“Oh, papa. Maupo ka na at kakain na tayo,” saad ng kanyang tito. Inalalayan ni Emory ang matanda sa upuan para maupo ito at umupo rin siya sa bakanteng upuan sa harap ni Jessica. Tipid siyang ngumiti rito at ngumiti naman pabalik si Jessica. But that smile just screams plasticity. Hindi niya na la
It was a very risky move. Alam niya na baka magiging malala ang magiging epekto ng allergies ni Emory kaya naman kaunti lang ang kanyang kinain para makuha niya agad ang gamot para sa allergies ni Emory. Pagdating nila sa second floor ay bumaling siya kay Emory. Pansin niya ang panay na pagngiwi ni
Pinikit niya ang kanyang mga mata at hinilot ang kanyang sintido. She’s been laying on the bed for an hour now. Unti-unti nang nawawala ang pantal sa kanyang braso at leeg at masasabi niyang effective ang gamot na binigay sa kanya ni Beau. Irita siyang bumangon sa kama at napatingin sa vanity mirro
There’s a huge sea behind this house?! “You look surprised,” natatawang saad ng matanda na nakaupo na ngayon sa upuan. She bit her lower lip as she looked at the ocean again. It’s golden hour. May mga ibon na nagliliparan at pinaghalong kahel at pula ang kalangitan. The place looks so majestic, en
“Naiintindihan ko po,” she replied and smiled. “And it really helped us. Ayaw ko rin pong maging selfish knowing na sa oras na bumagsak ang negosyo namin, hindi na makakapag-aral si Elijah. He has a life ahead of him.” Sa kanyang sinabi ay napangiti ang matanda. Binaba nito ang hawak na tasa sa mes
“Hon, you’re here.” It was Jessica. Dumiretso ang dalaga sa asawa nito at hinalikan ang pisngi. She immediately looked away and decided to go to the kitchen. Narinig niya ang usapan nila ni Jessica ngunit hindi niya na lang ito pinansin. Pagpasok niya sa kitchen at kimuha ng tubig sa fridge. Pini
Tahimik silang umupo sa trunk ng sasakyan habang tinatanaw ang buong syudad ng Cebu. She didn’t know skies could be this enticing even during at this darkest hours. May iilang bituin sa kalangitan at lahat ‘yon kumikinang, katulad nang kung paano kuminang ang mga ilaw mula sa syudad ng Cebu. “You d
“It does exist,” sambit ni Beau. “Universe is big. It can’t be that there’s only life here on earth.” Emory turned to him and smiled. “You love astrology too?” Umiwas sa kanya ng tingin ang binata at napangiti siya roon. Mahina siyang napailing at sumimsim sa kanyang iniinom na juice. She’s like a
“Yeah. Mabilis lang talaga ang panahon. And maybe he was healed. Pero kahit ano pa man, you need to be very careful,” anito sa kanya at tinapik ang kanyang balikat. “I will call Beau and tell him to pick you up here.”Agad siyang umiling. “You don’t have to, Ivy. Tatawagan ko na lang ang driver ko.”
“Brille…”Yes. It was none other than Brille. Kaya ganito na lang kabilis ang tibok ng kanyang dibdib at hindi niya alam kung ano ang kanyang dapat sabihin dito. Kahit tinig niya nga ay hindi niya makapa.So how the hell is she going to run away?And it seems like heaven heard her silent plea. Narin
Umikot siya sa harap ng salamin para tignan ang kabuoan ng dress. Hindi niya maiwasang mapangiti. It really fits. Parang ginawa ang dress na ito para sa kanya.“Woah,” usal ni Ivy sa kanyang likuran.Kasalukuyan silang nandito ngayon sa guestroom dahil sinusukat na niya ang damit. And this is the mo
“Finn,” bati ni Ivy sa bata. “Maaga bang natapos ang classes mo?”“Yes, mom.” Humalik ito sa pisngi ng kanyang ina at nagawi ang tingin sa kanya.Mukhang napansin naman ni Ivy ang pagtingin ng bata nito sa kanya dahilan para agad itong ngumiti. Tumuwid ito ng tayo at nakangiting tumingin sa kanya.“
Sumakay siya sa passenger’s seat at hinugot ang kanyang phone mula sa kanyang bulsa, baka sakaling may text si Beau o kung ano. But to her disappointment, wala siyang makitang text mula rito na siyang ikinanguso niya.“Nga pala, is it okay to ask about your former wedding planner?” tanong ni Ivy at
TWO WEEK passed and everything returned to normal. Medyo naninibago siya sa katotohanang wala na rito si Selim. Ayaw niya sanang ibigay ang wedding invitation na bigay ng ina nito, but Selim has the rights to know before that day comes.Naging normal ang daloy ng kanilang buhay. She and Beau are now
Hindi na niya hinintay pang makasagot ito at agad na niyang pinatay ang tawag.Alam niya ang mga mapang-insultong binato ng kanyang pamilya kay Emory nang inakala ng mga itong patay siya. And that’s not what he wanted. Sinisisi nila si Emory sa mga bagay-bagay na wala namng control ang dalaga.It wa
Ilang pictures din ang kanilang kinuha bago sila nagdesisyon na muling bumalik sa loob ng sasakyan. Inaantok na rin kasi siya kaya’t kailangan na niyang umuwi.“Mommy, şimdi eve mi gidiyoruz?” tanong ni Blue nang makapasok sila sa loob ng sasakyan. [translation: Mommy, are we going home now?]Binali
THEY SPENT THE next days filled with laughter and bond with their babies. Binisita nila ang mga lugar na palaging bukambibig ng mga turista rito sa Batanes. Nakaka-amaze nga ring isipin na walang ni isang fast food restaurant ang nakapasok sa lugar na ito, making this place feels like a touch of old