa. Kaunting kaluskos, gising kaagad. Living life on the fast lane and running a syndicate for years taught him that. "Fine. How long was I out? Where's Iris?" Tumayo si Lucian at tinulungan s'ya na maglagay ng unan ng likod. He doesn't want to lay flat. Pakiramdam niya ay umuuga ang paligid niya.Tumingin ito sa relo at nagbilang. "About four hours. The doctor gave you something for the pain. He said it will make you sleepy pero hindi na
PRESENT TIMEAt the airport washroom, she engaged in a heated argument with Iris. The atmosphere was charged with tension as both individuals were visibly upset. Their exchange of words echoed through the confined space, drawing the attention of those nearby. Despite the commotion, it was important to maintain a professional demeanor and ensure the situation was handled with utmost care."I won't beg you if your father's life is not on the line." Kinuha niya ang cellphone at ipinakita ang litrato ni Octavio kay Iris. "Tingnan mo s'ya at saka ka magdesisyon na hindi ka sasama sa akin. Ayaw ko ng gulo. Ayaw ko rin humingi ng kahit ano sa 'yo. Pero sa oras na ito, ikaw lang ang makapagsasalba sa buhay niya. So I am begging you now." But Iris stood firm. She had to resort to plan B. Mabilis na kumilos ang isang babae na nagpapanggap bilang ground stewardess at tinakpan ng panyo ang ilong ni Iris. Nawalan ito ng malay at inupo nila sa wheelchair bago tuluyang matumba sa sahig.Nakita niya
FLASHBACK "Rosanna, ikaw na!" sigaw sa kaniya ng isang bading na crew. Mahirap lang s'ya at umeekstra sa mga shooting— pelikula man o drama series sa TV. Isa s'ya sa mga nangangarap na aasenso at makaaahon sa hirap. Patay na ang mga magulang niya at dahil hindi naman sila mayaman, kahit second year college ay hindi niya natapos. Mabuti na lang at mahilig s'yang manood ng mga Hollywood movies sa TV ng kapitbahay nila kaya natuto s'ya ng tamang bigkas at kilos. Kayang kaya niyang umastang mayaman kahit na mas mahirap pa s'ya sa daga. Kaya kahit malayo itong Davao, nang alukin s'ya na gumanap bilang diwata sa ilog ay pumayag s'ya. With the kind of face she has and the body she possess, walang tatanggi sa alindog niya. Ganoon pa man ay hindi s'ya mabigyan ng magandang break. Hindi iisang beses s'yang ibinuyo ng mga kasama na makipagsabayan sa mga bagong artista— ibig sabihin ay kailangan niyang sumiping sa direktor para makuha ang pinakamagandang role. Pero hindi niya kaya. Ayaw niya.
Sta. CruzThe day before the weddingIn the midst of a bustling street, a chaotic scene unfolded as his son engaged in a violent shootout. The air was thick with tension and fear as gunshots echoed through the urban landscape. Panicked pedestrians scattered in all directions, seeking safety in the chaos. The sound of tires screeching and alarms blaring only added to the mayhem that engulfed the street. Law enforcement swiftly arrived, attempting to diffuse the situation and restore order later on. Madalas namang huli ang pagdating ng mga ito, sa pelikula man o totoong buhay. Tinulungan ng mga ito si Teo na duguan. Iyon ang nakita niya nang mapanood ang video mula sa restaurant. They had cameras all over the place at maging sa alley kung saan napuruhan ang anak niya. Teo has always been the weak one between his sons. Kaya nga ang panganay na anak lagi ang inaatasan niya ng mga gawain, at hinahayaan si Teo na gawin ang mga gusto nito. Katulad na lang ng pagkahumaling nito sa anak ni O