Bahagyang kumunot ang noo ko sa ingay na nag-uusap ang nagpapagising sa'kin."How is she?" tinig agad ng Papa ni Rendyl ang narinig ko kaya mas lalo pa tuloy akong nagugulohan."She just lost consciousness from the shock and the sudden dropping the tension from all of her body. But for now she's fine, Dad." Boses naman ni Maetel ang sumunod.Naramdaman kong may mainit na palad ang marahan na nakalapat sa may noo ko at sa hindi mapaliwanag na dahilan ay nakaramdam ako ng antok kahit hindi ko pa nga naimumulat ang mga mata ko. Nagbibigay ito ng mainit na sensasyon sa puso ko kaya mas lalo akong kumalma."What's the update from the issue?" biglang sumeryoso ang boses ng Ama ni Rendyl kaya mabilis na napawi yung antok na nararamdaman ko kanina lang.Mabilis kong iminulat ang mga mata ko na agad ko rin pinagsisihan dahil sa silaw ng ilaw.Blurred pa ito at naghintay lang ako ng ilang sandali hanggang tuloyan na itong maka-adjust.
Napansin kong lampas ng tanghalian na pala akong nagising kaya sobrang pagwewelga na lang ang ginawa ng mga bulate ko sa tiyan ang ginawa. Naghahamok sa sobrang gutom na nararamdaman.Pagkababa ko palang sa first floor ay inutosan ko agad si Jessa na magpapa-ayos ako ng isang guestroom. Kahit na ako pa ang mag-linis basta't magkaroon lang talaga ako ng bagong matutulogan na kwarto. Dahil nakita ko kasing bahagya itong nagtaray sa sinabi ko. Konti na rin makakatikim rin ito ng katarayan ko, sa ngayon wala pa si Shelley kaya pagti-tiyagaan ko muna siya.Pumasok na ako sa dining area at laking pagpapasalamat ko ng makitang may nakahandang pagkain na ang nakalapag sa mahabang mesa."Good afternoon, Madame," pagbabati sa'kin ng mga maid.Bahagya lang akong tumango at umupo na sa nakasanayang pwesto. Hindi ko na rin hinintay pa si Maetel lalo na't alam kong aalis na rin iyon papunta ng trabaho. Sa pagka-alam ko rin kasi na hindi masyadong nagt
Hindi ko alam kung ano dapat ang magiging reply ko sa messages nila kaya mas pinili ko nalang na hayaan nalang iyon lalo na't tinatamad ako kung paano sila pakisamahan.Nagpatugtog lang ako ng classical na music at pagkatapos ay nagpatuloy na sa pagpapahinga.Inubos ko na rin ang natirang wine na nasa wine glass bago nagsalin ulit.Hindi ko napansin na naka-idlip ako, mabuti nalang talaga ay hindi ako nalunod. Hindi ko rin kasi napansin na naubos ko ang wine, sabi ko pa naman na hindi ko uubosin. Pero ang ending, naubos ko at tinamaan ng konti.Nakita ko ang pamumutla na ng mga balat ko sa matagal ng nakababad sa tubig, kumakulobot na rin ang mga palad ko kaya mabilis na akong umalis sa kakababad at mabilisan na ring pagbanlaw sa shower ang ginawa ko.Pagtingin ko sa malaking salamin dito ay medyo rose cheeks na ako, dahil na rin sa may katamtamang init na temperatura ang ginamit ko at mas lalo ng dahil sa naka-inom ako, namumula pa naman
Hindi pamilyar sa'kin ang movie kaya mas nakatuon talaga ang atensyon ko dito. Ang alam ko lang ay yung genre ay ChickLit.Kumakain lang ako ng chips na naka-handa at paminsan-minsan ay sumisimsim sa juice na inumin gamit ang straw.Sa sobrang aliw ko sa panonood ay hindi ko na magawang tignan pa ang katabi dahil hindi ko gustong may makalagitnaan ako sa palabas. But I can still see him on my peripheral vision despite of the dim light. Seryoso ang kaniyang mukha at katulad ko ay nakatutok rin ang atensyon sa harapan.Hindi ko alam na mahilig rin pala siya manood ng ganito, malayo sa impression niya.'Damn those pointed nose.'Hindi ko maiwasan na mamangha sa perpektong kurba at matangos niyang ilong. Hindi rin kasi maipagkaila na pati sa side view niya ang gwapo niya parin.Ganito talaga kapag masyadong paborito ng author, binayayaan ng magagandang katangian, pero maliban ngalang sa may kagaspangan niyang ugali.
Lumipas pa ang ilang sandali bago pa lamang ako nakabawi sa nangyari. Nang tuloyan namang makabawi at marealized yung sitwasyon ay taranta akong itinukod ang mga kamay ko sa magkabilang gilid ng braso niya at mabilis na iniangat ang sarili. Ngunit mabilis akong napadapa ulit sakaniyang katawan ng nadulas ang mga kamay ko.Narinig kong bahagya siyang napadaing dahil na rin sa kabigatan ko at may kalakasan yung impact ng pagkadapa ko sakaniya.Kahit may hula na ako ng kung anong nagpadulas sa kamay ko ay kabado ko parin itong tinignan para makasigurado. And I saw my hands were soaking from his blood. Impit akong napasigaw dahil sa gulat at taranta na napa-alis sa ibabaw niya at napa-upo sa tabi niya.My whole body was shaking. Biglang sumagi sa isip ko ang nangyari bago pa ako napadpad sa mundong ito.Naalala ko ang pulang likido na nanggagaling kay Mary at kumakalat sa daan.Nanlamig ako bigla at tila tinakasan ng dugo ang buong
Habang nasa loob kami ng helicopter ay hindi ko talaga binibitawan yung handle nito. Dahil na rin sa takot na nga ako sa matataas ay hindi parin ako mapalagay sa mga nangyari kanina.Hindi pa nakakatulong na napapansin ko si Maetel na namumutla na."Where...are we going?" lakas loob kong tanong kahit nanlalamig na ako sa kaba at takot."Dinner," rinig kong sagot niya gamit ang suot nitong headphones na may mic dito sa helicopter kaya nagkakarinigan kaming dalawa.Napatanga naman ako sa isinagot niya."Seryoso ka ba?" irita kong tanong sakaniya.Ngunit hindi na siya umimik pa. Pero narinig ko ang bahagyang pagmumura niya dahil sa sumikdong sakit sa katawan."Sa hospital na tayo! Baka biglang mamatay ka diyan. Ayaw ko pa naman na mabyuda ng maaga," nagawa ko pang pagbibiro kahit sa kaloob-looban ko ay sobrang pag-alala na ang nararamdaman ko para sakaniya."Sir, please let's go to the hospital. May malapit bang ho
Pareho lang kaming tahimik sa loob ng sasakyan habang bumabyahe ito pabalik sa bahay namin.Wala na talaga kaming nagawa pa ng ginusto niya talagang umuwi. Hindi man lang hinintay na maubos yung nakakabit na swero sakaniya. Boss nga naman. Kaya siya talaga ang masusunod.Bahagya kong pinaglalaruan ang mga daliri ko ng pa-simple ko siyang sinulyapan.Nakita kong nakapikit siya at tila nagpapahinga habang hinayaan na nakasandal ang ulo sa may sandalan ng upoan.I know he can feel a discomfort from his wounds. Lalo na't tuloyan ng nawala yung anesthesia na inilagay sakaniya.Kaya naglakas loob akong mag-magandang loob sakaniya kahit grabe na yung tahip ng puso ko sa kaba."You can lay down on my lap." I bit my lower lip.Nanatili lamang siyang nakapikit at hindi umimik.Mabilis kong iniwas ang tingin ko at pinilit na nakapukol sa labas dahil sa nakaramdam ako ng sobrang hiya at pamumula sa buong
Ilang oras rin ang lumipas ng tuloyan kaming dumating sa lugar.Habang nasa byahe kami ay nalaman kong hindi makakapunta si Lessia lalo na't may importanteng lakad rin ito na hindi pwede ipagliban.Medyo pa daw na nagtatampo si Nathalie pero kilala naman nila ang ugali ni Nathalie kaya alam nilang nagi-inarte lang ito.Pagkapasok namin ay tumambad agad ang may kalakasan na ingay. May iba't ibang klase ng amoy ngunit hindi katulad sa mga bar na napupuntahan ko dito.Sa labas pa ngalang ay sumisigaw agad na mayayaman lang ang nakaka-apak dito lalo na't exclusive at kinakailangan pa ng golden card na ginagamit para makapasok.And baka himatayin lang ako kapag nalaman ko kung magkano yung card.Hawak kamay kaming pumasok ni Nathalie, kaya mabilis niya akong hinila papalapit sa table na naka-reserve sa'ming dalawa.Nakikita ko na mga big time yung mga kasama namin dito kaya hindi masyadong magulo sa gitna ng dance floor.
“They got your looks, babe. Ang daya, ako 'yong nagdala sakanila ng nine months tapos wala man lang silang nakuha galing sa'kin,” bagnot ang mukha kong sabi. Dahil kamukhang-kamukha talaga ni Maetel ang dalawa. Kahit kulay man lang ng buhok ko o kahit kakapalan na lamang ng buhok ay hindi man lang namana sa'kin sa kambal. Nakakatampo lang rin lalo na't nagsisimula ng nagpapakita ng favoritism 'yong dalawa. Masyadong napaghahalataan na mas malapit pa ang loob nila kay Maetel kaysa sa'kin. "No, I think they got your gorgeous look," nakangiti naman niyang sagot.Agad kong kinagat ang ibabang labi ko para pigilan na mapangiti."'sus! Nambola pa talaga. E' halata naman na kamukhang-kamukha ka nila," nagkukunwaring mataray na ani ko at bahagya siyang inirapan.Mahina na napatawa naman siya.Austel and Maetina was such a daddy's girl and daddy's boy. Lumalapit lang ang dalawa kapag nagugutom at kailangan kong i-breast feed silang dal
Hi! This will be the last chapter of RATSWOAMB's main story. Thanks for reaching this far with me ~-At first marriage will never my thing, but if it's her. I will do everything for her. I will not let her go without carrying my last name, unless she wish that she don't want to change her surname for me. I will respect her own preference.I can feel the anticipation that starting building up inside of me while I was waiting her inside of the church where will be held our solemn wedding. I was sweating colds. Natatakot na baka magbago ang isip niya at makapagdesisyon na hindi na siya tutuloy.She was almost on her 3rd trimester right now, at hindi ko maiwasan na mag-alala para sa kalagayan niya. Gusto ko g i-postpone at pagkatapos na lamang niyang manganak. However, she wished to be wedded with me while pregnant with our children. Her belly were starting to expanded more for our twins who's getting grow.I remember how she cried when she
“The enemy is on the move, Boss.” Ron said, one of my men who's occupying the passenger seat.I was clenching my jaw to suppressing the anger. This is starting to getting to my nerves.“You know already what to do,” malamig kong ani.Prente akong naka-upo sa backseat ng sasakyan habang may hawak sa kamay na mga papeles. Mabilis ko itong itinapon sa tabi ng mabasa na puro walang kwenta iyong prino-propose.Damn this all piece of shits! All they want is only to fill and make it more fat their pockets.Bahagya kong minamasahe ang noo ko ng maramdaman ko ang pagsakit nito.Tinignan ko agad ang labas at napansin na wala na masyadong tao ang dinadaanan ng sasakyan.I let a deep sigh.These flies who've been following me intently. They deserve to be mourned today.After we reached from a remote road, the driver stop midway. Later on I heard from Ron that some of my men did a great job from blocking the flies.
"Don't sleep yet! You're not allowed to sleep! Come on, love. Smile for me. Please don't leave me." basag ang tinig na ani Maetel ng magkaroon ako ng malay.Nakita ko ang puting kisame at maging nakakasilaw na ilaw na nadadaanan namin sa hallway ng Hospital. Nakahiga ako ngayon sa isang stretcher. Nararamdaman ko ang panglalamig sa kamay ni Maetel kaya bahagya ko siyang nginitian para pagaanin ang loob niya kahit nahihirapan parin akong panatilihin nakabukas ang mga mata ko. Ramdam ko ang pamimigat ng mga talukap ng mga mata ko-hanggang sa tuloyan akong kainin ulit ng antok. Ngunit bago pa ako mawalan ng malay ay may ibinilin ako kay Maetel."If t-there's a time that y-you need to chose between me and the baby. P-please chose me. I'm sorry," nanghihina at naluluha kong bulong sakaniya. "Pero gagawin ko ang lahat ng makakaya ko para pareho kaming makaligtas at makabalik sa mga bisig mo," desidido kong pagdudugtong. -"The veteran actress' Faustina Vill
WARNING! : This chapter may contains of strong language and uncomfortable scenes.—“HIJA, I cooked some sopas that's good for you after the morning sickness.” Bungad sa'kin ng Ina ni Maetel ng makalabas ako sa banyo pagkatapos kong sumuka.“Thank you, Tita,” nanghihina kong ani.“'lika na, kumain kana habang mainit pa ito,” nakangiti niyang sabi at inakay ako papalapit sa kama. Sa side table nito ay may nakalapag na isang tray na may laman na sopas na niluto niya.Nang maka-upo ako sa kama ay hindi ko mapigilan ang sarili na mapatingin ulit sa oras. Dahil hanggang ngayon ay hindi parin kasi nakakabalik si Maetel.“Careful, medyo mainit pa.”Ngumiti lang ako at tinikman iyong sopas. Hinihipan ko rin ito bago isinubo. Bahagya pa akong napapatango dahil sa nagustohan ko ang pagkaluto nito. Pagkatapos kong kumain ay ininom ko na agad iyong mga vitamins na pinapa-inom ng doctor sa'kin. Napagpasyahan rin namin ng Ina ni
After I got the news from Lessia, I can't get her out of my mind. Hindi na ako lumalabas ng silid namin ni Maetel, at mabuti nalang talaga ay laging nasa tabi ko si Maetel para i-comfort ako. But today was different, nagpaalam siya na may urgent na gagawin siya sa kompanya kaya isang maid ang naghahatid ng pagkain.I can't help to always overthinking, the fear were consuming me and didn't realize that I was over stressing myself that makes me end up from fainting.The maid saw me laying from the cold tiles on my bathroom when she can't find me from the bedroom. Sabi niya ay hinintay niya akong lumabas ngunit lumipas ang ilang minuto ay wala siyang nakukuhang sagot mula sa'kin at hindi pa ako lumalabas ay doon siya naglakas loob na pumasok para tignan ang kalagayan ko. Kaya mabilis nilang tinawag ang family doctor ni Maetel, maging iyong doctor sa hospital ay pinatawag rin ni Maetel. Nang magising ako ay labis nalang na pangamba ang nararamdaman ko para sa
Bored na bored akong nakatanaw sa malawak na karagatan. Malamig ang simoy ng hangin at nililipad 'yong buhok ko kaya bahagya ko itong sinakop at inilagay sa kabilang balikat.Linggo na rin ang nakalipas pagkatapos tuloyan na akong makapag-discharged sa hospital.Nakabalik na ulit ako sa Mansion ni Maetel na akala ko'y kahit kailan ay hindi na ako makaka-apak pang muli dito. Gustohin ko man sa condo ko titira ako pero hindi ko magawa lalo na't sa tuwing iniisip ko na doon ako titira ay biglang babalik sa ala-ala ko ang mga nangyari at bumabaliktad ang sikmura ko.Marahan kong tinapik-tapik ang bahagyang dibdib ko para pigilan ang nararamdaman na masuka.Inayos ko na rin yinakap sa sarili ko ang suot kong jacket. Maaga akong nagising and as usual, binungad agad ng morning sickness. Kahit inaantok pa ay nawalan ako ng gana para matulog ulit.Minamasdan ko ang magandang sunrise sa hindi kalayuan. It has a breathtaking beauty. Bahagya akong na
“Eat more,” he said with his usual cold tone, pero ramdam ko parin ang pagiging malambot nito hindi katulad sa dati na malamig na nga, sumisigaw pa ng ubod ng kaseryosohan.Umismid ako ng hindi magustohan ang pinipilit niya. Busog na busog na busog na ako, tapos isali pa 'yong hindi ako sanay sa pananalita niya at pagsusubo pa sa'kin ng pagkain. May kamay naman ako kaya medyo hindi pa 'ata ako matutunawan sa pinanggagawa niya.“I'm already full, Maetel. H'wag mo nga akong pilitin,” puno ng iritasyon kong ani.Binababa naman niya 'yong disposable spoon na may laman na sopas. Nakikita ko lang ito at naiisip 'yong lasa ay parang bumabaliktad na ang sikmura ko sa sobrang umay na nararamdaman.Medyo hindi parin ako sanay na maraming nakain dahil napag-alaman kong maga-anim na linggo rin ako sa laging matigas na tinapay lang ang kinakain ko sa loob na basement na iyon.“Nga pala, anong nangyari don sa lugar na iyon bago ako mawalan ng malay? Ho
I was feeling empty and dead inside. Wala na 'ata akong mailu-luha pa sa lagay na ito. Namamanhid rin ang buong katawan ko.Sa madilim na basement na ito, gusto ko nalang maglaho na tila isang bula. I feel so hopeless right now.Walang buhay na ang mga mata ko, mugtong-mugto ito sa kakaiyak at humahapdi na rin. Hindi ko alam kung hanggang saan nalang ang makakaya ko. Dahil lumipas ang oras at maging araw ay hindi ko na kaya.“Arck!” I wipe my mouth using the back of my hand. I can't take this unbearable feeling. I always feel queasy and nauseated. Hindi nakakatulong sa'kin ang pagsusuka at halos nawawalan pa ako ng malay dahil sa sobrang pagkahilo.Pinagpapasalamat ko nalang siguro ngayon dahil ilang araw na ang nakalipas yung huling punta ni Lessia dito. Tanging si Shelley lang rin ang pabalik-balik dito para hatidan ako ng pagkain, iyon ngalang ay ilang oras na ang nakakalipas matapos hatiran niya ako ng pangtanghalian ay hindi na siya nakakabal