Muling sumagi sa isipan niya ang sinabi ni Jessica kanina tungkol sa pagkakaroon ng anak. To be honest, she’s still too young. Wala pa sa kanyang isipan ang magkaroon ng anak. Having a baby is really way out of her league. Hindi pa siya handa sa mga responsibilities na kakaharapin niya sa oras na m
And without any hesitation, she started eating like a child na ngayon pa lang nakatingin ng ice cream. Sa sobrang init ba naman ng panahon, sinong hindi magki-crave ng ice cream? She’s been silently praying to have this ice cream and Beau granted it. Baka si Beau ang angel in disguise niya? Hmm… T
“A falls?” tanong nito at bumaling sa kanya. “Baka mainggit lang ako. Wala pa naman akong dalang damit pambihis. Pero sige, tara!” Excitement. Yan ang kanina niya pa nakikita sa mukha nito magmula nitong umaga. Na para bang first time niya lahat ng bagay na nangyayari rito sa probinsya. He turned
She’s busy splashing the water all around. Hind siya sinamahan ni Beau kaya siya lang mag-isa rito. Parang batang nagtatampisaw sa tubig at binabantayan siya ng kanyang kuya. Kuya? Wala sa sarili siyang tumingin kay Beau. Nakatingin ito sa tubig at mukhang malalim ang iniisip. Tama nga naman. Beau
“Fuck, Emory.” A soft moan escaped from her lips when he sucked her tongue. Umupo si Beau dahilan para makakandong siya sa paharap rito. His lips left hers and drops it on her neck. Emory can feel the butterflies started flipping in her stomach especially when Beau’s lips found the sensitive spot.
He walked toward the cold water. Nang na sa beywang na ni Beau ang tubig ay maingat siya nitong nilapag. Kusang humawak ang kanyang kamay sa braso ng binata dahil nanghihina pa rin siya. She turned to Beau and saw him staring at her. “I hate to see you being taunted by your snake friend,” he said w
“Can I talk to you, Beau?” Wala sa sariling napatingin siya sa nagsalita at bumungad sa kanya ang kanyang Lolo na ngayon ay mayroong seryosong ekspresyon sa mukha. He immediately frowned and turned to Emory who is now walking upstairs. “Is it that urgent?” tanong niya rito. “I’m wet.” “Violet is
“This is mine,” he said. “No one is allowed to touch this except me. Do you get me?” … as if he owns it. Wala sa sarili siyang tumango at napalunok. “Y-yes.” “Good.” Isang singhap ang lumabas sa kanyang bibig nang magdagdag si Beau ng isang daliri. Mas lalo niyang diniin ang sariling kamay sa bi
“Yeah. Mabilis lang talaga ang panahon. And maybe he was healed. Pero kahit ano pa man, you need to be very careful,” anito sa kanya at tinapik ang kanyang balikat. “I will call Beau and tell him to pick you up here.”Agad siyang umiling. “You don’t have to, Ivy. Tatawagan ko na lang ang driver ko.”
“Brille…”Yes. It was none other than Brille. Kaya ganito na lang kabilis ang tibok ng kanyang dibdib at hindi niya alam kung ano ang kanyang dapat sabihin dito. Kahit tinig niya nga ay hindi niya makapa.So how the hell is she going to run away?And it seems like heaven heard her silent plea. Narin
Umikot siya sa harap ng salamin para tignan ang kabuoan ng dress. Hindi niya maiwasang mapangiti. It really fits. Parang ginawa ang dress na ito para sa kanya.“Woah,” usal ni Ivy sa kanyang likuran.Kasalukuyan silang nandito ngayon sa guestroom dahil sinusukat na niya ang damit. And this is the mo
“Finn,” bati ni Ivy sa bata. “Maaga bang natapos ang classes mo?”“Yes, mom.” Humalik ito sa pisngi ng kanyang ina at nagawi ang tingin sa kanya.Mukhang napansin naman ni Ivy ang pagtingin ng bata nito sa kanya dahilan para agad itong ngumiti. Tumuwid ito ng tayo at nakangiting tumingin sa kanya.“
Sumakay siya sa passenger’s seat at hinugot ang kanyang phone mula sa kanyang bulsa, baka sakaling may text si Beau o kung ano. But to her disappointment, wala siyang makitang text mula rito na siyang ikinanguso niya.“Nga pala, is it okay to ask about your former wedding planner?” tanong ni Ivy at
TWO WEEK passed and everything returned to normal. Medyo naninibago siya sa katotohanang wala na rito si Selim. Ayaw niya sanang ibigay ang wedding invitation na bigay ng ina nito, but Selim has the rights to know before that day comes.Naging normal ang daloy ng kanilang buhay. She and Beau are now
Hindi na niya hinintay pang makasagot ito at agad na niyang pinatay ang tawag.Alam niya ang mga mapang-insultong binato ng kanyang pamilya kay Emory nang inakala ng mga itong patay siya. And that’s not what he wanted. Sinisisi nila si Emory sa mga bagay-bagay na wala namng control ang dalaga.It wa
Ilang pictures din ang kanilang kinuha bago sila nagdesisyon na muling bumalik sa loob ng sasakyan. Inaantok na rin kasi siya kaya’t kailangan na niyang umuwi.“Mommy, şimdi eve mi gidiyoruz?” tanong ni Blue nang makapasok sila sa loob ng sasakyan. [translation: Mommy, are we going home now?]Binali
THEY SPENT THE next days filled with laughter and bond with their babies. Binisita nila ang mga lugar na palaging bukambibig ng mga turista rito sa Batanes. Nakaka-amaze nga ring isipin na walang ni isang fast food restaurant ang nakapasok sa lugar na ito, making this place feels like a touch of old